The port was a natural lagoon befor

The port was a natural lagoon before being eventually developed through into a modern harbor over the period of several hundred years. At the time of 16th century, some villages had already established on the seashore of the present-day Kaohsiung, which was called as "Takau" by natives at that time. The colonists of Dutch East India Company (VOC) arrived at Takau in 1620s and then began to develop the lagoon. The port, in which referred to as the "Takau Port" (打狗港), grew up slowly during the Dutch Era, Koxinga Era, and the early Qing Dynasty.
In 1858, the Qing Dynasty lost the Second Opium War to the French-British and signed the Treaties of Tianjin. According to the treaties, the Qing's government was asked to open five ports of Taiwan for foreign trade. As one of the five ports, Takao Port had officially opened to the western traders since 1864. Afterward, the Qing's government ceded Taiwan to Japanese in 1895 after losing First Sino-Japanese War.
In the early Japanese-ruled era, the colonial government decided to undertake large projects with the intention to develop the port into a modern harbor. Japanese built the port up in three stages, the first was finished in 1908, the second in 1912, and the third was halted half way at the start of World War II. During World War II, the port was heavily bombed by the western Allies.
After the war, the government of Taiwan restarted the development of the port. The "second port" was built in 1975 by breaking the land bridge between Siaogang and Cijin.
At the southern side of the second port entrance, a museum and park currently stands nearby the recently established Intercontinental Terminal (No.6 Terminal) . This museum describes the history and clearance of a significantly sized residential community which was situated nearby to the expanded port.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พอร์ตเป็นทะเลสาบธรรมชาติก่อนที่จะได้รับการพัฒนาในที่สุดก็ผ่านเข้ามาในท่าเรือที่ทันสมัย​​ในช่วงหลายร้อยปีที่ผ่านมา ในช่วงเวลาของศตวรรษที่ 16 บางหมู่บ้านได้จัดตั้งขึ้นแล้วบนชายฝั่งทะเลของวันปัจจุบันเกาสงซึ่งได้รับการเรียกว่าเป็น "Takau" โดยชาวพื้นเมืองในช่วงเวลานั้นอาณานิคมของดัตช์ บริษัท อินเดียตะวันออก (VOC) มาถึงในยุค 1620 Takau และจากนั้นก็เริ่มที่จะพัฒนาทะเลสาบ พอร์ตที่เรียกว่า "พอร์ต Takau" (打狗港) เติบโตขึ้นอย่างช้าๆในช่วงยุคดัตช์, ยุค Koxinga และราชวงศ์ชิงในช่วงต้น.
ในปี 1858 ราชวงศ์ชิงแพ้สงครามฝิ่นครั้งที่สอง ฝรั่งเศสอังกฤษและลงนามในสนธิสัญญาของเทียนจิน ตามสนธิสัญญาที่รัฐบาลชิงที่ถูกขอให้เปิดห้าพอร์ตของไต้หวันเพื่อการค้าต่างประเทศ เป็นหนึ่งในห้าพอร์ต, พอร์ตทาได้เปิดอย่างเป็นทางการไปยังผู้ประกอบการค้าตะวันตกตั้งแต่ 1864 หลังจากนั้นรัฐบาลชิงของที่จะยกให้ไต้หวันญี่ปุ่นในปี 1895 หลังจากการสูญเสียครั้งแรกของสงครามชิโนญี่ปุ่น.
ในยุคญี่ปุ่นปกครองต้นรัฐบาลอาณานิคมตัดสินใจที่จะทำโครงการขนาดใหญ่ที่มีความตั้งใจที่จะพัฒนาท่าเรือเป็นท่าเรือที่ทันสมัย ญี่ปุ่นสร้างพอร์ตขึ้นในสามขั้นตอนแรกเสร็จในปี 1908, ครั้งที่สองในปี 1912 และคนที่สามก็หยุดครึ่งทางที่เริ่มต้นของสงครามโลกครั้งที่สอง ในระหว่างสงครามโลกครั้งที่สองพอร์ตที่ถูกทิ้งระเบิดอย่างหนักจากฝ่ายพันธมิตรตะวันตก.
หลังสงครามรัฐบาลไต้หวันเริ่มต้นใหม่การพัฒนาของพอร์ต "พอร์ตที่สอง" ถูกสร้างขึ้นในปี 1975 โดยทำลายสะพานที่ดินระหว่าง siaogang และ cijin.
ที่ด้านใต้ของทางเข้าที่สองพอร์ต, พิพิธภัณฑ์และสวนสาธารณะที่กำลังยืนอยู่ในบริเวณใกล้เคียงสถานีทวีปเพิ่งจัดตั้ง (ขั้ว no.6)พิพิธภัณฑ์แห่งนี้อธิบายถึงประวัติความเป็นมาและการกวาดล้างของชุมชนที่อยู่อาศัยอย่างมีนัยสำคัญขนาดใหญ่ซึ่งตั้งอยู่ในบริเวณใกล้เคียงที่จะขยายพอร์ต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ท่าเรือมีลากูนธรรมชาติก่อนในที่สุดพัฒนาผ่านเป็นท่าเรือที่ทันสมัยในช่วงหลายร้อยปี ในเวลาของศตวรรษที่ 16 บางหมู่บ้านมีก่อตั้งบนชายฝั่งทะเลของสงเหตุการณ์ ซึ่งถูกเรียกว่าเป็น "Takau" โดยชาวพื้นเมืองที่ แล้ว Colonists ของดัตช์อีสต์อินเดียในบริษัท (VOC) ถึงใน 1620s Takau และจากนั้น เริ่มพัฒนาทะเลสาบ พอร์ต ซึ่งเรียกว่าเป็น "Takau พอร์ต" (打狗港), เติบโตขึ้นอย่างช้า ๆ ในระหว่าง ยุคดัตช์ ยุคโคซิงกา และการช่วงชิงราชวงศ์
ในค.ศ. 1858 ราชวงศ์แพ้สงครามฝิ่นที่สองฝรั่งเศสอังกฤษ และลงนามสนธิสัญญาเทียนจิน ตามสนธิสัญญา ราชวงศ์ที่ถูกขอให้เปิดพอร์ต 5 ไต้หวันสำหรับการค้าต่างประเทศ เป็นหนึ่งพอร์ต 5 พอร์ตทาคาโอะ(แอนดี้)มีทางเปิดการค้าตะวันตกพ.ศ. 1864 รับประกันหลัง ของราชวงศ์ภัยไต้หวันญี่ปุ่นในปีค.ศ. 1895 เพื่อหลังจากสูญเสีย War. โน-ญี่ปุ่นแรก
ในการปกครองญี่ปุ่นยุคแรก รัฐบาลอาณานิคมตัดสินใจที่จะดำเนินโครงการขนาดใหญ่ที่ มีความตั้งใจที่จะพัฒนาท่าเรือเป็นท่าเรือที่ทันสมัย ญี่ปุ่นสร้างท่าเรือขึ้นในขั้นตอนที่สาม แรกเสร็จใน 1908 สองในซาวน่า และที่สามถูกหยุดครึ่งทางที่เริ่มต้นของสงครามโลกครั้งที่สอง ในระหว่างสงครามโลก ท่าเรือถูกมาก bombed โดยตะวันตกพันธมิตร
หลังจากสงคราม รัฐบาลไต้หวันเริ่มพัฒนาท่า "สองพอร์ต" ถูกสร้างขึ้นในปี 1975 โดยทำลายสะพานแผ่นดินหยานเฉินปูและ Cijin
ที่ด้านใต้เข้าทางพอร์ตที่สอง พิพิธภัณฑ์และสวนอยู่ยืนใกล้เคียงกับเทอร์มินัลอะเพิ่งสร้าง (เทอร์มินัล No.6) พิพิธภัณฑ์นี้อธิบายประวัติและเคลียร์ของชุมชนที่อยู่อาศัยขนาดใหญ่อย่างมีนัยสำคัญซึ่งอยู่ใกล้กับพอร์ตขยาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รับจากท่าเรือที่เป็นทะเลสาบธรรมชาติก่อนที่จะพัฒนาในท้ายที่สุดผ่านเข้าสู่ท่าเรือที่ทันสมัยในระยะหลายร้อยปี ในช่วงเวลาของศตวรรษที่ 16 หมู่บ้านบางคนก็สร้างขึ้นในบริเวณริมฝั่งทะเลของ Kaohsiung อยู่ข้างทางวันในปัจจุบันที่ซึ่งมีชื่อว่าเป็น" takau "โดยชาวพื้นเมืองในเวลาที่มีอยู่นักอาณานิคม Hellenic ได้ของดัตช์ตะวันออกอินเดียบริษัท(สารระเหยอินทรีย์( VOC ))มาถึงที่ takau ใน 1620 S และจากนั้นก็เริ่มพัฒนาทะเลสาบ รับจากท่าเรือในที่ที่ถูกอ้างถึงในชื่อ" takau ท่าเรือ"(打狗港)ขยายตัวเพิ่มขึ้นอย่างช้าๆในระหว่างยุค Dutch koxinga ยุคและช่วงต้นราชวงศ์ Qing .
ในปี 1858 ช่วงราชวงศ์ Qing Dynasty ที่หายไปที่สองสงครามฝิ่นที่จะ french-british และลงนามสนธิสัญญาของเทียนจิน ตามสนธิสัญญานี้รัฐบาลของราชวงศ์ Qing ที่ถูกถามว่าการเปิดให้บริการ 5 พอร์ตของไต้หวันสำหรับการค้าระหว่างประเทศ เป็นหนึ่งในห้าพอร์ต Takao No พอร์ตได้เปิดให้บริการกับผู้ประกอบการอาหารตะวันตกมาตั้งแต่ 1864 อย่างเป็นทางการ ภายหลัง รัฐบาลของราชวงศ์ Qing ceded ไต้หวันไปจนถึงแบบญี่ปุ่นในปี 1895 หลังจากสูญเสียครั้งแรกและสงคราม.
ในยุคญี่ปุ่น - ปกครองช่วงต้นที่รัฐบาลตามแบบอาณานิคมที่มีมติให้ดำเนินโครงการที่มีขนาดใหญ่พร้อมด้วยความตั้งใจที่จะพัฒนาท่าเรือที่เข้าสู่ท่าเรือที่ทันสมัย ญี่ปุ่นสร้างท่าเรือเพิ่มขึ้นในสามระยะแรกเสร็จในปี 1908 ที่สองในปี 1912 และที่สามคือหยุดครึ่งทางที่เริ่มสงครามโลกครั้งที่สอง ในระหว่างสงครามโลกครั้งที่สองพอร์ตที่ถูกระเบิดเป็นอย่างมากโดยพันธมิตรตะวันตกที่.
หลังจากที่สงครามรัฐบาลของไต้หวันเริ่มพัฒนาการของการท่าเรือได้ "การท่าเรือที่สอง"ได้ถูกสร้างขึ้นในปี 1975 โดยการทำลายสะพานที่ดินระหว่าง siaogang และ cijin .
ที่อยู่ด้านข้างซึ่งอยู่ทางตอนใต้ของทางเข้าพอร์ตที่สอง Park และ พิพิธภัณฑ์ ที่มีอยู่ในปัจจุบันเมื่อไม่นานมานี้สร้างขึ้นในบริเวณใกล้เคียงอาคารโดยสาร Intercontinental (อาคารโดยสาร 6 ฉบับที่)พิพิธภัณฑ์ แห่งนี้จะอธิบายถึงการขออนุญาตและประวัติศาสตร์ของชุมชนที่อยู่อาศัยขนาดใหญ่อย่างมีนัยสำคัญซึ่งตั้งอยู่ในบริเวณใกล้เคียงเพื่อไปยังท่าเรือขยายตัวได้