Racialization and racismIt is in th

Racialization and racism

It is in the context of difficulties of this type that the concept of

racialization has become more common in social scientific

research. This acknowledges that propositions, insults, and more

elaborate doctrines are liable to vary in the degree to which they

contain the elements of what I have referred to as ‘strong’ or ‘hard’

racism. Exploring the degree to which propositions rest on

biological or physiological divisions between populations, and the

extent to which notions of innate superiority and inferiority are

overtly or covertly included, for example, allow a judgement to be

made of the degree of racialization and racism.

The concept of racialization moves research and political argument

away from the unproductive debates about whether any particular

individuals, propositions, claims, and doctrines are simply ‘racist’ or

‘non-racist’. Instead, the field is opened up to more useful analyses

of the different mixes of biological and cultural connotations of

difference, superiority and inferiority that emerge in public and

private statements, conversations, jokes, and so forth.

The popularity of the concept of ‘racialization’ in recent social

scientific research thus rests on the acknowledgement that the

simple label racism/racist obscures the fact that there is in fact a

whole spectrum of views from strict biological determinism – of the

type that ‘blacks are less intelligent and this is because of their

genetic inheritance’ – to very confused and loose mixes of cultural

stereotypes which may not contain any specific biological markers

at all: ‘Indian electrical wiring is a joke’ or ‘Of course he’s miserly, he

is Jewish/Scottish’.

Racialization also does not imply that those subjected to it are

necessary regarded as inferior. Thus it also encompasses the not

uncommon notions of the innate cleverness of Jews or Japanese.

And the application of covert quotas in the past against the

admission of these groups for fear of their domination of places at

107

prestigious American universities was no less racist for being based

on the supposed superiority of populations of Jewish and Japanese

origin.

Religious racism? The case of Islamophobia

In the wake of the attacks on the Twin Towers in New York on

11 September 2001 and the rise of militant or radical Islamism in

various parts of the world in the last part of the 20th and the early

part of the 21st century, it has increasingly been argued that a new

fear, ‘Islamophobia’, has gripped the Western world and is reflected

in general suspicion, physical attacks against mosques and Muslim

individuals, and discriminatory behaviour by state agencies

especially the police against Muslim communities. Statistical

evidence certainly bears out that overt discrimination of all types

against Muslims living in Europe and the USA has shown an often

dramatic increase.

Islamophobia is said to draw upon historical associations relating to

the long-standing hostility and military conflicts that occurred in

medieval and early modern Europe, culminating in the Crusades

and the dramatic defeat of Islamic power in Spain in 1492. The use

by the American President George Bush of the idea of a ‘crusade’

against Islamic radicals, amongst a host of other statements and

publications against Islam – for example, a whole spate of books

in Italy and France criticizing the illiberality, backwardness, and

misogyny of ‘fundamentalist’ Islam and comparing it unfavourably

with Christianity – have lent support to the notion of a new

Islamophobia in the West.

This hostility to Islam has often been described as a form of racism.

How credible is the equation between Islamophobia and racism?

Two problems with the idea of Islamophobia should be noted in

passing. Firstly, the idea of ‘phobia’ is unhelpful, because of its

implications of mental illness and pathology, an issue that is

108

discussed later. Secondly, as the political scientist Fred Halliday has

quite rightly pointed out, the term is too broad and encompasses

such a large range of views and practices that it impedes nuanced

understanding of the phenomenon.

Whether Islamophobia can be regarded as a form of racism,

though, is worth pursuing briefly. Given that Muslims globally have

all shades of skin colour, ethnicity, and nationality, it is difficult to

argue in any straightforward way that even if Islamophobia exists, it

is a form of racism. The use of the notion of racialization, rather

than plunging the discussion straight into a stark choice between

racism/non-racism, can be helpful.

Consider one popular argument against Turkey’s membership of

the European Union, that because Turkey, although not a

theocratic state, has a majority Muslim population it can never be

properly integrated with European culture. Arguably the issue is

racialized by the predominant European view of Turks as also

non-white, but the degree to which this attitude to Islam is a

form of racism would require the arguments to be unpacked. For

example, to what extent is this lack of assimilability regarded as

relatively permanent, thus naturalizing and essentializing Islam

and Muslims? And are the religion and its followers regarded as

generally inferior or uncivilized? Such judgements are often

implicit, but in some contexts and publications are more

overtly made. Thus, the argument around Islam in the context

of Turkey is not necessarily racist. It may be more or less so, or

not at all.

In the UK, the extreme-right British National Party leaders have

been secretly filmed at their meetings where their speeches have

explicitly conflated ‘Muslims’ and ‘Asians’ as rapists of vulnerable

white teenagers. The degree of racism and the consciousness of

intention here is arguably much clearer than in most opinions

against Turkey’s membership of the European Union. A legal

prosecution of two leaders of the BNP on the grounds of ‘inciting

109

racial hatred’ has so far been unsuccessful. The question of Islam is

also central to the case as the BNP leader Nick Griffin is distinctly

heard denouncing the religion as wicked and evil, as allowing the

rape of infidel women, and therefore is regarded by him as a crucial

element in the Asians’ racist behaviour against white women. The

intertwining of racism and the sexuality of immigrants and

foreigners that is evident here is of course a long-standing theme in

racist beliefs.

Islamophobia and racism: the case of Kilroy-Silk

Islamophobia’s possible racism was also an issue in the Kilroy-Silk

affair mentioned in the first chapter. While this example may seem

too limited by its context, it allows an exploration of issues relevant

to other instances which are likely to recur.

What is striking about the British broadcaster’s comments in his

newspaper column is the way in which there is an indiscriminate

conflation between religion and race, Islam and Arabs. His

article in the Sunday Express of 4 January 2004 was entitled

‘We Owe Arabs Nothing’. It castigated ‘Arabs’, Muslims, and

Islam for making no contribution to real civilization. ‘They’ had

only given ‘us’ oil, ‘suicide bombers, limb amputators and women

oppressors’.

‘Arab’ regimes are labelled barbarous, and in a by-line in bold,

Kilroy-Silk concludes that it is obvious that ‘not all cultures are

morally equal’. This is just a sample of the remarks in the article.

In response to critics of Kilroy-Silk, his morning television show

was taken off the air by the BBC, and the country became embroiled

in yet another debate about the meaning of racism and the ‘political

correctness’ to which he had supposedly fallen victim.

But how racist were his remarks in the light of the discussion

provided in this book?

110

In recklessly generalizing about all ‘Arabs’ – and he even includes

Iran, not an ‘Arab’ nation, in his remarks – and denouncing them

for lack of civilization, Kilroy-Silk has certainly strayed into racist

territory. ‘Arab’ is a geo-linguistic, proto-racial category. By

labelling all Arabs uncivilized, as he does in effect, Kilroy-Silk is

repeating a classic racist move, treating ‘them’ all – Arab nations

and individuals – as inferior to ‘us’ (‘we’, by strong implication, are

all whites, Christians, Europeans, and Westerners).

It is not unreasonable to relate his remarks to some sort of

‘Islamophobia’ despite the problematic nature of this term, and to

use his comments to illustrate how in everyday usage religious

groups are racialized to create a field of debate in which ‘race’,

culture, religion, and political regimes get confusingly conflated.

‘Islamophobia’ or any other kind of hostility to Islam and Muslims

is not necessarily racist, but in many contexts can take a relatively

‘strong’ or ‘hard’ racist form as it appears to do in the case of

Kilroy-Silk.

If the remarks are broadly within the terrain of racism does that

mean that it is fair to call Kilroy-Silk a racist? This may appear to be

the same issue but, despite overlaps, should be regarded as an

analytically distinct question, to do with racist identity, as we shall

see.

Before considering the question of racist identities, however, it is

necessary to discuss another difficult issue raised by the Kilroy-Silk

affair: the question of intention in judging the racism of an action,

including the making of potentially racist comments.

Words, intentions, and actions

In July 2004 the British Crown Prosecution Service decided not to

charge Kilroy-Silk with the offence of ‘incitement to racial hatred’

or any other under the Race Relations legislation. The CPS

concluded that Kilroy-Silk’s remarks against Arabs and Muslims

111

were not ‘intentionally insulting’. Indeed, Kilroy-Silk had

apologized for the remarks, claiming in the next day’s Daily

Express that he had never

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Racialization และเหยียดในบริบทของความยากลำบากนี้ชนิดที่แนวคิดของracialization เป็นทั่วไปในสังคมวิทยาศาสตร์งานวิจัย นี้ยอมรับว่า ขั้นที่ ดูหมิ่น และอื่น ๆความละเอียดอยู่ชอบแตกต่างกันในระดับการที่พวกเขาประกอบด้วยองค์ประกอบของสิ่งที่ผมอ้างถึง 'แข็ง' หรือ 'ยาก'เหยียด การสำรวจระดับที่เริ่มวางตัวบนชีวภาพ หรือสรีรวิทยาส่วนระหว่างประชากร และขอบเขตที่มีความเข้าใจโดยธรรมชาติเหนือกว่าและด้อยกว่าovertly หรือประสงค์รวม ตัวอย่าง ให้การตัดสินใจที่จะทำปริญญา racialization และเหยียดแนวคิดของ racialization ย้ายวิจัยและอาร์กิวเมนต์ทางการเมืองจากการดำเนินการก่อว่าเฉพาะใด ๆบุคคล ขั้น เรียกร้อง และอยู่ได้เพียงแค่ 'เหยียดสีผิว" หรือ'ไม่ใช่-racist' แทน เปิดค่าฟิลด์การวิเคราะห์ประโยชน์ของการออกแบบผสมผสานแตกต่างกันของชีวภาพ และวัฒนธรรมหมายถึงความแตกต่าง เหนือกว่า และด้อยกว่านั้นในที่สาธารณะ และงบส่วนตัว สนทนา ตลก และอื่น ๆความนิยมของแนวคิดของ 'racialization' ในสังคมล่าสุดวิจัยทางวิทยาศาสตร์ดังนั้นอยู่บนการยอมรับที่จะป้ายชื่ออย่าง เหยียด/racist ข้อมูลปฐมภูมิมีในความเป็นจริงสเปกตรัมทั้งมุมมอง จากชีวภาพ determinism เข้มงวด – ของชนิดที่ ' ดำเป็นอัจฉริยะน้อย และนี้คือเนื่องจากการสืบทอดทางพันธุกรรม ' – ความสับสนมาก และหลวมออกแบบผสมผสานของวัฒนธรรมมักซึ่งอาจประกอบด้วยเครื่องหมายชีวภาพใด ๆ เฉพาะทั้งหมด: 'สายไฟฟ้าอินเดียเป็นตลก' หรือ ' ของเขาคือ miserly เขามีชาวยิว/อตภาษา 'Racialization ยังได้เป็นผู้ที่ต้องการความจำเป็นถือเป็นเบี้ยล่าง ดัง นั้นยังครอบคลุมไม่ความเข้าใจเรื่องแปลกของความฉลาดโดยธรรมชาติของชาวยิวหรือญี่ปุ่นและแอพลิเคชันของโควต้าที่แอบแฝงในอดีตกับการเข้ากลุ่ม for fear of ผู้ปกครองสถานที่เหล่านี้107มหาวิทยาลัยอเมริกันอันทรงเกียรติได้ racist ไม่น้อยสำหรับการใช้ในปมควรของประชากรชาวยิว และภาษาญี่ปุ่นจุดเริ่มต้นของการเหยียดศาสนาหรือไม่ กรณีของ Islamophobiaในการปลุกของการโจมตีตึกแฝดในนิวยอร์กใน11 2001 กันยายน และการเพิ่มขึ้นของอิสลามหัวรุนแรง หรือรุนแรงในส่วนต่าง ๆ ของโลกในส่วนสุดท้ายของวันที่ 20 และช่วงส่วนหนึ่งของศตวรรษที่ผ่านมา มันมีมากขึ้นการโต้เถียงที่ใหม่ความหวาดกลัว 'Islamophobia' มี gripped โลกตะวันตก และอยู่เป็นประจำโดยทั่วไป ความสงสัย กายภาพโจมตีกับสุเหร่าและมุสลิมบุคคล และพฤติกรรมโจ่งแจ้ง โดยหน่วยงานของรัฐโดยเฉพาะตำรวจกับชุมชนมุสลิม ทางสถิติหลักฐานแน่นอนหมีออกนั้นอย่างแจ่มแจ้งทุกชนิดกับมุสลิม อาศัยอยู่ในยุโรปและสหรัฐอเมริกาได้แสดงที่มักจะเพิ่มขึ้นอย่างมากIslamophobia กล่าววาดตามความสัมพันธ์ของประวัติศาสตร์ที่เกี่ยวข้องกับศัตรูที่ยาวนานและความขัดแย้งทางทหารที่เกิดขึ้นในยุคกลาง และต้นสมัยยุโรป แถบในสงครามครูเสดและพ่ายแพ้อย่างอำนาจอิสลามในสเปนใน 1492 การใช้งานโดยจอร์จบุชประธานาธิบดีสหรัฐอเมริกาของความคิดของ "สงครามครูเสด"ต่อต้านอนุมูลอิสลาม หมู่ของงบอื่น ๆ และสิ่งพิมพ์กับอิสลาม – ตัว ระลอกทั้งหนังสือในอิตาลีและฝรั่งเศสวิจารณ์ illiberality, backwardness และmisogyny อิสลาม 'fundamentalist' และเปรียบเทียบ unfavourablyมีศาสนาคริสต์ – ได้ยืมเงินสนับสนุนแนวคิดของใหม่Islamophobia ตะวันตกนี้เป็นศัตรูกับอิสลามได้อธิบายมักจะเป็นรูปแบบของการเหยียดสมการระหว่าง Islamophobia และเหยียดเป็นวิธีที่น่าเชื่อถือสองปัญหากับความคิดของ Islamophobia ควรระบุไว้ในช่วย ประการแรก ความคิดของ "โรคกลัว" เป็นแอร์ เนื่องจากความผลกระทบของโรคจิตและพยาธิ ประเด็นที่108กล่าวถึงในภายหลัง ประการที่สอง เป็นนักวิทยาศาสตร์ทางการเมืองที่ Fred Halliday ได้ค่อนข้างเรื่องชี้ให้เห็น คำจะกว้างเกินไป และครอบคลุมดังกล่าวหลากหลายมุมมองและวิธีปฏิบัติที่มัน impedes ฉับทำความเข้าใจปรากฏการณ์ว่าสามารถถือ Islamophobia รวมเหยียดถึงแม้ว่า เที่ยวใฝ่หาสั้น ๆ ระบุให้มุสลิมทั่วโลกทุกเฉดสี ของสีผิว เชื้อชาติ สัญชาติ จะเป็นเรื่องยากโต้เถียงใด ๆ แม้ว่าถ้า Islamophobia ตรงไปตรงมาทางมันเป็นรูปแบบของการเหยียด การใช้แนวคิดของ racialization ค่อนข้างกว่าหลั่นสนทนาตรงเข้ามากมายสิ้นเชิงเหยียด/ไม่เหยียด จะเป็นประโยชน์พิจารณาหนึ่งอาร์กิวเมนต์ที่นิยมกับของตุรกีเป็นสมาชิกของสหภาพยุโรป ที่เนื่องจากตุรกี แม้ไม่มีรัฐ theocratic มีประชากรมุสลิมส่วนใหญ่ไม่สามารถถูกรวมเข้ากับวัฒนธรรมของยุโรป ปัญหาก็คือว่าracialized โดยรอบกันยุโรปเติร์กเป็นยังไม่ใช่ขาว แต่ระดับที่ทัศนคตินี้อิสลามมีการแบบเหยียดจะต้องมีอาร์กิวเมนต์มี สำหรับตัวอย่าง การใดมีการขาดของ assimilability ถือเป็นค่อนข้างถาวร naturalizing และ essentializing อิสลามและมุสลิม มีศาสนา และลูกศิษย์ที่ถือเป็นโดยทั่วไปน้อย หรือ uncivilized Judgements ดังกล่าวมักนัย แต่ในบริบทและสิ่งพิมพ์เป็นovertly ได้ ดังนั้น อาร์กิวเมนต์สถานอิสลามในบริบทของตุรกีนั้นไม่จำเป็นต้องเหยียดสีผิว มันอาจจะมากน้อยนั้น หรือไม่เลยสหราชอาณาจักร ผู้นำฝ่ายอังกฤษชาติมากขวาได้การแอบมาถ่ายทำเรื่องในการประชุมที่มีการกล่าวสุนทรพจน์'มุสลิม' และ 'เอเชีย' เป็น rapists ของเสี่ยง conflated อย่างชัดเจนวัยรุ่นขาว ระดับของการเหยียดและจิตสำนึกนี่ตั้งใจจะว่ามากความคมชัดมากกว่าในความคิดเห็นมากที่สุดกับสมาชิกของตุรกีของสหภาพยุโรป เป็นกฎหมายดำเนินคดีผู้นำทั้งสองของอินโดนีเซียใน grounds ของ ' inciting109ความเกลียดชังเชื้อชาติ ' จนได้สำเร็จ คำถามของอิสลามนอกจากนี้ กรณีที่เป็นผู้นำธุรกิจศูนย์กลางกริฟฟอนนิคเป็นอย่างเห็นได้ชัดยิน denouncing ศาสนาเป็นคนชั่ว และความ ชั่ว เป็นช่วยข่มขืนผู้หญิง infidel และดังนั้น โดยเขาเป็นสำคัญองค์ประกอบในพฤติกรรมเหยียดสีผิวของชาวเอเชียกับผู้หญิงสีขาว ที่สานเหยียดและเพศของคนเข้าเมือง และชาวต่างชาติที่เห็นได้ชัดที่นี่แน่นอนเป็นรูปยาวนานในเหยียดสีผิวความเชื่อทางIslamophobia และเหยียด: กรณีผ้าไหม Kilroyเหยียดสุดของ Islamophobia ยังเป็นปัญหาไหม Kilroyเรื่องที่กล่าวถึงในบทแรก ในขณะที่ตัวอย่างนี้อาจดูเหมือนจำกัดเกินไป ตามบริบทของ จะช่วยให้การสำรวจปัญหาที่เกี่ยวข้องการอินสแตนซ์อื่น ๆ ซึ่งมักจะเกิดขึ้นอะไรคือโดดเด่นเกี่ยวกับความเห็นของอากาศอังกฤษในของเขาคอลัมน์หนังสือพิมพ์เป็นวิธีการที่มีการเลือกconflation ระหว่างศาสนาและเชื้อชาติ ศาสนาอิสลามและอาหรับ ของเขาบทความในการแสดงวันอาทิตย์ 4 มกราคม 2004 ได้รับ'เราเป็นหนี้อาหรับอะไร' มัน castigated 'อาหรับ' มุสลิม และอิสลามทำไม่มีส่วนทำให้อารยธรรมที่แท้จริง 'พวกเขา' มีเดียวให้น้ำมัน 'เรา' ' ระเบิดพลีชีพ ขา amputators และผู้หญิงสู่เประเทศระบอบ 'อาหรับ' ที่มันหยาบคาย และใน by-line ในตัว หนาKilroy ไหมสรุปว่า มันเป็นที่ชัดเจนที่ ' ไม่สำคัญคุณธรรมเท่ากับ ' นี่เป็นเพียงตัวอย่างของข้อสังเกตในบทความตอบนักวิจารณ์ Kilroy ไหม โทรทัศน์เช้าเขาแสดงนำมาออกอากาศ โดยบีบีซี และประเทศเป็น embroiledในอีกอภิปรายเกี่ยวกับความหมายของเหยียดและ ' ทางการเมืองความถูกต้องของที่เขาได้คาดคะเนตกลงเหยื่อคำพูดนี้การสนทนาถูกเหยียดสีผิวแต่อย่างไรมีในหนังสือเล่มนี้110ใน recklessly generalizing เกี่ยวกับทั้งหมด 'อาหรับ' – และเขาได้มีอิหร่าน ไม่มี 'อาหรับ' ประเทศ คำพูดและ denouncing พวกเขาขาดอารยธรรม Kilroy ไหมมีแน่นอน strayed เป็น racistอาณาเขต 'อาหรับ' เป็นประเภทภูมิศาสตร์ภาษาศาสตร์ โปรโตเชื้อชาติ โดยฉลากอาหรับทั้งหมด uncivilized ทำไมผล Kilroy ไหมเป็นย้ายเหยียดสีผิวคลาสสิก รักษา 'พวกเขา' ประชาชาติอาหรับทั้งหมด – การทำซ้ำและ บุคคล – เป็นน้อย 'เรา' ('เรา' โดยปริยายที่แข็งแกร่ง เป็นขาว ชาวคริสต์ ชาวยุโรป และชาวตะวันตก)ไม่ unreasonable สัมพันธ์จาดบางจัดเรียงของ'Islamophobia' แม้ มีลักษณะปัญหา ของเทอมนี้ และการใช้ความเห็นของเขาเพื่อแสดงให้เห็นถึงวิธีการในศาสนาการใช้ชีวิตประจำวันกลุ่มคือ racialized เพื่อสร้างเขตข้อมูลของการอภิปรายในที่ 'การแข่งขัน'วัฒนธรรม ศาสนา และระบอบการเมืองได้รับ conflated confusingly'Islamophobia' หรือชนิดอื่น ๆ ของศัตรูอิสลามและมุสลิมไม่จำเป็นต้องเหยียดสีผิว แต่ในบริบทมากสามารถใช้เวลาค่อนข้างฟอร์มเหยียดสีผิว 'แข็ง' หรือ 'ยาก' ที่ปรากฏจะ ทำในกรณีที่Kilroy ไหมถ้าหมายเหตุอยู่ทั่วไปภูมิประเทศของเหยียด ที่ไม่หมายความ ว่า เป็นธรรมโทรการ racist Kilroy-ผ้าไหม นี้อาจจะมีเดียวกันออก แต่ แม้ มีการทับซ้อน ควรจะถือเป็นการถาม analytically หมด ไม่ มีเหยียดสีผิว เราจะดูก่อนที่จะถามข้อมูลเฉพาะตัวเหยียดสีผิว อย่างไรก็ตาม เป็นความจำเป็นเพื่ออภิปรายปัญหายากอีกยก โดย Kilroy-ไหมเรื่อง: คำถามที่เจตนาในการเหยียดของการดำเนินการ การตัดสินรวมทั้งทำความเห็นอาจเหยียดสีผิวคำ ความตั้งใจ และการดำเนินการใน 2547 กรกฎาคม บริการฟ้องร้องมงกุฎอังกฤษตัดสินใจไม่ไปค่าธรรมเนียม Kilroy ไหมกับความผิดของ "ส่งเสริมความเกลียดชังเชื้อชาติ'หรืออื่น ๆ ภายใต้กฎหมายความสัมพันธ์แข่งขัน ของวิทยาลัยการสรุปข้อสังเกตที่ Kilroy-ไหมของอาหรับและมุสลิม111ได้ไม่ 'insulting ตั้งใจ' แน่นอน มีไหม Kilroyอุ้มสำหรับหมายเหตุ อ้างในวันถัดไปของทุกวันเอ็กซ์เพรสที่เขาไม่เคย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ชนชาติและการเหยียดสีผิวมันอยู่ในบริบทของปัญหาประเภทนี้ว่าแนวคิดของชนชาติได้กลายเป็นเรื่องปกติมากขึ้นในสังคมวิทยาศาสตร์การวิจัย นี้ยอมรับว่าข้อเสนอด่าและอื่น ๆคำสอนที่ซับซ้อนมีแนวโน้มที่จะแตกต่างกันในระดับที่พวกเขามีองค์ประกอบของสิ่งที่ฉันได้เรียกว่า 'ที่แข็งแกร่ง' หรือ 'ยาก' การเหยียดสีผิว การสำรวจระดับที่ propositions ส่วนที่เหลือในหน่วยงานทางชีวภาพหรือทางสรีรวิทยาระหว่างประชากรและขอบเขตที่ความคิดที่เหนือกว่าและด้อยกว่าธรรมชาติจะถูกเปิดเผยหรือซ่อนเร้นอาทิเช่นการให้การตัดสินที่จะทำจากระดับของชนชาติและการเหยียดสีผิว. แนวคิดของชนชาติย้ายการวิจัยและการโต้เถียงทางการเมืองออกจากการอภิปรายเกี่ยวกับว่าไม่ก่อผลในด้านบุคคล, ข้อเสนอ, การเรียกร้องและคำสอนเป็นเพียง 'ชนชั้น' หรือ'ไม่ใช่ชนชั้น' แต่สนามจะถูกเปิดขึ้นมาเพื่อการวิเคราะห์ที่มีประโยชน์อื่น ๆ อีกมากมายของผสมที่แตกต่างกันของความหมายทางชีวภาพและวัฒนธรรมของความแตกต่างที่เหนือกว่าและด้อยกว่าที่เกิดในที่สาธารณะและงบส่วนตัวสนทนาเรื่องตลกและอื่น ๆ . ความนิยมของแนวคิดของ 'ชนชาติ ในสังคมที่ผ่านการวิจัยทางวิทยาศาสตร์จึงวางอยู่บนการรับรู้ว่าป้ายง่ายเหยียดเชื้อชาติ / ชนชั้นปิดบังความจริงที่ว่ามีอยู่ในความเป็นจริงทั้งสเปกตรัมของมุมมองจากชะตาทางชีวภาพที่เข้มงวด - ของชนิดที่คนผิวดำมีความฉลาดน้อยลงและนี้เป็นเพราะ พวกเขาถ่ายทอดทางพันธุกรรม '- เพื่อผสมสับสนมากและหลวมของวัฒนธรรมแบบแผนซึ่งอาจไม่ประกอบด้วยเครื่องหมายชีวภาพเฉพาะเจาะจงใด ๆที่ทั้งหมด: 'เดินสายไฟฟ้าอินเดียเป็นเรื่องตลก' หรือ 'แน่นอนว่าเขาเป็นตระหนี่เขาคือชาวยิว / สก็อต '. ชนชาติยังไม่ ไม่ได้หมายความว่าผู้ที่ยัดเยียดให้มันมีความจำเป็นที่ได้รับการยกย่องในฐานะด้อยกว่า ดังนั้นจึงยังไม่ครอบคลุมพัฒนาการผิดปกติของความฉลาดโดยธรรมชาติของชาวยิวหรือญี่ปุ่น. และการประยุกต์ใช้โควต้าแอบแฝงในอดีตที่ผ่านมากับการเข้ารับการรักษาของกลุ่มเหล่านี้เพราะกลัวของการปกครองของพวกเขาในสถานที่ที่107 มหาวิทยาลัยอเมริกันที่มีชื่อเสียงไม่มีชนชั้นน้อยลงสำหรับการเป็น ตามที่เหนือกว่าควรของประชากรชาวยิวและชาวญี่ปุ่นกำเนิด. การเหยียดสีผิวศาสนา? กรณีของ Islamophobia ในการปลุกของการโจมตีในทวินทาวเวอร์ในนครนิวยอร์กเมื่อวันที่11 กันยายน 2001 และการเพิ่มขึ้นของศาสนาอิสลามสงครามหรือรุนแรงในส่วนต่างๆของโลกในส่วนสุดท้ายของ 20 และต้นเป็นส่วนหนึ่งของศตวรรษที่ 21 จะได้รับมากขึ้นแย้งว่าใหม่กลัว 'Islamophobia', มี gripped โลกตะวันตกและสะท้อนให้เห็นในความสงสัยโดยทั่วไปการโจมตีทางกายภาพกับมัสยิดและมุสลิมบุคคลและพฤติกรรมการเลือกปฏิบัติโดยหน่วยงานของรัฐโดยเฉพาะตำรวจกับชุมชนมุสลิม สถิติหลักฐานแน่นอนหมีให้เห็นว่าการเลือกปฏิบัติชัดเจนทุกประเภทกับชาวมุสลิมที่อาศัยอยู่ในยุโรปและสหรัฐอเมริกาได้แสดงให้เห็นมักจะเพิ่มขึ้นอย่างมาก. Islamophobia บอกว่าจะวาดเมื่อสมาคมประวัติศาสตร์ที่เกี่ยวข้องกับความเป็นศัตรูอันยาวนานและความขัดแย้งทางทหารที่เกิดขึ้นในยุคกลางและต้น ยุโรปที่ทันสมัยสูงสุดในสงครามครูเสดและความพ่ายแพ้ที่น่าทึ่งของอำนาจอิสลามในสเปนใน 1492 การใช้โดยประธานาธิบดีอเมริกัน George Bush ของความคิดของ 'สงครามครูเสด' ต่อต้านสารอนุมูลอิสลามในหมู่โฮสต์ของงบอื่น ๆ และสิ่งพิมพ์ต่อศาสนาอิสลาม - ยกตัวอย่างเช่นน้ำท่วมทั้งหมดของหนังสือในอิตาลีและฝรั่งเศสวิจารณ์ illiberality, ความล้าหลังและความเกลียดชังผู้หญิงของ 'หวุดหวิด' อิสลามและเปรียบเทียบความสุขกับศาสนาคริสต์ - ได้ให้การสนับสนุนในการคิดของใหม่Islamophobia ในเวสต์. เป็นปรปักษ์นี้ศาสนาอิสลาม มักจะได้รับการอธิบายว่าเป็นรูปแบบของการเหยียดสีผิว. วิธีที่น่าเชื่อถือเป็นสมการระหว่าง Islamophobia และชนชาติ? สองปัญหากับความคิดของ Islamophobia ควรสังเกตในการส่งผ่าน ประการแรกความคิดของ 'ความหวาดกลัว' คือไม่ช่วยเหลือเพราะของผลกระทบของการเจ็บป่วยทางจิตและพยาธิวิทยาปัญหาที่เป็น108 กล่าวถึงในภายหลัง ประการที่สองเป็นนักวิทยาศาสตร์ทางการเมืองเฟร็ดฮัลลิเดย์ได้ชี้ค่อนข้างถูกต้องออกคำกว้างเกินไปและโลกไซเบอร์เช่นช่วงใหญ่ของมุมมองและการปฏิบัติที่มันติดขัดเหมาะสมยิ่งความเข้าใจของปรากฏการณ์. ไม่ว่า Islamophobia สามารถถือเป็นรูปแบบของการเหยียดสีผิว, แม้ว่า เป็นมูลค่าการใฝ่หาในเวลาสั้น ๆ ระบุว่าชาวมุสลิมทั่วโลกมีเฉดสีของสีผิวเชื้อชาติและสัญชาติมันเป็นเรื่องยากที่จะโต้แย้งในทางใด ๆ ที่ตรงไปตรงมาแม้ว่า Islamophobia อยู่แล้วมันเป็นรูปแบบของการเหยียดสีผิว การใช้ความคิดของชนชาติที่ค่อนข้างกว่าพรวดพราดอภิปรายตรงเข้าไปเลือกสิ้นเชิงระหว่างชนชาติ / ที่ไม่ใช่ชนชาติจะมีประโยชน์. พิจารณาอาร์กิวเมนต์หนึ่งที่เป็นที่นิยมกับสมาชิกของตุรกีของสหภาพยุโรปว่าเพราะตุรกีแม้ว่าจะไม่รัฐ theocratic มีประชากรมุสลิมส่วนใหญ่ก็ไม่สามารถบูรณาการอย่างเหมาะสมกับวัฒนธรรมยุโรป เบบี้ปัญหาได้รับการracialized โดยมุมมองของยุโรปเด่นของเติร์กเป็นยังไม่ใช่สีขาว แต่ระดับที่ทัศนคติของศาสนาอิสลามนี้เป็นรูปแบบของการเหยียดสีผิวจะต้องมีข้อโต้แย้งที่จะแตก สำหรับตัวอย่างเช่นสิ่งที่ขอบเขตคือการขาดของ assimilability นี้ถือได้ว่าเป็นค่อนข้างถาวรจึงเป็นธรรมชาติและสาระศาสนาอิสลามและชาวมุสลิม? และได้รับการนับถือศาสนาและลูกน้องของตนได้รับการยกย่องในฐานะด้อยกว่าโดยทั่วไปหรือป่าเถื่อน? คำตัดสินดังกล่าวมักจะมีนัย แต่ในบางบริบทและสื่อสิ่งพิมพ์อื่น ๆ จะทำอย่างเปิดเผย ดังนั้นอาร์กิวเมนต์รอบอิสลามในบริบทของตุรกีเป็นชนชั้นไม่จำเป็นต้อง มันอาจจะมากหรือน้อยหรือไม่ได้เลย. ในสหราชอาณาจักร, ผู้นำมากขวาพรรคชาติอังกฤษได้รับการแอบถ่ายในที่ประชุมของพวกเขาที่กล่าวสุนทรพจน์ของพวกเขาได้อย่างชัดเจนแฟทต์ 'มุสลิม' และ 'เอเชีย' เป็นข่มขืนของช่องโหว่สีขาว วัยรุ่น ระดับของการเหยียดสีผิวและจิตสำนึกของความตั้งใจที่นี่คือเนื้อหาที่ชัดเจนมากขึ้นกว่าในความคิดเห็นส่วนใหญ่กับการเป็นสมาชิกของตุรกีของสหภาพยุโรป ตามกฎหมายการฟ้องร้องของผู้นำทั้งสองของ BNP ในบริเวณของ 'เอาตัวรอดจาก109 เชื้อชาติ 'ได้เพื่อให้ห่างไกลไม่ประสบความสำเร็จ คำถามของศาสนาอิสลามเป็นยังศูนย์กลางในการกรณีที่เป็นผู้นำ BNP นิคกริฟฟิเป็นที่ชัดเจนได้ยินประนามศาสนาเป็นคนชั่วร้ายและความชั่วทั้งช่วยให้การข่มขืนของผู้หญิงนอกใจและดังนั้นจึงได้รับการยกย่องว่าเขาเป็นสิ่งสำคัญองค์ประกอบในชนชั้นเอเชีย ' พฤติกรรมกับผู้หญิงผิวขาว พันของชนชาติและเพศของผู้อพยพและชาวต่างชาติที่เห็นได้ชัดที่นี่เป็นหลักสูตรธีมยาวนานในความเชื่อของชนชั้น. Islamophobia และการเหยียดสีผิว: กรณีของศีลไหมชนชาติที่เป็นไปได้ Islamophobia ยังเป็นปัญหาในศีลไหมเรื่อง ที่กล่าวถึงในบทแรก ในขณะที่ตัวอย่างนี้อาจดูเหมือนจะจำกัด เกินไปโดยบริบทของมันก็จะช่วยให้การตรวจสอบข้อเท็จจริงของประเด็นที่เกี่ยวข้องกรณีอื่น ๆ ที่มีแนวโน้มที่จะเกิดขึ้นอีก. สิ่งที่เป็นที่โดดเด่นเกี่ยวกับการแสดงความคิดเห็นโฆษกอังกฤษของเขาในคอลัมน์ในหนังสือพิมพ์เป็นวิธีที่มีการพิจารณาconflation ระหว่าง ศาสนาและเชื้อชาติศาสนาอิสลามและอาหรับ ของบทความในอาทิตย์ด่วนของ 4 มกราคม 2004 ก็มีสิทธิ์ที่เราเป็นหนี้ชาวอาหรับไม่มีอะไร ' มันเทศน์ 'อาหรับ', มุสลิมและศาสนาอิสลามสำหรับการทำผลงานให้กับอารยธรรมจริงไม่มี 'พวกเขา' ได้รับเพียง 'เรา' น้ำมัน 'ระเบิดพลีชีพ amputators แขนขาและหญิงกดขี่ '. ระบอบการปกครอง 'อาหรับจะมีป้ายกำกับป่าเถื่อนและในเส้นในตัวหนาศีลไหมสรุปว่าเป็นที่ชัดเจนว่า 'ไม่ได้ วัฒนธรรมที่ทุกคนมีความเท่าเทียมกันทางศีลธรรม ' นี่เป็นเพียงตัวอย่างของคำพูดในบทความ. ในการตอบสนองต่อการวิจารณ์ของศีลไหม, รายการโทรทัศน์ช่วงเช้าของเขาถูกนำตัวออกไปในอากาศโดยบีบีซีและประเทศกลายเป็นพรรคในการอภิปรายยังเกี่ยวกับความหมายของชนชาติอื่นและ 'การเมืองถูกต้อง 'ซึ่งเขาได้ลดลงตามที่คาดคะเนเหยื่อ. แต่วิธีการที่ชนชั้นเป็นข้อสังเกตของเขาในแง่ของการสนทนาที่ระบุไว้ในหนังสือเล่มนี้? 110 ในมุทะลุ generalizing ทั้งหมดที่เกี่ยวกับ 'อาหรับ' - และเขายังรวมถึงอิหร่านไม่ได้ 'อาหรับ ประเทศในคำพูดของเขา - และประนามพวกเขาสำหรับการขาดของอารยธรรมศีลไหมได้หลงอย่างแน่นอนเป็นชนชั้นดินแดน 'อาหรับ' คือภูมิศาสตร์ภาษาศาสตร์ประเภทโปรเชื้อชาติ โดยการติดฉลากอาหรับทั้งหมดป่าเถื่อนในขณะที่เขาไม่อยู่ในผลศีลไหมจะทำซ้ำย้ายชนชั้นคลาสสิกการรักษา 'พวกเขา' ทั้งหมด - ชาติอาหรับและบุคคล - ตามที่ด้อยกว่า 'เรา' ('เรา' โดยปริยายที่แข็งแกร่ง, มีทั้งหมด ผิวขาว, คริสเตียนชาวยุโรปและชาวตะวันตก). มันไม่ได้เป็นเหตุผลที่จะเกี่ยวข้องกับคำพูดของเขาที่จะเรียงลำดับของ'Islamophobia' แม้จะมีธรรมชาติที่มีปัญหาของคำนี้และใช้ความคิดเห็นของเขาแสดงให้เห็นถึงวิธีการในการใช้งานในชีวิตประจำวันทางศาสนากลุ่มจะ racialized ที่จะสร้าง ข้อมูลของการอภิปรายที่ 'การแข่งขัน', วัฒนธรรม, ศาสนาและระบอบการปกครองทางการเมืองได้รับการแฟทพลุกพล่าน. 'Islamophobia' หรือชนิดอื่น ๆ ของศัตรูกับอิสลามและมุสลิมไม่จำเป็นต้องเป็นชนชั้น แต่ในหลายบริบทที่สามารถใช้เวลาค่อนข้าง'ที่แข็งแกร่ง' หรือ 'ยาก' รูปแบบชนชั้นตามที่ปรากฏที่จะทำในกรณีของศีลไหม. หากมีข้อสังเกตอย่างกว้างขวางภายในภูมิประเทศของชนชาติไม่ว่าหมายความว่ามันไม่ยุติธรรมที่จะเรียกศีลไหมชนชั้น? นี้อาจจะเป็นปัญหาเดียวกัน แต่แม้จะมีการทับซ้อนควรได้รับการยกย่องว่าเป็นคำถามที่แตกต่างกันการวิเคราะห์จะทำอย่างไรกับตัวตนของชนชั้นดังที่เราจะเห็น. ก่อนที่จะพิจารณาคำถามของตัวตนชนชั้น แต่มันเป็นสิ่งจำเป็นที่จะหารือเกี่ยวกับเรื่องยากอีก ปัญหาการเลี้ยงดูจากศีลไหมเรื่อง: คำถามของความตั้งใจในการตัดสินการเหยียดสีผิวของการกระทำ, . รวมทั้งการแสดงความคิดเห็นชนชั้นที่อาจเกิดขึ้นคำเจตนาและการกระทำในเดือนกรกฎาคมปี 2004 พระมหากษัตริย์อังกฤษอัยการตัดสินใจที่จะไม่คิดค่าใช้จ่ายศีลไหม ที่มีการกระทำผิดกฎหมายของการปลุกปั่นให้เกลียดชังเชื้อชาติ ' หรืออื่น ๆ ใด ๆ ภายใต้กฎหมายความสัมพันธ์ระหว่างเชื้อชาติ CPS สรุปว่าศีลข้อสังเกตไหมกับชาวอาหรับและชาวมุสลิม111 ไม่ได้ 'จงใจดูถูก' อันที่จริงศีลไหมได้ขอโทษสำหรับคำพูดที่อ้างว่าในวันถัดไปของวันเอ็กซ์เพรสว่าเขาไม่เคย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

racialization และการเหยียดเชื้อชาติ

มันในบริบทของปัญหาประเภทนี้ว่าแนวคิดของ

racialization ได้กลายเป็นที่พบบ่อยในสังคมวิทยาศาสตร์

) นี้ยอมรับว่า ข้อเสนอ ดูหมิ่น และเพิ่มเติม

ละเอียดคำสอนอาจจะแตกต่างกันในการที่พวกเขา

ประกอบด้วยองค์ประกอบของสิ่งที่ฉันได้เรียกว่า ' แข็งแรง ' หรือ ' ยาก '

เหยียดผิวการสำรวจระดับที่ข้อเสนอพักผ่อน

ทางชีวภาพหรือทางหน่วยงานระหว่างประชากรและ

ขอบเขตที่ช่องของธรรมชาติที่เหนือกว่าและด้อยกว่าอยู่

อย่างเปิดเผยหรืออะไรแอบแฝงอยู่ เช่น ให้ตัดสินได้

ทำของระดับของ racialization และการเหยียดเชื้อชาติ

แนวคิดของ racialization การวิจัย ย้ายกัน

และการเมืองห่างจากมีผลการอภิปรายเรื่องใดโดยเฉพาะ

บุคคล , ข้อเสนอ , การเรียกร้อง และคำสอนเป็นเพียง ' เหยียดผิว ' หรือ

'non-racist ' แทน สนามเปิดขึ้นเพื่อประโยชน์วิเคราะห์

ของที่แตกต่างกันผสมทางชีวภาพและวัฒนธรรมความหมายของ

ความแตกต่าง ปมเด่นและปมด้อยที่ ออกมาในที่สาธารณะ และ

ส่วนงบ , การสนทนา , ตลกและอื่น ๆ .

ความนิยมของแนวคิดของ ' ' ในปี racialization สังคม

การวิจัยทางวิทยาศาสตร์จึงขึ้นอยู่กับการยอมรับว่า

ง่ายป้ายเนี้ย / ชนชั้นปิดกั้นความจริงที่ว่ามีในความเป็นจริง

ทั้งสเปกตรัมของมุมมองจากทางทฤษฏี และเข้มงวดของ

พิมพ์ว่า ' คนผิวดำ น้อยฉลาดและนี้เป็นเพราะพวกเขา

มรดกทางพันธุกรรม ' และสับสนและหลวมระหว่างวัฒนธรรม

แบบแผนซึ่งอาจไม่มีเฉพาะเครื่องหมายทางชีววิทยา

เลย : ' เดินสายไฟฟ้าที่อินเดียเป็นเรื่องตลก ' หรือ ' แน่นอนเขาตระหนี่เขา

เป็นชาวยิว / สกอต ' .

racialization ยังไม่ได้หมายความว่าผู้กระทำมันเป็น

ต้องถือว่าเป็นรอง ดังนั้นมันยังครอบคลุมไม่

ฉีกแนวความคิดของความฉลาดโดยธรรมชาติของยิว หรือ ภาษาญี่ปุ่น

และการใช้ที่กำบังโควตาในอดีตกับ

ยอมรับกลุ่มคนเหล่านี้เพราะพวกเขามีสถานที่ที่

เธอ

อันทรงเกียรติของมหาวิทยาลัยอเมริกันอยู่ไม่น้อยสำหรับการเหยียดผิวตาม

ที่ควรจะเหนือกว่าของประชากรชาวยิวและ ญี่ปุ่น

ที่มา

ศาสนาเชื้อชาติ ? กรณีของ Islamophobia

ในการปลุกของการโจมตีบนตึกแฝดในนิวยอร์กบน

11 กันยายน 2001 และการลุกขึ้นต่อสู้ของหรือหัวรุนแรงศาสนาอิสลามใน

ส่วนต่างๆ ของโลก ในส่วนสุดท้ายของศตวรรษที่ 20 และต้น

ส่วนของศตวรรษที่ 21 ก็มีมากขึ้นถูกโต้เถียงว่า กลัว

ใหม่ ' Islamophobia ' ได้ยึดโลกตะวันตก และสะท้อน

ในข้อสงสัยทั่วไปกายภาพโจมตีมัสยิดและมุสลิม

แต่ละบุคคล และการเลือกปฏิบัติพฤติกรรม โดยหน่วยงานของรัฐ

โดยเฉพาะตำรวจกับชุมชนมุสลิม สถิติหลักฐานแน่นอน

หมีออกที่ชัดเจนการเลือกปฏิบัติทุกประเภท

กับชาวมุสลิมที่อาศัยอยู่ในยุโรปและสหรัฐอเมริกาได้แสดงบ่อยๆ

ละครเพิ่ม

Islamophobia บอกว่าวาดตามสมาคมประวัติศาสตร์ที่เกี่ยวข้องกับ

ความเป็นปรปักษ์และความขัดแย้งทางทหารที่ยาวนานที่เกิดขึ้นในยุคกลางของยุโรปสมัยใหม่ตอนต้น

และ culminating ในสงครามครูเสด

และเร้าใจเอาชนะอำนาจอิสลามในสเปนใน 1 . ใช้

โดยชาวอเมริกันประธานาธิบดีจอร์จ บุช ของความคิดของ ' สงครามครูเสด '

กับศาสนาอิสลามแพร่หลาย ในหมู่โฮสต์ของอื่น ๆงบและ

พิมพ์ต่อต้านศาสนาอิสลาม และตัวอย่างภาพรวมน้ำท่วมหนังสือ

ในประเทศอิตาลีและฝรั่งเศสวิจารณ์ illiberality ความล้าหลังและการเกลียดชังผู้หญิง , ,

' ' ศาสนาอิสลาม fundamentalist และเปรียบเทียบอย่างเป็นภัย

กับศาสนาคริสต์–มีให้ยืมสนับสนุนความคิดใหม่

Islamophobia ในตะวันตก

ญนี้ศาสนาอิสลามได้รับมักจะอธิบายเป็นรูปแบบ ของการเหยียดเชื้อชาติ

สมการระหว่าง Islamophobia และการเหยียดเชื้อชาติ เชื่อถือได้แค่ไหน

สองปัญหากับความคิดของ Islamophobia ควรจะสังเกตใน

ผ่าน ประการแรก แนวคิดของ ' ความกลัว ' แต่เพราะมี

ความหมายของความเจ็บป่วยทางจิตและพยาธิวิทยา , ปัญหาที่

108

คุยกันทีหลัง ประการที่สอง เป็นนักรัฐศาสตร์ เฟรด ลลิเดย์ได้

ค่อนข้างถูกต้องชี้ให้เห็น , ระยะที่กว้างและครอบคลุม

ด้วยเช่นช่วงขนาดใหญ่ของมุมมองและการปฏิบัติที่ขัดขวางกา ร

เข้าใจปรากฏการณ์

ไม่ว่า Islamophobia สามารถถือเป็นรูปแบบของ racism

แม้ว่ามีมูลค่าการใฝ่หาในเวลาสั้นๆ ระบุว่าชาวมุสลิมทั่วโลกได้

ทุกเฉดสี ผิว เชื้อชาติ และสัญชาติ มันเป็นเรื่องยากที่จะ

โต้แย้งในวิธีที่ตรงไปตรงมาที่แม้ว่า Islamophobia ที่มีอยู่มัน

เป็นรูปแบบของการเหยียดผิว .