Wang Xiong knew this person and kne

Wang Xiong knew this person and knew that he was not someone good with words. Indeed, the company did have a regulation about writing an English name. However, it was just an in passing. It was fine it it was not written. Besides, he had glanced at the form. There was “ZHANGYE” written on it. It was also written in English characters. It was passable, so why was there a need to come to such an argument? You even wanted to give him a name? You were indeed asking for the scolding. How bad are you with words? Was it up to you to come up with names for others?

Wang Xiong waved his hands, “Alright, I got it. Isn’t the form already filled up? There’s nothing blank. Just file it like that. Everything can be discussed, what’s the meaning of yelling here like that!?”

“But he…” The man was indignant. He had also lost face.

Wang Xiong said with a deep voice, “This is a work place! What ruckus are you causing!?”

The man knew that Deputy Director Wang was taking sides. He simmered in his anger but was helpless. He ended up taking Zhang Ye’s form and left in disgrace.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วังคายเนสหยงรู้บุคคล และรู้ว่า เขาไม่มีคนดี มีคำ จริง บริษัทไม่มีกฏระเบียบเกี่ยวกับการเขียนชื่อเป็นภาษาอังกฤษ อย่างไรก็ตาม มันเป็นเพียงการผ่านใน ก็ดีมันก็ถูกเขียนขึ้นด้วย นอกจากนี้ เขาได้ glanced ในแบบฟอร์ม "จางเย่" เขียนไว้ได้ นอกจากนี้มันยังถูกเขียนขึ้นในภาษาอังกฤษ เหงา ๆ ดังนั้น ทำไมนั่นต้องมาจากการโต้แย้งหรือไม่ แม้ต้องการให้ชื่อของเขา คุณถูกขอดุที่แน่นอน ไหนจะคุณกับคำ คือคุณต้องมีชื่อผู้อื่นคายเนสหยงวังโบกมือของเขา "Alright ผมได้รับมัน ไม่ฟอร์มแล้วเต็ม ไม่มีอะไรว่างเปล่า เพียงแค่ไฟล์มันเช่นนั้น ทุกอย่างสามารถพูดคุย ความหมายของที่นี่ตะโกนว่า คืออะไร?""แต่เขา..." คนที่เป็นไม่พอใจ นอกจากนี้เขายังมีหายหน้าวังคายเนสหยงกล่าว ด้วยเสียงลึก "นี้เป็นสถานที่ทำงาน สับสนวุ่นวายสิ่งมีคุณก่อให้เกิด?"คนรู้ว่า รองผู้อำนวยการวังเป็นการด้านการ เขาต้มในความโกรธของเขา แต่ก็ทำอะไรไม่ถูก เขาสิ้นสุดขึ้นรับจางเย่ของฟอร์มและซ้ายในหมู่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วัง Xiong รู้ว่าคนนี้และรู้ว่าเขาไม่ได้เป็นคนที่ดีกับคำพูด อันที่จริง บริษัท ไม่ได้มีกฎระเบียบเกี่ยวกับการเขียนชื่อภาษาอังกฤษ แต่ก็เป็นเพียงในการผ่าน มันน่าจะดีมันไม่ได้เขียน นอกจากนี้เขาได้เหลือบมองไปที่รูปแบบ ที่นั่น "Zhangye" เขียนมันเป็น นอกจากนั้นยังได้เขียนตัวอักษรภาษาอังกฤษ มันก็พอดังนั้นทำไมก็มีความจำเป็นที่จะมาถึงเช่นอาร์กิวเมนต์? คุณยังอยากจะให้เขาชื่อ? แน่นอนคุณถูกขอดุ วิธีที่ดีที่คุณอยู่กับคำ? คือมันขึ้นอยู่กับคุณที่จะเกิดขึ้นที่มีชื่อสำหรับคนอื่น ๆ ?

วัง Xiong โบกมือของเขา "เอาล่ะผมได้รับมัน ไม่ใช่รูปแบบที่เต็มไปขึ้นแล้ว? ไม่มีอะไรที่เป็นที่ว่างเปล่า เพียงแค่ยื่นมันเหมือนว่า ทุกอย่างสามารถอธิบายสิ่งที่เป็นความหมายของเสียงตะโกนของที่นี่เช่นนั้น !? "

" แต่เขา ... "คนที่ไม่พอใจ นอกจากนี้เขายังได้สูญเสียใบหน้า.

วัง Xiong กล่าวด้วยเสียงลึก "นี่คือสถานที่ทำงาน! สิ่งที่คุณกำลังสับสนวุ่นวายก่อให้เกิด !? "

คนที่รู้ว่ารองผู้อำนวยวังกำลังฝ่าย เขาเคี่ยวในความโกรธของเขา แต่ก็ทำอะไรไม่ถูก เขาจะมาลงเอยแบบฟอร์มการจางเจ้าและที่เหลืออยู่ในความอับอายขายหน้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หวัง เซียงรู้ว่าคนๆนี้ และรู้ดีว่าเขาไม่ใช่คนดีคำ แน่นอน บริษัท มีการควบคุมเกี่ยวกับการเขียนชื่อเป็นภาษาอังกฤษ แต่มันก็แค่ผ่าน ไม่เป็นไร มันไม่ได้เขียนไว้ นอกจากนี้ เขาได้ดูฟอร์ม มี " จางเย่ " เขียนอยู่ มันถูกเขียนในตัวอักษรภาษาอังกฤษ มันพอควร ดังนั้น ทำไมถึงต้องมาทะเลาะกัน ? คุณยังอยากให้เขาชื่อ คุณจริงๆ ขอด่า อย่างไรเสียคุณด้วยถ้อยคำ มันขึ้นอยู่กับคุณที่จะมากับชื่อสำหรับคนอื่น ๆ ?หวัง เซียงโบกมือของเขา " โอเค ผมเข้าใจแล้ว ไม่ใช่รูปแบบเต็มแล้ว ? ไม่มีอะไรที่ว่างเปล่า แค่ไฟล์แบบนี้ ทุกอย่างสามารถพูดคุยกันได้ อะไรคือความหมายของตะโกนมาแบบนั้น ? "" แต่เขา . . . . . . . " เขาขุ่นเคืองใจ เขาได้สูญเสียใบหน้าหวัง เซียงพูดด้วยน้ำเสียงลึก " ที่นี่เป็นที่ทำงาน โวยวายเป็นสิ่งที่คุณให้ ! ? "เขารู้ดีว่าหัวหน้าหวังเข้าข้าง เขาเคี่ยวในความโกรธของเขา แต่ก็ช่วยไม่ได้ เขาสิ้นสุดขึ้นเป็นจางเยแบบฟอร์มด้านเสื่อมเสีย