Arguably the most striking characte

Arguably the most striking characteristic of the ASEAN region is its great diversity, probably
more so than any other grouping in the world. Indeed, its economic, political, cultural and
linguistic diversity is greater than even that of the European Union (see Hill and Menon,
2012). Partly as a reflection of the wide range of differences that exist, economic diversity
within the region is also vast. Not only is it the most conspicuous, especially following the
inclusion of Cambodia, Lao PDR, Myanmar and Viet Nam (CLMV) as its newest members, it
is also the most worrisome. ASEAN includes two high income countries (Brunei and
Singapore), one upper middle-income country (Malaysia), five lower middle-income
countries (Indonesia, Lao PDR, Thailand, Philippines, and Vietnam) and two low-income
countries (Cambodia and Myanmar).
2
In 2011, the per capita income of Singapore was
some 50 times that of Cambodia, 40 times that of Lao PDR, and more than 35 times that of
Vietnam’s
3
(Table 1). The average for the CLMV was less than a third of ASEAN’s average.
Although these differences are less striking when measured in purchasing power parity
(PPP) terms, they remain large (Table 2) These economic differences have come to be
known as the “development divide”.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ว่าลักษณะโดดเด่นที่สุดของภูมิภาคอาเซียนมีความหลากหลาย คง ดังกว่ากลุ่มอื่น ๆ ในโลก แน่นอน การเศรษฐกิจ การเมือง วัฒนธรรม และ ภาษาศาสตร์หลากหลายมีมากกว่าแม้ว่าสหภาพยุโรป (ดูฮิลล์และ Menon 2012) บางส่วนเป็นภาพสะท้อนของความแตกต่างที่มีอยู่ ความหลากหลายทางเศรษฐกิจหลากหลาย ในภูมิภาคแห่งนี้มากมาย ไม่เพียงแต่ เป็นสุดเด่น โดยเฉพาะอย่างยิ่งต่อการ รวมกัมพูชา ลาว พม่า และเวียดนาม (CLMV) เป็นสมาชิกใหม่ล่าสุด มัน เป็นน่าวิตกอย่างยิ่งก็ อาเซียนมีประเทศรายได้สูงสอง (บรูไน และ สิงคโปร์), คอร์รัปชั่นประเทศหนึ่งบน (มาเลเซีย), ห้าลดคอร์รัปชั่น ประเทศ (อินโดนีเซีย ลาว ไทย ฟิลิปปินส์ และเวียดนาม) และสองแนซ์ ประเทศ (กัมพูชาและพม่า)2ใน 2011 มีรายได้ต่อหัวของสิงคโปร์ บางครั้งที่ 50 ของกัมพูชา 40 ครั้งที่ลาว และมากกว่า 35 ครั้งที่ ของเวียดนาม3(ตาราง 1) ค่าเฉลี่ยสำหรับ CLMV มีน้อยกว่าหนึ่งในสามของค่าเฉลี่ยของอาเซียน ถึงแม้ว่าความแตกต่างเหล่านี้จะโดดเด่นน้อยกว่าเมื่อวัดในความเท่าเทียมกันของอำนาจซื้อ เงื่อนไข (PPP) พวกเขายังคงมีขนาดใหญ่ (ตารางที่ 2) ความแตกต่างทางเศรษฐกิจเหล่านี้มีมาให้ หรือที่เรียกว่า "แบ่งการพัฒนา"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เนื้อหาที่มีลักษณะโดดเด่นที่สุดของภูมิภาคอาเซียนคือความหลากหลายที่ดีของมันอาจจะ
มากไปกว่ากลุ่มอื่นใดในโลก อันที่จริงทางเศรษฐกิจการเมืองวัฒนธรรมและ
ความหลากหลายทางภาษามากกว่าแม้กระทั่งว่าของสหภาพยุโรป (ดูฮิลล์และน้อน
2012) ส่วนหนึ่งเป็นภาพสะท้อนของความหลากหลายของความแตกต่างที่มีอยู่หลากหลายทางเศรษฐกิจ
ในภูมิภาคนี้ยังมีมากมาย ไม่เพียง แต่มันเป็นที่เห็นได้ชัดเจนมากที่สุดโดยเฉพาะอย่างยิ่งต่อไปนี้
รวมของประเทศกัมพูชาลาวพม่าและเวียดนาม (CLMV) ในฐานะสมาชิกใหม่ล่าสุดของมันก็
ยังเป็นที่น่าเป็นห่วงมากที่สุด อาเซียนมีสองประเทศที่มีรายได้สูง (บรูไนและ
สิงคโปร์) ซึ่งเป็นหนึ่งในประเทศที่มีรายได้ปานกลางบน (มาเลเซีย), ห้าที่ต่ำกว่ารายได้ปานกลาง
ประเทศ (อินโดนีเซีย, ลาว, ไทย, ฟิลิปปินส์และเวียดนาม) และสองมีรายได้ต่ำ
ประเทศ (กัมพูชาและ พม่า).
2
ในปี 2011 รายได้ต่อหัวของประเทศสิงคโปร์เป็น
บางครั้งที่ 50 ที่ประเทศกัมพูชา 40 เท่าของสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาวและอื่น ๆ กว่า 35 เท่าของ
เวียดนาม
3
(ตารางที่ 1) เฉลี่ยสำหรับกลุ่มประเทศ CLMV น้อยกว่าหนึ่งในสามของค่าเฉลี่ยของอาเซียน.
แม้ว่าความแตกต่างเหล่านี้มีความโดดเด่นน้อยลงเมื่อวัดในการจัดซื้อเท่าเทียมกันของอำนาจ
(PPP) เงื่อนไขที่พวกเขายังคงมีขนาดใหญ่ (ตารางที่ 2) ความแตกต่างทางเศรษฐกิจเหล่านี้ได้มาเป็นที่
รู้จักกันในนาม "การพัฒนา แบ่ง "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อย่างโดดเด่นที่สุด ลักษณะของภูมิภาคอาเซียนมีความหลากหลายที่ดีของ บริษัท อาจ
มากกว่ากลุ่มอื่นใดในโลก แท้จริงของเศรษฐกิจ การเมือง วัฒนธรรม และความหลากหลายทางภาษามากกว่า
แม้แต่ของสหภาพยุโรป ( เห็นเนินเขา และเมน
, 2012 ) ส่วนหนึ่งเป็นการสะท้อนความแตกต่างหลากหลายที่มีอยู่ ความหลากหลายทางเศรษฐกิจ
ภายในภูมิภาคยังมีมากมาย ไม่เพียง แต่จะเด่นมากที่สุด โดยเฉพาะ ดังต่อไปนี้
รวมของกัมพูชา ลาว พม่าและเวียดนาม ( CLMV ) ในฐานะสมาชิกใหม่ของ มัน
ยังน่าเป็นห่วงที่สุด อาเซียนประกอบด้วยสองรายได้สูงประเทศ ( บรูไนและสิงคโปร์
) หนึ่งบนตัวเรา ประเทศ ( มาเลเซีย ) , ประเทศ 5 ลดรายได้ปานกลาง
( อินโดนีเซีย , ลาว , ไทย , ฟิลิปปินส์และเวียดนาม ) และสองที่อยู่อาศัย
ประเทศ ( กัมพูชาและพม่า )
2
ใน 2011 , รายได้ต่อหัวของสิงคโปร์คือ
บาง 50 เท่าของกัมพูชา 40 เท่าของลาว และกว่า 35 เท่าของเวียดนาม

3
( ตารางที่ 1 ) สำหรับกลุ่มประเทศ CLMV เฉลี่ยน้อยกว่าหนึ่งในสามของเฉลี่ยของอาเซียน
ถึงแม้ว่าความแตกต่างเหล่านี้มีความโดดเด่นน้อยกว่าเมื่อวัดในการจัดซื้อพลังงานความเท่าเทียมกัน
( PPP ) เงื่อนไข พวกเขายังคงมีอยู่มาก ( ตารางที่ 2 ) ความแตกต่างทางเศรษฐกิจเหล่านี้ได้มาเป็น
เรียกว่าแบ่ง " " การพัฒนา