Most Cambodians consider themselves

Most Cambodians consider themselves to be Khmers, descendants of the Angkor Empire that extended over much of Southeast Asia and reached its zenith between the 10th and 13th centuries. Attacks by the Thai and Cham (from present-day Vietnam) weakened the empire, ushering in a long period of decline. The king placed the country under French protection in 1863 and it became part of French Indochina in 1887. Following Japanese occupation in World War II, Cambodia gained full independence from France in 1953. In April 1975, after a five-year struggle, Communist Khmer Rouge forces captured Phnom Penh and evacuated all cities and towns. At least 1.5 million Cambodians died from execution, forced hardships, or starvation during the Khmer Rouge regime under POL POT. A December 1978 Vietnamese invasion drove the Khmer Rouge into the countryside, began a 10-year Vietnamese occupation, and touched off almost 13 years of civil war. The 1991 Paris Peace Accords mandated democratic elections and a ceasefire, which was not fully respected by the Khmer Rouge. UN-sponsored elections in 1993 helped restore some semblance of normalcy under a coalition government. Factional fighting in 1997 ended the first coalition government, but a second round of national elections in 1998 led to the formation of another coalition government and renewed political stability. The remaining elements of the Khmer Rouge surrendered in early 1999. Some of the surviving Khmer Rouge leaders are awaiting trial by a UN-sponsored tribunal for crimes against humanity. Elections in July 2003 were relatively peaceful, but it took one year of negotiations between contending political parties before a coalition government was formed. In October 2004, King Norodom SIHANOUK abdicated the throne and his son, Prince Norodom SIHAMONI, was selected to succeed him. Local elections were held in Cambodia in April 2007, and there was little in the way of pre-election violence that preceded prior elections. National elections in July 2008 were relatively peaceful.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชาวกัมพูชาส่วนใหญ่พิจารณาตัวเองเป็นเขมร , ลูกหลานของอาณาจักรอังกอร์ที่ขยายกว่ามากของภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ และถึงจุดสุดยอดระหว่างศตวรรษที่ 10 และ 13 การโจมตีโดยไทยและจาม ( เวียดนามปัจจุบัน ) ทำให้จักรวรรดิ , ushering ในช่วงเวลาที่ยาวนานของการลดลงของกษัตริย์อยู่ประเทศภายใต้การอารักขาของฝรั่งเศสใน 1863 และเป็นส่วนหนึ่งของอินโดจีน ฝรั่งเศส ในปี 1887 . ตามญี่ปุ่นยึดครองในสมัยสงครามโลกครั้งที่สอง กัมพูชาได้รับเอกราชจากฝรั่งเศสในปี 1953 ในเดือนเมษายน ค.ศ. 1975 หลังจากการต่อสู้ห้าปี กองกำลังคอมมิวนิสต์เขมรแดงยึดพนมเปญและอพยพทุกเมืองและเมือง อย่างน้อย 1.5 ล้านชาวกัมพูชาเสียชีวิตจากการประหารบังคับลำบาก หรือความอดอยากในช่วงสมัยเขมรแดง ภายใต้กระถาง . ธันวาคม 1978 เวียดนามบุกขับไล่เขมรแดง ในชนบทเริ่มปีเวียดนามอาชีพ และแตะออกเกือบ 13 ปีของสงครามกลางเมือง 1991 ในข้อตกลงสันติภาพปารีส ประชาธิปไตย การเลือกตั้ง และหยุดยิง ซึ่งไม่เคารพอย่างเต็มที่โดยเขมรชาด .สหประชาชาติสนับสนุนการเลือกตั้งในพ.ศ. 2536 ช่วยฟื้นฟูบาง semblance ปกติภายใต้พรรคร่วมรัฐบาล กลุ่มการต่อสู้ในปี 1997 ทำให้พรรคร่วมรัฐบาล แต่รอบที่สองของการเลือกตั้งระดับชาติในปี 1998 นำไปสู่การก่อตัวของอีกรัฐบาลใหม่และเสถียรภาพทางการเมือง อีกองค์ประกอบของเขมรแดงยอมจำนนในช่วงต้นปี 1999บางส่วนของการรอการพิจารณาคดีผู้นำเขมรแดงโดยสหประชาชาติสนับสนุน อาญาข้อหาอาชญากรรมต่อมนุษยชาติ การเลือกตั้งใน 2003 กรกฎาคมค่อนข้างสงบ แต่มันใช้เวลาหนึ่งปีของการเจรจาระหว่างทำพรรคการเมืองก่อนพรรคร่วมรัฐบาลถูกสร้างขึ้น ในเดือนตุลาคมปี 2004 สมเด็จพระนโรดมสีหนุสละราชสมบัติ พระบาทสมเด็จพระบรมนาถ นโรดม สีหมุนี และลูกชายของเขา , เจ้าชาย ,คือเลือกที่จะรับช่วงต่อจากเขา การเลือกตั้งท้องถิ่นถูกจัดขึ้นในกัมพูชา ในเดือน เมษายน 2007 และมีเพียงเล็กน้อยในทางรุนแรงก่อนการเลือกตั้งก่อนการเลือกตั้งล่วงหน้า การเลือกตั้งระดับชาติในเดือนกรกฎาคม 2551 อยู่ที่ค่อนข้างเงียบสงบ .