Trace fossils consist mainly of tra

Trace fossils consist mainly of tracks and burrows, but also include coprolites (fossil feces) and marks left by feeding. Trace fossils are particularly significant because they represent a data source that is not limited to animals with easily fossilized hard parts, and they reflect animal behaviours. Many traces date from significantly earlier than the body fossils of animals that are thought to have been capable of making them. Whilst exact assignment of trace fossils to their makers is generally impossible, traces may, for example, provide the earliest physical evidence of the appearance of moderately complex animals (comparable to earthworms).

Coprolites are classified as trace fossils as opposed to body fossils, as they give evidence for the animal's behaviour (in this case, diet) rather than morphology. They were first described by William Buckland in 1829. Prior to this, they were known as "fossil fir cones" and "bezoar stones." They serve a valuable purpose in paleontology because they provide direct evidence of the predation and diet of extinct organisms. Coprolites may range in size from a few millimetres to over 60 centimetres.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฟอสซิติดตามประกอบด้วยเพลงและโพรง แต่ coprolites (ซากฟอสซิล) และเครื่องหมายโดยการให้อาหาร ฟอสซิติดตามมีความสำคัญอย่างยิ่งเนื่องจากมันเป็นแหล่งข้อมูลที่ไม่จำกัดเฉพาะสัตว์โบราณได้ยากอะไหล่ และสะท้อนพฤติกรรมสัตว์ วันร่องรอยมากมายจากมากก่อนหน้านี้กว่าฟอสซิร่างกายของสัตว์ที่มีความคิดที่มีความสามารถในการทำให้ ในขณะที่กำหนดแน่นอนติดตามดึกดำบรรพ์ผู้กำหนดความเป็นไปไม่ได้โดยทั่วไป สืบอาจ เช่น ให้พยานภายในลักษณะของสัตว์ที่ซับซ้อนปานกลาง (เมื่อเทียบกับไส้เดือน)Coprolites จะจัดเป็นฟอสซิติดตามเมื่อเทียบกับฟอสซิร่างกาย ที่พวกเขาให้หลักฐานพฤติกรรมของสัตว์ (ในกรณีนี้ อาหาร) แทนสัณฐานวิทยา พวกเขาได้อธิบายไว้ โดย William บัคแลนด์ครั้งแรกใน 1829 ก่อนหน้านี้ พวกเขาถูกเรียกว่า "กรวยฟอสซิเฟอร์" และ "bezoar หิน" พวกเขาให้บริการวัตถุประสงค์มีค่าในพิพิธภัณฑ์เนื่องจากมีหลักฐานโดยตรงของการปล้นสะดมและอาหารของสิ่งมีชีวิตสูญพันธุ์ Coprolites อาจมีขนาดกี่มิลลิเมตรถึงกว่า 60 เซนติเมตร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ซากฟอสซิลประกอบด้วยส่วนใหญ่ของแทร็คและโพรง แต่ยังรวมถึง coprolites (อุจจาระฟอสซิล) และเครื่องหมายซ้ายโดยการให้อาหาร ซากฟอสซิลที่มีความสำคัญอย่างยิ่งเพราะพวกเขาเป็นตัวแทนของแหล่งข้อมูลที่ไม่ จำกัด เฉพาะสัตว์ที่มีชิ้นส่วนฮาร์ดฟอสซิลได้อย่างง่ายดายและพวกเขาสะท้อนให้เห็นถึงพฤติกรรมของสัตว์ ร่องรอยหลายอย่างมีนัยสำคัญจากวันก่อนหน้านี้กว่าร่างกายฟอสซิลของสัตว์ที่กำลังคิดว่าจะได้รับความสามารถในการทำให้พวกเขา ขณะที่การกำหนดที่แน่นอนของซากฟอสซิลในการผลิตของพวกเขาโดยทั่วไปเป็นไปไม่ได้ร่องรอยอาจยกตัวอย่างเช่นให้หลักฐานทางกายภาพที่เก่าแก่ที่สุดของการปรากฏตัวของสัตว์ที่ซับซ้อนปานกลาง (เทียบได้กับไส้เดือน). coprolites จะจัดเป็นซากฟอสซิลเมื่อเทียบกับฟอสซิลร่างกายเช่น พวกเขาให้หลักฐานสำหรับพฤติกรรมของสัตว์ (ในกรณีนี้อาหาร) มากกว่าสัณฐาน พวกเขาได้รับครั้งแรกที่อธิบายโดยวิลเลียมบัคแลนด์ใน 1829 ก่อนหน้านี้พวกเขาถูกเรียกว่า "กรวยฟอสซิลเฟอร์" และ "หินบิซัว." พวกเขาตอบสนองวัตถุประสงค์ที่มีคุณค่าในซากดึกดำบรรพ์เพราะพวกเขาให้หลักฐานโดยตรงของการปล้นสะดมและการรับประทานอาหารของสิ่งมีชีวิตสูญพันธุ์ coprolites อาจมีขนาดตั้งแต่ไม่กี่มิลลิเมตรกว่า 60 เซนติเมตร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รอยซากดึกดำบรรพ์ประกอบด้วยส่วนใหญ่ของแทร็คและเบอโรว์ แต่ยังรวมถึงคอโปรไลต์ ( ฟอสซิลอุจจาระ ) และเครื่องหมายซ้ายโดยการให้อาหาร ซากดึกดำบรรพ์ร่องรอยโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่สำคัญเพราะพวกเขาเป็นตัวแทนของแหล่งข้อมูลที่ไม่ จำกัด กับชิ้นส่วนฟอสซิลสัตว์ได้ยากและพวกเขาสะท้อนให้เห็นถึงพฤติกรรมของสัตว์ ร่องรอยมากมายจากวันที่มากเร็วกว่าร่างกาย ฟอสซิลของสัตว์ที่คิดว่าจะได้ทำให้พวกเขา ในขณะที่แน่นอนงานของซากดึกดำบรรพ์ร่องรอย ผู้ผลิตของพวกเขาคือโดยทั่วไปเป็นไปไม่ได้ ร่องรอยอาจตัวอย่างเช่นให้เร็วที่สุดหลักฐานทางกายภาพของลักษณะของสัตว์ที่ซับซ้อนปานกลาง ( เทียบเท่ากับไส้เดือน )คอโปรไลต์จะจัดเป็นซากดึกดำบรรพ์ร่องรอยเป็นนอกคอกซากร่างกายเช่นที่พวกเขาให้หลักฐานสำหรับพฤติกรรมของสัตว์ ( ในกรณีนี้ , อาหาร ) มากกว่าน้ำหนัก พวกเขาถูกรายงานครั้งแรกโดยวิลเลียมบัคแลนด์ใน 1829 ก่อนนี้พวกเขาเป็นที่รู้จักกันเป็น " ฟอสซิลเฟอร์กรวย " และ " บิซัวร์หิน . " พวกเขาตอบสนองวัตถุประสงค์ที่มีคุณค่าในบรรพชีวินวิทยา เพราะพวกเขามีหลักฐานโดยตรงของการปล้นสะดมและอาหารของสิ่งมีชีวิตสูญพันธุ์ คอโปรไลต์อาจอยู่ในช่วงขนาดตั้งแต่ไม่กี่มิลลิเมตรกว่า 60 เซนติเมตร