วิธีการทางประวัติศาสตร์วิธีการทางปร

วิธีการทางประวัติศาสตร์
วิธีการทางประวัติศาสตร์ หมายถึง กระบวนการศึกษาประวัติศาสตร์เพื่อให้ได้ความรู้และคำตอบที่เชื่อว่าสะท้อนข้อเท็จจริงเกี่ยวกับอดีตได้ถูกต้องมากที่สุด ซึ่งไม่มีใครสามารถตอบได้ว่าข้อเท็จจริงที่ถูกต้องคืออะไร ดังนั้น จึงต้องมีกระบวนการศึกษา และการใช้เหตุผลในการตรวจสอบความถูกต้องของหลักฐานและนำไปใช้อย่างถูกต้อง ทำให้การศึกษาประวัติศาสตร์เป็นศาสตร์ที่สะท้อนข้อเท็จจริงที่แตกต่างจากนิทาน นิยาย หรือเรื่องบอกเล่าที่เลื่อนลอย
ปัญหาเชิงปรัชญาประการหนึ่งเกี่ยวกับการแสวงหาคำตอบหรือคำอธิบายทางประวัติศาสตร์ที่ถกเถียงกันมาตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 16-17 คือ การหาความจริงทางประวัติศาสตร์เป็นการหาความจริงแบบไหน? และสามารถพิสูจน์/เปรียบเทียบกับการหาความจริงทางวิทยาศาสตร์ได้อย่างไร? ทั้งนี้ เพราะเชื่อกันว่าการหาความรู้/ความจริงแบบวิทยาศาสตร์เป็นการหาความรู้/ความจริงที่ถูกต้อง มาในปลายคริสต์ศตวรรษที่ 19 คำถามที่ถกเถียงกันมากก็คือ ประวัติศาสตร์เป็นวิทยาศาสตร์หรือศิลปะ? และนักประวัติศาสตร์หลายคนพยายามเสนอ (defense) โดยทำให้ประวัติศาสตร์มีลักษณะเป็นวิทยาศาสตร์ มีการนำวิธีการ "วิพากษ์" หลักฐานทางประวัติศาสตร์มาใช้ นักประวัติศาสตร์ในยุคนั้นพยายามทำให้ความรู้ทางประวัติศาสตร์เป็นความรู้ทางวิทยาศาสตร์ กระทั่งคริสต์ศตวรรษที่ 20 ถึงปัจจุบันมีแนวโน้มที่จะเห็นว่าความเป็น "วัตถุวิสัย" ของประวัติศาสตร์ลดลง เช่นเดียวกันกับที่ยอมรับว่าวิทยาศาสตร์ไม่ใช่ความรู้ที่สมบูรณ์
การศึกษาประวัติศาสตร์เริ่มจากการตั้งคำถามพื้นฐานหลัก 5 คำถาม คือ "เกิดเหตุการณ์อะไรขึ้นในอดีต" (What), "เหตุการณ์นั้นเกิดขึ้นเมื่อไหร่" (When), "เหตุการณ์นั้นเกิดขึ้นที่ไหน" (Where), "ทำไมจึงเกิดเหตุการณ์นั้นขึ้น" (Why), และ "เหตุการณ์นั้นเกิดขึ้นได้อย่างไร" (How) วิธีการทางประวัติศาสตร์ประกอบด้วยขั้นตอนต่าง ๆ ได้แก่

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิธีการทางประวัติศาสตร์วิธีการทางประวัติศาสตร์หมายถึงกระบวนการศึกษาประวัติศาสตร์เพื่อให้ได้ความรู้และคำตอบที่เชื่อว่าสะท้อนข้อเท็จจริงเกี่ยวกับอดีตได้ถูกต้องมากที่สุดซึ่งไม่มีใครสามารถตอบได้ว่าข้อเท็จจริงที่ถูกต้องคืออะไรดังนั้นจึงต้องมีกระบวนการศึกษาและการใช้เหตุผลในการตรวจสอบความถูกต้องของหลักฐานและนำไปใช้อย่างถูกต้องทำให้การศึกษาประวัติศาสตร์เป็นศาสตร์ที่สะท้อนข้อเท็จจริงที่แตกต่างจากนิทานนิยายหรือเรื่องบอกเล่าที่เลื่อนลอยปัญหาเชิงปรัชญาประการหนึ่งเกี่ยวกับการแสวงหาคำตอบหรือคำอธิบายทางประวัติศาสตร์ที่ถกเถียงกันมาตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 16-17 คือการหาความจริงทางประวัติศาสตร์เป็นการหาความจริงแบบไหน และสามารถพิสูจน์/เปรียบเทียบกับการหาความจริงทางวิทยาศาสตร์ได้อย่างไร ทั้งนี้มาในปลายคริสต์ศตวรรษที่เพราะเชื่อกันว่าการหาความรู้/ความจริงแบบวิทยาศาสตร์เป็นการหาความรู้/ความจริงที่ถูกต้อง 19 คำถามที่ถกเถียงกันมากก็คือประวัติศาสตร์เป็นวิทยาศาสตร์หรือศิลปะ มีการนำวิธีการโดยทำให้ประวัติศาสตร์มีลักษณะเป็นวิทยาศาสตร์และนักประวัติศาสตร์หลายคนพยายามเสนอ (ป้องกัน) "วิพากษ์" หลักฐานทางประวัติศาสตร์มาใช้นักประวัติศาสตร์ในยุคนั้นพยายามทำให้ความรู้ทางประวัติศาสตร์เป็นความรู้ทางวิทยาศาสตร์กระทั่งคริสต์ศตวรรษที่ 20 ถึงปัจจุบันมีแนวโน้มที่จะเห็นว่าความเป็น "วัตถุวิสัย" ของประวัติศาสตร์ลดลงเช่นเดียวกันกับที่ยอมรับว่าวิทยาศาสตร์ไม่ใช่ความรู้ที่สมบูรณ์การศึกษาประวัติศาสตร์เริ่มจากการตั้งคำถามพื้นฐานหลัก 5 คำถามคือ "เกิดเหตุการณ์อะไรขึ้นในอดีต" (อะไร), "เหตุการณ์นั้นเกิดขึ้นเมื่อไหร่" (เมื่อ), "เหตุการณ์นั้นเกิดขึ้นที่ไหน" (ซึ่ง), "ทำไมจึงเกิดเหตุการณ์นั้นขึ้น" (ทำไม), และ "เหตุการณ์นั้นเกิดขึ้นได้อย่างไร" (การ) วิธีการทางประวัติศาสตร์ประกอบด้วยขั้นตอนต่างๆ ได้แก่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หมายถึง ดังนั้นจึงต้องมีกระบวนการศึกษา นิยาย
16-17 คือ ทั้งนี้ มาในปลายคริสต์ศตวรรษที่ 19 คำถามที่ถกเถียงกันมากก็คือ (การป้องกัน) มีการนำวิธี "วิพากษ์" หลักฐานทางประวัติศาสตร์มาใช้การ กระทั่งคริสต์ศตวรรษที่ 20 "วัตถุวิสัย" ของประวัติศาสตร์ลดลง
5 คำถามคือ "เกิดเหตุการณ์อะไรขึ้นในอดีต" (อะไร), "เหตุการณ์นั้นเกิดขึ้นเมื่อไหร่" (เมื่อ), "เหตุการณ์นั้นเกิดขึ้นที่ไหน" (ที่ไหน), "ทำไมจึงเกิดเหตุการณ์นั้นขึ้น" (ทำไม) และ "เหตุการณ์นั้นเกิดขึ้นได้อย่างไร" (How) ๆ ได้แก่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วิธีการทางประวัติศาสตร์วิธีการทางประวัติศาสตร์หมายถึงกระบวนการศึกษาประวัติศาสตร์เพื่อให้ได้ความรู้และคำตอบที่เชื่อว่าสะท้อนข้อเท็จจริงเกี่ยวกับอดีตได้ถูกต้องมากที่สุดดังนั้นจึงต้องมีกระบวนการศึกษาและการใช้เหตุผลในการตรวจสอบความถูกต้องของหลักฐานและนำไปใช้อย่างถูกต้องทำให้การศึกษาประวัติศาสตร์เป็นศาสตร์ที่สะท้อนข้อเท็จจริงที่แตกต่างจากนิทานนิยาย