That same evening, the bride and br

That same evening, the bride and bridegroom went aboard the ship. Cannon thundered and banners waved. On the deck of the ship a royal pavilion of purple and gold was set up, and furnished with luxurious cushions. Here the wedded couple were to sleep on that calm, clear night. The sails swelled in the breeze, and the ship glided so lightly that it scarcely seemed to move over the quiet sea. All nightfall brightly colored lanterns were lighted, and the mariners merrily danced on the deck. The little mermaid could not forget that first time she rose from the depths of the sea and looked on at such pomp and happiness. Light as a swallow pursued by his enemies, she joined in the whirling dance. Everyone cheered her, for never had she danced so wonderfully. Her tender feet felt as if they were pierced by daggers, but she did not feel it. Her heart suffered far greater pain. She knew that this was the last evening that she ever would see him for whom she had forsaken her home and family, for whom she had sacrificed her lovely voice and suffered such constant torment, while he knew nothing of all these things. It was the last night that she would breathe the same air with him, or look upon deep waters or the star fields of the blue sky. A never-ending night, without thought and without dreams, awaited her who had no soul and could not get one. The merrymaking lasted long after midnight, yet she laughed and danced on despite the thought of death she carried in her heart. The Prince kissed his beautiful bride and she toyed with his coal-black hair. Hand in hand, they went to rest in the magnificent pavilion.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คืนเดียวกันนั้น เจ้าสาวและเจ้าบ่าวไปบนเรือเรือ ปืนใหญ่ทูต และป้าย waved บนดาดฟ้าของเรือ พาวิลเลี่ยนโรยัลสีม่วงและทองคือตั้งค่า และตกแต่ง ด้วยหมอนอิงที่หรูหรา ที่นี่คู่แต่งงานได้นอนในคืนที่เงียบสงบ ชัดเจน ใบ swelled ในสายลม และเรือทะยานเล็กน้อยว่า แทบเหมือนการย้ายท้องทะเลเงียบสงบ รัตติกาลทั้งหมดโคมไฟสีสดใสมีไฟส่องสว่างสนาม และมาริเนอร์สที่ merrily เต้นบนดาดฟ้า เงือกน้อยอาจไม่ลืมว่า ครั้งแรกเธอจากความลึกของทะเล และมองในที่เอิกเกริกและความสุขดังกล่าว แสงเป็นสวอลโล่ที่ติดตาม โดยศัตรูของเขา เธอร่วมเต้น whirling ทุกคนโห่ร้อง เธอสำหรับไม่มีเธอเต้นเยี่ยมยอดดังนั้น เท้าของเธอชำระเงินรู้สึกว่าพวกเขาถูก pierced โดยมีดเหน็บ แต่เธอไม่รู้สึก หัวใจของเธอประสบความเจ็บปวดที่ไกลมากขึ้น เธอรู้ว่าที่นี้ถูกสุดในตอนเย็นที่เธอเคยจะเห็นเขาที่เขาได้ละทิ้งบ้านของเธอ และครอบครัว ที่เธอเสียสละเสียงเธอน่ารัก และรับความเดือดร้อนทรมานดังกล่าวคง ในขณะที่เขารู้อะไรสิ่งเหล่านี้ มันเป็นคืนสุดท้ายที่เธอจะหายใจอากาศเดียวกันกับเขา หรือดูตามน้ำลึกหรือฟิลด์ดาวของท้องฟ้า คืนผืน ไม่คิด และไม่ มีความ ฝัน รอคอยเธอ ที่มีจิตใจไม่สามารถได้รับหนึ่ง มโหรสพกินเวลายาวนานหลังจากเที่ยงคืน ได้เธอหัวเราะ และเต้นบนแม้จะคิดว่าของตายที่เธอทำในหัวใจของเธอ เจ้าชายขาวสาวสวยของเขา และเธอ toyed กับผมของเขาสีดำถ่านหิน ในมือมือ จะไปพักในศาลาสวยงาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เย็นวันเดียวกันนั้นเจ้าสาวและเจ้าบ่าวไปบนเรือ แคนนอนฟ้าร้องและป้ายโบกมือ บนดาดฟ้าของเรือศาลาพระราชสีม่วงและสีทองได้รับการตั้งค่าและการตกแต่งด้วยหมอนอิงที่หรูหรา นี่คือคู่แต่งงานก็ไปนอนบนที่สงบคืนที่ชัดเจน ใบเรือพองในสายลมและเรือเดินเพื่อให้เบา ๆ ว่ามันแทบจะดูเหมือนจะย้ายไปทะเลที่เงียบสงบ ทุกค่ำโคมไฟสีสันสดใสถูกจุดและกะลาสีเต้นอย่างสนุกสนานบนดาดฟ้า นางเงือกน้อยจะได้ไม่ลืมว่าครั้งแรกที่เธอลุกขึ้นมาจากที่ลึกของทะเลและมองอย่างเอิกเกริกดังกล่าวและมีความสุข แสงเป็นกลืนไล่ตามศัตรูของเขาเธอเข้าร่วมในการเต้นรำปั่นป่วน ทุกคนให้กำลังใจเธอไม่เคยได้ดังนั้นเธอเต้นรำอย่างน่าพิศวง ฟุตอ่อนโยนของเธอรู้สึกราวกับว่าพวกเขาถูกแทงด้วยมีดสั้น แต่เธอก็ไม่ได้รู้สึกว่ามัน หัวใจของเธอได้รับความเดือดร้อนเจ็บปวดมากขึ้น เธอรู้ว่านี่คือช่วงเย็นที่ผ่านมาว่าเธอจะเคยเห็นเขาซึ่งเธอได้ทอดทิ้งบ้านและครอบครัวของเธอซึ่งเธอได้เสียสละเสียงที่น่ารักของเธอและได้รับความเดือดร้อนทรมานดังกล่าวอย่างต่อเนื่องในขณะที่เขาไม่รู้อะไรเกี่ยวกับสิ่งเหล่านี้ มันเป็นคืนที่ผ่านมาว่าเธอจะหายใจอากาศเดียวกันกับเขาหรือมองไปที่น้ำลึกหรือเขตดาวของท้องฟ้าสีฟ้า คืนที่ไม่มีที่สิ้นสุดโดยไม่ต้องคิดและไม่มีความฝันที่รอคอยเธอที่มีจิตวิญญาณและไม่ได้รับอย่างใดอย่างหนึ่ง เฉลิมฉลองนานหลังเที่ยงคืน แต่เธอหัวเราะและเต้นอยู่บนแม้จะคิดว่าการตายของเธอดำเนินการในหัวใจของเธอ เจ้าชายจูบเจ้าสาวที่สวยของเขาและเธอเล่นกับผมถ่านหินสีดำ จับมือพวกเขาไปพักผ่อนในศาลาที่สวยงาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เย็นที่เดียวกัน เจ้าสาวและเจ้าบ่าวขึ้นเรือ ปืนใหญ่ thundered และแบนเนอร์โบกมือ บนดาดฟ้าของเรือ ศาลาพระม่วง และทอง ตั้งขึ้น และตกแต่งด้วยหมอนที่หรูหรา ที่นี่ได้หรือไม่กี่ปีนอนที่สงบ , ชัดเจนเวลากลางคืน เรือพองในสายลม และเรือกไลดิดง่ายๆว่ามันแทบจะขยับไปทะเลที่เงียบสงบทุกค่ำ โคมไฟสีสดใส มีขึ้น และกะลาสีรื่นเริงเต้นรำบนดาดฟ้า นางเงือกน้อยไม่อาจลืมว่า ครั้งแรกที่เธอเพิ่มขึ้นจากระดับความลึกของทะเล และดูที่เอิกเกริกและความสุข เบาเหมือนกลืน pursued โดยศัตรูของเขา เธอได้เข้าร่วมในการเต้นรำขว้าง . ทุกคนคอยให้กำลังใจเธอ เพราะไม่เคยมี เธอเต้นได้ดีมากเท้านุ่มของเธอรู้สึกเหมือนถูกแทงด้วยมีด แต่เธอไม่ได้รู้สึกว่ามัน หัวใจเธอเจ็บปวดมากขึ้น . เธอรู้ว่านี่คือเมื่อตอนเย็นที่เธอเคยเห็นเขาซึ่งเธอได้ทอดทิ้งแม่บ้าน และครอบครัว ที่ได้สังเวยเสียงน่ารักของเธอและความเดือดร้อนคงทรมานแบบนั้น ขณะที่เขารู้ว่าไม่มีอะไรที่ทั้งหมดมันเป็นคืนสุดท้าย ที่เธอจะหายใจอากาศเดียวกันกับเขา หรือมองน้ำทะเลลึกหรือระดับเขตของท้องฟ้าสีฟ้า สิ้นสุดคืนโดยไม่คิดและไม่ฝัน รอคอยเธอที่ไม่มีวิญญาณ และอาจไม่ได้รับหนึ่ง ในการเฉลิมฉลองกินเวลานานหลังจากเที่ยงคืนไปแล้ว แต่เธอหัวเราะและเต้นที่แม้จะคิดว่าการตายของเธอแบกในใจของเธอเจ้าชายจูบเจ้าสาวที่สวยงามและเธอ toyed กับถ่านหินสีดำของผม ในมือพวกเขาไปพักผ่อนอยู่ในศาลาที่สวยงาม