“We met at the interview, right? Ni

“We met at the interview, right? Nice to meet you. I’m Lee HyunJi.”
“So it’s the President. I’m Lee KangYoon.”

The woman in the suit, who sat next to Chairman Won JinMoon in the interview, offered her hand to KangYoon. It was a woman who looked like she was in her mid to late 30s. She had a short height and had a bit of wrinkles around her eyes, but she still boasted of beauty. It was the victory from management.

“President Lee came since she was also interested in JooAh’s song selection, and that includes me, too. We will just watch from the back so don’t mind us.”

That phrase was the most scary one of them all. KangYoon said that he understood and started working right away.

“Producer, are the songs ready?”
“Yes. Shall we start straight away?”
“JooAh, shall we start?”

As soon as he said that, JooAh headed into the booth. Inside the booth, the thick scores, headsets, and microphones were done being set. Even the microphone was set to match her height, so further adjustments were not necessary.

“Then let’s start. Please put on the first song.”

From the studio, JooAh’s voice started flowing out. Everybody quietly listened to her singing.

“Hmmmmmmmm—”

The melody without lyrics were coming, it was resounding throughout the studio through JooAh’s voice.

‘I see it. Hmm… It’s just white.’

It was white light. But it was just white. It had no sense of being delicate and it was something like a white from a crayon. KangYoon looked at the people around him. They had no big reactions either.

“Ok. Next.”

After the first verse ended, the next started. However…

‘It’s grey!!’

KangYoon looked to JooAh just in case, but she was singing with all her might. However, to think it’s grey… This meant that JooAh and the song didn’t match each other.

“Stop. I don’t think this is right.”

KangYoon stopped the song. Then JooAh, who was inside the booth, also nodded.

“Yes, I don’t like this one either.”
“Good. Let’s go on to the next one.”

Continuing on, the third song started. However, this time…

‘Grey.’
“I don’t think this is right either.”

KangYoon stopped it again. Then, it was Producer Oh JiWan who chimed in.

“How about we listen a bit more?”
“That isn’t necessary. The song doesn’t match with JooAh. I think continuing is useless.”
“But the first verse hasn’t even finished yet…”

At that moment, JooAh, who was inside the booth, spoke.

“I don’t like this song either. I want to do another one.”

When it became like this, people were surprised at KangYoon. Wasn’t it as if he was listening in JooAh’s point of view? – Like this.

‘This time, it’s white.’

The first verse ended. However, KangYoon proceeded on with the song. It was because there was a climax point at the end of the second verse. However…

‘Hmm… To think the climax part is grey. I think I need to request for a rearrangement.”

After the song ended, KangYoon picked up a microphone.

“JooAh, let’s try this again after requesting for a rearrangement.”
“Yes. It’s a good song but it’s lacking something.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

“We met at the interview, right? Nice to meet you. I’m Lee HyunJi.”“So it’s the President. I’m Lee KangYoon.”The woman in the suit, who sat next to Chairman Won JinMoon in the interview, offered her hand to KangYoon. It was a woman who looked like she was in her mid to late 30s. She had a short height and had a bit of wrinkles around her eyes, but she still boasted of beauty. It was the victory from management.“President Lee came since she was also interested in JooAh’s song selection, and that includes me, too. We will just watch from the back so don’t mind us.”That phrase was the most scary one of them all. KangYoon said that he understood and started working right away.“Producer, are the songs ready?”“Yes. Shall we start straight away?”“JooAh, shall we start?”As soon as he said that, JooAh headed into the booth. Inside the booth, the thick scores, headsets, and microphones were done being set. Even the microphone was set to match her height, so further adjustments were not necessary.“Then let’s start. Please put on the first song.”From the studio, JooAh’s voice started flowing out. Everybody quietly listened to her singing.“Hmmmmmmmm—”The melody without lyrics were coming, it was resounding throughout the studio through JooAh’s voice.‘I see it. Hmm… It’s just white.’It was white light. But it was just white. It had no sense of being delicate and it was something like a white from a crayon. KangYoon looked at the people around him. They had no big reactions either.ทำงาน ต่อไป"หลังจากสิ้นสุดข้อแรก เริ่มต้นถัดไป อย่างไรก็ตาม...'มันเป็นสีเทา!!'KangYoon มอง JooAh ในกรณี แต่เธอได้ร้องเพลงทั้งหมดของเธอด้วย อย่างไรก็ตาม จะคิดว่า มันเป็นสีเทา... นี้หมายความ ว่า JooAh และเพลงไม่ตรงกันออก ฉันไม่คิดว่า นี้ขวา"KangYoon หยุดเพลง แล้ว JooAh ที่อยู่ภายในบูธ ยัง เลยต้อง"ใช่ ฉันไม่ชอบคนนี้อย่างใดอย่างหนึ่ง"ดี ลองไปสู่ถัดไป"ต่อเนื่อง เพลงสามเริ่ม อย่างไรก็ตาม เวลานี้...'สีเทา'"ฉันไม่คิดว่า นี่คือเหมาะสมทั้งนั้น"KangYoon หยุดมันอีกครั้ง จากนั้น ก็ผลิตโอ้ JiWan ที่ chimed ใน"วิธีการเกี่ยวกับเราฟังน้อยมากหรือไม่""ที่ไม่จำเป็น เพลงไม่ตรงกับ JooAh ผมคิดว่า เป็นประโยชน์ต่อไป""แต่ข้อแรกไม่ว่าจะเสร็จยัง..."ขณะที่การ JooAh ผู้อยู่ภายในบูธ พูด"ฉันไม่ชอบเพลงนี้อย่างใดอย่างหนึ่ง ฉันต้องการทำอีก"เมื่อเป็นเช่นนี้ คนแปลกใจที่ KangYoon ไม่เป็นถ้าเขาฟังในมุมมองของ JooAh -แบบนี้'เวลานี้ มันเป็นสีขาว'ท่อนแรกสิ้นสุดลง อย่างไรก็ตาม KangYoon ไปบนพร้อมเพลง เนื่องจากมีจุดจุดสุดยอดที่สุดของท่อนที่สองได้ อย่างไรก็ตาม...' อืมม... คิดว่าจุดสุดยอด ส่วนที่เป็นสีเทา ผมคิดว่า ต้องขอรับการปรับปรุงใหม่"หลังจากสิ้นสุดเพลง KangYoon เบิกค่าไมโครโฟน" JooAh มาลองอีกครั้งหลังจากการร้องขอการปรับปรุงใหม่""ใช่ มันเป็นเพลงที่ดี แต่มันขาดอะไรบางอย่าง"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"เราพบกันที่การสัมภาษณ์ใช่มั้ย? ยินดีที่ได้พบคุณ. ฉันลี HyunJi. "
" ดังนั้นจึงเป็นประธานาธิบดี ฉันลี KangYoon. "

ผู้หญิงคนหนึ่งในชุดสูทที่นั่งถัดจากประธานวอน JinMoon ในการให้สัมภาษณ์ที่นำเสนอมือของเธอที่จะ KangYoon มันเป็นผู้หญิงคนหนึ่งที่ดูเหมือนเธอเป็นของเธอในช่วงกลางเดือนถึงปลายยุค 30 เธอมีความสูงในระยะสั้นและมีบิตของริ้วรอยรอบดวงตาของเธอ แต่เธอยังคงอวดความงาม มันเป็นชัยชนะจากการบริหารจัดการ

"ประธานาธิบดีลีมาตั้งแต่เธอยังสนใจในการเลือกเพลงของ JooAh และนั่นรวมถึงผมเช่นกัน เราก็จะดูจากด้านหลังจึงไม่ทราบเรา. "

วลีที่เป็นที่น่ากลัวมากที่สุดคนหนึ่งของพวกเขาทั้งหมด KangYoon กล่าวว่าเขาเข้าใจและเริ่มทำงานได้ทันที

"ผู้ผลิตมีเพลงพร้อมหรือยัง?"
"ใช่ เราต้องเริ่มต้นตรงไป? "
" JooAh เราจะเริ่มต้นอย่างไร "

ทันทีที่เขาบอกว่า JooAh เดินเข้าไปในบูธ ภายในบูธหนาคะแนน, ชุดหูฟังและไมโครโฟนได้ทำถูกตั้ง แม้ไมโครโฟนถูกกำหนดให้ตรงกับความสูงของเธอเพื่อให้การปรับเปลี่ยนเพิ่มเติมไม่จำเป็น

"ถ้าอย่างนั้นขอเริ่มต้น กรุณาใส่ในเพลงแรก. "

จากสตูดิโอเสียง JooAh เริ่มไหลออกมา ทุกคนเงียบ ๆ ฟังการร้องเพลงของเธอ

"Hmmmmmmmm-"

ทำนองโดยไม่ต้องเนื้อเพลงมามันก็ดังก้องไปทั่วสตูดิโอผ่านเสียง JooAh ของ

'ฉันเห็นมัน. อืม ... มันเป็นเพียงสีขาว.

มันเป็นแสงสีขาว แต่มันก็เป็นเพียงแค่สีขาว มันมีความรู้สึกของการเป็นที่ละเอียดอ่อนไม่มีและมันก็เป็นสิ่งที่ชอบสีขาวจากดินสอ KangYoon มองไปที่คนรอบตัวเขา พวกเขาไม่มีปฏิกิริยาใหญ่อย่างใดอย่างหนึ่ง

"ตกลง. ถัดไป. "

หลังจากข้อแรกสิ้นสุดวันถัดไปเริ่มต้น แต่ ...

มันเป็นสีเทา !! '

KangYoon มองไป JooAh เพียงในกรณีที่ แต่เธอก็ร้องเพลงกับเธอทั้งหมดอาจ อย่างไรก็ตามเพื่อให้คิดว่ามันเป็นสีเทา ... นั่นหมายความว่า JooAh และเพลงที่ไม่ตรงกับแต่ละอื่น ๆ

"หยุด. ผมไม่คิดว่านี่เป็นขวา. "

KangYoon หยุดเพลง แล้ว JooAh ซึ่งเป็นภายในบูธยังพยักหน้า

"ใช่ฉันไม่ชอบคนนี้อย่างใดอย่างหนึ่ง."
"ดี Let 's ไปอย่างใดอย่างหนึ่งต่อไป. "

อย่างต่อเนื่องในเพลงที่สามเริ่มต้น แต่เวลานี้ ...

'สีเทา.
"ผมไม่คิดว่านี่เป็นสิทธิอย่างใดอย่างหนึ่ง."

KangYoon หยุดมันอีกครั้ง จากนั้นมันก็ผลิตโอ้ Jiwan ที่ chimed ใน.

"วิธีการเกี่ยวกับเราฟังอีกเล็กน้อย?"
"นั่นคือไม่จำเป็น เพลงที่ไม่ตรงกับ JooAh ผมคิดว่าจะไม่ได้ผลอย่างต่อเนื่อง. "
" แต่ข้อแรกยังไม่เสร็จแม้ยัง ... "

ในขณะที่ JooAh ซึ่งเป็นภายในบูธพูด

"ผมไม่ชอบเพลงนี้อย่างใดอย่างหนึ่ง ฉันต้องการจะทำอีกคนหนึ่ง. "

เมื่อมันกลายเป็นเช่นนี้คนแปลกใจที่ KangYoon ไม่ได้มันราวกับว่าเขาได้รับฟังในจุด JooAh ของมุมมอง? - อย่างนี้.

'เวลานี้มันเป็นสีขาว.

ข้อแรกสิ้นสุดวันที่ อย่างไรก็ตาม KangYoon ดำเนินการกับเพลง มันเป็นเพราะมีจุดไคลแม็กซ์ในตอนท้ายของบทกวีที่สอง อย่างไรก็ตาม ...

'อืม ... การคิดว่าส่วนหนึ่งจุดสุดยอดเป็นสีเทา ฉันคิดว่าฉันต้องขอปรับปรุงใหม่. "

หลังจากที่เพลงจบ KangYoon หยิบไมโครโฟน

"JooAh ลองนี้อีกครั้งหลังจากที่ขอปรับปรุงใหม่."
"ใช่ มันเป็นเพลงที่ดี แต่ขาดบางสิ่งบางอย่าง. "