Obviously, the poem is a reference

Obviously, the poem is a reference to the Biblical story of Adam & Eve: Where Eve was tempted into eating the forbidden fruit by Satan who visited her in the form of a serpent.

Poetic interpretations of Eve's role in the fall of mankind from the Garden of Eden is often seen as a commentary of the role that womankind play in society, and that is one way to read this poem.

When Hodgson talks about Eve's susceptibility to the snake's wile and charm, he describes Eve as simple and gullible

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อย่างชัดเจน กลอนเป็นการอ้างอิงคัมภีร์เรื่องของอาดัมและอีฟ: อีฟที่ถูกยั่วเป็นการกินผลไม้ต้องห้ามซาตานผู้ชมเธอในรูปแบบของพญาตีความบทกวีของบทบาทในการล่มสลายของมนุษย์จาก Eden ของสวนมักจะเห็นเป็นความเห็นของบทบาทเล่น womankind ในสังคม และวิธีหนึ่งที่จะอ่านบทกวีนี้เมื่อ Hodgson เล่าง่ายของหม้อและเสน่ห์ของงู เขาอธิบายวันเป็นง่าย และ gullible

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เห็นได้ชัดว่าบทกวีคือการอ้างอิงถึงเรื่องราวในพระคัมภีร์ไบเบิลของอาดัมและอีฟ. ในกรณีที่อีฟถูกล่อลวงเข้าสู่การกินผลไม้ต้องห้ามโดยซาตานที่เข้าเยี่ยมชมของเธอในรูปแบบของงูตีความบทกวีของบทบาทของอีฟในฤดูใบไม้ร่วงของมนุษยชาติจากสวนเอเดนมักจะเห็นเป็นความเห็นของบทบาทที่เล่นเพศหญิงในสังคมและที่เป็นวิธีหนึ่งในการอ่านบทกวีนี้. เมื่อฮอดจ์สันพูดถึงความอ่อนแอส่งท้ายการล่อลวงของงูและเสน่ห์ที่เขาอธิบายอีฟเป็นที่เรียบง่ายและใจง่าย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เห็นได้ชัดว่า กลอนนี่อ้างอิงจากเรื่องราวในพระคัมภีร์ไบเบิลของอดัม&อีฟ : ที่อีฟถูกล่อลวงไปกินผลไม้ต้องห้ามโดยซาตานที่มาเยี่ยมเธอในรูปแบบของงู การตีความของอีฟ

ของบทบาทในการล่มสลายของมนุษยชาติจากสวนอีเดนที่มักจะเห็นเป็นความเห็นของบทบาท ว่าผู้หญิงโดยทั่วไปเล่นในสังคม และนั่นคือวิธีหนึ่งที่จะอ่านบทกวีนี้

ตอนฮอดจ์สันพูดคุยเกี่ยวกับอีฟเกิดเพทุบายของงูและเสน่ห์ เขาอธิบายว่าอีฟเป็นแบบง่าย และใจง่าย