Gliese 229B, the first brown dwarf,

Gliese 229B, the first brown dwarf, discovered in 1995.
Limits on the upper mass of stars is thought to be somewhere between 150 and 200 solar masses based on theoretical modeling. Such stars are extremely rare and short-lived.

The greater the mass of a main sequence star, the greater its effective temperature. This, combined with the larger radius of higher mass main sequence stars accounts for their much greater luminosity. Remember, L ∝ T4 and L ∝ R2 so even a small increase in effective temperature will significantly increase luminosity.

Main-Sequence Lifespan

The main sequence is the stage where a star spends most of its existence. Relative to other stages in a star's "life" it is extremely long; our Sun took about 20 million years to form but will spend about 10 billion years (1 × 1010 years) as a main sequence star before evolving into a red giant. What determines the main sequence lifespan of a star?

Main sequence stars vary in mass. You may imagine that a more massive star has more fuel available so can spend more time on the main sequence fusing hydrogen to helium. You would be wrong - the opposite is true. More massive stars have a stronger gravitational force acting inwards so their core gets hotter. The higher temperatures mean that the nuclear reactions occur at a much greater rate in massive stars. They thus use up their fuel much quicker than lower mass stars. This is analogous to the situation with many chemical reactions, the higher the temperature the faster the reaction rate.

Lifespans for main sequence stars have a vast range. Whilst our Sun will spend 10 billion years on the main sequence, a high-mass, ten solar-mass (10MSun) star will only last 20 million years (2.0× 107 years) on the main sequence. A star with a only half the mass of Sun can spend 80 billion years on the main sequence. This is much longer than the age of the Universe which means that all the low-mass stars that have formed are still on the main sequence - they have not had time to evolve off it.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อย่างไร gliese 229B แคระน้ำตาลครั้งแรก พบในปี 1995ขีดจำกัดบนมวลบนดาวเป็นความคิดให้อยู่ระหว่าง 150 และ 200 แสงมวลชนตามทฤษฎีการสร้างโมเดล ดาวดังกล่าวเป็นช่วงสั้น ๆ และหายากมากยิ่งมวลของหลักลำดับดาว ยิ่งอุณหภูมิของผล นี้ รวมกับรัศมีของบัญชีดาวแถบลำดับหลักโดยรวมสูงขึ้นสำหรับผู้มากความสว่างยิ่งใหญ่ จำ L ∝ T4 และ L ∝ R2 ดังนั้นแม้ขนาดเล็กเพิ่มประสิทธิภาพอุณหภูมิจะเพิ่มความสว่างหลักลำดับอายุลำดับหลักเป็นระยะที่ดาวใช้ส่วนใหญ่ของการดำรงอยู่ของ สัมพันธ์กับขั้นตอนอื่น ๆ ของดาว "ชีวิต" มันยาวมาก ดวงอาทิตย์ของเราใช้เวลาประมาณ 20 ล้านปีฟอร์ม แต่จะใช้เวลาประมาณ 10 พันล้านปี (1 × 1010 ปี) เป็นดาวหลักลำดับก่อนที่จะวิวัฒนาการไปเป็นดาวยักษ์แดง อะไรเป็นตัวกำหนดอายุลำดับหลักของดาวดาวหลักลำดับแตกต่างกันในมวล คุณอาจคิดว่า ดาวขนาดใหญ่มากมีน้ำมันเชื้อเพลิงเพิ่มเติมว่างเพื่อสามารถใช้เวลาเพิ่มเติมในลำดับหลักของไฮโดรเจนกับฮีเลียม คุณจะไม่ถูกต้อง - ตรงข้ามเป็นความจริง ดาวขนาดใหญ่กว่ามีแรงความโน้มถ่วงที่แข็งแกร่งทำหน้าที่ inwards เพื่อหลักของพวกเขาได้รับความร้อน อุณหภูมิสูงขึ้นหมายความ ว่า ปฏิกิริยานิวเคลียร์ที่เกิดขึ้นในอัตราสูงมากในดาวขนาดใหญ่ พวกเขาจึงใช้ค่าเชื้อเพลิงของพวกเขาเร็วกว่าดาวโดยรวมต่ำกว่า นี้จะคล้ายคลึงกับสถานการณ์ที่มีหลายปฏิกิริยาเคมี สูงอุณหภูมิอัตราปฏิกิริยาจะเร็วขึ้นLifespans ดาวแถบลำดับหลักได้หลากหลาย ในขณะที่ดวงอาทิตย์ของเราจะใช้พันล้าน 10 ปีลำดับหลัก สูงมวล ดาวมวลดวงอาทิตย์- (10MSun) 10 จะเพียง 20 ล้านปี (2.0 × 107 ปี) ในลำดับหลัก ดาว มีเพียงครึ่งมวลของดวงอาทิตย์สามารถใช้ 80 ล้านปีในลำดับหลัก ความยาวเกินกว่าอายุของจักรวาลซึ่งหมายความ ว่า ดาวต่ำโดยรวมทั้งหมดที่มีขึ้นจะยังคงอยู่บนแถบลำดับหลักการ - พวกเขาไม่มีเวลาพัฒนาปิดมัน อยู่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Gliese 229B, ดาวแคระสีน้ำตาลแรกที่ค้นพบในปี 1995
ข้อ จำกัด เกี่ยวกับมวลบนของดาวคิดว่าจะเป็นที่ใดที่หนึ่งระหว่าง 150 และ 200 เท่าของดวงอาทิตย์อยู่บนพื้นฐานของการสร้างแบบจำลองทางทฤษฎี ดาวดังกล่าวเป็นอย่างมากที่หายากและสั้น. ยิ่งมวลของดาวลำดับหลักที่มากขึ้นของอุณหภูมิที่มีประสิทธิภาพ นี้รวมกับรัศมีขนาดใหญ่ของดาวมวลลำดับหลักที่สูงขึ้นบัญชีสำหรับส่องสว่างมากขึ้นของพวกเขา โปรดจำไว้ว่า T4 L และ L αα R2 ดังนั้นแม้เพิ่มขึ้นเล็กน้อยในอุณหภูมิที่มีประสิทธิภาพอย่างมีนัยสำคัญจะช่วยเพิ่มความสว่าง. อายุการใช้งานหลัก-ลำดับลำดับขั้นตอนหลักคือการที่ดาวใช้เวลาส่วนใหญ่ของการดำรงอยู่ของมัน เทียบกับขั้นตอนอื่น ๆ ในดาวของ "ชีวิต" มันเป็นเวลานานมาก; ดวงอาทิตย์ใช้เวลาประมาณ 20 ล้านปีที่ผ่านมารูปแบบ แต่จะใช้เวลาประมาณ 10 พันล้านปี (1 × 1,010 ปี) เป็นลำดับหลักดาวก่อนที่จะพัฒนาเป็นดาวยักษ์แดง สิ่งที่กำหนดอายุการใช้งานลำดับหลักของดาว? ดาวลำดับหลักแตกต่างกันในมวล คุณอาจจะคิดว่าเป็นดาวที่ใหญ่กว่ามีเชื้อเพลิงมากขึ้นมีอยู่เพื่อให้สามารถใช้เวลามากขึ้นในแถบลำดับหลักหลอมรวมไฮโดรเจนฮีเลียม คุณจะมีความผิด - ตรงข้ามเป็นจริง ดาวขนาดใหญ่อื่น ๆ มีแรงโน้มถ่วงที่แข็งแกร่งเข้ามาทำหน้าที่หลักของพวกเขาเพื่อให้ได้รับความร้อน อุณหภูมิที่สูงขึ้นหมายความว่าปฏิกิริยานิวเคลียร์เกิดขึ้นในอัตราที่มากขึ้นในดาวขนาดใหญ่ พวกเขาจึงใช้น้ำมันเชื้อเพลิงมากเร็วกว่าที่ต่ำกว่าดาวมวล นี้จะคล้ายคลึงกับสถานการณ์ที่มีปฏิกิริยาทางเคมีจำนวนมากที่สูงกว่าอุณหภูมิที่เร็วกว่าอัตราการเกิดปฏิกิริยา. lifespans ดาวลำดับหลักมีหลากหลาย ขณะที่ดวงอาทิตย์ของเราจะใช้เวลา 10 ล้านปีในลำดับหลักมวลสูงสิบมวลพลังงานแสงอาทิตย์ (10MSun) ดาวจะมีเพียงช่วง 20 ล้านปี (2.0 × 107 ปี) ในลำดับหลัก ดาวที่มีมวลเพียงครึ่งหนึ่งของดวงอาทิตย์สามารถใช้ 80000000000 ปีในลำดับหลัก นี่คือนานกว่าอายุของจักรวาลซึ่งหมายความว่าทุกคนที่ดาวมวลต่ำที่ได้เกิดขึ้นยังคงอยู่ในลำดับหลัก - พวกเขาไม่ได้มีเวลาที่จะพัฒนาขึ้นปิดมัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กลีส 229b , แคระสีน้ำตาลก่อน ค้นพบในปี ค.ศ. 1995
ข้อจำกัดในมวลบนดาวก็คิดว่า จะอยู่ระหว่าง 150 และ 200 แสงอาทิตย์มวลบนพื้นฐานของแบบจำลองทางทฤษฎี ดาว เช่นจะหายากมากและช่วงสั้น ๆ .

เมื่อมวลของดาวลำดับหลัก ยิ่งอุณหภูมิของมันที่มีประสิทธิภาพ นี้รวมกับขนาดใหญ่รัศมีสูงมวลหลักลำดับดวงดาวบัญชีสำหรับความสว่างของพวกเขามากขึ้น ฉัน∝ T4 และฉัน∝ R2 ดังนั้นแม้การเพิ่มขึ้นเล็กน้อยในอุณหภูมิที่มีประสิทธิภาพจะเพิ่มความสว่าง .

หลักลำดับอายุ

หลักลำดับเป็นขั้นตอนที่ดาราใช้มากที่สุดของการมีชีวิตอยู่ สัมพันธ์กับขั้นตอนอื่น ๆในระดับของ " ชีวิต " มันแสนนานดวงอาทิตย์ของเราใช้เวลาประมาณ 20 ล้านปี แต่ฟอร์มจะใช้จ่ายประมาณ 10 ล้านปี ( 1 × 1010 ปี ) เป็นดาวลำดับหลัก ก่อนพัฒนาเป็นดาวยักษ์แดง อะไรเป็นตัวหลักลำดับอายุของดาว

หลักลำดับดวงดาวแตกต่างกันในมวล คุณอาจจะจินตนาการว่าดาวขนาดใหญ่กว่ามีเพิ่มเติมเชื้อเพลิงที่มีเพื่อให้สามารถใช้เวลามากขึ้นในหลักลำดับด้วยไฮโดรเจนกับฮีเลียมคุณจะไม่ถูกต้อง - ตรงข้ามเป็นจริง ดาวขนาดใหญ่กว่ามีแข็งแกร่งแรงโน้มถ่วงทำเครื่องใน ดังนั้นหลักของพวกเขาได้รับร้อน อุณหภูมิที่สูงขึ้นหมายถึงว่าปฏิกิริยานิวเคลียร์เกิดขึ้นในอัตราสูงมากในดาวขนาดใหญ่ พวกเขาจึงใช้เชื้อเพลิงมากเร็วกว่าลดมวลดาว นี้จะคล้ายคลึงกับสถานการณ์กับปฏิกิริยาทางเคมีหลายสูงกว่าอุณหภูมิได้เร็วขึ้นอัตราของปฏิกิริยา .

lifespans หลักลำดับดวงดาวมีหลากหลาย . ขณะที่ดวงอาทิตย์ของเราจะใช้เวลา 10 ปีในลำดับหลัก , มวล , มวลสุริยะสิบ ( 10msun ) ดาวจะสุดท้าย 20 ล้านปี ( 2 × 107 ปี ) ในลำดับหลัก เป็นดาวที่มีเพียงครึ่งมวลของดวงอาทิตย์สามารถใช้จ่าย 80 พันล้านปีในลำดับหลักนี่มันนานกว่าอายุของเอกภพซึ่งหมายความว่าทุกดาวที่มีมวลต่ำที่เกิดขึ้นยังอยู่ในลำดับ - หลักที่พวกเขาไม่ได้มีเวลาที่จะพัฒนาขึ้นได้