exposure intervention, KIDNET, Ruf

exposure intervention, KIDNET, Ruf and colleagues [40]
found the intervention superior to a waitlist control and Catani
and colleagues [35] found it not significantly different from a
meditation–relaxation intervention. Ronan and Johnston [33]
found no significant difference between an exposure intervention
and an eclectic cognitive behavioral intervention. As
noted above, Gilboa-Schechtman and colleagues [36] found
prolonged exposure superior to time-limited psychodynamic
therapy after treatment and at 6-month follow-up, but both
interventions were efficacious and there was no significant
difference in the two interventions at 17-month follow-up.
Thus, the composite evidence failed to reveal superiority of
exposure therapy over other interventions.
Because of the controversy regarding the use of debriefing
in adults, the two studies using this intervention in children are
of interest. Thabet's team [34] found no significant difference
in outcomes for three conditions—group debriefing, teacher
psychoeducation, and no treatment; neither treatment was
determined to be efficacious. Stallard and colleagues [38]
found significant improvement in children receiving both their
individual debriefing intervention and an unstructured discussion
unrelated to the child's traumatic experience with no
significant difference in outcomes between the two conditions
and no evidence that the debriefing intervention was harmful.
Shooshtary and colleagues [49] demonstrated efficacy of a
four-session eclectic cognitive behavioral group intervention
which used debriefing as well as other techniques for
adolescents exposed to a massive earthquake in Iran.
Unfortunately, these investigators did not determine the
efficacy of any specific component of the intervention; thus,
the results do not contribute to the debate about the efficacy of
debriefing in children.
In general, studies have not sought to identify the
therapeutic component(s) responsible for improved outcomes
instead measuring outcomes associated with treatment
in general rather than any single component of the
intervention used. While not designed with that in mind, the
two studies by Layne and colleagues [28,29] have
contributed to an understanding of the importance of
dismantling interventions to identify the components
responsible for therapeutic benefit. The next generation of
studies will need more complex and sophisticated research
designs to determine the “active” ingredient in interventions.
Furthermore, studies have not addressed common factors of
interventions that may be associated with outcome. These
include, for example, the therapeutic relationship, the
expectation of therapeutic success, the process of confronting
or facing the problem, the opportunity to experience
mastery or control over the problem, and attribution of
therapeutic success or failure [50].
4.4. Statistical analysis, methodology, and power
A majority of the randomized studies conducted an intentto-treat
analysis of the collected data. This analytical
approach preserves equality between treatment groups

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แทรกแซงแสง KIDNET รูฟ และเพื่อนร่วมงาน [40]พบว่าการแทรกแซงเหนือการจัดควบคุมและ Cataniและเพื่อนร่วมงาน [35] พบไม่แตกต่างจากการการแทรกแซงการทำสมาธิ – ผ่อนคลาย Ronan และ Johnston [33]พบไม่มีความแตกต่างระหว่างแสงแทรกแซงและแทรกแซงพฤติกรรมทางปัญญาผสมผสาน เป็นกล่าวข้างต้น เผอิญ-Schechtman และเพื่อนร่วมงาน [36] พบห้องซูพีเรียเป็นเวลานานเพื่อจำกัดเวลา psychodynamicบำบัดรักษา และติดตามผล 6 เดือน แต่ทั้งสองแทรกแซงปกป้อง และมีไม่สำคัญความแตกต่างในการแทรกแซงสองเวลา 17 เดือนติดตามดังนั้น หลักฐานประกอบไม่สามารถเปิดเผยที่เหนือกว่าของการรักษาด้วยแสงมากกว่าแทรกแซงอื่น ๆเนื่องจากความขัดแย้งเกี่ยวกับการใช้แสดงรายละเอียดในผู้ใหญ่ มีการศึกษาที่สองโดยใช้การแทรกแซงนี้ในเด็กน่าสนใจ ทีมงานของ Thabet [34] พบว่าไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญในผลลัพธ์สำหรับเงื่อนไขสาม — แสดงรายละเอียดกลุ่ม ครูpsychoeducation และไม่มีการรักษา รักษาไม่ได้มุ่งมั่นที่จะปกป้อง Stallard และเพื่อนร่วมงาน [38]พบการปรับปรุงที่สำคัญในเด็กที่ได้รับทั้งสองของพวกเขาแต่ละข้อแทรกแซงและการสนทนาที่ไม่มีโครงสร้างไม่เกี่ยวข้องกับประสบการณ์ที่เจ็บปวดของเด็กที่ไม่มีความแตกต่างในผลระหว่างสองเงื่อนไขและไม่มีหลักฐานว่าการแทรกแซงข้ออันตรายShooshtary และเพื่อนร่วมงาน [49] แสดงให้เห็นถึงประสิทธิภาพของการแทรกแซงเซสชันสี่ผสมผสานความรู้ความเข้าใจพฤติกรรมกลุ่มซึ่งใช้เทคนิคข้อ ตลอดจนอื่น ๆวัยรุ่นเผชิญกับเหตุการณ์แผ่นดินไหวใหญ่ในอิหร่านอับ นักวิจัยเหล่านี้ไม่ได้พิจารณาการประสิทธิภาพของคอมโพเนนต์ใด ๆ เฉพาะของ ดังนั้นผลลัพธ์ไม่สนับสนุนการอภิปรายเกี่ยวกับประสิทธิภาพของข้อในเด็กทั่วไป การศึกษาได้ไม่ขอระบุการรักษาต่าง ๆ ที่รับผิดชอบสำหรับผลลัพธ์ที่ดีขึ้นแทน การวัดผลที่เกี่ยวข้องกับการรักษาในทั่วไปมากกว่าที่เป็นส่วนประกอบเดียวใด ๆ ของแทรกแซงที่ใช้ ในขณะที่ไม่ได้ออกแบบ ด้วยที่ในใจ การมีการศึกษาที่สอง โดย Layne และเพื่อนร่วมงาน [28,29]ส่วนการมีความเข้าใจในความสำคัญของแทรกแซงการรื้อเพื่อระบุคอมโพเนนต์รับผิดชอบเพื่อประโยชน์ในการรักษา ยุคใหม่ของการศึกษาจะต้องมีงานวิจัยที่ซับซ้อน และมีความซับซ้อนมากขึ้นออกแบบเพื่อกำหนด "" ออกฤทธิ์ในการแทรกแซงนอกจากนี้ การศึกษาได้ส่งปัจจัยทั่วไปของแทรกแซงที่อาจเกี่ยวข้องกับผล เหล่านี้เช่น เช่น ความสัมพันธ์การรักษา การความคาดหวังของการรักษาสำเร็จ กระบวนการของการเผชิญหน้ากับหรือเผชิญกับปัญหา โอกาสสัมผัสเรียนรู้หรือปัญหา และการควบคุมรักษาความสำเร็จหรือความล้มเหลว [50]4.4. สถิติวิเคราะห์ วิธีการ และพลังงานดำเนินการส่วนใหญ่ของการศึกษาแบบสุ่มการรักษา intenttoการวิเคราะห์ข้อมูลที่รวบรวม วิเคราะห์นี้วิธีรักษาความเท่าเทียมกันระหว่างกลุ่มรักษา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การแทรกแซงการสัมผัส KIDNET, รู ธ และเพื่อนร่วมงาน [40]
พบแทรกแซงดีกว่าการควบคุม waitlist และ Catani
และเพื่อนร่วมงาน [35] พบว่ามันไม่แตกต่างจาก
การแทรกแซงการทำสมาธิผ่อนคลาย โรนันและจอห์นสตัน [33]
พบว่าไม่มีความแตกต่างที่สำคัญระหว่างการแทรกแซงการสัมผัส
และการผสมผสานการแทรกแซงพฤติกรรมทางปัญญา ในฐานะที่
ระบุไว้ข้างต้นกิลโบอา-Schechtman และเพื่อนร่วมงาน [36] พบ
สัมผัสเป็นเวลานานดีกว่าเวลา จำกัด จิตบำบัด
บำบัดหลังการรักษาและใน 6 เดือนติดตาม แต่ทั้งสอง
แทรกแซงมีประสิทธิภาพและไม่มีนัยสำคัญ
แตกต่างในสองการแทรกแซงที่ 17 เดือนติดตาม.
ดังนั้นหลักฐานคอมโพสิตล้มเหลวที่จะเปิดเผยความเหนือกว่าของ
การรักษาด้วยการสัมผัสมากกว่าแทรกแซงอื่น ๆ .
เพราะความขัดแย้งเกี่ยวกับการใช้การซักถามที่
ในผู้ใหญ่ที่สองการศึกษาโดยใช้การแทรกแซงนี้ในเด็กที่มีความ
น่าสนใจ ทีม Thabet ของ [34] พบว่าไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ
ในผลการซักถามเป็นเวลาสามเงื่อนไขกลุ่มครู
สุขภาพจิตและไม่มีการรักษา; ค่ารักษาถูก
กำหนดให้มีประสิทธิภาพ Stallard และเพื่อนร่วมงาน [38]
พบการปรับปรุงที่สำคัญในเด็กที่ได้รับทั้งสองของพวกเขา
แทรกแซงการซักถามของแต่ละบุคคลและการสนทนาที่ไม่มีโครงสร้าง
ที่ไม่เกี่ยวข้องกับประสบการณ์ที่เจ็บปวดของเด็กที่ไม่มี
ความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในผลระหว่างสองเงื่อนไข
และไม่มีหลักฐานว่ามีการแทรกแซงการซักถามเป็นอันตราย.
Shooshtary และเพื่อนร่วมงาน [49] แสดงให้เห็นถึงประสิทธิภาพของ
สี่เซสชั่นที่ผสมผสานความรู้ความเข้าใจการแทรกแซงของกลุ่มพฤติกรรม
ที่ใช้ในการซักถามเช่นเดียวกับเทคนิคอื่น ๆ สำหรับ
วัยรุ่นเผชิญกับแผ่นดินไหวขนาดใหญ่ในอิหร่าน.
แต่น่าเสียดายที่นักวิจัยเหล่านี้ไม่ได้ตรวจสอบ
ประสิทธิภาพขององค์ประกอบที่เฉพาะเจาะจงใด ๆ ของการแทรกแซง; ดังนั้น
ผลลัพธ์ที่ไม่นำไปสู่การอภิปรายเกี่ยวกับประสิทธิภาพของ
การซักถามในเด็ก.
โดยทั่วไปการศึกษายังไม่ได้พยายามที่จะระบุ
ส่วนประกอบในการรักษา (s) รับผิดชอบในการผลลัพธ์ที่ดีขึ้น
แทนการวัดผลลัพธ์ที่เกี่ยวข้องกับการรักษา
โดยทั่วไปมากกว่าส่วนประกอบใด ๆ เดียว ของ
การแทรกแซงของใช้ ในขณะที่ไม่ได้รับการออกแบบด้วยที่ในใจที่
สองการศึกษาโดย Layne และเพื่อนร่วมงาน [28,29] ได้
มีส่วนร่วมในการทำความเข้าใจถึงความสำคัญของที่
รื้อแทรกแซงการระบุส่วนประกอบ
ความรับผิดชอบสำหรับการรักษาผลประโยชน์ รุ่นต่อไปของ
การศึกษาจะต้องมีการวิจัยที่ซับซ้อนมากขึ้นและมีความซับซ้อน
การออกแบบเพื่อตรวจสอบส่วนผสม "งาน" ในการแทรกแซง.
ปัจจัยร่วมกันนอกจากนี้การศึกษายังไม่ได้รับการแก้ไขของ
การแทรกแซงที่อาจจะเกี่ยวข้องกับผล เหล่านี้
รวมถึงตัวอย่างเช่นการรักษาความสัมพันธ์ที่
คาดหวังของการประสบความสำเร็จในการรักษากระบวนการของการเผชิญหน้ากับ
หรือเผชิญปัญหาที่มีโอกาสที่จะได้สัมผัสกับ
การเรียนรู้หรือการควบคุมปัญหาและระบุแหล่งที่มาของ
ความสำเร็จหรือความล้มเหลวในการรักษา [50].
4.4 การวิเคราะห์ทางสถิติวิธีการและพลังงาน
ส่วนใหญ่ของการศึกษาสุ่มดำเนินการ intentto รักษา
การวิเคราะห์ข้อมูลที่เก็บรวบรวม การวิเคราะห์นี้
วิธีการเก็บรักษาความเท่าเทียมกันระหว่างกลุ่มการรักษา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การแทรกแซง kidnet รูฟ , และเพื่อนร่วมงาน [ 40 ]พบว่า การแทรกแซงและควบคุม waitlist catani เหนือกว่าและเพื่อนร่วมงาน [ 3 ] พบว่ามันไม่แตกต่างจากสมาธิเพื่อการผ่อนคลาย การแทรกแซง โรนันและจอห์นสัน [ 33 ]ไม่พบความแตกต่างระหว่างการการแทรกแซงและผสมผสานความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับพฤติกรรมการแทรกแซง เป็นที่ระบุไว้ข้างต้น กิลโบอา schechtman และเพื่อนร่วมงาน [ 36 ] พบเปิดรับแสงนานกว่าเวลา psychodynamic จำกัดการรักษา หลังการรักษา และติดตามผล 6 เดือน แต่ทั้งโดยมีด้านไม่มีความสัมพันธ์ความแตกต่างในสองการแทรกแซงที่ 17 เดือนติดตามดังนั้น หลักฐานประกอบเพื่อแสดงความเหนือกว่าของการล้มเหลวแสงบำบัดมากกว่าการแทรกแซงอื่น ๆเพราะการโต้เถียงเกี่ยวกับการสอบสวนในผู้ใหญ่สองการศึกษาโดยใช้การแทรกแซงนี้ในเด็กที่น่าสนใจ ทีม thabet [ 34 ] ไม่พบความแตกต่างในผลสำหรับเงื่อนไขสามกลุ่ม สรุป อาจารย์สุขภาพจิตและการรักษา และการรักษามุ่งมั่นที่จะเป็นผู้ สแตลเลิร์ดและเพื่อนร่วมงาน [ 38 ]พบเด็กได้รับทั้งของพวกเขาในการปรับปรุงอย่างมีนัยสำคัญสรุปการอภิปรายที่ไม่มีการแทรกแซงและบุคคลไม่เกี่ยวกับเด็กที่ไม่มีประสบการณ์ความแตกต่างในผลระหว่างสองเงื่อนไขและไม่มีหลักฐานว่าสอบสวนการแทรกแซงก็เป็นอันตรายshooshtary และเพื่อนร่วมงาน [ 49 ] แสดงให้เห็นถึงประสิทธิภาพของสี่เซสชันโดยผสมผสานความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับพฤติกรรมกลุ่มซึ่งใช้สอบสวน รวมทั้งเทคนิคอื่น ๆวัยรุ่นเผชิญกับแผ่นดินไหวครั้งใหญ่ในอิหร่านแต่นักวิจัยเหล่านี้ไม่ได้กำหนดประสิทธิภาพของส่วนประกอบใด ๆที่เฉพาะเจาะจงของการแทรกแซง ; ดังนั้นผลลัพธ์ที่ไม่ได้มีส่วนร่วมในการอภิปรายเกี่ยวกับประสิทธิภาพของสอบสวนในเด็กโดยทั่วไป การศึกษามิได้แสวงหาเพื่อระบุส่วนการรักษา ( s ) รับผิดชอบผลการปรับปรุงแทนการวัดผลที่เกี่ยวข้องกับการรักษาในทั่วไปมากกว่าส่วนเดียวของการทดลองใช้ ในขณะที่ไม่ได้ถูกออกแบบมา กับที่ในใจสองการศึกษาโดย Layne และเพื่อนร่วมงาน [ 28,29 ]ส่วนความเข้าใจในความสำคัญของเนื่องจากการแทรกแซงเพื่อระบุส่วนประกอบที่รับผิดชอบเพื่อประโยชน์ในการรักษา รุ่นต่อไปของการศึกษาวิจัยที่ซับซ้อนและซับซ้อนมากขึ้นจะต้องการออกแบบเพื่อหา " ออกฤทธิ์ " ในการแทรกแซง .นอกจากนี้ การศึกษายังไม่ได้ส่งปัจจัยร่วมของการแทรกแซงที่อาจเกี่ยวข้องกับผลลัพธ์ เหล่านี้รวม ตัวอย่างเช่น ความสัมพันธ์การรักษา ,ความคาดหวังในความสำเร็จในการรักษากระบวนการเผชิญหรือเผชิญปัญหา โอกาส ประสบการณ์การเรียนรู้หรือควบคุมปัญหาและที่มาของความสำเร็จหรือความล้มเหลวของการรักษา [ 50 ]4.4 . การวิเคราะห์ , วิธีการทางสถิติ และอำนาจส่วนใหญ่ของปีการศึกษาเป็น intentto รักษาการวิเคราะห์ข้อมูล นี้วิเคราะห์วิธีการรักษาความเสมอภาคระหว่างกลุ่มการรักษา