A CERTAIN miller had little by litt

A CERTAIN miller had little by little fallen into poverty, and had nothing left but his mill and a large apple-tree behind it. Once when he had gone into the forest to fetch wood, an old man stepped up to him whom he had never seen before, and said, “Why dost thou plague thyself with cutting wood, I will make thee rich, if thou wilt promise me what is standing behind the mill?” “What can that be but my apple-tree?” thought the miller, and said, “Yes,” and gave a written promise to the stranger. He, however, laughed mockingly and said, “When three years have passed, I will come and carry away what belongs to me,” and then he went. When the miller got home, his wife came to meet him and said, “Tell me, miller, from whence comes this sudden wealth into our house? All at once every box and chest was filled; no one brought it in, and I know not how it happened.” He answered, “It comes from a stranger who met me in the forest, and promised me great treasure. I, in return, have promised him what stands behind the mill; we can very well give him the big apple-tree for it.” “Ah, husband,” said the terrified wife, “that must have been the devil! He did not mean the apple-tree, but our daughter, who was standing behind the mill sweeping the yard.” 1
The miller’s daughter was a beautiful, pious girl, and lived through the three years in the fear of God and without sin. When therefore the time was over, and the day came when the Evil-one was to fetch her, she washed herself clean, and made a circle round herself with chalk. The devil appeared quite early, but he could not come near to her. Angrily, he said to the miller, “Take all water away from her, that she may no longer be able to wash herself, for otherwise I have no power over her.” The miller was afraid, and did so. The next morning the devil came again, but she had wept on her hands, and they were quite clean. Again he could not get near her, and furiously said to the miller, “Cut her hands off, or else I cannot get the better of her.” The miller was shocked and answered, “How could I cut off my own child’s hands?” Then the Evil-one threatened him and said, “If thou dost not do it thou art mine, and I will take thee thyself.” The father became alarmed, and promised to obey him. So he went to the girl and said, “My child, if I do not cut off both thine hands, the devil will carry me away, and in my terror I have promised to do it. Help me in my need, and forgive me the harm I do thee.” She replied, “Dear father, do with me what you will, I am your child.” Thereupon she laid down both her hands, and let them be cut off. The devil came for the third time, but she had wept so long and so much on the stumps, that after all they were quite clean. Then he had to give in, and had lost all right over her. 2
The miller said to her, “I have by means of thee received such great wealth that I will keep thee most delicately as long as thou livest.” But she replied, “Here I cannot stay, I will go forth, compassionate people will give me as much as I require.” Thereupon she caused her maimed arms to be bound to her back, and by sunrise she set out on her way, and walked the whole day until night fell. Then she came to a royal garden, and by the shimmering of the moon she saw that trees covered with beautiful fruits grew in it, but she could not enter, for there was much water round about it. And as she had walked the whole day and not eaten one mouthful, and hunger tormented her, she thought, “Ah, if I were but inside, that I might eat of the fruit, else must I die of hunger!” Then she knelt down, called on God the Lord, and prayed. And suddenly an angel came towards her, who made a dam in the water, so that the moat became dry and she could walk through it. And now she went into the garden and the angel went with her. She saw a tree covered with beautiful pears, but they were all counted. Then she went to them, and to still her hunger, ate one with her mouth from the tree, but no more. The gardener was watching; but as the angel was standing by, he was afraid and thought the maiden was a spirit and was silent, neither did he dare to cry out, or to speak to the spirit. When she had eaten the pear, she was satisfied, and went and concealed herself among the bushes. The King to whom the garden belonged, came down to it the next morning, and counted, and saw that one of the pears was missing, and asked the gardener what had become of it, as it was not lying beneath the tree, but was gone. Then answered the gardener, “Last night, a spirit came in, who had no hands, and ate off one of the pears with its mouth.” The King said, “How did the spirit get over the water, and where did it go after it had

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มิลเลอร์บางที่มีค่อย ๆ ลดลงเข้าสู่ความยากจน และไม่มีอะไรเหลือแต่โรงงานของเขาและ apple-ต้นไม้ใหญ่ที่อยู่เบื้องหลัง เมื่อเมื่อเขาหายไปไหนเข้าป่าเพื่อนำไม้ ชายชราก้าวขึ้นเขาซึ่งเขาไม่เคยเห็นมาก่อน และกล่าว ว่า, "ทำไมทูลพระองค์พระองค์ทำให้เกิดภัยพิบัติกัน ด้วยไม้ตัด ฉันจะทำให้เจ้ารวย ถ้าเจ้าเหี่ยวเฉาสัญญาฉันยืนอยู่หลังโรงสี? " "อะไรที่สามารถแต่ต้นไม้แอปเปิ้ลของฉัน" คิดว่า มิลเลอร์ และกล่าว ว่า "Yes และสัญญาเป็นลายลักษณ์อักษรให้คนแปลกหน้า เขา อย่างไรก็ตาม ป่าหัวเราะ และกล่าว ว่า "เมื่อ 3 ปีผ่านไป ฉันจะมา และดำเนินไปของฉัน" และจากนั้น เขาก็ เมื่อมิลเลอร์ที่ได้บ้าน ภรรยาของเขามาพบเขา และกล่าว ว่า, "บอก มิลเลอร์ จากไหนมาอย่างฉับพลันเหล่านี้เข้าไปในบ้านของเรา ทั้งหมดพร้อมกันทุกช่องและหน้าอกเต็มไป ไม่มีใครนำเข้า และฉันรู้ว่าไม่เกิดไรขึ้น" เขาตอบ "มาจากคนแปลกหน้าที่พบผมในป่า และสัญญาฉันสมบัติดี กลับมา มีสัญญาว่า เขาอะไรยืนอยู่ด้านหลังโรงงาน เราสามารถดีให้เขาใหญ่แอปเปิลมัน" "Ah ผัว กล่าวว่า ภรรยากลัว "ที่มีปีศาจ เขาไม่ได้หมายความว่า ต้นไม้แอปเปิ้ล ลูกสาว ที่กำลังยืนอยู่ด้านหลังโรงงานกวาดลานแต่" 1 ลูกสาวของมิลเลอร์เป็นสาวสวย ผู้ศรัทธา และผ่านสามปีในความกลัว ของพระเจ้า และไม่ มีบาป เมื่อดังนั้น เวลาถูกกว่า และวันมาเมื่ออันชั่วร้ายเพื่อ ดึงเธอ เธอล้างทำความสะอาดตัวเอง และทำวงกลมรอบตัวเองกับชอล์ก ปีศาจปรากฏค่อนข้างต้น แต่คงไม่ได้มาอยู่ใกล้เธอ ด้วยความโกรธ เขากล่าวว่า การมิลเลอร์ "ด้วยน้ำทั้งหมดออกไปจากเธอ ว่า เธอไม่อาจจะล้างตัวเอง สำหรับไม่ มีไฟไม่มีเธอ" มิลเลอร์ที่กลัว และทำเช่นนั้น รุ่งปีศาจมาอีกครั้ง แต่เธอได้ร้องไห้บนมือของเธอ และค่อนข้างสะอาด อีกครั้งเขาไม่ได้ใกล้เธอ และผจญภัยกล่าวถึงมิลเลอร์ "ตัดมือของเธอ หรืออื่นๆ เราไม่ได้ดีกว่าของเธอ" มิลเลอร์ที่ตกใจ และ ตอบ "วิธีสามารถฉันจะตัดมือของลูกของฉันเอง" แล้วอันความชั่วร้ายคุกคามเขา และกล่าว ว่า "ถ้าเจ้าไม่ทำ ข้าเหมือง และจะข้ากัน" พ่อกลายเป็นตกใจ และสัญญาว่า จะเชื่อฟังพระองค์ ดังนั้นเขาก็ไปสาว และกล่าว ว่า "เด็กของฉัน ถ้าไม่มือทั้งสองเถิด ปีศาจจะพกพาออกไป และในความหวาดกลัวของฉัน ฉันได้สัญญาว่า จะทำ ช่วยฉันด้วยฉันต้อง และอันตรายอย่างไรเจ้าข้า" เธอกล่าว "บิดา ทำกับฉันคุณจะ ฉันเด็กของคุณ" Thereupon เธอไว้ทั้งสองมือของเธอ และให้พวกเขาถูกตัดออก ปีศาจมาเป็นครั้งที่สาม แต่เธอได้ร้องไห้นาน และมากในตอ หลังจากที่ทั้งหมดว่าสะอาดมาก เขามีให้ใน แล้วหายไปทุกอย่างเธอ 2 The miller said to her, “I have by means of thee received such great wealth that I will keep thee most delicately as long as thou livest.” But she replied, “Here I cannot stay, I will go forth, compassionate people will give me as much as I require.” Thereupon she caused her maimed arms to be bound to her back, and by sunrise she set out on her way, and walked the whole day until night fell. Then she came to a royal garden, and by the shimmering of the moon she saw that trees covered with beautiful fruits grew in it, but she could not enter, for there was much water round about it. And as she had walked the whole day and not eaten one mouthful, and hunger tormented her, she thought, “Ah, if I were but inside, that I might eat of the fruit, else must I die of hunger!” Then she knelt down, called on God the Lord, and prayed. And suddenly an angel came towards her, who made a dam in the water, so that the moat became dry and she could walk through it. And now she went into the garden and the angel went with her. She saw a tree covered with beautiful pears, but they were all counted. Then she went to them, and to still her hunger, ate one with her mouth from the tree, but no more. The gardener was watching; but as the angel was standing by, he was afraid and thought the maiden was a spirit and was silent, neither did he dare to cry out, or to speak to the spirit. When she had eaten the pear, she was satisfied, and went and concealed herself among the bushes. The King to whom the garden belonged, came down to it the next morning, and counted, and saw that one of the pears was missing, and asked the gardener what had become of it, as it was not lying beneath the tree, but was gone. Then answered the gardener, “Last night, a spirit came in, who had no hands, and ate off one of the pears with its mouth.” The King said, “How did the spirit get over the water, and where did it go after it had

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บางมิลเลอร์ได้ทีละน้อยตกอยู่ในความยากจนและมีอะไรเหลือ แต่โรงสีและแอปเปิ้ลต้นไม้ขนาดใหญ่ที่อยู่เบื้องหลังมันของเขา เมื่อตอนที่เขาได้เข้าไปในป่าเพื่อดึงไม้ชายชราคนหนึ่งก้าวขึ้นแก่คนที่เขาไม่เคยเห็นมาก่อนและกล่าวว่า "ทำไมเจ้าทำให้เกิดภัยพิบัติของเธอด้วยการตัดไม้เราจะให้เจ้าที่อุดมไปด้วยถ้าเจ้าสัญญากับฉัน สิ่งที่จะยืนอยู่ข้างหลังโรงสี? "" อะไรที่สามารถ แต่แอปเปิ้ลต้นไม้ของฉัน "คิดว่ามิลเลอร์และกล่าวว่า" ใช่ "และให้สัญญาว่าจะเขียนไปยังคนแปลกหน้า เขา แต่หัวเราะเย้ยหยันและกล่าวว่า "เมื่อสามปีที่ผ่านมาผมจะมาและนำไปสิ่งที่เป็นของฉัน" และแล้วเขาก็ไป เมื่อมิลเลอร์กลับมาถึงบ้านภรรยาของเขามาพบเขาและกล่าวว่า "บอกมิลเลอร์มาจากไหนมามากมายอย่างฉับพลันนี้เข้าไปในบ้านของเราหรือไม่ ทั้งหมดในครั้งเดียวกล่องและหน้าอกทุกคนเต็มไป; ไม่มีใครนำมันในและผมก็ไม่ทราบว่ามันเกิดขึ้น. "เขาตอบว่า" มันมาจากคนแปลกหน้าที่พบกับฉันในป่าและสัญญาว่าฉันสมบัติที่ดี ผมในการกลับไปมีสัญญาว่าสิ่งที่เขายืนอยู่ด้านหลังโรงโม่ เราได้เป็นอย่างดีสามารถให้เขาบิ๊กแอปเปิ้ลต้นไม้สำหรับมัน. "" อาสามี "กล่าวว่าภรรยากลัว" ที่จะต้องได้รับมาร! เขาไม่ได้หมายความว่าแอปเปิ้ลต้นไม้ แต่บุตรสาวของเราที่ยืนอยู่ด้านหลังโรงงานกวาดลาน. "1
ลูกสาวของมิลเลอร์ที่สวยงาม, สาวเคร่งศาสนาและอาศัยอยู่ผ่านสามปีที่ผ่านมาในความหวาดกลัวของพระเจ้าและไม่มีบาป ดังนั้นเมื่อเวลาผ่านไปและวันมาเมื่อคนชั่วร้ายอย่างใดอย่างหนึ่งก็คือการดึงข้อมูลของเธอเธอล้างตัวเองสะอาดและทำวงกลมรอบตัวเองด้วยชอล์ก ปีศาจปรากฏค่อนข้างต้น แต่เขาไม่สามารถเข้ามาใกล้เธอ โกรธเขาพูดกับมิลเลอร์ "ใช้น้ำทั้งหมดออกไปจากเธอว่าเธออาจจะไม่สามารถที่จะล้างตัวเองสำหรับอื่นผมไม่มีอำนาจเหนือเธอ." มิลเลอร์ก็กลัวและทำเช่นนั้น เช้าวันรุ่งขึ้นมารมาอีกครั้ง แต่เธอก็ร้องไห้บนมือของเธอและพวกเขาก็ค่อนข้างสะอาด อีกครั้งที่เขาไม่สามารถได้ใกล้เธอและคึกพูดกับมิลเลอร์ "ตัดมือของเธอออกหรืออื่น ๆ ที่ฉันไม่สามารถรับที่ดีของเธอ." มิลเลอร์ก็ตกใจและตอบว่า "ฉันจะตัดมือของเด็กของตัวเองหรือไม่? "จากนั้นความชั่วร้ายหนึ่งขู่เขาและกล่าวว่า" ถ้าเจ้าไม่ทำมันเจ้าเหมืองศิลปะและเราจะใช้เจ้าจง. "พ่อกลายเป็นตื่นตระหนกและสัญญาว่าจะเชื่อฟังเขา เพื่อให้เขาไปสาวและกล่าวว่า "ลูกเอ๋ยถ้าฉันไม่ได้ตัดมือทั้งสองของเจ้าปีศาจจะพาเราออกไปและในความหวาดกลัวของฉันฉันได้สัญญาว่าจะทำมัน ช่วยให้ฉันอยู่ในความต้องการของฉันและยกโทษให้ฉันอันตรายที่ฉันทำเจ้า. "เธอตอบว่า" พ่อที่รักทำอะไรกับฉันว่าคุณจะผมเด็กของคุณ. "ครั้นแล้วเธอวางลงมือทั้งสองข้างของเธอและปล่อยให้พวกเขาถูกตัดออกไป . ปีศาจมาเป็นครั้งที่สาม แต่เธอก็ร้องไห้นานมากและอื่น ๆ อีกบนตอไม้ที่หลังจากที่พวกเขาได้ค่อนข้างสะอาด แล้วเขาก็จะให้ในและได้สูญเสียสิทธิในทั่วทุกมุมของเธอ 2
มิลเลอร์กล่าวกับเธอว่า "ผมมีโดยวิธีการของท่านได้รับความมั่งคั่งยิ่งใหญ่เช่นที่ฉันจะให้เจ้ามากที่สุดประณีตตราบใดที่เจ้า livest." แต่เธอก็ตอบว่า "นี่ฉันไม่สามารถอยู่ผมจะออกไปคนเห็นอกเห็นใจจะ ให้ฉันเท่าที่ฉันจำเป็นต้อง. "ครั้นแล้วเธอก่อให้เกิดความพิการแขนของเธอที่จะถูกผูกไว้กับหลังของเธอและพระอาทิตย์ขึ้นเธอออกในทางของเธอและเดินทั้งวันจนตกกลางคืน จากนั้นเธอก็มาถึงสวนหลวงและโดยการส่องแสงของดวงจันทร์ที่เธอเห็นว่าต้นไม้ที่ปกคลุมไปด้วยผลไม้ที่สวยงามเติบโตในนั้น แต่เธอก็ไม่สามารถป้อนสำหรับการมีน้ำรอบมากเกี่ยวกับมัน และขณะที่เธอเดินทั้งวันและไม่ได้กินหนึ่งคำหนึ่งและความอดอยากทรมานของเธอเธอคิดว่า "โอ้ถ้าฉันได้ แต่ภายในที่ผมอาจจะกินผลไม้อื่นที่ฉันจะต้องตายจากความหิว!" จากนั้นเธอก็คุกเข่า ลงเรียกพระเจ้าพระเจ้าและอธิษฐาน และก็มีทูตสวรรค์มาหาเธอที่ทำเขื่อนในน้ำเพื่อให้กลายเป็นคูน้ำแห้งและเธอจะเดินผ่านมัน และตอนนี้เธอเดินเข้าไปในสวนและทูตสวรรค์ไปกับเธอ เธอเห็นต้นไม้ที่ปกคลุมไปด้วยลูกแพร์ที่สวยงาม แต่พวกเขาก็นับทั้งหมด จากนั้นเธอก็ไปกับพวกเขาและยังคงความหิวของเธอกินเป็นหนึ่งเดียวกับปากของเธอมาจากต้นไม้ แต่ไม่มาก สวนดู; แต่เป็นทูตสวรรค์กำลังยืนอยู่กับเขาก็กลัวและคิดว่าหญิงสาวที่เป็นจิตวิญญาณและก็เงียบไม่เขาไม่กล้าที่จะร้องไห้ออกมาหรือจะพูดคุยกับจิตวิญญาณ เมื่อเธอได้กินลูกแพร์เธอเป็นที่น่าพอใจและเดินและมองไม่เห็นตัวเองในหมู่พุ่มไม้ พระมหากษัตริย์ผู้ที่สวนเป็นมาลงไปในเช้าวันถัดไปและนับและเห็นว่าหนึ่งในลูกแพร์ที่ขาดหายไปและถามสวนสิ่งที่ได้กลายเป็นของมันขณะที่มันไม่ได้โกหกอยู่ใต้ต้นไม้ แต่ก็ ที่ไปแล้ว. แล้วตอบสวน "เมื่อคืนนี้ผีมาในที่ไม่มีมือและกินออกหนึ่งของลูกแพร์กับปากของมัน." กษัตริย์ตรัสว่า "วิธีไม่จิตวิญญาณได้รับมากกว่าน้ำและมันไม่ได้ไปในที่ที่ หลังจากที่มันได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป็นคนหนึ่งมีนิด ๆตกอยู่ในความยากจน และไม่เหลืออะไรแล้ว แต่โรงสีขนาดใหญ่และต้นไม้แอปเปิ้ลที่อยู่เบื้องหลังมัน เมื่อตอนที่เขาได้เข้าป่าเพื่อหาไม้ ชายชราเดินขึ้นเขา ซึ่งเขาไม่เคยเห็นมาก่อน และตรัสว่า " ทำไมท่านนั้นพระองค์ด้วยการตัดไม้ จะทำให้ท่านรวย ถ้าเจ้าสัญญาอะไรฉันยืนอยู่หลังโรงสี ? " อะไรได้แต่ต้นไม้แอปเปิ้ลของฉัน " คิดว่า มิลเลอร์ กล่าวว่า " ใช่ " และให้สัญญาที่เป็นลายลักษณ์อักษรกับคนแปลกหน้า เขาได้แต่หัวเราะเย้ยหยันและกล่าวว่า " เมื่อ 3 ปีที่ผ่านมา ผมจะแบกเอาสิ่งที่เป็นของฉัน " แล้วเขาก็ไป เมื่อมิลเลอร์กลับมาบ้าน ภรรยาของเขามาหาเขาและบอกว่า " บอก มิลเลอร์ ที่ซึ่งมาพร้อมกับความมั่งคั่งฉับพลันนี้อยู่ในบ้านเรา ทั้งหมดในครั้งเดียวทุกกล่องและหน้าอกเต็ม ไม่มีใครนำมัน และไม่รู้ว่ามันเกิดขึ้นได้ยังไง " เขาตอบ " มันมาจากคนแปลกหน้าที่เจอกันในป่า และให้สมบัติที่ดี ผม กลับ ได้สัญญากับเขาไว้แล้วยืนหลังโรงงาน เราได้ให้เขาต้นแอปเปิ้ลใหญ่เลย " อ่า สามี กล่าวว่า กลัวภรรยา " นั่นคงเป็นปีศาจ ! เขาไม่ได้หมายถึงต้นแอปเปิ้ล แต่ลูกสาวเราที่ยืนอยู่หลังโรงสี กวาดลาน " 1ลูกสาวของมิลเลอร์เป็นสาวสวยใจบุญ และเคยผ่านสามปีในความกลัวของพระเจ้าและไม่มีบาป เหตุฉะนั้น เมื่อเวลาผ่าน และวันที่มาเมื่อความชั่วร้ายคนหนึ่งเรียกเธอ เธอล้างตัวทำความสะอาด และทำวงกลมรอบเองได้ด้วยชอล์ก ปีศาจที่ปรากฏค่อนข้างเร็ว แต่เขาก็ไม่ได้มาใกล้เธอ ด้วยความโกรธ เขากล่าวกับ มิลเลอร์ " เอาน้ำทั้งหมดออกไปจากเธอที่เธอไม่อาจจะล้างเอง เพราะไม่งั้นผมไม่มีอำนาจเหนือเธอ " มิลเลอร์กลัว จึง เช้าวันต่อมา มารมาอีกแล้ว แต่เธอร้องไห้ในมือของเธอและพวกเขาค่อนข้างสะอาด อีกครั้งที่เขาไม่อาจเข้าใกล้เธอ และพยายามพูดกับมิลเลอร์ " ตัดมือเธอออก ผมไม่สามารถทำให้เธอ " มิลเลอร์ ตกใจ แล้วตอบว่า " ข้าจะตัดมือของเด็ก ? " แล้วปีศาจขู่เขาและกล่าวว่า " ถ้าท่านไม่ทำ ท่านเหมืองศิลปะ เราจะเอาตัวเจ้าเอง " พ่อก็ตกใจ และสัญญาว่าจะเชื่อฟังเขา ดังนั้นเขาจึงให้หญิงสาวและกล่าวว่า " ลูกฉัน ถ้าฉันไม่ตัดมือทั้งสองของเจ้า ปีศาจจะพาผมออกไป และในความหวาดกลัวของฉัน ฉันได้ให้สัญญาไว้แล้ว ช่วยฉันในความต้องการของฉันและให้อภัยฉันทำร้ายฉัน " " เธอตอบว่า " รักพ่อ ทำอะไรกับผม ว่าคุณจะ ฉันเป็นเด็ก . " ดังนั้นเธอวางมือทั้งสองของเธอและปล่อยให้พวกเขาถูกตัดออก ปีศาจเข้ามาครั้งแรก แต่เธอได้ร้องไห้มานานและมากบนตอไม้ที่หลังจากที่พวกเขาค่อนข้างสะอาด แล้วเขาก็จะแพ้ และแพ้ได้มากกว่าเธอ 2มิลเลอร์กล่าวว่า " ฉันได้ด้วยวิธีการของพระองค์ได้รับเช่นความมั่งคั่งที่ดีที่ผมจะให้พระองค์มากที่สุดประณีตตราบใดวันที่ท่านอาศัยอยู่ แต่เธอตอบว่า " ผมไม่สามารถอยู่ได้ ผมจะออกไป เห็นอกเห็นใจคน จะให้ฉันเท่าที่ฉันต้องการ . " ดังนั้นเธอทำให้เธอพิการแขน จะผูกไว้กับหลังของเธอ และพระอาทิตย์ขึ้นเธอออกไปในทางของเธอ และเดินทั้งวันจนกว่าจะถึงคืนที่ลดลง แล้วเธอก็มาถึงสวนหลวง และด้วยประกายของดวงจันทร์ เธอเห็นต้นไม้ที่ปกคลุมด้วยผลไม้ที่สวยงามที่เติบโตอยู่ในนั้น แต่เธอไม่สามารถเข้าไปได้ เพราะมีรอบน้ำมากเกี่ยวกับมัน และขณะที่เธอเดินทั้งวัน และไม่ได้กินแค่คำเดียวเท่านั้น และความหิวทรมานเธอ คิดว่า " ถ้าฉันอยู่แต่ข้างใน ว่าฉันอาจจะกินผลไม้ อื่น ฉันต้องหิวตายซะแล้ว ! " แล้วเธอคุกเข่าลง เรียกว่า พระเจ้า พระเจ้า และทรงอธิษฐาน และทันใดนั้น เทวดาก็มาหาเธอ ที่สร้างเขื่อนในน้ำเพื่อให้กลายเป็นแห้งและคูเมือง เธอได้เดินผ่าน และตอนนี้เธอเข้าไปสวน และเทวดาไปกับเธอ เธอเห็นต้นไม้ปกคลุมด้วยลูกแพร์ที่สวยงาม แต่พวกเขาทั้งหมดนับ แล้วเธอก็เดินไป และยังหิว เธอกินกับปากของเธอจากต้นไม้ แต่ไม่มี คนสวนแอบมอง แต่เทวดายืนอยู่ เขาก็กลัวและคิดว่าหญิงสาวเป็นวิญญาณแล้ว ก็เงียบ หรือเค้ากล้าที่จะร้องไห้ออกมา หรือพูดกับวิญญาณ เมื่อเธอได้กินลูกแพร์ เธอพอใจและไปซ่อนตัวในพุ่มไม้ กษัตริย์ที่สวนอยู่ลงมาในเช้าวันถัดไปและนับและเห็นหนึ่งในลูกแพร์หายไป ถามคนสวนว่าเกิดอะไรขึ้นกับมันได้ มันไม่นอนอยู่ใต้ต้นไม้ แต่ก็หายไปแล้ว แล้วตอบสวน " เมื่อคืน วิญญาณมา ใครไม่มีมือและกินไปหนึ่งของแพร์ด้วยปาก " พระราชากล่าวว่า " ทำจิตใจให้อยู่เหนือน้ำ และไปทำที่ไหน หลังจากมี