another train, and at last took the

another train, and at last took the night boat from Newhaven. For five days we travelled through France and Germany in the same wild and crazy way. Holmes would not say where we were going. I never took my eyes off him during those days, but the right moment to talk to him never came. Holmes seemed stronger than ever, while I was getting weaker every day. Only the cocaine made it possible for me to stay awake.
Finally, sitting one night in a hotel in Switzerland, I knew that I could not go on much longer. I had told Holmes that next day I wanted to walk over the mountains to the famous Reichenbach Falls. I decided that I would tell him what I knew about him when we were alone in the mountains. The cocaine was almost finished. Whether I lived or died, the end must come that day.
We did not begin our walk to the Reichenbach Falls until the afternoon. Holmes refused to go out before lunch. I was frightened. I had no more cocaine, and soon I would be too tired to go on. At last we left the hotel, and started to walk along the mountain paths. Holmes talked happily as we went. He found the mountains very beautiful
When we had gone a little way, I found that I had left my watch at the hotel. It had belonged to my father, and I wanted to know that it was safe. I told Holmes that I would return to the hotel, find the watch, and see him later at the Falls. I hoped that I was doing the right thing, and that he would not disappear.
When at last I reached the Falls, I could not see him, and thought for a moment that he had escaped me. Then I saw a narrow path which was cut into the rock right above the Falls themselves. Holmes was standing on that path, watching the

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อีกรถไฟ และล่าสุดที่ เอาเรือคืนจากนิวเฮบเว้น ห้าวัน เราเดินทางไปฝรั่งเศสและเยอรมนีเดียวบ้า และป่า โฮลมส์จะบอกว่า ที่เรากำลัง ผมไม่เคยเอาตาออกเขาในระหว่างนั้น แต่ขวาขณะพูดคุยกับเขาไม่เคยมา โฮลมส์ดูเหมือนแข็งแกร่งกว่าที่เคย ในขณะที่ฉันได้รับแข็งแกร่งทุกวัน เฉพาะโคเคนทำให้ฉันยังคงทำงานอยู่ สุดท้าย นั่ง 1 คืนโรงแรมในประเทศสวิสเซอร์แลนด์ ฉันรู้ว่า ฉันจะไม่ไปนาน ผมได้บอกโฮลมส์ที่อยากจะเดินทางผ่านภูเขามีชื่อเสียง Reichenbach Falls วันถัดไป ตัดสินใจว่า ผมจะบอกสิ่งที่ผมรู้เกี่ยวกับเขาเมื่อเราอยู่คนเดียวในภูเขา โคเคนถูกเกือบเสร็จแล้ว ว่าอยู่ หรือตาย สิ้นสุดต้องเป็นวันที่ เราไม่เริ่มเราเดินไปน้ำตก Reichenbach กระทั่งบ่ายก็ โฮลมส์ปฏิเสธที่จะออกไปก่อนอาหารกลางวัน ผมกลัว ผมไม่มีโคเคนเพิ่มเติม และเร็ว ๆ นี้ ผมจะเหนื่อยเกินไป ในที่สุดเราซ้ายโรงแรม และเริ่มต้นเดินตามเส้นทางภูเขา โฮลมส์พูดคุยอย่างมีความสุขกับเราไป เขาพบภูเขาสวยงามมาก เมื่อเราเดินทางวิธีเล็กน้อย ฉันพบว่า ฉันได้ทิ้งนาฬิกาที่โรงแรม มันได้อยู่กับพ่อ และอยากจะรู้ว่า มันปลอดภัย ฉันบอกว่า โฮลมส์ที่จะกลับไปโรงแรม ค้นหานาฬิกา และเห็นเขาในภายหลังโรง หวังว่าที่ฉันทำในสิ่งที่ดี และ ที่เขาจะหายไป เมื่อในที่สุด ผมถึงเดอะฟอลส์ ฉันได้เห็นเขา และคิดว่า ช่วงที่ เขาได้หนีฉัน แล้ว ผมเห็นเส้นทางแคบที่ถูกตัดเป็นขวาหินข้างน้ำตกเอง โฮลมส์ยืนบนเส้นทางที่ ดูการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รถไฟอีกขบวนและที่สุดท้ายที่เอาเรือคืนจากนิวฮาเวน เป็นเวลาห้าวันที่เราเดินทางผ่านฝรั่งเศสและเยอรมนีในทางป่าและบ้าเหมือนกัน โฮล์มส์จะไม่บอกว่าที่เรากำลังจะ ผมไม่เคยเอาตาของฉันออกจากเขาในช่วงวันนั้น แต่ช่วงเวลาที่เหมาะสมที่จะพูดคุยกับเขาไม่เคยมา โฮล์มส์ดูเหมือนแข็งแกร่งกว่าที่เคยในขณะที่ฉันได้รับการปรับตัวลดลงทุกวัน เฉพาะโคเคนทำให้มันเป็นไปได้สำหรับผมที่จะตื่นนอน.
สุดท้ายนั่งอยู่คืนหนึ่งในโรงแรมในสวิส, ฉันรู้ว่าฉันไม่ได้ต่อไปอีกนานเท่าใด ผมเคยบอกว่าโฮล์มส์ในวันถัดไปผมอยากที่จะเดินข้ามภูเขาไปยังฟอลส์บาคที่มีชื่อเสียง ผมตัดสินใจว่าผมจะบอกเขาว่าสิ่งที่ผมรู้เกี่ยวกับเขาเมื่อเราเป็นคนเดียวในภูเขา โคเคนเสร็จเกือบ ไม่ว่าฉันอาศัยอยู่หรือตายในตอนท้ายจะต้องมาในวันนั้น.
เราไม่ได้เริ่มต้นการเดินเท้าของเราไปยังน้ำตกจนถึงช่วงบ่าย โฮล์มส์ปฏิเสธที่จะออกไปข้างนอกก่อนอาหารกลางวัน ผมก็กลัว ผมไม่มีโคเคนมากขึ้นและเร็ว ๆ นี้ผมจะเหนื่อยเกินไปที่จะไป ในที่สุดเราออกจากโรงแรมและเริ่มที่จะเดินไปตามเส้นทางภูเขา โฮล์มส์ได้พูดคุยกันอย่างมีความสุขขณะที่เราเดิน เขาพบว่าภูเขาที่สวยงามมาก
เมื่อเราได้ไปทางเล็ก ๆ น้อย ๆ ฉันพบว่าฉันได้ออกจากนาฬิกาของฉันที่โรงแรม มันเป็นพ่อของฉันและฉันต้องการที่จะรู้ว่ามันมีความปลอดภัย โฮล์มส์ที่ผมบอกว่าผมจะกลับไปที่โรงแรมที่หาดูและเห็นเขาต่อมาที่ฟอลส์ ฉันหวังว่าฉันกำลังทำสิ่งที่ถูกต้องและไม่ว่าเขาจะหายไป.
เมื่อที่สุดท้ายที่ฉันไปถึงฟอลส์ที่ฉันไม่ได้เห็นเขาและคิดว่าในขณะที่เขาได้หนีฉัน จากนั้นผมเห็นเส้นทางที่แคบซึ่งถูกตัดเข้าไปในหินเหนือน้ำตกตัวเอง โฮล์มส์กำลังยืนอยู่บนเส้นทางที่ดู

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รถไฟอีก และสุดท้ายก็เอาเรือคืนจาก Newhaven . 5 วัน เราเดินทางผ่านฝรั่งเศสและเยอรมนีในลักษณะป่าและบ้าเหมือนกัน โฮล์มส์จะไม่พูด ว่าเราจะไปที่ไหน ผมไม่ละสายตาจากเขา ในวันเหล่านั้น แต่ใช่เวลาคุยกับเขาไม่เคยมา โฮล์มส์ ดูแข็งแกร่งกว่าเดิม ในขณะที่ผมกำลังอ่อนแอลงทุกวันเฉพาะโคเคนทำให้มันเป็นไปได้สำหรับผมที่จะอยู่ตื่นตัว
สุดท้ายนั่งคืนหนึ่งในโรงแรมในสวิตเซอร์แลนด์ , ฉันรู้ว่าฉันคงไม่ได้ไปอีกนาน ฉันบอกโฮล์มส์ที่วันถัดไปฉันต้องการเดินข้ามภูเขาที่มีน้ำตกไรเคนบาค . ผมตัดสินใจว่า ผมจะบอกเขาเรื่องที่ผมรู้เกี่ยวกับเขาเมื่อเราอยู่กันตามลำพังในภูเขา โคเคนเกือบจะเสร็จแล้วไม่ว่าฉันจะอยู่หรือตาย สุดท้ายต้องมาวันนั้น
เราไม่เริ่มเดินของเราไปที่น้ำตกไรเคนบาค จนถึงบ่าย โฮล์มส์ปฏิเสธออกไป ก่อนมื้อเที่ยง ผมตกใจมากครับ ผมไม่มีโคเคน และอีกไม่นานฉันคงเหนื่อยเกินไปที่จะไป ในที่สุด เราออกจากโรงแรม แล้วก็เริ่มเดินไปตามทางเดินบนภูเขา . โฮล์มส์พูดอย่างมีความสุข ในฐานะที่เราไป เขาพบภูเขาสวยงามมาก
เมื่อเราได้ไปวิธีเล็ก ๆน้อย ๆ ฉันพบว่า ฉันลืมนาฬิกาไว้ที่โรงแรม มันเป็นของพ่อฉัน และฉันต้องการจะรู้ว่ามันปลอดภัย ฉันบอกโฮล์มส์ว่าฉันจะกลับโรงแรม หาดู และเห็นเขาในภายหลังที่ตก ฉันหวังว่าฉันได้ทำในสิ่งที่ถูกต้อง และเขาจะไม่หายไป
เมื่อฉันไปถึงน้ำตก ฉันคงไม่เจอเขาและคิดว่าสำหรับช่วงเวลาที่เขาหนีมา แล้วผมเห็นเส้นทางที่แคบที่ตัดเข้าไปในหินด้านขวาเหนือน้ำตกเอง โฮล์มส์ ยืนอยู่บนเส้นทางที่ ดู