“Achoo!”Faster one runs, faster sta

“Achoo!”
Faster one runs, faster stamina runs out and thus faster the coldness comes.
Weed and Avelon were buying their own misfortune.
Just like that, during the day, when it’s relatively warmer they walked; during the night they rested in a cave or at the bottom of a hill to take refuge from the wind.
Every night Weed showed off his cooking skill.
“Fish stew with plenty of garlic!”
It sounds terrible but in reality it’s a stew that tastes great.
The stew gave warm a feeling throughout the whole body.
If they didn’t even have such food, it would’ve been crazy to move while they had a cold.
Sometimes when the cold got worse because of the weather, they ate meat soaked in wine.
Countless stars shone in the unusually clear night sky.
The mealtime was the only time when they could rest and get rid of some tiredness from the harsh traveling.
Then one day after finishing their meal in a cave, Weed tried to take plates like usual.
Dalgrak.
But Seoyoon suddenly took away the plates from him.
The wooden plates that Weed created himself with currency used in Versailles Continent carved on it!
He carved in the picture to not forget that he should never forget to gain money even when he’s eating.
Weed raised his head. Seoyoon’s clear eyes were looking at him.
"........"
Weed’s chest hurt.
‘So she’s taking away my precious plates just like this. She has some good eyes for items.’
They’re not the best silver or gold plate set.
Just simple wooden plates good to hold food in.
According to rumors, there are some with jewels on them.
Verjua plates which had a price of over 6000 gold.
Unless it’s someone with overflowing money, they’re not plates that anyone can use.
Like this, good plates are often expensive.
Weed made plates himself to save money, but Seoyoon took even that from him.
But that was Weed’s delusion.
Seoyoon wasn’t trying to take it away from him.
Without saying anything she took it outside and wiped it with snow.
Seoyoon washing dishes!
Since she always got food from him, she was in her own way showing gratitude.
Bingryong!
He gracefully opened his wings and flew around the sky.
Then when he saw a monster, he landed and attacked whatever he saw.
“Kurarara!”
He fell down from the sky and viciously stumped on monsters or bit them.
There was almost no monsters left where Bingryong attacked.
It was to hunt for meals, but it was more to increase experience and fighting ability.
“I can’t stand anyone stronger than me! To be able to open my wings under this sky and over this earth, I need to be stronger.”
Bingryong knew by himself that he was a great being, but the fact that he couldn't even move his own body properly was very painful to him!
Since Bingryong’s Fighting Spirit was high, ordinary monsters froze right away.
Bingryong didn’t overlook anyone and hunted even those monsters.
Monsters gain skill experience and experience through killing.
Since it was possible for him to become even stronger depending on the effort put in, Bingryong did not rest.
“A stronger monster! To make myself stronger I need a stronger opponent! Appear, an opponent who can make my heart shake!”
Bingryong’s roar shook the ice covered earth.
The Northern region’s strong monsters
There were plenty of boss level or strong monsters in each ice mountains.
By level, there were many over level 400 here and there.
Furthermore, in the Forest of Massacre, strong monsters that are usually very hard to meet formed a food chain and lived there.
“Kuwuwuwu!”
In the ice mountain, Bingryong stumped on weak monsters and when boss level monster really appeared he opened up his wings.
“Then see you later.”
Bingryong was a coward unlike his huge size.
Therefore, if he met an opponent similar to him or stronger than him, he ran away. He was growing in such a way.
Weed walked while clearing the snow busily.
“Alveron, just a bit more.”
“Yes.”
Last night lots of snow fell.
Thanks to that, it was harder to walk with snow piled up to their knees.
Serious cold doesn’t get better easily.
Their stamina dropped easily, so they took turns to move forward.
“Weed-nim I’m sorry. I can’t continue anymore.”
Weed and Seoyoon can manage somehow, but Alveron who was a Priest became tired easily.
“Oh well. Let’s rest for a bit.”
Progress became slower because of Alveron.
Walking on cold, frozen land consumes lots of stamina.
Alveron who had weak stamina, couldn't walk much under normal circumstances either.
But since there’s a pile of snow, he’s having more difficult time.
Around them, there were only wolves who wandered around, looking for food.
‘There should be a way. A way to move faster. We need a transportation method.’
On the Versailles Continent there are various transportation methods.
Most popular method are horses!
They’re traded commonly in towns or cities. Moreover, there are professional horse trainers.
A great horse that follows owner’s command well, or a fast horse like lightening.
Due to horses that can be used even in battles, transporting time between hunting grounds or towns could be reduced.
‘In this kind of coldness, all horses will freeze to death. Even if they survive, they wouldn’t be able to run well.’
Horses are made to run well in plains as a basis.
To run on snow and ice covered land would be too much.
Then, an idea appeared in Weed’s head!
‘That’s it! Why didn’t I think of it earlier? There’s saying chicken instead of pheasant.’
Wolves were wandering about.
When they meet Seoyoon or Weed they slowly go away. There was exceptionally a lot of wolves in this area.
Weed pleaded Seoyoon.
“Please help me catch wolves around this area.”
Seoyoon silently pulled out her sword thinking that it was for meat.
But Weed’s request was something bit different.
“You have to catch it without killing. But if possible, beat them up so they’ll think dying is better.”
"........"
Seoyoon took out her sword and beat up the wolves just enough.
To hunt wolves they didn’t even need to use skills.
Woof! Woof!
If monsters have intelligence, they choose to run away when against an impossibly stronger opponent.
When life dropped, scared wolves started to run away.
Seoyoon chased after wolves and broke their legs without any hesitation. It was to immobilize them.
Wolves sliding on an ice rink.
After becoming unable to fight, they were only waiting to die.
Then Weed approached them.
“Oh my, you poor things doesn’t it hurt?
Wolves showed cautiousness.
It was human. One of the humans who made them like that approached them.
But Weed did not kill the wolves.
He applied herbs to the wounds and bandaged them.
Grrrrr!
Most animals would feel thankful.
But still, wolves did not abandon their violent side.
When their body recovered, they bared their fangs to bite off Weed.
Like a wild animal, it couldn’t trust a human.
Weed backed up silently.
“Look like you’re better, I will be going. Someone of your kind may be in pain somewhere after all.”
Usually he would hunt wolves down with joy, but Weed backed up without getting too greedy.
Grrr, Gr Gr Gr!
Wolves tried hard to stand up using their four legs.
It was time for them to go back to the base.
Then Seoyoon came again. Then she beat up the Wolves without a word
Like that, the Wolves got beat up and Weed cured them for several weeks.
So one hits, then one cures to make them feel thankful to them.
lick lick.
A young Wolf looked at him and licked his hand.
“Yeah. Good boy.”
Weed touched the wolves head.
He gave him a specially dried fish
Now, most Wolves wagged their tail.
Sometimes they showed their stomach.
They’ve been tamed!
They came to follow Weed.
But still, there were some who did not accept Weed until the end.
In a way, those were captain level of wolves.
Those kinds of ones Weed silently took them to the back of the hill, holding their neck.
“Hoohoohoo, you good boys. You must be hurt a lot. Then I should treat your wound with even more care.”
I think it’s better to treat you over there than here.”
Soft smile and caring eyes!
There is no way to know what happened there, but when Weed came back his bags were a bit more packed.
The amount of meat and leather increased.
To the wolves, nightmarish events were happening.
GhingGhingGhing!
Wolves cuddled up to Weed when he returned, not knowing anything.
Alveron and Seoyoon felt a chill going up their spines, but Weed only had angelic smile on his face.
“Yes, you cute little things.”
They were wolves that already got used to Weed’s touch and food.
“Eat lots.”
Weed gave wolves more than enough food.
When wolves were eating, he quickly made something using wood and monster tendon.
“I should make the bottom with steel blades to make it move forward easily and I should tie the tendon three times so wolves can’t get away.”
The object Weed made using his Smithing and Sewing skills to the fullest!
Even when it was put over their bodies, wolves did not resist at all.
Then it was completed.
Sled led by wolves!
It had different a shape from the chariot.
Tens of wolves lead from the front in a group, and the sled was made to slide over ice.
Since it was low, there was less resistance from wind, and because there were no wheels, it could slide over ice.
He made transportation that fit to the Northern region.
Weed commanded wolves to move forward.
The sled moved fast, sliding over snow and ice.
It gave incomparable joy to horse riding or any other transportation.
Fast enough speed and stability!
Alveron and Seoyoon could relax and enjoy the scenery.
Still, even if there’s a sled, moving during the night was risky.
Not only were there strong monsters, the Versailles Continent was very unpredictable, so if they got swept away by a blizzard, it would be hard to survive.
At times like that, they needed to rest in warm caves.
Awoooooo!
Remorseful cries of wolves that rings every night.
After four days like that, they could arrive at the Valley of Death soon.
Weed first checked the geographic shape of the valley.
‘ It’

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"Achoo"หนึ่งเร็วหมด หมดเรี่ยวแรงเร็ว และดัง เร็วทั้งที่มาวัชพืชและ Avelon ได้ซื้อเรื่องของตนเองเช่นนั้น เพียงวัน เมื่อมันจะค่อนข้างอุ่นเดิน ในตอนกลางคืน พวกเขาคัดสรร ในถ้ำ หรือ ที่ด้านล่างของเขาเพื่อหลบจากลมเพราะวัชพืชพบ off ทักษะทำอาหารของเขา"ปลาต้มเคี่ยวกับกระเทียมมากมาย"มันฟังดูน่ากลัว แต่ในความเป็นจริง มันเป็นแกงที่รสชาติดีแกงให้อบอุ่นความรู้สึกทั่วร่างกายทั้งหมดถ้าพวกเขาไม่ได้เช่นอาหาร ก็จะได้รับบ้าย้ายขณะที่มีความเย็นบางครั้งเมื่อเย็นได้แย่เนื่องจากสภาพอากาศ พวกเขากินเนื้อสัตว์ที่นำไปแช่ในไวน์ดาวนับไม่ถ้วน shone ในท้องฟ้ากลางคืนชัดเจนผิดปกติMealtime ถูกเวลาเท่านั้นเมื่อพวกเขาสามารถวางตัว และกำจัดเทวัญดาราสปาบางจากเดินรุนแรงแล้ววันหนึ่งหลังจากเสร็จสิ้นอาหารของพวกเขาในถ้ำ วัชพืชพยายามใช้แผ่นเหมือนปกติDalgrakแต่ Seoyoon ก็เอาแผ่นจากเขาแผ่นไม้ที่วัชพืชสร้างเอง ด้วยสกุลเงินที่ใช้ในทวีปเวอเซียลเลส สลักบนเขาแกะสลักในรูปภาพที่ต้องไม่ลืมว่า เขาไม่ควรลืมที่จะได้รับเงินแม้ว่าเขาจะรับประทานอาหารวัชพืชยกศีรษะของเขา ตาใสของ Seoyoon ถูกมองที่เขา"........"เจ็บหน้าอกของวัชพืช' เพื่อเธอกำลังเก็บจานของฉันมีค่าเช่นนี้ เธอมีตาบางดีสำหรับรายการ 'พวกเขาไม่ได้เงินดีที่สุด หรือชุดจานทองง่ายไม้เพียงแผ่นดีเพื่อเก็บอาหารตามข่าวลือ ได้กับพลอยนั้นแผ่น Verjua ซึ่งมีราคา 6000 กว่าทองเว้นแต่เป็นบุคคลที่ มีเทียบกับเงิน พวกเขาไม่แผ่นที่ทุกคนสามารถใช้ดังนี้ แผ่นดีมักราคาแพงวัชพืชทำแผ่นเองประหยัดเงิน แต่ Seoyoon เอาก็จากเขาแต่ไม่ลวงตาของวัชพืชSeoyoon ไม่ได้พยายามที่จะได้จากเขาโดยไม่พูดอะไรเธอก็นอก และเช็ด ด้วยหิมะSeoyoon ล้างจานเนื่องจากเธอมักจะได้รับอาหารจากเขา เธอได้แสดงความกตัญญูด้วยวิธีของตนเองBingryongเขาเว้าเปิดปีก และบินรอบท้องฟ้าแล้วเมื่อเขาเห็นสัตว์ประหลาด เขาที่ดิน และโจมตีสิ่งที่เขาเห็น"Kurarara"เขาล้มลงจากฟากฟ้า และ viciously ตันปัญญาบนมอนสเตอร์ หรือบิตเหล่านั้นมีซ้ายเกือบจะไม่มีมอนสเตอร์ที่โจมตี Bingryongมันเป็นการล่าอาหาร แต่ก็เพิ่มเติมเพื่อเพิ่มประสบการณ์และความสามารถในการต่อสู้"ไม่สามารถยืนใครแข็งแกร่งกว่าผม เพื่อให้สามารถเปิดปีกของฉันภาย ใต้ท้องฟ้านี้ และโลกนี้ ฉันได้ต้องแข็งแกร่ง"Bingryong รู้เองว่า เขามีดี แต่ความจริงที่ว่า เขาไม่ได้ย้ายร่างกายของเขาเองอย่างเจ็บปวดมากเขาเนื่องจากจิตวิญญาณการต่อสู้ของ Bingryong ได้สูง มอนสเตอร์ธรรมดา froze ทันทีBingryong ไม่ได้มองเห็นทุกคน และการล่าสัตว์หรือค้าแม้เหล่านั้นมอนสเตอร์ประสบการณ์ทักษะ และประสบการณ์ผ่านการฆ่าเนื่องจากมันเป็นไปได้สำหรับเขาที่จะกลายเป็นแข็งแกร่งขึ้นอยู่กับความพยายามที่ใส่ใน Bingryong ได้ไม่เหลือ"มอนสเตอร์แข็งแกร่ง เพื่อให้ตัวเองแข็งแกร่ง ต้องคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่ง ปรากฏ คู่ต่อสู้ที่สามารถทำให้หัวใจของฉันสั่น"เสียงคำรามของ Bingryong จับน้ำแข็งที่ปกคลุมโลกมอนสเตอร์ที่แข็งแกร่งของภาคเหนือมีมากมาย ของระดับเจ้านาย หรือแข็งแกร่งภูเขาน้ำแข็งมอนสเตอร์ในแต่ละระดับ มีมากเกินระดับ 400 มานอกจากนี้ ในป่าของการสังหารหมู่ มอนสเตอร์ที่แข็งแกร่งที่มักจะยากมากที่จะตอบสนองเกิดห่วงโซ่อาหาร และอาศัยอยู่ที่นั่น"Kuwuwuwu"ในภูเขาน้ำแข็ง Bingryong ตันปัญญากับมอนสเตอร์ที่อ่อนแอ และเมื่อมอนสเตอร์ระดับบอสปรากฏจริงๆ เขาเปิดปีก"แล้วเจอกัน"Bingryong เป็นคนขี้ขลาดซึ่งแตกต่างจากขนาดของเขาใหญ่ดังนั้น ถ้าเขาพบคู่ต่อสู้แข็งแกร่งกว่าเขา หรือคล้ายกับเขา เขาวิ่งหนีไป เขาได้เติบโตในลักษณะวัชพืชเดินขณะล้างหิมะยุ่ง"Alveron เพียงเล็กน้อย""ใช่"คืนสุดท้ายมากมายหิมะตกขอบคุณที่ ได้หนักเดิน ด้วยหิมะคั่งเข่าของพวกเขาเย็นที่ร้ายแรงไม่ได้ดีได้ง่ายความแข็งแกร่งของพวกเขาลดลงได้ ดังนั้นพวกเขาจึงเปิดต่อไป"วัชพืชนิ่มขอ ฉันไม่สามารถดำเนินต่ออีกต่อไป"วัชพืชและ Seoyoon สามารถจัดการอย่างใด แต่ Alveron ผู้เป็นนักบวชกลายเป็นเบื่อง่าย"โอ้ ดี ลองพักผ่อนจะ"ความคืบหน้าได้ช้าเนื่องจาก Alveronเดินบนน้ำเย็น แผ่นดินน้ำแข็งใช้เรี่ยวแรงมากมายAlveron ที่มีความแข็งแกร่งอ่อนแอ ไม่เดินมากภายใต้สถานการณ์ปกติอย่างใดอย่างหนึ่งแต่เนื่องจากมีกองหิมะ เขาจะมีเวลายากทั่วไป มีหมาป่าที่ได้เดินไปมาทั่ว หาอาหาร' ควรมีวิธีการ วิธีการย้ายได้เร็วขึ้น เราต้องมีวิธีการขนส่ง 'บนทวีปเวอเซียลเลส มีวิธีการขนส่งต่าง ๆวิธีที่นิยมมากที่สุดคือ ม้าพวกเขากำลังซื้อขายกันทั่วไปในเมืองหรือเมือง นอกจากนี้ มีผู้ฝึกม้ามืออาชีพม้าดีที่ตามคำสั่งของเจ้าของดี หรือม้าอย่างรวดเร็วเช่นเด้งเนื่องจากม้าที่สามารถใช้ในการต่อสู้ การขนส่งระยะเวลาระหว่างการล่าสัตว์บริเวณหรือเมืองอาจลดลง' ในทั้งชนิดนี้ ม้าทั้งหมดจะตรึงตาย แม้ว่าพวกเขาอยู่รอด พวกเขาจะไม่สามารถรันดี 'ม้าจะทำดีในที่ราบเป็นพื้นฐานรันบนหิมะและน้ำแข็ง ปกคลุมดินจะมากเกินไปแล้ว ความคิดที่ปรากฏในหัวของวัชพืช"ใช่ ทำไมไม่คิดว่า ของมันก่อนหน้านี้หรือไม่ มีไก่พูดแทนไก่ฟ้าสี 'หมาป่าได้หลงเกี่ยวกับเมื่อพวกเขาพบกับ Seoyoon หรือวัชพืชก็ช้าไป พิเศษมีจำนวนมากของหมาป่าในบริเวณนี้วัชพืช pleaded Seoyoon"ช่วยฉันจับหมาป่ารอบพื้นที่นี้"Seoyoon อย่าดึงออกดาบของเธอคิดว่า มันเป็นในเนื้อสัตว์แต่คำขอของวัชพืชได้มากสิ่งที่แตกต่างกัน"ได้จับมันโดยไม่ฆ่า แต่ถ้าเป็นไปได้ ชนะพวกเขาขึ้นเพื่อพวกเขาจะคิดว่า ตายดีกว่า""........"Seoyoon เอาออกดาบของเธอ และชนะขึ้นหมาป่าพอดีการล่าหมาป่าพวกเขาไม่จำเป็นต้องใช้ทักษะWoof Woofถ้ามอนสเตอร์มีปัญญา พวกเขาต้องวิ่งหนีเมื่อเทียบกับคู่แข่งแข็งแกร่ง impossiblyเมื่อชีวิตหลุด หมาป่ากลัวเริ่มวิ่งหนีSeoyoon คนนั้นได้ไล่หลังจากหมาป่า และยากจนขาของพวกเขาโดยไม่ลังเลใด ๆ มันเป็นการ immobilize นั้นหมาป่าเลื่อนบนลานสเก็ตน้ำแข็งเป็นหลังจากกลายเป็นไม่สามารถต่อสู้ พวกเขาเท่านั้นรอตายแล้ววัชพืชประดับนั้น"โอ้ ฉัน สิ่งไม่ดีคุณไม่ได้ทำร้ายหรือไม่หมาป่าพบ cautiousnessมนุษย์ได้ หนึ่งของมนุษย์ที่ทำให้พวกเขาเช่นที่ประดับไว้แต่วัชพืชไม่ฆ่าหมาป่าเขาใช้สมุนไพรบาดแผล และ bandaged นั้นGrrrrrสัตว์ส่วนใหญ่จะรู้สึกขอบคุณแต่ยังคง หมาป่าไม่ได้ละทิ้งด้านความรุนแรงเมื่อกู้คืนร่างกายของพวกเขา พวกเขา bared ของเขี้ยวกัดวัชพืชเช่นสัตว์ป่า มันไม่ไว้ใจมนุษย์วัชพืชที่สำรองอยู่เบื้องหลัง"ดู เหมือนคุณดีกว่า ฉันจะเป็นไป คนประเภทคุณอาจปวดที่ใดหลังจากทั้งหมด"ปกติเขาจะแกะหมาป่า ด้วยความปีติยินดี แต่วัชพืชสำรอง โดยการโลภเกินไปGrrr, Gr Gr Grหมาป่าพยายามอย่างหนักเพื่อยืนขึ้นโดยใช้ขา 4 ของพวกเขามันเป็นเวลาสำหรับพวกเขาจะกลับไปฐานแล้ว Seoyoon มาอีก จากนั้น เธอชนะขึ้นหมาป่าโดยไม่คำเช่นนั้น มีการเอาชนะหมาป่า และวัชพืชหายไปหลายสัปดาห์ดังนั้นหนึ่งฮิต แล้วหนึ่งรักษาเพื่อทำให้รู้สึกขอบคุณพวกเขาเลีย lickหมาป่าหนุ่มมองเขา และได้เลียมือ"ใช่ เด็กชายดี"วัชพืชสัมผัสหัวหมาป่าเขาให้เขาปลาเป็นพิเศษขณะนี้ ส่วนใหญ่หมาป่า wagged หางของพวกเขาบางครั้งจะพบว่าท้องของพวกเขาพวกเขาได้ถูก tamedพวกเขามาตามวัชพืชแต่ยังคง มีบางคนไม่ยอมรับวัชพืชจนจบวิธี นั้นเป็นระดับกัปตันของหมาป่าชนิดที่คนวัชพืชอย่าถ่ายไปด้านหลังของเขา จับคอของพวกเขา"Hoohoohoo คุณชายดีขึ้น คุณต้องได้เจ็บมาก แล้ว ผมควรรักษาบาดแผล ด้วยการดูแลที่มากขึ้น"ผมคิดว่า ดีกว่าที่จะรักษาคุณโน่นกว่านี่"รอยยิ้มที่นุ่มและตาแห่งนี้ไม่มีทางได้รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นมี แต่เมื่อวัชพืชมา กระเป๋าของเขามีบิตมากขึ้นบรรจุจำนวนเนื้อและหนังที่เพิ่มขึ้นNightmarish เหตุการณ์เกิดขึ้นกับหมาป่าGhingGhingGhingหมาป่านอนกอดค่าการวัชพืชเมื่อเขากลับ ไม่รู้อะไรAlveron และ Seoyoon รู้สึกเย็นจะขึ้น spines ของพวกเขา แต่วัชพืชมีดายิ้มบนใบหน้าของเขาเท่านั้น"ใช่ สิ่งเล็ก ๆ ที่น่ารักของคุณ"พวกหมาป่าที่แล้วได้ใช้สัมผัสและอาหารของวัชพืช"กินมาก"วัชพืชให้อาหารมากเกินพอหมาป่าเมื่อมีการรับประทานหมาป่า เขาได้อย่างรวดเร็วได้บางสิ่งบางอย่างที่ใช้เอ็นไม้และมอนสเตอร์"ฉันควรทำด้านล่าง ด้วยใบมีดเหล็กจะทำให้ก้าวไปข้างหน้าได้อย่างง่ายดาย และฉันควรผูกรั้งเอ็นให้หมาป่าไม่ได้รับ"วัตถุวัชพืชทำให้ใช้ Smithing ของเขา และเย็บทักษะเต็มแม้จะถูกใส่ผ่านศพ หมาป่าได้ไม่ต่อต้านทั้งหมดแล้ว ทำให้เสร็จเลื่อนนำ โดยหมาป่ามีแตกต่างกันรูปร่างจากจัดเตรียมไว้นำหลักสิบของหมาป่าจากหน้าในกลุ่ม และทำการเลื่อนไถลผ่านน้ำแข็งตั้งแต่ต่ำ มีความต้านทานน้อยลงจากลม และเนื่องจากมีล้อไม่มี มันสามารถเลื่อนผ่านน้ำแข็งเขาทำการขนส่งที่เหมาะสมสำหรับการภาคเหนือWeed สั่งหมาป่าต่อไปเลื่อนการย้ายอย่างรวดเร็ว เลื่อนหิมะและน้ำแข็งมันให้ความสุขไม่ขี่ม้าหรือขนส่งอื่น ๆความเร็วและความมั่นคงเพียงพอAlveron และ Seoyoon สามารถผ่อนคลาย และทิวทัศน์ยังคง แม้ว่าจะมีการเลื่อน การย้ายในตอนกลางคืน มีความเสี่ยงไม่ได้มีมอนสเตอร์ที่แข็งแกร่ง ทวีปเวอเซียลเลสถูกมากไม่แน่นอน ดังนั้นถ้าพวกเขาได้กวาดไป ด้วยหิมะเป็น มันจะยากที่จะอยู่รอดครั้งเช่นนั้น พวกเขาต้องวางตัวในถ้ำอบอุ่นAwooooooRemorseful เสียงร้องของหมาป่าที่แหวนทุกคืนหลังจากสี่วันเช่นนั้น พวกเขาสามารถเข้ามาที่หุบเขาตายเร็ว ๆ นี้วัชพืชแรกตรวจสอบรูปร่างของหุบเขาทางภูมิศาสตร์'มัน'

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"! Achoo"
ได้เร็วขึ้นหนึ่งวิ่งได้เร็วขึ้นแข็งแกร่งหมดเร็วขึ้นและทำให้ความหนาวเย็นมา.
วัชพืชและ Avelon ถูกซื้อความโชคร้ายของตัวเอง.
เช่นเดียวกับที่ในระหว่างวันเมื่อมันค่อนข้างที่อบอุ่นที่พวกเขาเดิน; ในช่วงเวลากลางคืนที่พวกเขาวางในถ้ำหรือที่ด้านล่างของเนินเขาที่จะใช้หลบภัยจากลม.
วัชพืชทุกคืนแสดงให้เห็นถึงทักษะการทำอาหารของเขา.
"สตูว์ปลาที่มีมากมายของกระเทียม!"
มันฟังดูน่ากลัว แต่ในความเป็นจริงมันเป็นสตูว์ที่ มีรสชาติที่ดี.
เคี่ยวให้ความรู้สึกอบอุ่นตลอดทั้งร่างกาย.
ถ้าพวกเขาไม่ได้มีอาหารดังกล่าวก็จะได้รับบ้าที่จะย้ายในขณะที่พวกเขาเคยเป็นหวัด.
บางครั้งเมื่อเย็นแย่ลงเพราะสภาพอากาศที่พวกเขา กินเนื้อสัตว์แช่ในไวน์.
ดาวนับไม่ถ้วนส่องในท้องฟ้ายามค่ำคืนที่ชัดเจนผิดปกติ.
รับประทานอาหารเป็นเพียงครั้งเดียวเมื่อพวกเขาจะได้พักผ่อนและได้รับการกำจัดความเมื่อยล้าจากการเดินทางที่รุนแรง.
แล้ววันหนึ่งหลังจากเสร็จสิ้นการรับประทานอาหารของพวกเขาในถ้ำวัชพืชพยายาม ที่จะใช้แผ่นเหมือนปกติ.
Dalgrak.
แต่ Seoyoon จู่ ๆ ก็เอาไปแผ่นจากเขา.
แผ่นไม้ที่วัชพืชสร้างตัวเองกับสกุลเงินที่ใช้ในการแกะสลักทวีปแวร์ซายกับมัน!
เขาแกะสลักในภาพจะไม่ลืมว่าเขาไม่ควรลืมที่จะได้รับ เงินแม้แต่ตอนที่เขากิน.
วัชพืชยกศีรษะของเขา ดวงตาที่ชัดเจน Seoyoon ถูกมองเขา.
"........ "
เจ็บหน้าอกของวัชพืช.
'ดังนั้นเธอเอาแผ่นที่มีค่าของฉันเพียงเช่นนี้ เธอมีดวงตาที่ดีบางอย่างสำหรับรายการ. '
พวกเขาไม่ได้เงินที่ดีที่สุดหรือชุดแผ่นทอง.
เพียงแผ่นไม้ที่เรียบง่ายดีที่จะถืออาหารใน.
ตามข่าวลือมีบางด้วยอัญมณีที่พวกเขา.
แผ่น Verjua ที่มีราคาของ กว่า 6000 ทอง.
เว้นแต่จะเป็นคนที่มีล้นเงินที่พวกเขาไม่ได้แผ่นที่ทุกคนสามารถใช้.
เช่นนี้จานที่ดีมักจะมีราคาแพง.
วัชพืชทำแผ่นตัวเองเพื่อประหยัดเงิน แต่ Seoyoon เอาแม้กระทั่งว่าจากเขา.
แต่นั่นก็เป็นวัชพืช ความเข้าใจผิด.
Seoyoon ไม่ได้พยายามที่จะเอามันออกไปจากเขา.
โดยไม่ต้องพูดอะไรเธอเอามันนอกและเช็ดด้วยหิมะ.
Seoyoon ล้างจาน!
ตั้งแต่เธอมักจะได้รับอาหารจากเขาเธออยู่ในทางของเธอเองแสดงความกตัญญู.
Bingryong!
เขาอย่างสง่างามเปิดปีกของเขาและบินรอบท้องฟ้า.
จากนั้นเมื่อเขาเห็นสัตว์ประหลาดที่เขาเป็นเจ้าของที่ดินและโจมตีสิ่งที่เขาเห็น.
"Kurarara!"
เขาก้มลงมาจากฟากฟ้าและเลวทรามต่ำช้านิ่งงันกับมอนสเตอร์หรือบิตพวกเขา.
มีมอนสเตอร์เกือบไม่ได้ ซ้ายที่ Bingryong โจมตี.
มันคือการตามล่าหาอาหาร แต่มันก็มากขึ้นเพื่อเพิ่มประสบการณ์และความสามารถในการต่อสู้.
"ฉันไม่สามารถยืนทุกคนที่แข็งแรงกว่าฉัน! เพื่อให้สามารถเปิดปีกของฉันภายใต้ท้องฟ้านี้และมากกว่าโลกนี้ที่ฉันต้องการจะแข็งแกร่ง. "
Bingryong รู้ด้วยตัวเองว่าเขาคือความเป็นอยู่ที่ดี แต่ความจริงที่ว่าเขาไม่สามารถแม้แต่จะย้ายร่างกายของตัวเองอย่างถูกต้องเป็นความเจ็บปวดมาก กับเขา!
ตั้งแต่วิญญาณต่อสู้ Bingryong ของสูง, มอนสเตอร์ธรรมดาแช่แข็งทันที.
Bingryong ไม่สามารถมองเห็นทุกคนและล่าแม้มอนสเตอร์เหล่านั้น.
ได้รับประสบการณ์ทักษะและประสบการณ์ของมอนสเตอร์ที่ผ่านการฆ่า.
เพราะมันเป็นไปได้สำหรับเขาที่จะกลายเป็นที่แข็งแกร่งขึ้นอยู่กับ ความพยายามใส่ใน Bingryong ไม่เหลือ.
"มอนสเตอร์ที่แข็งแกร่ง! เพื่อให้ตัวเองแข็งแรงฉันต้องคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่ง! ปรากฏขึ้นฝ่ายตรงข้ามที่สามารถทำให้หัวใจของฉันสั่น! "
เสียงคำราม Bingryong ของส่ายโลกน้ำแข็งปกคลุม.
มอนสเตอร์ที่แข็งแกร่งภาคเหนือของ
มีมากมายของระดับเจ้านายหรือมอนสเตอร์ที่แข็งแกร่งในแต่ละภูเขาน้ำแข็งมี.
โดยระดับการมีมากมายกว่าระดับ 400 ที่นี่ มี.
นอกจากนี้ในป่าของการสังหารหมู่, มอนสเตอร์ที่แข็งแกร่งที่มักจะยากมากที่จะตอบสนองรูปแบบห่วงโซ่อาหารและอาศัยอยู่ที่นั่น.
"Kuwuwuwu!"
ในภูเขาน้ำแข็ง Bingryong นิ่งงันกับมอนสเตอร์ที่อ่อนแอและเมื่อมอนสเตอร์ระดับเจ้านายจริงๆปรากฏเขาเปิด ปีกของเขา.
"จากนั้นเห็นคุณในภายหลัง."
เป็นคนขี้ขลาด Bingryong แตกต่างจากขนาดใหญ่ของเขา.
ดังนั้นถ้าเขาได้พบกับฝ่ายตรงข้ามที่คล้ายกันกับเขาหรือแข็งแรงกว่าเขาเขาก็วิ่งหนีไป เขาได้รับการเจริญเติบโตในลักษณะ.
วัชพืชเดินในขณะที่การล้างหิมะยุ่ง.
"Alveron เพียงอีกเล็กน้อย."
"ใช่."
จำนวนมากเมื่อคืนของหิมะลดลง.
ขอบคุณที่นั้นมันเป็นสิ่งที่ยากที่จะเดินไปด้วยหิมะซ้อนขึ้นไป หัวเข่าของพวกเขา.
เย็นที่จริงจังไม่ได้รับ. ที่ดีขึ้นได้อย่างง่ายดาย
ความแข็งแกร่งของพวกเขาลดลงได้อย่างง่ายดายเพื่อให้พวกเขาผลัดกันก้าวไปข้างหน้า.
"วัชพืช-nim ฉันขอโทษ ฉันไม่สามารถดำเนินการต่อได้อีกต่อไป. "
วัชพืชและ Seoyoon สามารถจัดการอย่างใด แต่ Alveron ซึ่งเป็นพระสงฆ์กลายเป็นเหนื่อยง่าย.
"โอ้ดี ส่วนที่เหลือให้สำหรับบิต. "
ความคืบหน้าก็กลายเป็นช้าลงเพราะ Alveron.
เดินบนเย็นที่ดินแช่แข็งมาก ๆ ความแข็งแกร่ง.
Alveron ที่มีความแข็งแกร่งที่อ่อนแอไม่สามารถเดินมากภายใต้สถานการณ์ปกติอย่างใดอย่างหนึ่ง.
แต่เนื่องจากมีกองหิมะเขา มีเวลาที่ยากลำบากมากขึ้น.
รอบตัวพวกเขามีหมาป่าเพียงคนเดียวที่เดินไปรอบ ๆ เพื่อหาอาหาร.
'ควรจะมีวิธี วิธีการที่จะเคลื่อนตัวได้เร็ว เราจำเป็นต้องมีวิธีการขนส่ง. '
ในแวร์ซายทวีปมีวิธีการขนส่งต่าง ๆ .
วิธีที่นิยมส่วนใหญ่จะม้า!
พวกเขากำลังซื้อขายกันทั่วไปในเมืองหรือเมือง นอกจากนี้ยังมีการฝึกอบรมม้ามืออาชีพ.
ม้าที่ดีที่เป็นไปตามคำสั่งของเจ้าของดีหรือม้ารวดเร็วเช่นการลดน้ำหนัก.
เนื่องจากม้าที่สามารถใช้งานได้ในการต่อสู้การขนส่งเวลาระหว่างพื้นที่ล่าสัตว์หรือเมืองอาจจะลดลง.
'ในประเภทนี้ ความเย็นของม้าทั้งหมดจะหนาวตาย แม้ว่าพวกเขาจะอยู่รอดได้พวกเขาก็จะไม่สามารถที่จะทำงานได้ดี. '
ม้าจะทำให้ทำงานได้ดีในที่ราบเป็นพื้นฐาน.
เพื่อทำงานบนหิมะและน้ำแข็งปกคลุมที่ดินจะเป็นมากเกินไป.
จากนั้นความคิดขึ้นมาในหัวของวัชพืช!
'นั่นแหล่ะ! ทำไมฉันไม่คิดว่ามันก่อนหน้านี้? มีไก่บอกว่าเป็นแทนไก่ฟ้า. '
หมาป่าถูกหลงเกี่ยวกับ.
เมื่อพวกเขาได้พบ Seoyoon หรือวัชพืชพวกเขาค่อย ๆ หายไป มีพิเศษจำนวนมากของหมาป่าในพื้นที่นี้.
วัชพืชอ้อนวอน Seoyoon.
"โปรดช่วยฉันจับหมาป่ารอบ ๆ บริเวณนี้".
Seoyoon เงียบดึงดาบออกมาไล่เธอคิดว่ามันเป็นเนื้อ.
แต่คำขอของวัชพืชได้รับบางสิ่งบางอย่างแตกต่างกันเล็กน้อย.
"คุณมี จะจับมันโดยไม่ต้องฆ่า แต่ถ้าเป็นไปได้เอาชนะพวกเขาเพื่อให้พวกเขาจะคิดว่ากำลังจะตายจะดีกว่า. "
"........ "
Seoyoon เอาดาบออกมาไล่เธอและตีขึ้นหมาป่าพอเพียง.
ในการล่าหมาป่าพวกเขาไม่จำเป็นต้อง ใช้ทักษะ.
โฮ่ง! โฮ่ง!
หากมอนสเตอร์มีสติปัญญาพวกเขาเลือกที่จะวิ่งหนีเมื่อเทียบกับฝ่ายตรงข้ามที่แข็งแกร่งเป็นไปไม่ได้.
เมื่อชีวิตลดลงกลัวหมาป่าเริ่มที่จะวิ่งหนีไป.
Seoyoon ไล่หลังจากหมาป่าและยากจนขาของพวกเขาโดยไม่ลังเลใด มันจะทำให้คลื่อพวกเขา.
หมาป่าเลื่อนบนลานสเก็ตน้ำแข็ง.
หลังจากที่กลายเป็นไม่สามารถที่จะต่อสู้กับพวกเขาเป็นเพียงการรอคอยที่จะตาย.
แล้ววัชพืชเข้าหาพวกเขา.
"โอ้ฉันคุณสิ่งที่ไม่ดีไม่ได้เจ็บหรือเปล่า?
หมาป่าแสดงให้เห็นความระมัดระวัง.
มันเป็น เป็นมนุษย์ หนึ่งของมนุษย์ที่ทำให้พวกเขาเช่นเดียวกับที่พวกเขาเดินเข้ามาใกล้.
แต่วัชพืชไม่ได้ฆ่าหมาป่า.
เขาใช้สมุนไพรเพื่อแผลและพันผ้าพันแผลพวกเขา.
Grrrrr!
สัตว์ส่วนใหญ่จะรู้สึกขอบคุณ.
แต่ยังคงหมาป่าไม่ได้ละทิ้งด้านความรุนแรงของพวกเขา.
เมื่อ ร่างกายของพวกเขาหายพวกเขาแยกเขี้ยวเขี้ยวของพวกเขาที่จะกัดออกวัชพืช.
เช่นเดียวกับสัตว์ป่าก็ไม่สามารถไว้วางใจของมนุษย์.
วัชพืชสำรองเงียบ.
"มองเหมือนคุณดีกว่าฉันจะไป ใครบางคนของชนิดของคุณอาจจะอยู่ในความเจ็บปวดที่ใดที่หนึ่งหลังจากทั้งหมด. "
โดยปกติเขาจะล่าหมาป่าลงด้วยความสุข แต่วัชพืชได้รับการสนับสนุนโดยไม่ได้รับโลภเกินไป.
ฮึ่ม, Gr Gr Gr!
หมาป่าพยายามอย่างหนักที่จะลุกขึ้นยืนใช้สี่ขาของพวกเขา.
มันเป็น เวลาสำหรับพวกเขาที่จะไปกลับไปที่ฐาน.
แล้ว Seoyoon มาอีกครั้ง จากนั้นเธอก็ตีขึ้นหมาป่าโดยไม่มีคำ
ว่าเหมือนหมาป่าได้ตีขึ้นและหายวัชพืชพวกเขาเป็นเวลาหลายสัปดาห์.
ดังนั้นหนึ่งเพลงฮิตจากนั้นหนึ่งรักษาที่จะทำให้พวกเขารู้สึกขอบคุณที่พวกเขา.
เลียเลีย.
หนุ่มหมาป่ามองไปที่เขาและ เลียมือของเขา.
"ใช่ เด็กดี. "
วัชพืชสัมผัสหัวหมาป่า.
เขาทำให้เขามีปลาแห้งเป็นพิเศษ
ตอนนี้หมาป่าที่สุดกระดิกหางของพวกเขา.
บางครั้งพวกเขาแสดงให้เห็นว่าในกระเพาะอาหารของพวกเขา.
พวกเขาได้รับการฝึกให้เชื่อง!
พวกเขามาที่จะปฏิบัติตามวัชพืช.
แต่ยังคงมีบางคน ไม่ยอมรับวัชพืชจนจบ.
ด้วยวิธีเหล่านั้นอยู่ในระดับกัปตันของหมาป่า.
บรรดาชนิดของวัชพืชคนเงียบ ๆ เอาพวกเขาไปยังด้านหลังของเนินเขาถือคอของพวกเขา.
"Hoohoohoo คุณเด็กผู้ชายที่ดี คุณต้องได้รับบาดเจ็บจำนวนมาก จากนั้นฉันก็ควรจะรักษาแผลด้วยความระมัดระวังมากยิ่งขึ้น. "
ผมคิดว่ามันจะดีกว่าที่จะรักษาคุณมากกว่ามีมากกว่าที่นี่. "
รอยยิ้มอ่อนและตาดูแล!
ไม่มีทางที่จะรู้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นที่นั่นไม่เป็น แต่เมื่อวัชพืชกลับมากระเป๋าของเขาได้ น้อยมากที่บรรจุ.
ปริมาณของเนื้อและหนังที่เพิ่มขึ้น.
เพื่อหมาป่าเหตุการณ์ฝันร้ายที่เกิดขึ้น.
GhingGhingGhing!
หมาป่า cuddled ถึงวัชพืชเมื่อเขากลับไม่รู้อะไร.
Alveron และ Seoyoon รู้สึกหนาวจะขึ้นเงี่ยงของพวกเขา แต่เพียงวัชพืช มีรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา.
"ใช่คุณสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ น่ารัก."
พวกเขาเป็นหมาป่าที่มีอยู่แล้วได้ใช้สัมผัสของวัชพืชและอาหาร.
"กินจำนวนมาก."
วัชพืชให้หมาป่ามากกว่าอาหารเพียงพอ.
เมื่อหมาป่าถูกกินเขาทำอย่างรวดเร็ว สิ่งที่ใช้ไม้และมอนสเตอร์เอ็น.
"ฉันควรจะทำด้านล่างด้วยใบมีดเหล็กเพื่อให้ก้าวไปข้างหน้าได้อย่างง่ายดายและฉันควรจะผูกเอ็นสามครั้งเพื่อให้หมาป่าไม่สามารถรับไป."
วัตถุวัชพืชทำโดยใช้ Smithing และทักษะจักรเย็บผ้าของเขาไป อย่างเต็มที่!
แม้เมื่อมันถูกนำกว่าร่างกายของพวกเขาหมาป่าก็อดไม่ได้ที่ทุกคน.
จากนั้นก็จะเสร็จสมบูรณ์.
เลื่อนนำโดยหมาป่า!
มันมีรูปร่างที่แตกต่างจากรถรบ.
นับหมาป่านำจากด้านหน้าในกลุ่มและ เลื่อนที่ถูกสร้างขึ้นเพื่อเลื่อนน้ำแข็ง.
เพราะมันอยู่ในระดับต่ำมีความต้านทานน้อยลงจากลมและเพราะมีล้อไม่ก็อาจเลื่อนไปศ.
เขาทำให้การขนส่งที่พอดีกับภาคเหนือ.
วัชพืชสั่งหมาป่าที่จะก้าวไปข้างหน้า .
เลื่อนย้ายได้อย่างรวดเร็วมากกว่าการเลื่อนหิมะและน้ำแข็ง.
มันทำให้ความสุขที่หาที่เปรียบมิได้ที่จะขี่ม้าหรือการขนส่งอื่น ๆ .
ความเร็วพอที่รวดเร็วและมีเสถียรภาพ!
Alveron และ Seoyoon สามารถผ่อนคลายและเพลิดเพลินกับทัศนียภาพ.
ยังคงแม้ว่าจะมีเลื่อนย้ายในช่วง คืนก็มีความเสี่ยง.
ไม่เพียง แต่ได้มีมอนสเตอร์ที่แข็งแกร่งทวีปแวร์ซายก็คาดเดาไม่ได้มากดังนั้นหากพวกเขาได้หายไปโดยพายุหิมะมันจะยากที่จะอยู่รอด.
ในบางครั้งเช่นเดียวกับที่พวกเขาต้องการที่จะพักผ่อนอยู่ในถ้ำที่อบอุ่น.
Awoooooo !
ร้องไห้สำนึกผิดของหมาป่าที่ดังทุกคืน.
หลังจากสี่วันเช่นเดียวกับที่พวกเขาจะมาถึงที่หุบเขาแห่งความตายในไม่ช้า.
วัชพืชครั้งแรกตรวจสอบรูปร่างทางภูมิศาสตร์ของหุบเขา.
' มัน '

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ฮัชเช้ย ! ! "
เร็วหนึ่งวิ่งแรงเร็วขึ้นหมด และดังนั้นจึง ได้เร็วขึ้น ความหนาวเย็นมา วัชพืช และ avelon ซื้อ

ความโชคร้ายของตัวเอง เหมือนกับที่ ในระหว่างวัน เมื่อมันค่อนข้างอุ่นที่พวกเขาเดิน ตอนกลางคืนเขา rested ในถ้ำหรือที่ด้านล่างของเนินเขาเพื่อหลบภัยจาก ลม . . .
ทุกคืนวัชพืชแสดงปิดทักษะการทำอาหารของเขา .
" สตูว์ปลาที่มีมากมายของกระเทียม "
มันฟังดูน่ากลัว แต่ในความเป็นจริงมันเป็นซุปที่รสชาติเยี่ยมมาก ให้ความรู้สึกอบอุ่น
สตูตลอดร่างกาย .
ถ้าพวกเขาไม่มีอาหารมันคงบ้าย้ายในขณะที่พวกเขาได้เย็น .
เมื่อเย็นก็แย่เพราะสภาพอากาศ มันกินเนื้อ แช่ไวน์ .
ดาวนับไม่ถ้วนส่องแสงในท้องฟ้ากลางคืน
ใสผิดปกติmealtime เป็นครั้งแรกเมื่อพวกเขาสามารถพักผ่อนและขจัดความเหน็ดเหนื่อยจากการเดินทางบางอย่างรุนแรง .
แล้ววันหนึ่งหลังจากเสร็จสิ้นอาหารของพวกเขาในถ้ำ วัชพืช พยายามเอาแผ่นเหมือนเดิม

แต่ dalgrak . seoyoon ก็เอาแผ่นจากเขา
ไม้แผ่นวัชพืชที่สร้างเองด้วย สกุลเงินที่ใช้ใน แวร์ซาย ทวีปที่แกะสลักไว้บนมัน
เขาสลักในรูปภาพเพื่อไม่ลืมว่าเขาไม่ควรลืมที่จะได้รับเงินแม้แต่เมื่อเขากิน .
วัชพืชยกศีรษะของเขา seoyoon ชัดเจนสายตามองเขา .
" . . . . . "

'so วัชพืชคือเจ็บหน้าอก เธอกำลังเก็บจานที่ล้ำค่าของฉันแบบนี้ เธอมีสายตาที่ดีสำหรับรายการ '
พวกเขาไม่ได้เงิน ที่ดีที่สุด หรือ แผ่นทอง แผ่นไม้ ชุด แค่ง่ายดี

ถืออาหารเข้ามาตามข่าวลือ , มีพลอย .
verjua แผ่นซึ่งมีราคากว่า 6 , 000 ทอง
นอกจากคนที่ล้นเงิน พวกเขาไม่ใช่จานที่ทุกคนสามารถใช้
แบบนี้ แผ่นดี มักราคาแพง ทำแผ่นเอง
วัชพืชเพื่อประหยัดเงิน แต่ seoyoon เอา แม้ว่าเขาจะเป็นอย่างนั้น แต่นั่นเป็นภาพลวงตา
. .
seoyoon ไม่ได้พยายามที่จะเอามันไปจากเขา
โดยไม่พูดอะไรเลย เธอเอามันไปข้างนอก และเช็ดด้วยหิมะ
seoyoon ล้างจาน !
ตั้งแต่เธอเสมอได้อาหารจากเขา เธออยู่ในหนทางของเขาเองแสดงความกตัญญู .
bingryong !
เขาอย่างสวยงาม เปิดได้ปีกของเขาและบินไปทั่วท้องฟ้า .
เมื่อเขาเห็นสัตว์ประหลาด เขาตกลง และโจมตีสิ่งที่เขาเห็น .
" kurarara ! "
เขาตกลงมาจากท้องฟ้าและหฤโหดนิ่งงันกับมอนสเตอร์หรือบิตพวกเขา .