As a research topic, sport event to

As a research topic, sport event tourism became firmly
established in the 1990s and has been expanding explosively
since 2000. An early published contribution came
from Rooney’s (1988) classic geographical studies of sport,
specifically in the form of a paper on mega sport events as
tourist attractions at the 1988 TTRA Montreal conference.
The journal of Sport and Tourism was founded in 1993
(after 7 years in electronic format) as the Journal of Sport
Tourism and edited by Joseph Kurtzman as an initiative of
the new Sports Tourism International Council.
Gibson (1998) provided the first assessment of sport
tourism research and Weed (2006) reviewed the literature
from 2000 to 2004. In addition to an ongoing discourse on
what exactly is sport tourism and its place in academia, as
well as the commonplace economic impact assessments, a
number of other important themes can be identified. These
are reviewed later within the context of the theoretical
framework.
A growing number of books are available on the topic of
sport tourism, both theoretical and applied in nature, and
sport events figure prominently in all of them (see
Gammon & Kurtzman, 2002; Gibson, 2006; Higham,
2005; Hinch & Higham, 2003; Hudson, 2002; Ritchie &
Adair, 2004; Standeven & De Knop, 1999; Turco, Riley, &
Swart, 2002; Weed & Bull, 2004).
The intersection of sport management and sport
studies with tourism deals with two major themes: sport
events as attractions (for participants and fans), and
more active forms of sport participation that require
travel such as skiing. Just about every form of organized
sport will generate planned events, and they tend to
evolve from local to international in attractiveness. This
gives rise to event travel careers that evolve and can last a
lifetime.
4.2.3. Festivals and other cultural celebrations
Cultural celebrations, including festivals, carnivals,
religious events and the arts and entertainment in general
(mainly concerts and theatrical productions) are often
subsumed in the literature on cultural tourism (e.g.,
McKercher & du Cros, 2002; Richards, 1996, 2007).
Festivals in particular have been examined in the context
of place marketing, urban development, tourism and more
recently social change (e.g., Picard & Robinson, 2006a).
‘Festival tourism’ has been the subject of quite a few
research papers (e.g., Anwar & Sohail, 2004; Donovan &
Debres, 2006; Formica & Uysal, 1998; McKercher, Mei, &
Tse, 2006; Nurse, 2004; Robinson, Picard, & Long, 2004;
Saleh & Ryan, 1993). Occasionally art exhibitions and
tourism have been examined (e.g., Mihalik & WingVogelbacher,
1992). A major study in the USA by the
Travel Industry Association of America and Smithsonian
Magazine (2003) profiled the cultural–historic tourist,
including cultural events as attractions and activities.
Several researchers have sought to determine the
marketing orientation of festivals (Mayfield & Crompton,
1995; Mehmetoglu & Ellingsen, 2005; Tomljenovic &
Weber, 2004). It has often been observed, and the research
tends to confirm this suspicion, that arts festivals in
particular display a lack of concern for tourism and take
a product orientation that tends to ignore customer needs
and commercial realities. Carlsen and Getz (2006) provided
a strategic planning approach for enhancing the tourism
orientation of a regional wine festival, but perhaps wine
and tourism make more natural partners.
Although arts and tourism linkages have been advocated
by many, and certainly exist with regard to festivals,
concerts and staged performances, there will always
remain tension between these sectors. The anthropological
literature on cultural celebrations is vast, with tourism
sometimes being viewed as an agent of change, such
as giving rise to declining cultural authenticity. Along
these lines, festival tourism and ‘festivalization’ has become
issue in cultural studies (Quinn, 2006). Prentice and
Andersen (2003) assessed festivals in Edinburgh, looking
at their role in image creation and tourism generation, and
it is that kind of emphasis that has led to the evident
backlash.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นหัวข้อวิจัย กีฬากิจกรรมการท่องเที่ยวกลายเป็นแน่นก่อตั้งในปี 1990 และได้รับการขยายระเบิดตั้งแต่ 2000 ผลงานเผยแพร่เป็นต้นมาจากของรูนีย์ (1988) ศึกษาภูมิศาสตร์คลาสสิกของการเล่นกีฬาโดยเฉพาะในรูปของกระดาษในกิจกรรมกีฬา mega เป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่มอนทรีออล TTRA 1988วารสารการท่องเที่ยวและกีฬาก่อตั้งขึ้นในปี 1993(หลังจาก 7 ปีในรูปแบบอิเล็กทรอนิกส์) เป็นสมุดกีฬาการท่องเที่ยว และแก้ไข โดยโจเซฟ Kurtzman เป็นความคิดริเริ่มของใหม่กีฬาการท่องเที่ยวนานาชาติสภากิบสัน (1998) ให้ประเมินครั้งแรกของการเล่นกีฬางานวิจัยการท่องเที่ยวและวัชพืช (2006) ทบทวนวรรณกรรมจาก 2000 ถึง 2004 นอกจากการบรรยายการอย่างต่อเนื่องว่าคือการท่องเที่ยวกีฬาและสถานที่ในสถาบันการศึกษา เป็นอะไรตลอดจนประเมินผลกระทบทางเศรษฐกิจธรรมดา การสามารถระบุจำนวนของชุดรูปแบบที่สำคัญอื่น ๆ เหล่านี้มีทบทวนในภายหลังในบริบทของทฤษฎีการกรอบการเพิ่มจำนวนหนังสือที่มีอยู่ในหัวข้อกีฬาการท่องเที่ยว ทั้งทฤษฎี และประยุกต์ใช้ในธรรมชาติ และกีฬาคิดอย่างเด่นชัดในทั้งหมดของพวกเขา (ดูเลิกและ Kurtzman, 2002 กิบสัน 2006 Higham2005 Hinch & Higham, 2003 ฮัดสัน 2002 ริตชีและอะแดร์ 2004 Standeven & เด Knop, 1999 Turco ไร ลีย์ &Swart, 2002 วัชพืชและกระทิง 2004)ของการจัดการการกีฬาและกีฬาการศึกษาการท่องเที่ยวเกี่ยวข้องกับธีมหลักที่สอง: กีฬากิจกรรมเป็นสถานที่ท่องเที่ยว (สำหรับผู้เข้าร่วมและแฟน ๆ), และแบบฟอร์มใช้งานมากเข้าร่วมกีฬาที่ต้องใช้การเดินทางเช่นสกี ทุกรูปแบบของการจัดกีฬาจะสร้างแผนกิจกรรม และมักจะพัฒนาจากท้องถิ่นสู่สากลในความน่าสนใจ นี้เหตุการณ์เดินทางอาชีพที่มีวิวัฒนาการ และสามารถขึ้นให้การอายุการใช้งาน4.2.3. เทศกาลและงานเฉลิมฉลองทางวัฒนธรรมอื่น ๆฉลองทางวัฒนธรรม เทศกาล carnivals รวมทั้งกิจกรรมทางศาสนา และศิลปะ และความบันเทิงทั่วไป(ส่วนใหญ่แสดงคอนเสิร์ตและละครโปรดักชั่น) มักsubsumed วรรณกรรมเกี่ยวกับการท่องเที่ยวทางวัฒนธรรม (เช่นMcKercher & ผู้นำ du, 2002 ริชาร์ด 1996, 2007)เทศกาลโดยเฉพาะได้ผ่านการตรวจสอบในบริบทของสถานพัฒนาเมือง การตลาด การท่องเที่ยว และอื่น ๆเพิ่งเปลี่ยนแปลงทางสังคม (เช่น ตันปิ & โรบินสัน 2006a)'เทศกาล ' มีเรื่องของค่อนข้างน้อยเอกสารงานวิจัย (เช่น Anwar & Sohail, 2004 โดโนแวนและDebres, 2006 ฟอร์ & Uysal, 1998 McKercher เหมย &Tse, 2006 พยาบาล 2004 โรบินสัน ตันปิ และ ยาว 2004ศอลิหและไรอัน 1993) บางครั้งนิทรรศการศิลปะ และการท่องเที่ยวได้ผ่านการตรวจสอบ (เช่น Mihalik & WingVogelbacher1992) . การศึกษาที่สำคัญในสหรัฐอเมริกาโดยการสมาคมอุตสาหกรรมท่องเที่ยวของอเมริกาและสมิธโซเนียนนิตยสารท่องเที่ยวทางวัฒนธรรมประวัติศาสตร์ ประวัติ (2003)รวมทั้งกิจกรรมทางวัฒนธรรมเป็นสถานที่ท่องเที่ยวและกิจกรรมนักวิจัยต่าง ๆ ได้พยายามที่จะตรวจสอบการแนวทางการตลาดเทศกาล (เมย์ฟีลด์และ Crompton1995 Mehmetoglu & Ellingsen, 2005 Tomljenovic &เวเบอร์ 2004) มันได้มักจะถูกตรวจสอบ และงานวิจัยมีแนวโน้มที่ ความสงสัยนี้ ยืนยันว่า เทศกาลศิลปะในโดยเฉพาะอย่างยิ่งแสดงความกังวลสำหรับการท่องเที่ยวและใช้เวลาวางสินค้าที่มีแนวโน้มที่จะไม่สนใจลูกค้าและความเป็นจริงในเชิงพาณิชย์ Carlsen และเก็ตส์ (2006) ให้วิธีการวางแผนเชิงกลยุทธ์สำหรับการเพิ่มการท่องเที่ยวทิศทางของภูมิภาคไวน์เทศกาล แต่บางทีไวน์และการท่องเที่ยวทำให้พันธมิตรที่เป็นธรรมชาติแม้ว่าศิลปะและเชื่อมโยงการท่องเที่ยวได้รับการสนับสนุนโดยมาก และแน่นอนมีอยู่เกี่ยวกับเทศกาลคอนเสิร์ตและการแสดงตามขั้นตอน จะเสมอยังคง ตึงเครียดระหว่างภาคเหล่านี้ ในทางมานุษยวิทยาในการฉลองทางวัฒนธรรมใหญ่ ท่องเที่ยวบางครั้งถูกมองเป็นตัวแทนของการเปลี่ยนแปลง เช่นเป็นการทำให้เกิดการปฏิเสธความถูกต้องทางวัฒนธรรม ไปตามเส้น เทศกาลการท่องเที่ยวเหล่านี้ และ 'festivalization' ได้กลายเป็นปัญหาในการศึกษาวัฒนธรรม (Quinn, 2006) ถ้วยกลยุทธ์ฟุตบอล และแอนเดอร์เซ็น (2003) ประเมินเทศกาลในเอดินบะระ มองในบทบาทของตนในการสร้างภาพและสร้างการท่องเที่ยว และมันเป็นของที่นำไปสู่การเห็นได้ชัดแบคแลช

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เป็นหัวข้อวิจัยการท่องเที่ยวจัดกิจกรรมกีฬากลายเป็นที่มั่น
ก่อตั้งขึ้นในปี 1990 และได้รับการขยายระเบิด
ตั้งแต่ปี 2000 ผลงานตีพิมพ์ในช่วงต้นมา
จาก (1988) การศึกษาทางภูมิศาสตร์ของรูนีย์คลาสสิกของการเล่นกีฬา
โดยเฉพาะในรูปแบบของกระดาษในการแข่งขันกีฬาเด่นเป็น
สถานที่ท่องเที่ยวในที่ประชุม 1988 TTRA มอนทรีออ.
วารสารการกีฬาและการท่องเที่ยวได้ก่อตั้งขึ้นในปี 1993
(หลังจาก 7 ปีในรูปแบบอิเล็กทรอนิกส์) เป็นวารสารของกีฬา
การท่องเที่ยวและการแก้ไขโดยโจเซฟเคิร์ทซ์เป็นความคิดริเริ่มของ
กีฬาใหม่การท่องเที่ยวนานาชาติสภา.
กิบสัน (1998) จัดให้มีการประเมินผลครั้งแรกของการเล่นกีฬา
การวิจัยการท่องเที่ยวและวัชพืช (2006) การทบทวนวรรณกรรม
จากปี 2000 ถึงปี 2004 นอกจากวาทกรรมอย่างต่อเนื่องใน
สิ่งที่แน่นอนคือการท่องเที่ยวกีฬาและสถานที่ในการศึกษาเช่น
เดียวกับการประเมินผลกระทบทางเศรษฐกิจเป็นเรื่องธรรมดา มี
จำนวนของรูปแบบที่สำคัญอื่น ๆ สามารถระบุได้ เหล่านี้
จะมีการทบทวนในภายหลังในบริบทของทฤษฎี
กรอบ.
ตัวเลขการเติบโตของหนังสือที่มีอยู่ในหัวข้อของ
การท่องเที่ยวกีฬาทั้งทางทฤษฎีและการประยุกต์ใช้ในธรรมชาติและ
การแข่งขันกีฬาคิดอย่างเด่นชัดในทั้งหมดของพวกเขา (ดู
ไร้สาระและเคิร์ทซ์, 2002; กิบสัน 2006 Higham,
2005 Hinch & Higham 2003; ฮัดสัน 2002; Ritchie และ
แดร์ 2004; Standeven & De Knop 1999; Turco ไรลีย์และ
ผิวคล้ำ 2002; วัชพืชและกระทิง, 2004).
จุดตัดของ การจัดการการกีฬาและการกีฬา
การศึกษาพร้อมกับข้อเสนอการท่องเที่ยวที่มีสองประเด็นหลัก: กีฬา
เหตุการณ์เป็นสถานที่ท่องเที่ยว (สำหรับผู้เข้าร่วมและแฟน) และ
รูปแบบการใช้งานมากขึ้นในการเข้าร่วมกีฬาที่ต้องมีการ
เดินทางเช่นสกี เพียงเกี่ยวกับทุกรูปแบบของการจัด
กีฬาจะสร้างกิจกรรมที่วางแผนไว้และพวกเขามีแนวโน้มที่จะ
วิวัฒนาการมาจากท้องถิ่นไปยังประเทศในความน่าดึงดูดใจ นี้
ก่อให้เกิดอาชีพการเดินทางเหตุการณ์ที่มีวิวัฒนาการและสามารถมีอายุการใช้งาน
อายุการใช้งาน.
4.2.3 เทศกาลและงานเฉลิมฉลองทางวัฒนธรรมอื่น ๆ
เฉลิมฉลองวัฒนธรรมรวมทั้งเทศกาลงานรื่นเริง,
เหตุการณ์ทางศาสนาและศิลปะและความบันเทิงในทั่วไป
(ส่วนใหญ่คอนเสิร์ตและการแสดงละครโปรดักชั่น) มักจะ
วิทยในหนังสือที่เกี่ยวกับการท่องเที่ยวทางวัฒนธรรม (เช่น
McKercher & ดู่ Cros 2002; ริชาร์ด ปี 1996 2007).
เทศกาลโดยเฉพาะอย่างยิ่งได้รับการตรวจสอบในบริบท
ของการตลาดสถานที่, การพัฒนาเมืองท่องเที่ยวและอื่น ๆ
เมื่อเร็ว ๆ นี้การเปลี่ยนแปลงทางสังคม (เช่นปิ & โรบินสัน, 2006a).
'เทศกาลท่องเที่ยว' ได้รับเรื่องของค่อนข้างไม่กี่
วิจัย เอกสาร (เช่นอันวาร์และเฮล 2004; โดโนแวนและ
Debres 2006; Formica & Uysal 1998; McKercher, เหมย &
Tse 2006; พยาบาล 2004; โรบินสัน Picard และยาว 2004;
ซาเลห์และไรอัน, 1993) . บางครั้งการจัดนิทรรศการศิลปะและ
การท่องเที่ยวได้รับการตรวจสอบ (เช่น Mihalik & WingVogelbacher,
1992) การศึกษาที่สำคัญในประเทศสหรัฐอเมริกาโดย
สมาคมอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวของอเมริกาและมิ ธ โซเนียน
นิตยสาร (2003) ประวัติสถานที่ท่องเที่ยวทางวัฒนธรรมประวัติศาสตร์
รวมทั้งกิจกรรมทางวัฒนธรรมเป็นสถานที่ท่องเที่ยวและกิจกรรม.
นักวิจัยหลายคนได้พยายามที่จะตรวจสอบ
การวางแนวทางการตลาดของเทศกาล (Mayfield และครอมป์ตัน
1995; & Mehmetoglu Ellingsen 2005; & Tomljenovic
เวเบอร์, 2004) มันมักจะได้รับการสังเกตและการวิจัย
มีแนวโน้มที่จะยืนยันความสงสัยนี้ว่าเทศกาลศิลปะการแสดงใน
การแสดงผลโดยเฉพาะอย่างยิ่งการขาดความกังวลสำหรับการท่องเที่ยวและการใช้
การวางสินค้าที่มีแนวโน้มที่จะไม่สนใจความต้องการของลูกค้า
และความเป็นจริงในเชิงพาณิชย์ เพื่อประสบความสำเร็จและเก็ตซ์ (2006) จัดให้มี
วิธีการวางแผนเชิงกลยุทธ์สำหรับการเสริมสร้างการท่องเที่ยว
การวางแนวของเทศกาลไวน์ภูมิภาค แต่บางทีไวน์
และการท่องเที่ยวให้คู่ค้าเป็นธรรมชาติมากขึ้น.
แม้ว่าศิลปะและการเชื่อมโยงการท่องเที่ยวได้รับการสนับสนุน
โดยมากและแน่นอนมีอยู่ในเรื่องเกี่ยวกับงานเทศกาลที่มี ,
การแสดงคอนเสิร์ตและการแสดงฉากมีจะ
ยังคงอยู่ในความตึงเครียดระหว่างภาคธุรกิจเหล่านี้ มานุษยวิทยา
วรรณกรรมเกี่ยวกับการเฉลิมฉลองวัฒนธรรมมีมากมายกับการท่องเที่ยว
บางครั้งถูกมองว่าเป็นตัวแทนของการเปลี่ยนแปลงการดังกล่าว
เป็นก่อให้เกิดการลดลงของความถูกต้องทางวัฒนธรรม พร้อม
เส้นเหล่านี้การท่องเที่ยวเทศกาลและ 'festivalization' ได้กลายเป็น
ปัญหาในการศึกษาวัฒนธรรม (ควินน์, 2006) ศิษย์และ
เซน (2003) การประเมินงานเทศกาลในเอดินบะระมอง
ไปที่บทบาทของพวกเขาในการสร้างภาพและการสร้างการท่องเที่ยวและ
มันเป็นชนิดของความสำคัญที่นำไปสู่การที่เห็นได้ชัด
ฟันเฟือง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป็นหัวข้อวิจัย การท่องเที่ยว กิจกรรมกีฬา กลายเป็น อย่างมั่นคงก่อตั้งขึ้นในปี 1990 และได้รับการขยายระเบิดได้ตั้งแต่ปี 2000 การตีพิมพ์ก่อนบริจาคมาจาก รูนีย์ ( 1988 ) คลาสสิกทางภูมิศาสตร์การศึกษากีฬาโดยเฉพาะในรูปแบบของกระดาษในกิจกรรมกีฬาเด่นเป็นสถานที่น่าสนใจใน 1988 ttra ทรีลนานาชาติวารสารการท่องเที่ยวและกีฬาก่อตั้งขึ้นใน 1993( หลังจาก 7 ปีในรูปแบบอิเล็กทรอนิกส์ ) เป็นวารสารกีฬาการท่องเที่ยวและการแก้ไขโดยโจเซฟ เคิร์ทแมนเป็นความคิดริเริ่มของใหม่การท่องเที่ยวกีฬาต่างประเทศสภากิบสัน ( 1998 ) ได้จัดให้มีการประเมินครั้งแรกของกีฬาการวิจัยการท่องเที่ยวและวัชพืช ( 2006 ) การทบทวนวรรณกรรมจาก 2543 ถึง 2547 นอกจากการกล่าวสุนทรพจน์ต่ออะไรคือการท่องเที่ยว กีฬา และสถานที่ในสถาบันการศึกษา เช่นรวมทั้งการประเมินผลกระทบทางเศรษฐกิจธรรมดา ,จำนวนของรูปแบบที่สำคัญอื่น ๆที่สามารถระบุได้ เหล่านี้ดูในภายหลังในบริบทของทฤษฎีกรอบตัวเลขการเติบโตของหนังสือที่มีอยู่ในหัวข้อของท่องเที่ยว กีฬา ทั้งทฤษฎีและการประยุกต์ในธรรมชาติกีฬาเหตุการณ์คิดอย่างเด่นชัดในทั้งหมดของพวกเขา ( ดูโกง & เคิร์ทแมน , 2002 ; กิบสัน , 2006 ; ไฮแอม ,2005 ; ฮินช์ & ไฮแอม , 2003 ; 2002 ; ริชชี่ & ฮัดสันแดร์ , 2004 ; standeven & de หมุน , 1999 ; เทอร์โก ไรลี่ย์ และสวอร์ต , 2002 ; วัชพืชและวัว , 2004 )แยกการจัดการกีฬาและกีฬาการศึกษากับการท่องเที่ยวที่เกี่ยวข้องกับสองประเด็นหลัก : กีฬาเหตุการณ์ที่น่าสนใจ ( สำหรับผู้เข้าร่วมและแฟน )รูปแบบของการมีส่วนร่วมในการกีฬาที่ต้องใช้งานอยู่การท่องเที่ยว เช่น การเล่นสกี เพียงเกี่ยวกับทุกรูปแบบของการจัดกีฬาจะสร้างเหตุการณ์ที่วางแผนไว้ , และพวกเขามักจะพัฒนาจากท้องถิ่นสู่สากลในความน่าดึงดูดใจ นี้ให้สูงขึ้นเพื่องานแสดงสินค้าท่องเที่ยว อาชีพที่พัฒนา และสามารถล่าสุดอายุการใช้งาน4.2.3 . เทศกาลและงานเฉลิมฉลองทางวัฒนธรรมอื่น ๆงานฉลองวัฒนธรรม รวมทั้งเทศกาล งานรื่นเริงกิจกรรมทางศาสนา และศิลปะ และบันเทิงทั่วไป( ส่วนใหญ่ในคอนเสิร์ตและละครโปรดักชั่น ) อยู่บ่อย ๆวิทยในวรรณคดีในการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม ( เช่นmckercher & ดูข้าม , 2002 ; ริชาร์ด , 1996 , 2007 )เทศกาลพิเศษที่ได้รับการตรวจสอบในบริบทสถานที่การตลาด , การพัฒนาเมือง , การท่องเที่ยวและอื่น ๆการเปลี่ยนแปลงทางสังคมเมื่อเร็ว ๆนี้ ( เช่น พิคาร์ด & โรบินสัน 2006a )" การท่องเที่ยว " เทศกาลได้รับเรื่องของค่อนข้างน้อยเอกสารวิจัย ( เช่น อันวาร์ & Sohail , 2004 ; โดโนแวน &debres , 2006 ; โฟเมก้า & uysal , 1998 ; mckercher เมย์ และTSE , 2006 ; พยาบาล , 2004 ; โรบินสัน พิคาร์ด และนาน , 2004 ;ซาเลห์ & ไรอัน , 1993 ) ในนิทรรศการศิลปะและการท่องเที่ยวที่ได้รับการตรวจสอบ ( เช่น mihalik wingvogelbacher & ,1992 ) ศึกษาหลักในสหรัฐอเมริกาโดยสมาคมธุรกิจการท่องเที่ยวของอเมริกา และมิ ธโซเนียนนิตยสาร ( 2003 ) วิเคราะห์ประวัติศาสตร์วัฒนธรรมและการท่องเที่ยวรวมถึงกิจกรรมทางวัฒนธรรมเป็นแหล่งท่องเที่ยวและกิจกรรมนักวิจัยได้พยายามตรวจสอบหลายทิศทางการตลาดของเทศกาล & Crompton เมย์ฟิลด์ ,1995 ; mehmetoglu & ellingsen , 2005 ; tomljenovic &เวเบอร์ , 2004 ) มันมักจะถูกตรวจสอบและวิจัยมีแนวโน้มที่จะยืนยันความสงสัยนี้ เทศกาลศิลปะในโดยเฉพาะการแสดงผลไม่มีความกังวลสำหรับการท่องเที่ยวและการใช้ความต้องการผลิตภัณฑ์การปฐมนิเทศที่มีแนวโน้มที่จะไม่สนใจลูกค้าและความเป็นจริงเชิงพาณิชย์ คาร์ลเซิ่นแล้วน่ะ ( 2006 ) ให้แนวทางการวางแผนยุทธศาสตร์เพื่อการพัฒนาการท่องเที่ยวการปฐมนิเทศของเทศกาลไวน์ในภูมิภาค แต่บางทีไวน์และการท่องเที่ยวให้คู่ธรรมชาติมากขึ้นแม้ว่าศิลปะและการท่องเที่ยวเชื่อมโยงได้รับการสนับสนุนโดยมาก และมีอยู่อย่างแน่นอนเกี่ยวกับเทศกาลคอนเสิร์ตและฉากการแสดง จะเสมอยังคงตึงเครียดระหว่างภาคนี้ . ในทางมานุษยวิทยาวรรณกรรมในงานเฉลิมฉลองทางวัฒนธรรมมากมาย กับการท่องเที่ยวบางครั้งถูกมองในฐานะตัวแทนของการเปลี่ยนแปลง เช่นที่ให้สูงขึ้นเพื่อปฏิเสธวัฒนธรรมของแท้ พร้อมเส้นเหล่านี้ , เทศกาลการท่องเที่ยวและ festivalization " " ได้กลายเป็นปัญหาในการศึกษาวัฒนธรรม ( ควินน์ , 2006 ) เพรนทิส และแอนเดอร์สัน ( 2003 ) และเทศกาลในเอดินบะระ , มองในบทบาทของพวกเขาในการสร้างภาพลักษณ์และการท่องเที่ยว และสร้างมันเป็นชนิดของการเน้นที่ได้นำให้ประจักษ์ฟันเฟือง .