If Yi Yun’s body was to become a pi

If Yi Yun’s body was to become a piece of ice, then the Purple Crystal was like a seed of fire in the middle of the ice, giving him a flicker of warmth and light.

With the Purple Crystal’s energy flowing through his frozen meridians, Yi Yun felt that they were gradually showing signs of recovery.

And after the Seven Noxious Divine Yin Pill’s frost energy was absorbed by the Purple Crystal, it was slowly compressed into a lump within the Purple Crystal.

It was a lump of blue ice crystals. It began to condense within the Purple Crystal, slowly becoming larger in size. Not far away from it was the pure Yang spirit.

A lump of frost blue energy and a lump of golden energy were just a distance away from each other in the purple crystal. Although the energies were complete opposite in nature, they remained distinct from one another and nothing happened.

The Purple Crystal… was still here…

Yi Yun clutched his chest. In his greatest moment of despair, the Purple Crystal had not abandoned him. It gave Yi Yun his last hope.

Indeed, no matter what happened, the Purple Crystal remained in his body, becoming something that Yi Yun could rely on for eternity.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ถ้าร่างกายยียุนจะ กลายเป็น ชิ้นส่วนของน้ำแข็ง แล้วคริสตัลสีม่วง เป็นเหมือนเมล็ดพันธุ์แห่งไฟกลางน้ำแข็ง ให้เขาอบอุ่นและไฟกะพริบพลังของคริสตัลสีม่วงไหลผ่านเส้นเมอริเดียนของเขาแช่แข็ง ยียุนรู้สึกว่า พวกเขาได้ค่อย ๆ แสดงสัญญาณการฟื้นและหลังจากเจ็ดพิษพระเจ้ายินยาของแข็งพลังงานถูกดูดซึม โดยคริสตัลสีม่วง มันค่อย ๆ ถูกบีบอัดเป็นก้อนภายในคริสตัลสีม่วงมันเป็นก้อนของผลึกน้ำแข็งสีฟ้า มันเริ่มข้นภายในคริสตัลสีม่วง ช้ากลายเป็นขนาดใหญ่ ไม่ไกลจากนั้นคือพระวิญญาณบริสุทธิ์ของยางก้อนน้ำแข็งสีฟ้าพลังงานและก้อนทองพลังงานก็เพียงระยะห่างจากแต่ละอื่น ๆ ในคริสตัลสีม่วง ถึงแม้ว่าพลังงานได้สมบูรณ์ตรงข้ามในธรรมชาติ พวกเขายังคงแตกต่างจากที่อื่น และไม่มีอะไรเกิดขึ้นคริสตัลสีม่วง...ก็ยังคงที่นี่...ยียุนคลัตช์หน้าอกของเขา ในช่วงเวลาของเขายิ่งใหญ่ที่สุดของความสิ้นหวัง คริสตัลสีม่วงก็ไม่ละทิ้งเขา มันให้ยียุนหวังสุดท้ายของเขาจริง ไม่ว่าสิ่งที่เกิดขึ้น คริสตัลสีม่วงอยู่ในร่างกายของเขา กลายเป็นสิ่งที่สามารถพึ่งยุนยี่นิรันดร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หากร่างกายยี่หยุนก็จะกลายเป็นชิ้นส่วนของน้ำแข็งแล้วสีม่วงคริสตัลเป็นเหมือนเมล็ดพันธุ์ที่เกิดเพลิงไหม้ในช่วงกลางของน้ำแข็งที่ทำให้เขาสั่นไหวของความอบอุ่นและแสง.

ด้วยพลังงานคริสตัลสีม่วงไหลผ่านเส้นเมอริเดียนแช่แข็งของเขายี่ ยุนรู้สึกว่าพวกเขาก็ค่อย ๆ แสดงให้เห็นสัญญาณของการฟื้นตัว.

และหลังจากพลังงานน้ำค้างแข็งยาพิษเจ็ดพระเจ้าของหยินถูกดูดกลืนโดยคริสตัลสีม่วงมันก็ช้าลงในการบีบอัดก้อนภายในคริสตัลสีม่วง.

มันเป็นก้อนผลึกน้ำแข็งสีฟ้า มันเริ่มที่จะรวมตัวภายในคริสตัลสีม่วงช้ากลายเป็นขนาดใหญ่ ไม่ได้ห่างไกลจากมันเป็นจิตวิญญาณยางบริสุทธิ์.

ก้อนน้ำค้างแข็งพลังงานสีฟ้าและก้อนของพลังงานสีทองเป็นเพียงแค่ระยะทางห่างจากแต่ละอื่น ๆ ในคริสตัลสีม่วง แม้ว่าพลังงานอยู่ตรงข้ามสมบูรณ์ในธรรมชาติพวกเขายังคงแตกต่างจากคนอื่นและไม่มีอะไรเกิดขึ้น.

สีม่วงคริสตัล ... ก็ยังคงอยู่ที่นี่ ...

Yi หยุนกำหน้าอกของเขา ในช่วงเวลาที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเขาสิ้นหวังคริสตัลสีม่วงไม่ได้ทิ้งเขา มันทำให้ยี่หยุนหวังสุดท้ายของเขา.

อันที่จริงไม่ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นคริสตัลสีม่วงยังคงอยู่ในร่างกายของเขากลายเป็นสิ่งที่ยี่ Yun สามารถพึ่งพานิรันดร์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ถ้าร่างกายของอียุนเป็นชิ้นส่วนของน้ำแข็ง แล้วคริสตัลสีม่วงเป็นเหมือนเมล็ดพันธุ์แห่งไฟในกลางของน้ำแข็ง ทำให้เขาสั่นไหวของความอบอุ่นและแสงสว่างด้วยคริสตัลสีม่วงของพลังงานที่ไหลผ่านเขาแช่แข็งเส้นเมอริเดียน , อียุนรู้สึกว่าค่อยๆ แสดงสัญญาณของการฟื้นตัวและหลังเจ็ดกลิ่นทิพย์ ยินยาของฟรอสท์พลังงานถูกดูดซึมโดยคริสตัลสีม่วง มันค่อยๆ บีบอัดเป็นก้อน ภายในคริสตัลสีม่วงมันคือก้อนผลึกน้ำแข็งสีฟ้า มันเริ่มควบแน่นภายในผลึกสีม่วงค่อยๆกลายเป็นขนาดใหญ่ในขนาด ไม่ไกลจากมันเป็นจิตวิญญาณที่ยังบริสุทธิ์ก้อนน้ำแข็งสีฟ้า พลังงาน และ ก้อนทอง พลังงานแค่ห่างจากแต่ละอื่น ๆในคริสตัลสีม่วง แม้ว่าพลังเป็นตรงข้ามที่สมบูรณ์ในธรรมชาติ พวกเขายังคงแตกต่างจากที่อื่น และไม่มีอะไรเกิดขึ้นคริสตัลสีม่วง . . . ยังอยู่ . . .อี ยุน กุมที่หน้าอกของเขา ในช่วงเวลาที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเขาในความสิ้นหวัง คริสตัลสีม่วง ไม่ทอดทิ้งเขา มันทำให้อี ยุน ความหวังสุดท้ายของเขาแน่นอน ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น คริสตัลสีม่วงอยู่ในร่างกายของเขา กลายเป็นสิ่งที่ยียุนสามารถพึ่งพาตลอดไป