Adam Smith wrote during a time of i

Adam Smith wrote during a time of industrial revolution, increasing economies of scale (especially with the textile industry), invention of the steam engine in 1769, massive city growth and urban concentration, and the establishment of "manufactories" or centers of production from which the capitalist owned everything including hired labor.

Smith was very impressed by the increases of productivity that could be gained from division of labor and was the first to formally distinguish between profits originating from merchant capital (in exchange) versus industrial capital (from production). During his time, new technologies were being applied to the manufacture of several industries including textiles, agriculture, transportation, and steel. Smith illustrated the advantages of specialization and division of labor by using a pin manufacturing example. For example, Smith observed that using the right tools, one person living in the 1770s could make 20 pins per day. However, if that particular pin making operation could be broken up into a number of individually small operations in which workers specialize (i.e. one to cut the wire, a second to straighten it, a third to put a point on it, a fourth to grind it, a fifth worker to put finishing touches on it, etc.), then ten people could significantly increase their output by making up to 48,000 pins per day. Even better yet, if a large specialized labor market was available, an entire factory could produce and sell millions of pins per day.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อาดัมสมิธเขียนในช่วงเวลาของการปฏิวัติอุตสาหกรรม เพิ่มเศรษฐกิจ (โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับอุตสาหกรรมสิ่งทอ), การประดิษฐ์เครื่องจักรไอน้ำใน 1769 เจริญเติบโตของเมืองใหญ่ และเมืองเข้มข้น และการจัดตั้ง "manufactories" หรือศูนย์การผลิตซึ่งทุนที่เป็นเจ้าของทุกอย่างรวมถึงแรงงานที่เข้สมิธถูกประทับใจมาก โดยการเพิ่มขึ้นของผลผลิตที่ได้รับจากกองแรงงาน และเป็นคนแรกอย่างเป็นกิจจะลักษณะความแตกต่างระหว่างกำไรที่เกิดจากทุนค้า (แลกเปลี่ยน) เมื่อเทียบกับทุนอุตสาหกรรม (จากการผลิต) ในช่วงเวลาของเขา เทคโนโลยีใหม่ได้ถูกใช้ในการผลิตของอุตสาหกรรมต่าง ๆ รวมทั้งสิ่งทอ เกษตร ขนส่ง และเหล็ก สมิธแสดงข้อดีของฝ่ายแรงงานและความเชี่ยวชาญ โดยใช้ตัวอย่างผลิต pin ตัวอย่าง สมิธสังเกตว่า ใช้เครื่องมือขวา 1770s หนึ่งคนสามารถทำให้พิน 20 ต่อวัน อย่างไรก็ตาม ถ้า pin ใดที่ทำให้การดำเนินงานสามารถแบ่งเป็นค่า ดำเนินงานทีละเล็กที่เชี่ยวชาญผู้ปฏิบัติงาน (เช่นหนึ่งตัดลวด ให้ตรงนั้น ที่สามจะใส่จุดไว้ สี่เพื่อบดมัน ผู้ปฏิบัติงานที่ห้าใส่ลูกเล่น ฯลฯ), แล้ว 10 คนสามารถอย่างมีนัยสำคัญ เพิ่มผลผลิตของพวกเขา โดยการหมุดถึง 48,000 ต่อวัน แม้ยังดี ถ้าตลาดแรงงานเฉพาะขนาดใหญ่มี มีโรงงานทั้งหมดสามารถผลิต และจำหน่ายหมุดต่อวันล้าน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อดัมสมิ ธ เขียนในช่วงเวลาของการปฏิวัติอุตสาหกรรมที่เพิ่มขึ้นการประหยัดจากขนาด (โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับอุตสาหกรรมสิ่งทอ), การประดิษฐ์ของรถจักรไอน้ำในปี 1769 การเติบโตของเมืองขนาดใหญ่และความเข้มข้นของเมืองและสถานประกอบการของ "manufactories" หรือศูนย์การผลิตที่ ทุกอย่างเป็นเจ้าของนายทุนรวมทั้งได้รับการว่าจ้างแรงงาน. สมิ ธ เป็นประทับใจมากโดยการเพิ่มขึ้นของการผลิตที่อาจจะได้รับจากการแบ่งงานและเป็นครั้งแรกอย่างเป็นทางการความแตกต่างระหว่างผลกำไรที่เกิดขึ้นจากการเพิ่มทุนผู้ประกอบการค้า (แลก) เมื่อเทียบกับเงินทุนอุตสาหกรรม (จากการผลิต) ช่วงเวลาที่เขาเทคโนโลยีใหม่ที่ถูกนำไปใช้กับการผลิตของหลายอุตสาหกรรมรวมทั้งสิ่งทอ, การเกษตร, การขนส่งและเหล็ก สมิ ธ แสดงข้อได้เปรียบของความเชี่ยวชาญและการแบ่งงานโดยใช้ตัวอย่างเช่นการผลิตขา ยกตัวอย่างเช่นสมิ ธ ตั้งข้อสังเกตว่าการใช้เครื่องมือที่เหมาะสมคนหนึ่งที่อาศัยอยู่ในยุค 1770 จะทำให้ขา 20 ต่อวัน แต่ถ้าขาโดยเฉพาะอย่างยิ่งการดำเนินการอาจจะแตกออกเป็นจำนวนของการดำเนินงานที่มีขนาดเล็กเป็นรายบุคคลในการที่คนงานมีความเชี่ยวชาญ (หนึ่งคือการตัดลวดที่สองตรงนั้นหนึ่งในสามที่จะนำจุดที่มันเป็นหนึ่งในสี่ที่จะบด มันเป็นคนที่ห้าที่จะนำสัมผัสการตกแต่งที่มัน ฯลฯ ) จากนั้นสิบคนอย่างมีนัยสำคัญสามารถเพิ่มผลผลิตของพวกเขาโดยการถึง 48,000 หมุดต่อวัน ยิ่งไปกว่านั้นยังถ้าตลาดแรงงานขนาดใหญ่พิเศษที่สามารถใช้ได้เป็นทั้งโรงงานสามารถผลิตและขายล้านหมุดต่อวัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อดัมสมิธได้เขียนในช่วงเวลาของการปฏิวัติอุตสาหกรรม การเพิ่มของระดับประเทศ ( โดยเฉพาะอุตสาหกรรมสิ่งทอ ) , การประดิษฐ์เครื่องจักรไอน้ำใน 1769 , การเจริญเติบโตเมืองใหญ่และเมือง สมาธิ และการก่อตั้ง " โรงงาน " หรือศูนย์การผลิตที่นายทุนเป็นเจ้าของทุกอย่างรวมทั้งการว่าจ้างแรงงาน

สมิธรู้สึกประทับใจในการเพิ่มขึ้นของผลผลิตที่อาจจะได้รับจากภาคแรงงานและเป็นครั้งแรกเพื่อแยกความแตกต่างระหว่างกำไรที่เกิดจากการเพิ่มทุนเป็นพ่อค้า ( แลกเปลี่ยน ) เมื่อเทียบกับทุนอุตสาหกรรม ( การผลิต ) ในช่วงเวลาของเขา เทคโนโลยีใหม่ที่ถูกใช้ในการผลิตของหลายอุตสาหกรรม ได้แก่ สิ่งทอ เกษตร ขนส่งและเหล็ก สมิธแสดงข้อดีของความเชี่ยวชาญและการแบ่งแรงงานโดยใช้ขาการผลิตตัวอย่าง ตัวอย่างเช่น สมิธ สังเกตว่า การใช้เครื่องมือที่เหมาะสม คนหนึ่งที่อาศัยอยู่ในยุค 1770 ทำให้ 20 พิน ต่อวัน แต่ถ้าเฉพาะขาทำให้การดำเนินการสามารถแบ่งออกเป็นหลายแบบ เล็ก งานที่แรงงานเชี่ยวชาญ ( เช่นหนึ่งในการตัดลวด สอง ตรง มัน สาม วางจุดบน สี่ บดมัน คนงานห้าใส่สัมผัสการตกแต่งบน ฯลฯ ) แล้ว 10 คน สามารถเพิ่มผลผลิตโดยการได้ถึง 48 , 000 หมุดต่อวัน ดีเลย , ถ้าขนาดใหญ่ผู้เชี่ยวชาญตลาดแรงงานที่สามารถใช้ได้เป็นทั้งโรงงานสามารถผลิตและขายนับล้านของหมุดต่อวัน