To stay in the proper orbit, many s

To stay in the proper orbit, many satellites have thrusters--small rocket engines--that fire to change altitude or orientation in space. On Earth where gravity dominates, 5 pounds of thrust, equivalent to 22 Newtons of force, may seem small, but in space, it doesn’t take much thrust to move a large spacecraft.
Currently, most satellite thrusters are powered by hydrazine, a toxic and corrosive fuel that is dangerous to handle and store. In a quest to replace hydrazine with a more environmentally friendly fuel, NASA is testing thrusters propelled by green propellants that can provide better performance than hydrazine without the toxicity. These propellants could help lower costs by eliminating infrastructure needed for handling toxic fuels and reducing processing time--making it less expensive and safer and easier to launch both commercial and NASA spacecraft.
“When you consider all of the satellites in orbit today that do everything from observing Earth and monitoring weather to peering deep into our universe to answer questions about its origins, it's easy to see that using green propellants will make a big difference in increased mission performance at a reduced cost while keeping both the environment and our workforce safe from contamination,” said Steve Jurczyk, NASA’s associate administrator for the Space Technology Mission Directorate (STMD) at NASA Headquarters in Washington. "NASA has a rich history of ensuring our technology and scientific prowess has a benefit to life on Earth, and green propellant will help ensure that NASA continues to be a steward of this planet."
NASA recently completed several hot-fire tests with thrusters powered by two different green propellants with the potential to replace hydrazine. Both are ionic liquid-based blends that are less toxic and less flammable than hydrazine, which makes them easier and less costly to store, to handle and to fuel up spacecraft before launch. Additionally, the new propellants offer higher performance, delivering more thrust for a given quantity of propellant than hydrazine.
One of the green propellants is a hydroxylammonium nitrate-based propellant known as AF-M315E. It was developed by the Air Force Research Laboratory at Edwards Air Force Base in California. This propellant will be demonstrated on a small satellite on NASA’s Green Propellant Infusion Mission (GPIM). During the GPIM flight, the smallsat will fire thrusters powered by AF-M315E to conduct maneuvers to change the satellite’s altitude and orientation. GPIM recently passed a major milestone with the delivery of the propellant's propulsion subsystem built by AerojetRocketdyne in Redmond, Washington, to the mission’s prime contractor, Ball Aerospace & Technologies Corp. in Boulder, Colorado, for integration into the spacecraft. For this project, the GPIM team tested two different sized thrusters (1 and 22 Newton) with AF-M315E. Five of the 1-Newton thrusters will fly on GPIM.
“With GPIM's flight scheduled to launch next year, NASA and the aerospace industry have taken positive steps to demonstrate use of a propellant that will reduce satellite fueling hazards and save time and money during launch campaigns,” said Tim Smith, GPIM mission manager for NASA’s Technology Demonstration Missions at Marshall. GPIM is managed by STMD's Technology Demonstration Missions Program Office at Marshall.
The other green propellant is a fuel called LMP-103S, which is based on the oxidizer ammonium dinitramide produced by EurencoBofors in Karlskoga, Sweden. A team at NASA’s Marshall Space Flight Center in Huntsville, Alabama, recently completed tests with both 5 Newton and 22 Newton thruster built by ECAPS and powered by LMP-103S. Engineers fired the 22 Newton thruster 35 times under varying conditions and monitored results with infrared cameras. Orbital ATK, Inc. assisted NASA with these tests.
“We conducted the first NASA tests with 22 Newton thrusters with this propellant in the United States,” said Christopher Burnside, lead engineer for testing the LMP-103S propellant. “They performed quite well, providing performance at comparable levels to today’s hydrazine thrusters. It’s always great to put thrusters through the paces in an environment that simulates operational conditions.”
To guide future investments, NASA is leading the development of a green propellant roadmap along with other government agencies, industry and academic leaders who recently shared their collective experiences during a technical interchange meeting at Marshall.
“I like the analogy of relating thrusters and propellant systems to aircraft,” said Charles Pierce, manager of Marshall’s Spacecraft Propulsion Systems Branch, which recently completed the tests with LMP-103S. “One aircraft doesn’t meet every need. Some high performance aircraft need to fly fast while other larger aircraft need to conserve fuel and fly slowly. Some carry passengers while others carry only cargo. Likewise, NASA needs to have flexibility in the types of thrusters and propellant systems it has to meet a variety of mission needs. One type of propellant might work best for one type of mission while another is better suited for a different mission. It’s important that we have choices as we go green.”

To stay in the proper orbit, many satellites have thrusters--small rocket engines--that fire to change altitude or orientation in space. On Earth where gravity dominates, 5 pounds of thrust, equivalent to 22 Newtons of force, may seem small, but in space, it doesn’t take much thrust to move a large spacecraft.
 Currently, most satellite thrusters are powered by hydrazine, a toxic and corrosive fuel that is dangerous to handle and store. In a quest to replace hydrazine with a more environmentally friendly fuel, NASA is testing thrusters propelled by green propellants that can provide better performance than hydrazine without the toxicity. These propellants could help lower costs by eliminating infrastructure needed for handling toxic fuels and reducing processing time--making it less expensive and safer and easier to launch both commercial and NASA spacecraft.
 “When you consider all of the satellites in orbit today that do everything from observing Earth and monitoring weather to peering deep into our universe to answer questions about its origins, it's easy to see that using green propellants will make a big difference in increased mission performance at a reduced cost while keeping both the environment and our workforce safe from contamination,” said Steve Jurczyk, NASA’s associate administrator for the Space Technology Mission Directorate (STMD) at NASA Headquarters in Washington. "NASA has a rich history of ensuring our technology and scientific prowess has a benefit to life on Earth, and green propellant will help ensure that NASA continues to be a steward of this planet."
 NASA recently completed several hot-fire tests with thrusters powered by two different green propellants with the potential to replace hydrazine. Both are ionic liquid-based blends that are less toxic and less flammable than hydrazine, which makes them easier and less costly to store, to handle and to fuel up spacecraft before launch. Additionally, the new propellants offer higher performance, delivering more thrust for a given quantity of propellant than hydrazine.
 One of the green propellants is a hydroxylammonium nitrate-based propellant known as AF-M315E. It was developed by the Air Force Research Laboratory at Edwards Air Force Base in California. This propellant will be demonstrated on a small satellite on NASA’s Green Propellant Infusion Mission (GPIM). During the GPIM flight, the smallsat will fire thrusters powered by AF-M315E to conduct maneuvers to change the satellite’s altitude and orientation. GPIM recently passed a major milestone with the delivery of the propellant's propulsion subsystem built by AerojetRocketdyne in Redmond, Washington, to the mission’s prime contractor, Ball Aerospace & Technologies Corp. in Boulder, Colorado, for integration into the spacecraft. For this project, the GPIM team tested two different sized thrusters (1 and 22 Newton) with AF-M315E. Five of the 1-Newton thrusters will fly on GPIM.
 “With GPIM's flight scheduled to launch next year, NASA and the aerospace industry have taken positive steps to demonstrate use of a propellant that will reduce satellite fueling hazards and save time and money during launch campaigns,” said Tim Smith, GPIM mission manager for NASA’s Technology Demonstration Missions at Marshall. GPIM is managed by STMD's Technology Demonstration Missions Program Office at Marshall.
 The other green propellant is a fuel called LMP-103S, which is based on the oxidizer ammonium dinitramide produced by EurencoBofors in Karlskoga, Sweden. A team at NASA’s Marshall Space Flight Center in Huntsville, Alabama, recently completed tests with both 5 Newton and 22 Newton thruster built by ECAPS and powered by LMP-103S. Engineers fired the 22 Newton thruster 35 times under varying conditions and monitored results with infrared cameras. Orbital ATK, Inc. assisted NASA with these tests.
 “We conducted the first NASA tests with 22 Newton thrusters with this propellant in the United States,” said Christopher Burnside, lead engineer for testing the LMP-103S propellant. “They performed quite well, providing performance at comparable levels to today’s hydrazine thrusters. It’s always great to put thrusters through the paces in an environment that simulates operational conditions.”
 To guide future investments, NASA is leading the development of a green propellant roadmap along with other government agencies, industry and academic leaders who recently shared their collective experiences during a technical interchange meeting at Marshall.
 “I like the analogy of relating thrusters and propellant systems to aircraft,” said Charles Pierce, manager of Marshall’s Spacecraft Propulsion Systems Branch, which recently completed the tests with LMP-103S. “One aircraft doesn’t meet every need. Some high performance aircraft need to fly fast while other larger aircraft need to conserve fuel and fly slowly. Some carry passengers while others carry only cargo. Likewise, NASA needs to have flexibility in the types of thrusters and propellant systems it has to meet a variety of mission needs. One type of propellant might work best for one type of mission while another is better suited for a different mission. It’s important that we have choices as we go green.”

0/5000

จาก: -

เป็น: -

ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]

คัดลอก!

จะอยู่ในวงโคจรที่เหมาะสม ดาวเทียมจำนวนมากได้ thrusters - เล็กจรวดเครื่องยนต์ - ที่ไฟเปลี่ยนแปลงสูงหรือวางในพื้นที่ บนโลกที่ซึ่งแรงโน้มถ่วงกุมอำนาจ 5 ปอนด์ ของกระตุก เทียบเท่ากับ 22 Newtons บังคับ อาจดูเหมือนเล็ก แต่ในพื้นที่ ไม่ใช้กระตุกมากย้ายยานอวกาศขนาดใหญ่ ปัจจุบัน thrusters ดาวเทียมส่วนใหญ่จะขับเคลื่อน โดย hydrazine เชื้อพิษ และกัดกร่อนที่เป็นอันตรายเพื่อจัดการ และจัดเก็บ ในเควสแทน hydrazine เชื้อเพลิงมิตร NASA กำลังทดสอบ thrusters จาก โดย propellants สีเขียวที่สามารถให้ประสิทธิภาพที่ดีกว่า hydrazine โดยความเป็นพิษที่ Propellants เหล่านี้สามารถช่วยลดค่าใช้จ่าย โดยกำจัดโครงสร้างพื้นฐานที่จำเป็นสำหรับการจัดการเชื้อพิษ และลดเวลาการประมวลผล - ทำให้น้อยแพง และปลอดภัย และง่ายต่อการเปิดการค้าและยานอวกาศนาซา “When you consider all of the satellites in orbit today that do everything from observing Earth and monitoring weather to peering deep into our universe to answer questions about its origins, it's easy to see that using green propellants will make a big difference in increased mission performance at a reduced cost while keeping both the environment and our workforce safe from contamination,” said Steve Jurczyk, NASA’s associate administrator for the Space Technology Mission Directorate (STMD) at NASA Headquarters in Washington. "NASA has a rich history of ensuring our technology and scientific prowess has a benefit to life on Earth, and green propellant will help ensure that NASA continues to be a steward of this planet." NASA recently completed several hot-fire tests with thrusters powered by two different green propellants with the potential to replace hydrazine. Both are ionic liquid-based blends that are less toxic and less flammable than hydrazine, which makes them easier and less costly to store, to handle and to fuel up spacecraft before launch. Additionally, the new propellants offer higher performance, delivering more thrust for a given quantity of propellant than hydrazine. One of the green propellants is a hydroxylammonium nitrate-based propellant known as AF-M315E. It was developed by the Air Force Research Laboratory at Edwards Air Force Base in California. This propellant will be demonstrated on a small satellite on NASA’s Green Propellant Infusion Mission (GPIM). During the GPIM flight, the smallsat will fire thrusters powered by AF-M315E to conduct maneuvers to change the satellite’s altitude and orientation. GPIM recently passed a major milestone with the delivery of the propellant's propulsion subsystem built by AerojetRocketdyne in Redmond, Washington, to the mission’s prime contractor, Ball Aerospace & Technologies Corp. in Boulder, Colorado, for integration into the spacecraft. For this project, the GPIM team tested two different sized thrusters (1 and 22 Newton) with AF-M315E. Five of the 1-Newton thrusters will fly on GPIM. “With GPIM's flight scheduled to launch next year, NASA and the aerospace industry have taken positive steps to demonstrate use of a propellant that will reduce satellite fueling hazards and save time and money during launch campaigns,” said Tim Smith, GPIM mission manager for NASA’s Technology Demonstration Missions at Marshall. GPIM is managed by STMD's Technology Demonstration Missions Program Office at Marshall. The other green propellant is a fuel called LMP-103S, which is based on the oxidizer ammonium dinitramide produced by EurencoBofors in Karlskoga, Sweden. A team at NASA’s Marshall Space Flight Center in Huntsville, Alabama, recently completed tests with both 5 Newton and 22 Newton thruster built by ECAPS and powered by LMP-103S. Engineers fired the 22 Newton thruster 35 times under varying conditions and monitored results with infrared cameras. Orbital ATK, Inc. assisted NASA with these tests. “We conducted the first NASA tests with 22 Newton thrusters with this propellant in the United States,” said Christopher Burnside, lead engineer for testing the LMP-103S propellant. “They performed quite well, providing performance at comparable levels to today’s hydrazine thrusters. It’s always great to put thrusters through the paces in an environment that simulates operational conditions.” To guide future investments, NASA is leading the development of a green propellant roadmap along with other government agencies, industry and academic leaders who recently shared their collective experiences during a technical interchange meeting at Marshall. “I like the analogy of relating thrusters and propellant systems to aircraft,” said Charles Pierce, manager of Marshall’s Spacecraft Propulsion Systems Branch, which recently completed the tests with LMP-103S. “One aircraft doesn’t meet every need. Some high performance aircraft need to fly fast while other larger aircraft need to conserve fuel and fly slowly. Some carry passengers while others carry only cargo. Likewise, NASA needs to have flexibility in the types of thrusters and propellant systems it has to meet a variety of mission needs. One type of propellant might work best for one type of mission while another is better suited for a different mission. It’s important that we have choices as we go green.”

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]

คัดลอก!

ที่จะอยู่ในวงโคจรที่เหมาะสมดาวเทียมจำนวนมากมีขับดัน - เครื่องยนต์จรวดขนาดเล็ก - ไฟที่มีการเปลี่ยนแปลงระดับความสูงหรือแนวในพื้นที่ บนโลกที่แรงโน้มถ่วงครอบงำ 5 ปอนด์ของแรงผลักดันเทียบเท่ากับ 22 นิวตันของแรงอาจดูเหมือนเล็ก แต่ในพื้นที่ก็ไม่ได้ใช้แรงผลักดันมากที่จะย้ายยานอวกาศขนาดใหญ่.
ปัจจุบันส่วนใหญ่ขับดันดาวเทียมจะขับเคลื่อนโดยไฮดราซีนเป็น น้ำมันเชื้อเพลิงที่เป็นพิษและมีฤทธิ์กัดกร่อนที่เป็นอันตรายต่อการจัดการและการจัดเก็บ ในการแสวงหาที่จะเปลี่ยนไฮดราซีนกับน้ำมันเชื้อเพลิงที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมมากขึ้นที่นาซ่าคือการทดสอบขับดันขับเคลื่อนด้วยขับเคลื่อนสีเขียวที่สามารถให้ประสิทธิภาพดีกว่าไฮดราซีนโดยไม่เป็นพิษ ขับเคลื่อนเหล่านี้จะช่วยลดค่าใช้จ่ายโดยการกำจัดโครงสร้างพื้นฐานที่จำเป็นสำหรับการจัดการเชื้อเพลิงที่เป็นพิษและลดเวลาในการประมวลผล - ทำให้ราคาไม่แพงและปลอดภัยมากขึ้นและง่ายต่อการเปิดตัวทั้งในเชิงพาณิชย์และยานอวกาศนาซ่า.
"เมื่อคุณพิจารณาทั้งหมดของดาวเทียมในวงโคจรในวันนี้ที่ทำทุกอย่าง จากการสังเกตโลกและการตรวจสอบสภาพอากาศ peering ลึกเข้าไปในจักรวาลของเราที่จะตอบคำถามเกี่ยวกับต้นกำเนิดของมันก็ง่ายที่จะเห็นว่าการใช้ขับเคลื่อนสีเขียวจะทำให้ความแตกต่างในการปฏิบัติภารกิจที่เพิ่มขึ้นด้วยต้นทุนที่ลดลงขณะที่การรักษาทั้งสภาพแวดล้อมและพนักงานของเราปลอดภัยจาก การปนเปื้อน "สตีฟ Jurczyk ผู้บริหารของนาซาร่วมสำหรับภารกิจเทคโนโลยีอวกาศคณะกรรมการ (STMD) ที่สำนักงานใหญ่นาซาในวอชิงตันกล่าวว่า "นาซ่ามีประวัติศาสตร์อันยาวนานของการสร้างความมั่นใจเทคโนโลยีของเราและความกล้าหาญทางวิทยาศาสตร์ที่มีประโยชน์ในการดำรงชีวิตบนโลกและจรวดสีเขียวจะช่วยให้มั่นใจว่านาซ่ายังคงเป็นสจ๊วตของดาวเคราะห์นี้."
นาซ่าเพิ่งเสร็จสิ้นการทดสอบหลายไฟร้อนกับขับดันขับเคลื่อน สองขับเคลื่อนสีเขียวที่แตกต่างกันที่มีศักยภาพที่จะเปลี่ยนไฮดราซีน ทั้งสองมีการผสมของเหลวที่ใช้ไอออนิกที่มีความเป็นพิษน้อยลงและไวไฟน้อยกว่าไฮดราซีนซึ่งทำให้พวกเขาได้ง่ายขึ้นและค่าใช้จ่ายน้อยกว่าในการจัดเก็บการจัดการและเป็นเชื้อเพลิงในยานอวกาศขึ้นก่อนที่จะเปิดตัว นอกจากนี้การขับเคลื่อนใหม่ที่มีประสิทธิภาพที่สูงขึ้นส่งแรงผลักดันมากขึ้นสำหรับปริมาณที่กำหนดของจรวดกว่าไฮดราซีน.
หนึ่งในการขับเคลื่อนสีเขียวเป็นจรวดไนเตรตตาม hydroxylammonium ที่รู้จักกันเป็น AF-M315E ได้รับการพัฒนาโดยห้องปฏิบัติการวิจัยกองทัพอากาศที่ฐานทัพอากาศเอ็ดเวิร์ดในรัฐแคลิฟอร์เนีย จรวดนี้จะแสดงให้เห็นบนดาวเทียมขนาดเล็กในนาซ่าสีเขียวจรวดภารกิจ Infusion (GPIM) ในระหว่างเที่ยวบิน GPIM ที่ smallsat จะยิงขับดันขับเคลื่อนโดย AF-M315E ที่จะดำเนินการซ้อมรบเพื่อเปลี่ยนระดับความสูงของดาวเทียมและการวางแนว GPIM เพิ่งผ่านความก้าวหน้าครั้งสำคัญกับการจัดส่งของระบบย่อยขับเคลื่อนจรวดที่สร้างขึ้นโดย AerojetRocketdyne ในเรดมอนด์วอชิงตันที่จะปฏิบัติภารกิจของผู้รับเหมาที่สำคัญ, บอลอวกาศและเทคโนโลยีคอร์ปในโบลเดอร์โคโลราโดเพื่อบูรณาการในยานอวกาศ สำหรับโครงการนี้ทีม GPIM ทดสอบสองขับดันขนาดแตกต่างกัน (1 และ 22 นิวตัน) กับ AF-M315E ห้าขับดัน 1 นิวตันจะบินใน GPIM.
"ด้วยเที่ยวบิน GPIM ของกำหนดการที่จะเปิดตัวในปีหน้านาซาและอุตสาหกรรมการบินมีการดำเนินการตามขั้นตอนในเชิงบวกที่แสดงให้เห็นถึงการใช้จรวดที่จะช่วยลดอันตรายจากการเติมน้ำมันดาวเทียมและประหยัดเวลาและเงินในช่วงเปิดตัว แคมเปญ "ทิมสมิ ธ ผู้จัดการภารกิจ GPIM สำหรับภารกิจการสาธิตเทคโนโลยีของนาซาที่มาร์แชลล์กล่าวว่า GPIM มีการจัดการโดยการสาธิตเทคโนโลยี STMD ภารกิจของสำนักงานโครงการมาร์แชล.
จรวดสีเขียวอื่น ๆ เป็นน้ำมันเชื้อเพลิงที่เรียกว่า LMP-103S ซึ่งจะขึ้นอยู่กับแอมโมเนียมสันดาป dinitramide ผลิตโดย EurencoBofors ใน Karlskoga, สวีเดน ทีมที่นาซาของศูนย์การบินอวกาศมาร์แชลในฮันต์, อลาบามาที่เพิ่งเสร็จสิ้นการทดสอบกับทั้ง 5 นิวตันและ 22 นิวตันรัสเตอร์ที่สร้างขึ้นโดย Ecaps และขับเคลื่อนด้วย LMP-103S วิศวกรยิง 22 นิวตันรัส 35 ครั้งภายใต้เงื่อนไขที่แตกต่างกันและการตรวจสอบผลกับกล้องอินฟราเรด โคจรพลังโจมตี, Inc ช่วยนาซ่าที่มีการทดสอบเหล่านี้.
"เราดำเนินการทดสอบครั้งแรกกับนาซ่า 22 นิวตันกับขับดันจรวดในสหรัฐอเมริกานี้" คริสโต Burnside วิศวกรนำสำหรับการทดสอบจรวด LMP-103S กล่าวว่า "พวกเขาดำเนินการค่อนข้างดีให้ประสิทธิภาพในระดับที่เทียบเคียงได้กับวันนี้ขับดันไฮดราซีน มันยิ่งใหญ่เสมอที่จะใส่ขับดันผ่านก้าวในสภาพแวดล้อมที่จำลองสภาพการดำเนินงาน.
"เพื่อเป็นแนวทางการลงทุนในอนาคตของนาซาเป็นผู้นำในการพัฒนาแผนงานจรวดสีเขียวพร้อมกับหน่วยงานภาครัฐอื่นๆ ในอุตสาหกรรมและผู้นำทางวิชาการที่เพิ่งร่วมกันประสบการณ์รวมของพวกเขาในช่วง การประชุมแลกเปลี่ยนทางเทคนิคที่มาร์แชลล์.
"ผมชอบความคล้ายคลึงกันของขับดันที่เกี่ยวข้องและระบบจรวดเครื่องบิน" ชาร์ลส์เพียร์ซผู้จัดการของยานอวกาศมาร์แชลล์สาขาระบบขับเคลื่อนซึ่งเพิ่งเสร็จสิ้นการทดสอบกับ LMP-103S กล่าวว่า "หนึ่งในเครื่องบินไม่ตรงกับทุกความต้องการ บางส่วนของเครื่องบินที่มีประสิทธิภาพสูงต้องบินอื่น ๆ ได้อย่างรวดเร็วในขณะที่เครื่องบินขนาดใหญ่จำเป็นต้องประหยัดน้ำมันเชื้อเพลิงและบินช้า ผู้โดยสารบางคนขณะที่คนอื่นดำเนินการขนส่งสินค้าเท่านั้น ในทำนองเดียวกันนาซาจะต้องมีความยืดหยุ่นในการขับดันประเภทและระบบขับเคลื่อนก็มีการตอบสนองความต้องการที่หลากหลายของภารกิจ ประเภทหนึ่งของจรวดอาจจะทำงานได้ดีที่สุดสำหรับประเภทหนึ่งของภารกิจในขณะที่อีกดีเหมาะสำหรับภารกิจที่แตกต่างกัน มันเป็นสิ่งสำคัญที่เรามีทางเลือกที่เราไปสีเขียว. "

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]

คัดลอก!

อยู่ในวงโคจรที่เหมาะสม , ดาวเทียมหลายขนาดเล็กเครื่องยนต์จรวดขับดัน -- -- ที่ไฟเปลี่ยนระดับความสูง หรือวางในพื้นที่ บนโลกที่แรงโน้มถ่วง dominates 5 ปอนด์ของแรงขับเท่ากับ 22 นิวตัน แรง อาจจะดูเล็ก แต่ในพื้นที่ ไม่ต้องแรงมากเพื่อย้ายยานอวกาศขนาดใหญ่
ปัจจุบันขับดันดาวเทียมส่วนใหญ่จะขับเคลื่อนโดยไฮดราซีน ,เป็นเชื้อเพลิงที่เป็นอันตรายที่เป็นพิษและกัดกร่อน จัดการและจัดเก็บ ในการสืบเสาะเพื่อแทนที่ไฮดราซีนกับเชื้อเพลิงเป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อมมากขึ้น นาซ่า กำลังทดสอบแรงดันขับเคลื่อนโดยเชื้อเพลิงเขียวที่สามารถให้ประสิทธิภาพที่ดีกว่า ไฮดราซีน โดยไม่เป็นพิษเชื้อเพลิงเหล่านี้สามารถช่วยลดต้นทุนด้านโครงสร้างพื้นฐานที่จำเป็นสำหรับการจัดการเชื้อเพลิงโดยการขจัดสารพิษและลดเวลาในการประมวลผล -- ทำให้มันราคาไม่แพงและปลอดภัยและง่ายต่อการเปิดใช้ทั้งเชิงพาณิชย์และยานอวกาศของนาซา .
" เมื่อคุณพิจารณาทั้งหมดของดาวเทียมในวงโคจรโลก วันนี้ที่ทำทุกอย่างจากการสังเกตและตรวจสอบสภาพอากาศเพื่อ peering ลึกเข้าไปในจักรวาลของเราที่จะตอบคำถามเกี่ยวกับต้นกำเนิดของมัน , มันง่ายที่จะเห็นว่าการใช้เชื้อเพลิงสีเขียวจะทำให้ความแตกต่างใหญ่ในภารกิจที่เพิ่มขึ้น ประสิทธิภาพลดต้นทุนในขณะที่การรักษาทั้งสิ่งแวดล้อมและแรงงานปลอดภัยจาก การของเรา" บอกว่า สตีฟ jurczyk NASA ของผู้ช่วยผู้บริหารเทคโนโลยีอวกาศภารกิจผู้อำนวยการ ( ลด ) ที่สำนักงานใหญ่นาซ่าในวอชิงตัน . นาซามีประวัติศาสตร์อันยาวนานของมั่นใจเทคโนโลยีและวิทยาศาสตร์มันได้ประโยชน์กับชีวิตบนโลกของเรา และจรวดสีเขียวจะช่วยให้แน่ใจว่า นาซายังคงเป็นสจ๊วตของโลกใบนี้ "
.นาซาเพิ่งเสร็จสิ้นการทดสอบไฟหลายร้อนกับขับเคลื่อนโดยสองแตกต่างกันสีเขียวพร้อมศักยภาพที่จะแทนที่ไฮดราซีนขับดัน ทั้งสองเป็นไอออนโดยใช้ของเหลวผสมที่เป็นพิษน้อยกว่าและไวไฟน้อยกว่าไฮดราซีน , ซึ่งทำให้พวกเขาง่ายขึ้นและค่าใช้จ่ายน้อยกว่าการจัดเก็บ จัดการ และเชื้อเพลิงขึ้นยานอวกาศ ก่อนเปิดตัว นอกจากนี้ ขับเคลื่อนใหม่ที่ให้ประสิทธิภาพสูงส่งมอบแทงเพิ่มเติมให้ปริมาณน้ำมันมากกว่าไฮดราซีน .
หนึ่งของเชื้อเพลิงเขียวคือ hydroxylammonium ไนเตรตจากจรวดที่รู้จักกันเป็น af-m315e มันถูกพัฒนาโดยห้องปฏิบัติการวิจัยกองทัพอากาศที่ฐานทัพอากาศเอ็ดเวิร์ดส์แคลิฟอร์เนีย น้ำมันนี้จะถูกแสดงบนดาวเทียมขนาดเล็กในนาซ่าขับเคลื่อนภารกิจ ( สีเขียว ) gpim )

การแปล กรุณารอสักครู่..

ภาษาอื่น ๆ

การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.