Trend: participation and developmen

Trend: participation and development
Since the 1970s, participation has played a role in rural
development concepts (Belshaw and Chambers 1973, Uphoff
et al. 1979). In the 1990s, participatory technology
development approaches also noted the value of local
knowledge, and that it should be integrated into the
development of innovative solutions (Röling 1996, Biggs and
Smith 1998). Specifically, Chambers (1994) emphasized the
importance of local capacity building, knowledge ownership,
and empowerment, if local end users were to adopt the
proposed solutions. These ideas were taken a step further with
the research of Ostrom et al. (1990, 1999), who suggested that
local communities throughout the world may in many cases
be able to successfully manage their own resources without
the need for centralized authorities to take local decisions.
Today we can see a widespread application of participatory
approaches in many areas of development research and
practice . However, big challenges still remain in many cases
to support transitions from centralized resource management
regimes to more decentralized regimes, as well as to develop
the skillful application of participatory approaches in practice
(Creighton 2005). We note that even though this trend is listed

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนวโน้ม: การมีส่วนร่วมและการพัฒนาตั้งแต่ปี 1970 การมีส่วนร่วมมีบทบาทในชนบทแนวคิดการพัฒนา (Belshaw และแชมเบอร์ 1973, Uphoffet al. 1979) ในปี 1990 เทคโนโลยีแบบมีส่วนร่วมแนวทางการพัฒนายังตั้งข้อสังเกตค่าของท้องถิ่นความรู้ และว่า มันควรจะรวมเข้าในการการพัฒนานวัตกรรม (Röling 1996, Biggs และสมิธปี 1998) เฉพาะ แชมเบอร์ส (1994) เน้นการความสำคัญของความจุภายในอาคาร ความเป็นเจ้าของความรู้รณรงค์ ถ้าผู้ใช้ท้องถิ่นจะ นำมาใช้และการเสนอโซลูชัน ความคิดเหล่านี้ถ่ายอีกขั้นด้วยการวิจัยของ Ostrom et al. (1990, 1999), ผู้แนะนำที่ชุมชนท้องถิ่นทั่วโลกอาจในหลายกรณีสามารถจัดการทรัพยากรของตนเองเรียบร้อยแล้วความจำเป็นสำหรับหน่วยงานส่วนกลางจะตัดสินใจภายในวันนี้เราสามารถมองเห็นโปรแกรมประยุกต์ที่แพร่หลายของการมีส่วนร่วมวิธีในหลายพื้นที่ของงานวิจัยพัฒนา และการปฏิบัติ อย่างไรก็ตาม ความท้าทายใหญ่ยังคงอยู่ในหลายกรณีเพื่อสนับสนุนการเปลี่ยนจากการบริหารทรัพยากรจากส่วนกลางระบอบการปกครองการกระจายอำนาจมากกว่าระบอบ ตลอดจนเพื่อพัฒนาโปรแกรมประยุกต์ฝีมือของวิธีการแบบมีส่วนร่วมในการปฏิบัติ(Creighton 2005) เราทราบว่า แม้ว่าแนวโน้มนี้อยู่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แนวโน้ม: การมีส่วนร่วมและการพัฒนา
ตั้งแต่ปี 1970 มีส่วนร่วมมีบทบาทในชนบท
แนวคิดการพัฒนา (Belshaw และห้องผู้พิพากษา 1973 Uphoff
et al, 1979). ในปี 1990 ที่เทคโนโลยีมีส่วนร่วมใน
แนวทางการพัฒนายังตั้งข้อสังเกตค่าของท้องถิ่น
รู้และว่ามันควรจะนำไปรวมใน
การพัฒนาโซลูชั่นที่เป็นนวัตกรรมใหม่ (Roling ปี 1996 บิ๊กส์และ
สมิ ธ 1998) โดยเฉพาะ Chambers (1994) เน้นความ
สำคัญของการสร้างขีดความสามารถในท้องถิ่นเป็นเจ้าของความรู้
และเสริมสร้างพลังอำนาจหากผู้ใช้ปลายท้องถิ่นเพื่อนำมาใช้
โซลูชั่นที่นำเสนอ ความคิดเหล่านี้ถูกถ่ายขั้นตอนต่อไปกับ
การวิจัยของ Ostrom et al, (1990, 1999) ซึ่งชี้ให้เห็นว่า
ชุมชนท้องถิ่นทั่วโลกอาจในหลายกรณี
สามารถที่จะประสบความสำเร็จในการบริหารจัดการทรัพยากรของตนเองโดยไม่
จำเป็นต้องสำหรับหน่วยงานส่วนกลางที่จะตัดสินใจในท้องถิ่น.
วันนี้เราสามารถมองเห็นการประยุกต์ใช้อย่างแพร่หลายของการมีส่วนร่วม
แนวทางในหลายพื้นที่ ของการวิจัยพัฒนาและ
การปฏิบัติ อย่างไรก็ตามความท้าทายที่ยิ่งใหญ่ยังคงอยู่ในหลายกรณี
ที่จะสนับสนุนการเปลี่ยนจากการจัดการทรัพยากรส่วนกลาง
ระบอบการปกครองระบอบการกระจายอำนาจมากขึ้นเช่นเดียวกับการพัฒนา
แอพลิเคชันและทักษะความชำนาญของวิธีการแบบมีส่วนร่วมในการปฏิบัติ
(เครตัน 2005) เราทราบว่าแม้ว่าแนวโน้มนี้เป็น บริษัท จดทะเบียน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แนวโน้ม : การมีส่วนร่วมและการพัฒนาตั้งแต่ปี 1970 , การมีส่วนร่วมมีบทบาทในชนบทแนวคิดการพัฒนา ( เบลชอว์และห้อง uphoff 1973et al . 1979 ) ในปี 1990 , เทคโนโลยีแบบมีส่วนร่วมแนวทางการพัฒนายังระบุคุณค่าของท้องถิ่นความรู้ และที่ควรจะรวมอยู่ในการพัฒนานวัตกรรมโซลูชั่น ( R öหลิง 2539 และ บิกส์สมิธ 1998 ) โดยเฉพาะห้อง ( 1994 ) กรรมความสำคัญของอาคาร , ความจุท้องถิ่นเจ้าของความรู้และการ , ถ้าผู้ใช้ในประเทศมีการใช้เสนอโซลูชั่น ความคิดเหล่านี้ถูกถ่ายขั้นตอนต่อไปด้วยการวิจัยของที่ตั้ง et al . ( 1990 , 1999 ) ที่ชี้ให้เห็นว่าชุมชนท้องถิ่นทั่วโลกอาจจะในหลายกรณีสามารถประสบความสำเร็จในการจัดการทรัพยากรของตนเอง โดยไม่มีต้องใช้เวลาในการตัดสินใจโดยเจ้าหน้าที่ท้องถิ่นวันนี้เราสามารถเห็นการใช้อย่างแพร่หลายของการมีส่วนร่วมแนวทางในการวิจัยพัฒนา และหลายพื้นที่ของการปฏิบัติ อย่างไรก็ตาม ความท้าทายใหญ่ยังคงอยู่ในหลายกรณีเพื่อรองรับการเปลี่ยนจากการจัดการทรัพยากรส่วนกลางระบอบการปกครองระบอบการกระจายอำนาจมากขึ้น รวมทั้งเพื่อพัฒนาการประยุกต์ใช้ความเชี่ยวชาญของเข้ามามีส่วนร่วมในการปฏิบัติ( Creighton 2005 ) เราทราบว่าแม้ว่าแนวโน้มนี้อยู่