Antibiotics have been a crucial (an

Antibiotics have been a crucial (and controversial) component of meat production for decades. In the late 1940s, biologists inadvertently discovered that feeding livestock tetracycline made the animals grow faster and from that revelation, an industry was born. Today, food-producing animals raised and eaten in the United States receive almost 30 million pounds of antibiotics per year. That’s several times what our country’s 300 million humans take and, unlike humans, animals receive antibiotics when they are not sick.

Most of those 30 million pounds are given to pigs, chickens and cattle in small doses every day, for growth promotion and disease prevention — that is, to fatten them and protect them from the conditions in which they are raised.

This routine drugging has been debated almost since farmers began doing it in the 1950s. The doses given to livestock
 to promote growth or prevent disease are smaller than the amount it would take to cure sick animals; they kill only the weak bacteria, letting stronger, drug-resistant ones survive and spread. British scientists began detecting a spike in antibiotic-resistant infections in humans in the 1960s, and in 1977, the U.S. Food and Drug Administration tried to ban some routine animal dosing, blaming it for increasing amounts of antibiotic resistance. Since then, hundreds of scientific studies have traced a link between antibiotic use in livestock and antibiotic-resistant bacteria on farms and in the outside world.

At the same time, antibiotic-resistant human illnesses have been worsening around the world, producing what the director of the U.S. Centers for Disease Control and Prevention calls “nightmare bacteria” that cannot be treated by traditional methods.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ยาปฏิชีวนะมีส่วนประกอบที่สำคัญ (และแย้ง) ของเนื้อผลิตสำหรับทศวรรษที่ผ่านมา ใน 2483, biologists ตั้งใจพบว่า อาหารปศุสัตว์เตตราไซคลีนทำให้สัตว์เจริญเติบโตได้เร็วขึ้น และ จากการเปิดเผย อุตสาหกรรมเกิดการ วันนี้ ผลิตอาหารสัตว์เลี้ยงยก และกินในสหรัฐอเมริกาได้รับยาปฏิชีวนะต่อปีเกือบ 30 ล้านปอนด์ คือหลายครั้งที่ประเทศของเรา 300 ล้านมนุษย์ใช้ และ ซึ่งแตกต่างจากมนุษย์ สัตว์ได้รับยาปฏิชีวนะจะไม่ป่วย

ส่วนใหญ่ 30 ล้านปอนด์ที่จะให้สุกร ไก่ และวัวควายในขนาดที่เล็กทุกวัน การป้องกันโรคและส่งเสริมการเจริญเติบโต — คือ อ้วนพวกเขา และปกป้องพวกเขาจากเงื่อนไขจะยก

Drugging นี้เป็นประจำได้รับยังคงเกือบเนื่องจากเกษตรกรเริ่มทำในช่วงทศวรรษ 1950 ปริมาณที่ให้ปศุสัตว์เพื่อส่งเสริมการเจริญเติบโต หรือป้องกันโรคมีขนาดเล็กกว่าจำนวนมันจะใช้เวลาการรักษาสัตว์ป่วย จะฆ่าเฉพาะอ่อนแอแบคทีเรีย ให้แข็ง ยาทนคนอยู่รอด และแพร่กระจาย นักวิทยาศาสตร์อังกฤษเริ่มตรวจแกนในเชื้อดื้อยาปฏิชีวนะในมนุษย์ในปี 1960 และใน 1977 สหรัฐอเมริกาอาหารและยาพยายามจะห้ามสัตว์บางประจำกระบวน blaming สำหรับการเพิ่มจำนวนของความต้านทานยาปฏิชีวนะ ตั้งแต่นั้น ของการศึกษาทางวิทยาศาสตร์ได้ติดตามการเชื่อมโยงระหว่างการใช้ยาปฏิชีวนะในปศุสัตว์และแบคทีเรียดื้อยาปฏิชีวนะ ในฟาร์ม และในอยู่นอกโลก

ในเวลาเดียวกัน มนุษย์โรคดื้อยาปฏิชีวนะมีการกำเริบทั่วโลก ผลิตใดผู้อำนวยการของสหรัฐอเมริกา ศูนย์ควบคุมและป้องกันโรคและการป้องกันเรียก "ฝันร้ายแบคทีเรีย" ที่ไม่สามารถรักษา ด้วยวิธีแบบดั้งเดิม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ยาปฏิชีวนะที่ได้รับมีความสำคัญ (และความขัดแย้ง) ส่วนประกอบของการผลิตเนื้อสัตว์มานานหลายทศวรรษ ในปลายปี 1940 นักชีววิทยาโดยไม่ตั้งใจค้นพบว่าการให้อาหารสัตว์ tetracycline ทำให้สัตว์เจริญเติบโตได้เร็วขึ้นและจากการเปิดเผยว่าอุตสาหกรรมเกิด วันนี้อาหารสัตว์การผลิตเพิ่มขึ้นและกินในประเทศสหรัฐอเมริกาได้รับเกือบ 30 ล้านปอนด์ต่อปียาปฏิชีวนะ ที่หลาย ๆ ครั้งสิ่งที่ประเทศของเรา 300 ล้านคนจะใช้และแตกต่างจากมนุษย์สัตว์ได้รับยาปฏิชีวนะเมื่อพวกเขาอยู่ไม่ได้ป่วยส่วนใหญ่ของผู้ที่£ 30,000,000 จะได้รับไปยังสุกรไก่และวัวในขนาดเล็กทุกวันเพื่อส่งเสริมการเจริญเติบโตและการป้องกันโรค - นั่นคือการทำให้อ้วนพวกเขาและปกป้องพวกเขาจากสภาพที่พวกเขาจะยกนี้วางยากิจวัตรประจำวันได้รับการถกเถียงกันเกือบตั้งแต่เกษตรกรเริ่มทำในปี 1950 ในปริมาณที่ให้สัตว์ที่จะส่งเสริมการเจริญเติบโตหรือป้องกันโรคมีขนาดเล็กกว่าจำนวนเงินที่จะใช้เวลาในการรักษาสัตว์ป่วย; พวกเขาฆ่าเฉพาะเชื้อแบคทีเรียที่อ่อนแอให้แข็งแรงคนที่ดื้อยาอยู่รอดและการแพร่กระจาย นักวิทยาศาสตร์ชาวอังกฤษเริ่มการตรวจสอบการขัดขวางในการติดเชื้อยาปฏิชีวนะที่ทนในมนุษย์ในปี 1960 และในปี 1977 สหรัฐอเมริกาอาหารและยาพยายามที่จะห้ามบางยาสัตว์ประจำโทษสำหรับจำนวนของความต้านทานยาปฏิชีวนะเพิ่มขึ้น ตั้งแต่นั้นมาหลายร้อยของการศึกษาทางวิทยาศาสตร์ได้ตรวจสอบการเชื่อมโยงระหว่างการใช้ยาปฏิชีวนะในสัตว์และเชื้อแบคทีเรียดื้อยาปฏิชีวนะในฟาร์มและในโลกภายนอกในขณะเดียวกันการเจ็บป่วยของมนุษย์ทนต่อยาปฏิชีวนะได้รับการถดถอยทั่วโลกที่ผลิตสิ่งที่ผู้อำนวยการ ของสหรัฐศูนย์ป้องกันและควบคุมโรคเรียกว่า "แบคทีเรียฝันร้าย" ที่ไม่สามารถรับการรักษาโดยวิธีการแบบเดิม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ยาปฏิชีวนะเป็นสําคัญ ( ขัดแย้ง ) ส่วนประกอบของการผลิตเนื้อสัตว์สำหรับทศวรรษที่ผ่านมา ในปลายทศวรรษที่ 1940 biologists ตั้งใจค้นพบว่าอาหาร tetracycline ปศุสัตว์ทำให้สัตว์เจริญเติบโตได้เร็วขึ้น และจากการเปิดเผย , อุตสาหกรรมเกิด วันนี้อาหารการผลิตสัตว์เลี้ยงและกินในสหรัฐอเมริกาได้รับยาปฏิชีวนะเกือบ 30 ล้านปอนด์ต่อปีที่หลายๆครั้ง ว่าประเทศของเราเป็น 300 ล้านคน และแตกต่างจากมนุษย์ สัตว์ได้รับยาปฏิชีวนะเมื่อพวกเขาจะไม่ป่วย . . .

ส่วนใหญ่ 30 ล้านปอนด์จะให้สุกร ไก่ และวัว ในปริมาณน้อย ทุกวัน เพื่อส่งเสริมการเจริญเติบโต และป้องกันโรค นั่นคือ อ้วน และปกป้องพวกเขา จากเงื่อนไขที่พวกเขาจะเลี้ยง

นี้ขั้นตอนการวางยาได้รับการถกเถียงเกือบเนื่องจากเกษตรกรเริ่มทำในปี 1950 ซึ่งได้รับการ
ปศุสัตว์เพื่อส่งเสริมการเจริญเติบโตหรือป้องกันโรคมีขนาดเล็กกว่า จำนวนเงินที่ต้องใช้ การรักษาสัตว์ป่วย พวกเขาฆ่าแบคทีเรียดื้อยาที่อ่อนแอให้แข็งแรง อยู่รอดและแพร่กระจายนักวิทยาศาสตร์ชาวอังกฤษเริ่มตรวจหาเชื้อดื้อยาปฏิชีวนะเพิ่มขึ้นในมนุษย์ในปี 1960 และในปี 1977 องค์การอาหารและยาสหรัฐพยายามที่จะห้ามมีรูทีนสัตว์ dosing โทษ สำหรับปริมาณที่เพิ่มขึ้นของความต้านทานยาปฏิชีวนะ . ตั้งแต่นั้นมาร้อยของการศึกษาทางวิทยาศาสตร์ได้ตรวจสอบการเชื่อมโยงระหว่างยาปฏิชีวนะที่ใช้ในการปศุสัตว์และแบคทีเรียต้านทานยาปฏิชีวนะในฟาร์มและในโลกภายนอก

ในเวลาเดียวกัน , ยาปฏิชีวนะป้องกันโรคของมนุษย์ได้ถดถอยทั่วโลก การผลิตสิ่งที่ผู้อำนวยการของสหรัฐฯศูนย์ควบคุมและป้องกันโรคเรียกว่า " ฝันร้ายแบคทีเรีย " ที่ไม่สามารถรักษาได้ด้วยวิธีการแบบดั้งเดิม