2004). In UK, it increased from 9.5

2004). In UK, it increased from 9.5 per 1,000 in 19
93 to 14.0 per 1,000 in 1999
(Roddy and Doherty, 2010).The increasing of gout pr
evalence among the Maori men
in New Zealand rose from 82.0 per 1,000 in 1956 to
139.0 per 1,000 in 1992, and
from 7.0 per 1,000 to 58.0 per 1,000 in European me
n (Klemp et al, 1997). In Taiwan
in 1993-1996, the prevalence of gout among men and
women increased from 47.4 per
1,000 and 21.9 per 1,000 to 82.1 per 1,000 and 23.3
per 1,000 respectively (Chuang et
al, 2011). In China, the prevalence of gout increas
ed from 3.6 per 1,000 in 2002 to 5.3
per 1,000 in 2004 (Roddy and Doherty, 2010). In add
ition, the prevalence of gout in
Thailand in 1998 was
16.0 per 1,000 (
Chaiamnuay, 1998). The increasing prevalence
of gout may be related to several factors, includin
g longevity, obesity, metabolic
syndrome, hypertension (HT) and renal disease, incr
easing use of diuretics, as well as
dietary trends (Klemp et al, 1997).
Gout has a definite impact on patients’ health-rela
ted quality of life (HRQOL). When
gout patients have renal disease, it makes patients
’ HRQOL worse (Hirsch et al,
2010).
Hyperuricemia was associated with an increased risk
for developing CKD
(
Obermayr
et al, 2008). Hyperuricemia was found in 90.0 % of
gout patients and approximately
half of them had impaired renal function (Kang and
Nakagawa, 2005). So, the serious
complication in gout patients is end stage renal di
sease (ESRD). According to
Edwards et al, 2008 ESRD accounted for 18.0 % to 25
.0 % of deaths among gout
patients. Therefore, early detection of CKD and man
agement of its risk factors are
very important to prevent and slow the progression
of CKD to ESRD (Locatelli et al,

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2004) ในสหราชอาณาจักรก็เพิ่มขึ้นจาก 9.5 ต่อ 1,000 แห่งใน 19
93-14.0 ต่อ 1,000 ในปี 1999
(ร็อดดีและโดเฮอร์ตี้ 2010) ได้โดยเริ่มต้นที่เพิ่มขึ้นของโรคเกาต์ราคา
evalence
ในหมู่ผู้ชายชาวเมารีในนิวซีแลนด์เพิ่มขึ้นจาก82.0 ต่อ 1,000 ที่จะปี 1956
139.0 ต่อ 1,000 ในปี 1992
และจาก7.0 ต่อ 1,000 ถึง 58.0 ต่อ 1,000 ในยุโรปฉัน
n (Klemp, et al, 1997) ในไต้หวันใน 1993-1996 ความชุกของโรคเกาต์ในหมู่ผู้ชายและผู้หญิงเพิ่มขึ้นจาก47.4 ต่อ1000 และ 21.9 ต่อ 1,000 ถึง 82.1 ต่อ 1,000 และ 23.3 ต่อ 1,000 ตามลำดับ (จวง et al, 2011) ในประเทศจีนความชุกของโรคเกาต์ increas ed จาก 3.6 ต่อ 1,000 ใน 2002-5.3 ต่อ 1,000 ในปี 2004 (ร็อดดีและโดเฮอร์ตี้ 2010) ในการเพิ่มition ความชุกของโรคเกาต์ในประเทศไทยในปี1998 เป็น16.0 ต่อ 1,000 (Chaiamnuay, 1998) ความชุกเพิ่มขึ้นของโรคเกาต์อาจจะเกี่ยวข้องกับปัจจัยหลายประการ includin ยืนยาวกรัม, โรคอ้วน, การเผาผลาญโรคความดันโลหิตสูง(HT) และโรคไต incr ผ่อนคลายการใช้ยาขับปัสสาวะเช่นเดียวกับแนวโน้มการบริโภคอาหาร (Klemp, et al, 1997). โรคเกาต์มี ผลกระทบชัดเจนในผู้ป่วยสุขภาพจริงเท็ดคุณภาพชีวิต(HRQOL) เมื่อผู้ป่วยโรคเกาต์เป็นโรคไตก็จะทำให้ผู้ป่วยHRQOL 'แย่ลง (เฮิร์ช, et al, 2010). Hyperuricemia มีความสัมพันธ์กับการเพิ่มความเสี่ยงในการพัฒนาโรคไตวายเรื้อรัง(Obermayr et al, 2008) hyperuricemia พบใน 90.0% ของผู้ป่วยโรคเกาต์และประมาณครึ่งหนึ่งของพวกเขาได้มีความบกพร่องการทำงานของไต(Kang และนาคากาวา, 2005) ดังนั้นร้ายแรงแทรกซ้อนในผู้ป่วยโรคเกาต์เป็นระยะสุดท้ายของไต di sease (ESRD) ตามที่เอ็ดเวิร์ด et al, 2008 ESRD คิดเป็น 18.0% เป็น 25 0.0% ของการเสียชีวิตในกลุ่มโรคเกาต์ผู้ป่วย ดังนั้นการตรวจหาโรคไตวายเรื้อรังและมนุษย์เน็ตเวิร์คของปัจจัยเสี่ยงที่มีความสำคัญมากในการป้องกันและชะลอการดำเนินของโรคไตวายเรื้อรังที่จะESRD (Locatelli, et al,

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2004 ) ใน UK , เพิ่มขึ้นจาก 9.5 ต่อ 1 , 000 ใน 19
93 14.0 ต่อ 1 , 000 ในปี 1999
( ร็อดดี้ และโดเฮอร์ตี้ 2010 ) การเพิ่มขึ้นของโรคเกาต์ PR
evalence ระหว่างเมารีผู้ชาย
ในนิวซีแลนด์เพิ่มขึ้นจากผู้สูงอายุ ต่อ 1 , 000 ในปี 1956

139.0 ต่อ 1 , 000 ในปี 1992 และ
7.0 ต่อ 1000 จาก เพื่อ 58.0 ต่อ 1 , 000 ในยุโรปฉัน
n ( klemp et al , 1997 ) ในไต้หวัน
ใน 2536-2539 , ความชุกของโรคเกาต์ในหมู่ผู้ชายและ
ผู้หญิงเพิ่มขึ้น 47.4 จากต่อ
1000 และ 21.9 ต่อ 1000 ทางอากาศต่อ 1000 และ 23.3 ตามลำดับ
ต่อ 1000 ( ชวง et
ล , 2011 ) ในประเทศจีนความชุกของโรคเกาต์สินค้า
เอ็ดจาก 3.6 ต่อ 1 , 000 ในปี 2002 5.3
ต่อ 1 , 000 ในปี 2004 ( ร็อดดี้ และโดเฮอร์ตี้ , 2010 ) เพิ่ม
ition , ความชุกของโรคเกาต์
ประเทศไทยในปี 1998 คือ
( ต่อ 1 , 000 (
chaiamnuay , 1998 ) เพิ่มความชุก
ของโรคเกาต์อาจเกี่ยวข้องกับปัจจัยหลายประการ includin
g อายุยืน , โรคอ้วน , การสลาย
โรค ความดันโลหิตสูง ( HT ) และไตโรค incr
การใช้ diuretics , เช่นเดียวกับ
แนวโน้มอาหาร ( klemp et al , 1997 ) .
โรคเกาต์ที่มีผลกระทบแน่นอนกับผู้ป่วยจริงเท็ด
สุขภาพคุณภาพ ชีวิต ( คุณภาพชีวิต ) เมื่อมีผู้ป่วยโรคเกาต์โรคไต

' มันทำให้คุณภาพชีวิตผู้ป่วยแย่ลง ( Hirsch et al ,

) )hyperuricemia ถูกเชื่อมโยงกับความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นสำหรับการพัฒนา CKD (



obermayr et al , 2008 ) hyperuricemia ถูกพบในผู้ป่วยโรคเกาต์ และร้อยละ 90.0

ประมาณครึ่งหนึ่งของพวกเขามีการทำงานของไตบกพร่อง ( คัง
นาคางาวะ , 2005 ) ดังนั้น ภาวะแทรกซ้อนในผู้ป่วยโรคเกาต์ร้ายแรง
เป็นไตวายเรื้อรังระยะสุดท้าย ดิ
sease ( ESRD ) ตาม
เอ็ดเวิร์ด et al , 2008 ESRD คิดเป็นร้อยละ 18.7 25

0 % ของการเสียชีวิตของผู้ป่วยโรคเกาต์

ดังนั้น การตรวจหา CKD และมนุษย์
agement ปัจจัยเสี่ยงของต้นเป็น
สำคัญมากเพื่อป้องกันและชะลอความก้าวหน้า
CKD การ ESRD ( locatelli et al ,