One characteristic that’s commonly

One characteristic that’s commonly found in people who get depressed is a tendency to confuse thoughts and feelings, and this is another area where meditation can be helpful.

You might here someone say things like the following:

I feel unappreciated
I feel fat
I feel like a failure
I feel she doesn’t like me
There are a couple of problems here. One is that thoughts are easier to change than feelings, and in fact changing our thoughts changes how we feel.

Another problem is that feelings are uncontestable. They’re not open to dispute. If you say you “feel fat” and I point out that you’re well within the normal range for your height you can just come back as say “Yes, but I feel fat” and you may even be upset that your “feelings” are being invalidated.

Yet another problem is that if we confuse thoughts and feelings, thinking that our thoughts are feelings, then we are actually in some sense out of touch with our feelings.

So let’s try teasing apart thoughts and emotions.

“I feel unappreciated” is a thought, not an emotion. Emotions are things like:

Happy
Sad
Anxious
Upset
Content
Angry
Overjoyed
Loving
Lonely
When someone is “feeling unappreciated” they usually mean something like “I’m feeling sad” or “I’m feeling angry.” Those emotions are associated with thoughts which interpret the events in our lives. So we interpret someone’s actions to mean that they don’t appreciate us.

Often the thoughts and feelings, when teased out, can be seen to have a cause-effect relationship. so “I feel fat” becomes “I think I’m fat / I feel despondent” and this in turn becomes “I feel despondent because I think I’m fat.”

It’s much easier to work with our experience when we distinguish thoughts and feelings.

Meditation helps us to do this. In mindfulness practice we notice more clearly the distinction between thoughts (verbalizations in the mind) and emotions (sensations that take place in the body). We also learn to see more clearly the way in which emotions give rise to thoughts, and thoughts give rise to emotions. Once we have started to see this, we realize that we can change our thoughts and therefore change our emotions.

But even before this has happened, we simply start to place less reliance on our thoughts. A thought like “Nobody loves me” comes up, and we can realize that it’s just a thought and not a fact. The thought is still there, but we’re standing back from it, not caught up in it, and less inclined to believe that it reflects reality

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ลักษณะหนึ่งที่พบบ่อยในผู้ที่ได้รับต่ำมีแนวโน้มที่จะสับสนความคิดและความรู้สึก และเป็นที่ทำสมาธิมีประโยชน์ยังพื้นที่อื่นคุณอาจนี่คนพูดสิ่งต่อไปนี้:รู้สึกมีเสียงดังรู้สึกว่าไขมันฉันรู้สึกว่าความล้มเหลวรู้สึกว่าเธอไม่ชอบฉันมีสองปัญหาที่นี่ หนึ่งคือความคิดง่ายต่อการเปลี่ยนแปลงมากกว่าความรู้สึก และในความเป็นจริงการเปลี่ยนแปลงความคิดของเราเปลี่ยนแปลงวิธีการที่เรารู้สึกปัญหาอื่นคือว่า ความรู้สึก uncontestable พวกเขาจะไม่เปิดให้โต้แย้ง ถ้าคุณบอกว่า คุณ "รู้สึกไขมัน" และผมชี้ให้เห็นว่า คุณกำลังดีภายในช่วงปกติของความสูงของคุณคุณสามารถเพียงมากลับเป็นว่า "ใช่ แต่รู้สึกไขมัน" และคุณอาจจะมีผิดหวังว่า "ความรู้สึก" จะถูกยกเลิกยัง อีกปัญหาคือถ้าเราสับสนความคิดและความรู้สึก คิดว่า ความคิดของเรามีความรู้สึก แล้วเราจะจริงในบาง out of touch with ความรู้สึกของเราเราลองพยายามล้อเล่นรับความคิดและอารมณ์"ฉันรู้สึกมีเสียงดัง" เป็นความคิด อารมณ์ไม่ อารมณ์เป็นสิ่งที่ต้องการ:มีความสุขเศร้ากังวลอารมณ์เสียเนื้อหาโกรธปลื้มรักโดดเดี่ยวเมื่อบุคคลมี "ความรู้สึกมีเสียงดัง" พวกเขามักจะหมายถึง บางสิ่งบางอย่างเช่น "ฉันรู้สึกเศร้า" หรือ "ฉันรู้สึกโกรธ" อารมณ์เหล่านั้นจะเกี่ยวข้องกับความคิดซึ่งตีความเหตุการณ์ในชีวิตของเรา ดังนั้น เราแปลความหมายของการกระทำหมายความว่า พวกเขาไม่ชอบเราบ่อยครั้งความคิดและความรู้สึก เมื่อ teased สามารถมองเห็นเพื่อให้ความสัมพันธ์ของสาเหตุผล ดังนั้น "รู้สึกไขมัน" กลายเป็น "ฉันคิดว่า ฉันไขมัน / รู้สึก despondent" และเปิดในนี้กลายเป็น "ฉันรู้สึก despondent เพราะฉันคิดว่า ฉันไขมัน"ง่ายมากที่จะทำงาน ด้วยประสบการณ์ของเราเมื่อเราแยกความคิดและความรู้สึกได้สมาธิช่วยให้เรา ในทางปฏิบัติสติ เราสังเกตเห็นได้ชัดเจนยิ่งความแตกต่างระหว่างความคิด (verbalizations ในจิตใจ) และอารมณ์ (สววรค์ที่เกิดในร่างกาย) เรายังเรียนรู้ที่จะดูชัดเจนมากขึ้นตามซึ่งอารมณ์ให้สูงขึ้นเพื่อคิด และความคิดก่อให้เกิดการอารมณ์ เมื่อเราได้เริ่มเห็นนี้ เราทราบว่า เราสามารถเปลี่ยนความคิดของเรา และเปลี่ยนแปลงอารมณ์ของเราดังนั้นแต่ก่อนนี้มีเกิดขึ้น เราเพียงแค่เริ่มการวางน้อยความเชื่อมั่นในความคิดของเรา มาคิดเช่น "ไม่มีใครรักฉัน" และเราสามารถรู้ได้ว่า มันเป็นเพียงความคิดและไม่ใช่ความจริง ความคิดจะยังคงมี แต่เรากำลังยืนกลับจาก ไม่หางมัน และน้อยอยากเชื่อว่า จะสะท้อนความเป็นจริง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ลักษณะหนึ่งที่พบบ่อยในคนที่ได้รับการกดดันแนวโน้มที่จะเกิดความสับสนคิดและความรู้สึกและนี้เป็นพื้นที่ที่การทำสมาธิจะมีประโยชน์อีก. คุณอาจที่นี่บางคนบอกว่าสิ่งที่ต้องการต่อไปนี้: ฉันรู้สึกทำบุญฉันรู้สึกไขมันฉันรู้สึกเหมือนความล้มเหลวที่ฉันรู้สึกว่าเธอไม่ชอบฉันมีคู่ของปัญหาอยู่ที่นี่ หนึ่งคือการที่มีความคิดที่จะเปลี่ยนได้ง่ายขึ้นกว่าความรู้สึกและในความเป็นจริงการเปลี่ยนแปลงการเปลี่ยนแปลงความคิดของเราวิธีการที่เรารู้สึก. ปัญหาก็คือว่ามีความรู้สึก uncontestable พวกเขาไม่ได้เปิดให้มีการโต้แย้ง ถ้าคุณบอกว่าคุณ "รู้สึกไขมัน" และผมก็ชี้ให้เห็นว่าคุณจะดีอยู่ในช่วงปกติสำหรับความสูงของคุณคุณก็สามารถกลับมาเป็นพูดว่า "ใช่ แต่ฉันรู้สึกไขมัน" และคุณอาจจะเสียใจที่ "ความรู้สึก" ของคุณ จะถูกยกเลิก. แต่ปัญหาก็คือว่าถ้าเราสับสนคิดและความรู้สึกคิดว่าความคิดของเรามีความรู้สึกแล้วเราเป็นจริงในความรู้สึกจากการสัมผัสกับความรู้สึกของเราบาง. ดังนั้นลองล้อเล่นนอกเหนือความคิดและอารมณ์. "ฉันรู้สึกทำบุญ "เป็นความคิดที่ไม่อารมณ์ อารมณ์เป็นสิ่งที่ชอบมีความสุขเศร้ากังวลอารมณ์เสียเนื้อหาโกรธปลื้มรักเหงาเมื่อใครบางคนคือ"ความรู้สึกทำบุญ" พวกเขามักจะหมายถึงบางอย่างเช่น "ฉันรู้สึกเศร้า" หรือ "ฉันรู้สึกโกรธ." อารมณ์เหล่านั้นมีความเกี่ยวข้องกับความคิดที่ตีความ เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในชีวิตของเรา ดังนั้นเราจึงตีความการกระทำของคนที่จะหมายความว่าพวกเขาไม่ได้ชื่นชมเรา. บ่อยครั้งที่ความคิดและความรู้สึกเมื่อแกล้งออกมาเราจะเห็นว่ามีความสัมพันธ์ที่ทำให้เกิดผลกระทบ ดังนั้น "ฉันรู้สึกไขมัน" จะกลายเป็น "ฉันคิดว่าฉันไขมัน / ผมรู้สึกเศร้าใจ" และในทางกลับกันกลายเป็น "ผมรู้สึกเศร้าใจเพราะฉันคิดว่าฉันไขมัน." มันง่ายมากที่จะทำงานที่มีประสบการณ์ของเราเมื่อเราเห็นความแตกต่างความคิดและ ความรู้สึก. การทำสมาธิช่วยให้เราทำเช่นนี้ ในทางปฏิบัติสติเราแจ้งให้ทราบอย่างชัดเจนมากขึ้นความแตกต่างระหว่างความคิด (verbalizations ในใจ) และอารมณ์ (ความรู้สึกที่เกิดขึ้นในร่างกาย) นอกจากนี้เรายังได้เรียนรู้ที่จะเห็นได้ชัดเจนมากขึ้นวิธีการที่อารมณ์ก่อให้เกิดความคิดและความคิดก่อให้เกิดอารมณ์ เมื่อเราได้เริ่มต้นที่จะเห็นนี้เราตระหนักดีว่าเราสามารถเปลี่ยนความคิดของเราจึงเปลี่ยนอารมณ์ของเรา. แต่แม้กระทั่งก่อนนี้ได้เกิดขึ้นเราก็เริ่มที่จะเชื่อมั่นน้อยลงในความคิดของเรา คิดที่เหมือน "ไม่มีใครรักฉัน" ขึ้นมาและเราสามารถรู้ว่ามันเป็นเพียงความคิดและความเป็นจริงไม่ได้ ความคิดยังคงมี แต่เรากำลังยืนอยู่กลับมาจากมันไม่ได้จมอยู่กับมันและน้อยแนวโน้มที่จะเชื่อว่ามันสะท้อนให้เห็นถึงความเป็นจริง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หนึ่งคุณลักษณะที่พบบ่อยในคนที่เศร้าคือแนวโน้มที่จะเกิดความสับสนและความรู้สึก ความคิด และนี้เป็นอีกประเด็นที่สมาธิจะเป็นประโยชน์

คุณอาจที่นี่ บางคนพูดเรื่องต่อไปนี้ :

ผมรู้สึก unappreciated
ฉันรู้สึกอ้วน

ผมรู้สึกล้มเหลว ผมรู้สึกว่าเธอไม่ อย่างฉัน
มีคู่ของปัญหาที่นี่หนึ่งคือว่า ความคิดจะง่ายต่อการเปลี่ยนมากกว่าความรู้สึก และในความเป็นจริงการเปลี่ยนแปลงการเปลี่ยนแปลงความคิดของเรา ว่าเรารู้สึกยังไง . . .

อีกปัญหาหนึ่งก็คือ ความรู้สึก uncontestable . พวกเขาไม่ได้เปิดข้อพิพาท ถ้าคุณบอกว่าคุณรู้สึกไขมันและชี้ให้เห็นว่าคุณจะดีในช่วงปกติสำหรับความสูงของคุณคุณก็สามารถกลับมาเป็นพูดว่า " ครับแต่ผมรู้สึกว่าไขมัน " และคุณอาจจะผิดหวังที่ " ความรู้สึก " ที่ถูกยกเลิก .

อีกปัญหาหนึ่งคือ ถ้าเราสับสนในความรู้สึก ความคิดและความคิดที่เราคิด ความรู้สึก เราก็มีจริง ๆในความรู้สึกบางอย่างออกไปสัมผัสกับความรู้สึกของเรา

ลองแกล้งแยกความคิด และอารมณ์

" ผมรู้สึก unappreciated " คิดเป็น ไม่ใช่อารมณ์ อารมณ์เป็นสิ่งที่ชอบ :

มีความสุข

เป็นห่วง

เนื้อหาเศร้าเสียใจโกรธ




ปลื้มรักโดดเดี่ยวเมื่อมี " ความรู้สึก unappreciated " พวกเขามักจะหมายถึงสิ่งที่ชอบ " ผมรู้สึกเศร้า " หรือ " ผมรู้สึกโกรธ อารมณ์เหล่านั้นจะเกี่ยวข้องกับความคิด " ซึ่งตีความเหตุการณ์ในชีวิตของเรา ดังนั้น เราตีความคนกระทำหมายความว่าพวกเขาไม่ขอบคุณเรา

บ่อยความรู้สึกความคิดและเมื่อดึงออกที่สามารถเห็นได้ เพราะผลของความสัมพันธ์ " ผมรู้สึกอ้วน " กลายเป็น " ฉันคิดว่าฉันอ้วน / ฉันรู้สึกสิ้นหวัง " และนี้จะกลายเป็น " ผมรู้สึกเศร้าใจ เพราะฉันคิดว่าฉันอ้วน "

มันง่ายมากที่จะทำงานด้วยประสบการณ์ของเราเมื่อเราแยกแยะความรู้สึกความคิดและ

สมาธิช่วยให้เราทำแบบนี้ในการฝึกสติ เราสังเกตเห็นชัดเจนความแตกต่างระหว่างความคิด ( verbalizations ในใจ ) และอารมณ์ ( ความรู้สึกที่เกิดขึ้นในร่างกาย ) เราเรียนรู้ที่จะเห็นชัดเจนมากขึ้นในทางที่ก่อให้เกิดความคิด อารมณ์ และความคิด ก่อให้เกิดอารมณ์ เมื่อเราเริ่มที่จะเห็นสิ่งนี้ เราตระหนักว่า เราสามารถเปลี่ยนความคิดของเราและดังนั้นจึงเปลี่ยนอารมณ์ของเรา . .

แต่ก่อนนี้เกิดขึ้น เราก็เริ่มวางความเชื่อมั่นน้อยในความคิดของเรา คิดเหมือน " ไม่มีใครรักฉัน " ขึ้นมา และเราก็รู้ว่ามันเป็นแค่ความคิด ไม่ใช่ข้อเท็จจริง คิดเป็นก็มี แต่เรายืนอยู่หลังจากมัน ไม่ติดมัน และไม่อยากจะเชื่อว่ามันสะท้อนให้เห็นถึงความเป็นจริง