Whenever he saw someone freeze to d

Whenever he saw someone freeze to death, the pain he would feel was if someone stabbed his heart. It was not that he cared about them, but because a sense of dread and worry for his wife arose very time.

He was worried that his wife would leave him if she couldn’t withstand these harsh conditions.

In addition to his wife, he was also worried about Wang Lin. In his mind, uncle Wang was already old. Will his body be okay in this cold?

He had already lost his parents. He didn’t want uncle Wang to leave him too.

Da Niu’s son, Ceng Xiaoniu, had just joined the White Cloud Sect and was only at the Qi Condensation stage. Although his status was much higher than mortals’, with his level, he was useless in this war.

As a result, although he tried to look for his parents, the Four Sect Alliance was too large. Almost all of the mortals had been moved to clear snow and were spread across the country.

Unless he had an extremely high cultivation level, there was no way for him to find his parents.

Da Niu had forgotten how long this snow had been falling for. Every day, he would wake up to find someone near him frozen to death.

At the same time, he also noticed the mysterious power of the small carving around his neck. Every time he felt cold, a warmth would come from the carving and spread across his body. No matter how cold it became, he could safely live through it.

After realizing the power of the carving, Da Niu suddenly felt like he didn’t know Wang Lin as well anymore, as if he had never seen through that old man.

But because of the existence of the wood carvings, he felt more relaxed about his wife. As long as his wife didn’t remove the wood carving, she also wouldn’t be frozen to death.

However, as time passed, he looked at the endless snow and his heart began to despair again.

The snow in the sky lessened, but still continued to fall endlessly.

During these days, a lot of mortals secretly escaped. They wanted to escape to the nearby countries. Even if they had to give up everything, at least they still had some hope.

It was said that the adjacent countries didn’t have any clouds. It was like normal spring in those countries; everything was normal and the sun was shining.

In the morning, Da Niu was the first one to wake up. He got up from his bed. Behind him slept the second son of a shopkeeper from the same street as him. This young man was a hard worker who often worked together with Da Niu.

He was a simple child. Da Niu gave him a push, but he suddenly froze. He placed his hand over the boy’s nose and bitterly smiled. “He is dead…” he whispered.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อเขาเห็นคนตรึงตาย เขาจะรู้สึกเจ็บปวดมากถ้าคนแทงหัวใจของเขา มันไม่ได้ที่เขาดูแลเกี่ยวกับพวกเขา แต่ เพราะความรู้สึกกลัว และกังวลสำหรับ ภรรยาของเขาเกิดเวลามากเขากังวลว่า ภรรยาต้องปล่อยให้เขาถ้าเธอไม่สามารถทนต่อสภาวะที่รุนแรงเหล่านี้นอกจากภรรยาของเขา เขาก็ยังห่วง Lin วัง ในใจของเขา ลุงวังได้แล้วเก่า ร่างกายของเขาจะโอเคในเย็นนี้แล้วเขาได้สูญเสียพ่อแม่ของเขา เขาไม่ต้องวังลุงจะปล่อยให้เขาเกินไปบุตรดานิว Ceng Xiaoniu เพิ่งเข้าร่วมนิกายเมฆขาว และเป็นเฉพาะที่เวทีรวมตัวฉี แม้ว่าสถานะของเขาสูงกว่าปุถุชน ระดับของเขา เขาก็ไร้ประโยชน์ในสงครามนี้ดัง แม้ว่าเขาพยายามมองหาพ่อ พันธมิตรนิกายสี่มีขนาดใหญ่เกินไป ปุถุชนเกือบทั้งหมดได้ถูกย้ายไปล้างหิมะ และได้แพร่หลายไปทั่วประเทศเว้นแต่ว่าเขาอยู่ในระดับที่สูงมากปลูก ได้ไม่มีทางสำหรับเขาไปหาพ่อแม่ของเขาNiu ดาเขาลืมนานหิมะนี้ได้รับตกหลุม ทุกวัน เขาจะตื่นขึ้นมาพบคนใกล้เขาแช่แข็งตายในเวลาเดียวกัน เขายังสังเกตเห็นพลังลึกลับของแกะสลักขนาดเล็กรอบคอของเขา ทุกครั้งที่เขารู้สึกเย็น ความอบอุ่นจะมาจากการแกะสลัก และแพร่กระจายไปทั่วร่างกายของเขา ไม่ว่าวิธีการเย็นกลายเป็น เขาสามารถอย่างปลอดภัยสดผ่านมันหลังจากตระหนักถึงพลังของการแกะสลัก นิวดาก็รู้สึกเหมือนเขาไม่รู้หลินวังด้วยอีกต่อไป ว่าเขาไม่เคยเห็นผ่านคนที่แต่เนื่องจากการดำรงอยู่ของไม้แกะสลัก เขารู้สึกผ่อนคลายมากขึ้นเกี่ยวกับภรรยาของเขา ตราบใดที่ภรรยาของเขาไม่ได้เอาไม้แกะสลัก เธอยังจะไม่แช่แข็งตายอย่างไรก็ตาม เป็นเวลา เขามองหิมะสิ้น และหัวใจของเขาเริ่มสิ้นหวังอีกครั้งหิมะในท้องฟ้าลดลง แต่ยังคง ดำเนินต่อไปอยู่ไม่รู้จบในระหว่างวันเหล่านี้ จำนวนมากของปุถุชนแอบหนี พวกเขาต้องหนีไปยังประเทศใกล้เคียง แม้ว่าพวกเขาจะแพ้ทุกอย่าง อย่างน้อยพวกเขายังคงมีความหวังบางอย่างก็กล่าวว่า ประเทศที่อยู่ติดกันไม่มีเมฆใด ๆ มันเป็นเหมือนปกติฤดูใบไม้ผลิในประเทศเหล่านั้น ทุกอย่างเป็นปกติ และดวงอาทิตย์ก็ส่องแสงในตอนเช้า นิวดาเป็นคนแรกที่ตื่นขึ้นมา เขาตื่นจากเตียงของเขา หลังเขานอนบุตรชายหากมองจากถนนเดียวกันกับเขา หนุ่มคนนี้เป็นคนยากที่มักจะทำงานร่วมกับดา Niuเขาเป็นเด็กที่เรียบง่าย Niu ดาเขามี push แต่เขาก็แช่แข็ง เขาวางพระหัตถ์บนจมูกของเด็ก และยิ้มดี ๆ "เขาจะตาย..." เขากระซิบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อใดก็ตามที่เขาเห็นคนหนาวตายเจ็บปวดที่เขาจะรู้สึกเป็นถ้ามีคนแทงหัวใจของเขา มันไม่ได้ว่าเขาได้รับการดูแลเกี่ยวกับพวกเขา แต่เป็นเพราะความรู้สึกของความกลัวและกังวลสำหรับภรรยาของเขาก็ลุกขึ้นใช้เวลานานมาก

เขาเป็นห่วงว่าภรรยาของเขาจะปล่อยให้เขาถ้าเธอไม่สามารถทนต่อสภาวะรุนแรงเหล่านี้

นอกเหนือไปจากภรรยาของเขาเขาก็ยังกังวลเกี่ยวกับวังหลิน ในใจของเขาลุงวังเก่าที่มีอยู่แล้ว ร่างกายของเขาจะโอเคในเย็นนี้หรือไม่?

เขาได้สูญเสียพ่อแม่ของเขาอยู่แล้ว เขาไม่ได้ต้องการลุงวังจะปล่อยให้เขามากเกินไป

ลูกชายดา Niu ของ Ceng Xiaoniu เพิ่งเข้าร่วมเมฆขาวนิกายและเป็นเพียงในขั้นตอนการควบแน่นฉี แม้ว่าสถานะของเขาสูงกว่าปุถุชน 'ที่มีระดับของเขาเขาก็ไม่มีประโยชน์ในสงครามครั้งนี้

เป็นผลให้แม้ว่าเขาจะพยายามที่จะมองหาพ่อแม่ของเขา สี่นิกายพันธมิตรมีขนาดใหญ่เกินไป เกือบทั้งหมดของปุถุชนที่ได้รับการย้ายไปล้างหิมะและกระจายอยู่ทั่วประเทศ

เว้นแต่เขามีระดับการเพาะปลูกสูงมากไม่มีทางที่เขาจะได้พบกับพ่อแม่ของเขา

ดา Niu ได้ลืมว่าระยะเวลาที่หิมะนี้ได้รับการลดลง ทุกวันเขาจะตื่นขึ้นมาหาคนที่อยู่ใกล้เขาแช่แข็งไปสู่ความตาย

ในขณะเดียวกันเขาก็สังเกตเห็นอำนาจลึกลับของการแกะสลักขนาดเล็กรอบคอของเขา ทุกครั้งที่เขารู้สึกเย็นความอบอุ่นจะมาจากการแกะสลักและการแพร่กระจายไปทั่วร่างกายของเขา ไม่ว่ามันจะกลายเป็นเย็นเขาสามารถมีชีวิตอยู่ได้อย่างปลอดภัยผ่านมัน

หลังจากที่รู้ว่าพลังของการแกะสลักที่ดา Niu ก็รู้สึกเหมือนเขาไม่ได้รู้ว่าหลินวังเช่นเดียวอีกต่อไปเช่นถ้าเขาไม่เคยเห็นผ่านชายชราคนหนึ่งว่า

แต่เป็นเพราะการดำรงอยู่ของไม้แกะสลักที่เขารู้สึกผ่อนคลายมากขึ้นเกี่ยวกับภรรยาของเขา ตราบใดที่ภรรยาของเขาไม่ได้นำไม้แกะสลักเธอก็จะไม่ถูกแช่แข็งไปสู่ความตาย

แต่เมื่อเวลาผ่านไปเขามองที่หิมะไม่มีที่สิ้นสุดและหัวใจของเขาเริ่มที่จะสิ้นหวังอีกครั้ง

หิมะในท้องฟ้าลดลง แต่ยังคงยังคงตกอย่างไม่มีที่สิ้นสุด

ในช่วงวันนี้จำนวนมากของปุถุชนแอบหนี พวกเขาต้องการที่จะหลบหนีไปยังประเทศใกล้เคียง แม้ว่าพวกเขาจะมีให้ทุกอย่างอย่างน้อยพวกเขายังคงมีความหวัง

มันก็บอกว่าประเทศที่อยู่ติดกันไม่ได้มีเมฆใด ๆ มันเป็นเหมือนฤดูใบไม้ผลิปกติในประเทศเหล่านั้น; ทุกอย่างเป็นปกติและดวงอาทิตย์ส่องแสง

ในตอนเช้าดา Niu เป็นคนแรกที่จะตื่นขึ้นมา เขาลุกขึ้นจากเตียงของเขา หลังเขานอนหลับบุตรชายคนที่สองของเจ้าของร้านจากถนนเช่นเดียวกับเขา ชายหนุ่มคนนี้เป็นคนขยันที่มักจะทำงานร่วมกันกับดา Niu

เขาเป็นเด็กที่เรียบง่าย ดา Niu ผลักดันให้เขา แต่เขาก็แข็ง เขาวางพระหัตถ์เหนือจมูกของเด็กและยิ้มอย่างขมขื่น "เขาตายแล้ว ... " เขากระซิบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อใดที่เขาเห็นใครบางคนยืนแข็งตาย ความเจ็บปวด เขาจะรู้สึกยังไง ถ้าคนแทงหัวใจของเขา มันไม่ใช่ว่าเขาแคร์พวกเขา แต่เป็นเพราะความรู้สึกของความกลัวและกังวลสำหรับภรรยาของเขาเกิดขึ้นมากครั้งเขากังวลว่าภรรยาของเขาจะปล่อยให้เขาถ้าเธอไม่สามารถทนต่อสภาวะที่รุนแรงเหล่านี้นอกจากภรรยาของเขา เขาก็เป็นห่วง หวัง หลิน ในจิตใจของเขา ลุงหวังก็อายุมากแล้ว จะร่างกายของเขาได้ในเย็นนี้เขาได้สูญเสียพ่อแม่ของเขา เขาไม่ได้ต้องการให้คุณลุงหวังที่จะให้เขาด้วยดา Niu ลูกชาย ceng xiaoniu ได้เข้าร่วมเพียงเมฆสีขาวฟ้าและเป็นเพียงที่ฉีแน่นเวที ถึงแม้ว่าสถานะของเขาสูงกว่าปุถุชน ' ที่มีระดับของเขา เขาไม่ได้ใช้ในสงครามนี้ผล แม้ว่าเขาพยายามตามหาพ่อแม่ของเขา สี่นิกายพันธมิตรมีขนาดใหญ่เกินไป เกือบทั้งหมดของมนุษย์ได้ถูกย้ายไปที่หิมะที่ชัดเจนและถูกกระจายไปทั่วประเทศนอกจากเขาจะมีระดับการปลูกสูงมาก ไม่มีหนทางที่เขาจะตามหาพ่อแม่ต้าหนิวลืมไปนาน หิมะนี้ถูกล้มได้ ในทุกๆวันเขาจะตื่นพบใครที่อยู่ใกล้เค้าแข็งตายในเวลาเดียวกัน เขาก็สังเกตเห็นพลังลึกลับของขนาดเล็กแกะสลักรอบคอของเขา ทุกครั้งที่เขารู้สึกหนาว อบอุ่น จะมาจากการแกะสลักและการกระจายทั่วตัวของเขา ไม่ว่าจะหนาวแค่ไหน ก็เขาอย่างปลอดภัยสามารถใช้ชีวิตผ่านหลังจากทราบว่าพลังของแกะสลัก ต้าหนิวรู้สึกว่าเหมือนเขา ไม่รู้หวังหลินเป็นอย่างดีแล้ว ราวกับว่าเขาไม่เคยเห็นชายแก่คนนั้นแต่เพราะการมีอยู่ของงานแกะสลักไม้ เขารู้สึกผ่อนคลายมากขึ้นเกี่ยวกับภรรยาของเขา ตราบใดที่ภรรยาของเขาไม่ได้เอาไม้แกะสลัก เธอยังคงแข็งตายอย่างไรก็ตาม เมื่อเวลาผ่านไป เขามองดูหิมะที่ไม่มีที่สิ้นสุดและหัวใจของเขาเริ่มสิ้นหวังอีกแล้วหิมะในท้องฟ้าลดลงแต่ก็ยังตกอย่างไม่สิ้นสุดในระหว่างวันเหล่านี้ มากปุถุชนแอบหนี พวกเขาต้องการที่จะหลบหนีไปยังประเทศใกล้เคียง แม้ว่าพวกเขาจะให้ทุกอย่าง อย่างน้อยพวกเขาก็ยังมีความหวังมันถูกกล่าวว่า ประเทศที่อยู่ติดกัน ไม่มีเมฆ มันเหมือนฤดูใบไม้ผลิปกติในประเทศเหล่านั้น ทุกอย่างเป็นปกติ และดวงอาทิตย์กำลังส่องแสงในตอนเช้า ต้าหนิว เป็นคนแรกที่ตื่น เขาลุ