The current Imperial House emerged

The current Imperial House emerged in the sixth century and the first permanent imperial capital was founded in 710 at Nara, which became a center of Buddhist art, religion and culture.
The development of a strong centralized government culminated in the establishment of a new imperial capital at Heian-kyō (modern Kyoto) and the Heian period is considered a golden age of classical Japanese culture.
Over the following centuries the power of the reigning emperor and the court nobility gradually declined and the once centralized state became increasingly fractured.
By the time of the fifteenth century political power was subdivided into several hundred local units, or so called "domains" controlled by local daimyō, each with his own force of samurai warriors.
After a long period of civil war Tokugawa Ieyasu completed the unification of Japan and was appointed shogun by the emperor in 1603.
He distributed the conquered land among his supporters, and set up his "bakufu" (literally "tent office" i.e. military rule) at Edo (modern Tokyo) while the nominal sovereign, the emperor, continued to reside in the old capital of Kyoto.
The Edo period was prosperous and peaceful. Japan terminated the Christian missions and cut off almost all contact with the outside world.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปัจจุบันบ้านอิมพีเรียลเกิดในศตวรรษที่ 6 และทุนอิมพีเรียลถาวรแรกก่อตั้งขึ้นใน 710 ที่นารา ซึ่งได้กลายเป็นศูนย์กลางของพุทธศิลป์ ศาสนา และวัฒนธรรม การพัฒนาของรัฐบาลส่วนกลางแข็งแกร่ง culminated ในการจัดตั้งทุนใหม่อิมพีเรียลที่เฮอังเกียว (สมัยเกียวโต) และยุคเฮอังถือเป็นยุคทองของวัฒนธรรมญี่ปุ่นคลาสสิก กว่าศตวรรษต่อค่อย ๆ ปฏิเสธอำนาจของจักรพรรดิครองราชย์และขุนนางศาล และรัฐส่วนกลางครั้งเดียวกลายเป็น fractured มากขึ้น โดยเวลาของศตวรรษที่สิบห้า ขุมกำลังถูกปฐมภูมิในหน่วยท้องถิ่นหลายร้อย หรือเรียกว่า "โดเมน" ควบคุม โดยเฉพาะ daimyō ด้วยแรงของนักรบซามูไรของเขาเองหลังจากสงครามกลางเมืองนาน โทะกุงะวะอิเอะยะซุสมบูรณ์รวมกันของญี่ปุ่น และได้รับการแต่งตั้งโชกุน โดยจักรพรรดิในค.ศ. 1603 กระจายที่ดินตุ้นระหว่างผู้สนับสนุนของเขา และตั้งค่าของเขา "bakufu" (อักษร "เต็นท์สำนักงาน" เช่นทหาร) ที่เอโดะ (โตเกียวสมัย) ในขณะที่พ่อระบุ จักรพรรดิ ยังคงอยู่ในเมืองเกียวโต ยุคเอะโดะได้เจริญรุ่งเรือง และสงบสุข ญี่ปุ่นยกเลิกภารกิจคริสเตียน และตัดออกเกือบทั้งหมดที่ติดต่อกับโลกภายนอก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บ้านหลวง ปัจจุบันเกิดในศตวรรษที่ 6 และ แบบหลวง ทุนก่อตั้งขึ้นในปี 710 ที่นารา ซึ่งกลายเป็นศูนย์กลางของพุทธศิลปะ ศาสนา และวัฒนธรรม
การพัฒนาแข็งแรงรัฐบาลกลาง culminated ในการก่อตั้งเป็นเมืองหลวงของจักรวรรดิใหม่ัน KY โฮ ( เกียวโตสมัยใหม่ ) และฮันเหียนถือว่าเป็นยุคทองของวัฒนธรรมดั้งเดิมของญี่ปุ่น
ไปตามศตวรรษอำนาจของจักรพรรดิและราชสำนัก ขุนนาง ซึ่งค่อยๆ ลดลง และเมื่อรัฐเป็นส่วนกลางมากขึ้น แตก
โดยเวลาของศตวรรษที่สิบห้าอำนาจทางการเมืองถูกแบ่งออกเป็นหน่วยท้องถิ่นหลายร้อย หรือที่เรียกว่า " โดเมน " ควบคุมโดยโฮ daimy ท้องถิ่นแต่ละด้วยแรงของตัวเองของนักรบซามูไร
หลังจากระยะเวลาที่ยาวนานของสงครามกลางเมืองโทะกุงะวะ อิเอะยะซุเสร็จสิ้นการรวมกันของญี่ปุ่นและได้รับการแต่งตั้งโดยจักรพรรดิใน 1603 โชกุน .
เค้าแจกปกป้องแผ่นดิน ท่ามกลางผู้สนับสนุนของเขาและการตั้งค่าของเขา " บาคุฟุ " ( ตัวอักษร " สำนักงาน " เต็นท์ ( กฎ ) ที่เอโดะ ( โตเกียวในปัจจุบัน ) ในขณะที่ตราสารจักรพรรดิ , จักรพรรดิยังคงอาศัยอยู่ในเมืองหลวงเก่าเกียวโต
เอโดะคือ ความเจริญรุ่งเรือง และสงบสุข ญี่ปุ่นยุติภารกิจที่นับถือศาสนาคริสต์และตัดเกือบจะติดต่อกับโลกภายนอก