My Messy RoomI am currently sitting

My Messy Room
I am currently sitting in my bedroom, on a cold winter day. My feet touching the rough surface of my ancient Persian carpet, walls of orangey orange stare at me through the pictures on them, and the mountains of dirty clothes falling over me as if there was an avalanche going on. Today is not going well as I feel stressed from all the chores that I have, plus the cleaning of my over infected room. Even though every visitor that gets to see my room may suffer blindness from seeing the mess, I love this room because it has a certain warmth and glow that allows my mind to rest in peaceful bliss. Yes, maybe there is a smell of wet dog and there are pets that I never brought home crawling around every corner of this room but it is the place where I grew up and feel safe to be when I am down. There are so many great treasures hidden in this room that as soon as I clean, I feel water drops fall from my dark brown eyes and run across my cheeks until they fall from my chin and hit the floor. Out of a 24 hour day I may only take 7 hours to get this place spotless and be able to observe the wonders hidden inside of the black door that covers the entrance.

The day has come so I have to clean my room. I get the mop, the broom, and cleaning chemicals my mom has left for me. Every step I give liberates a smell that makes my nose want to give up on me. The orangey orange walls seem to cry for the day the spiders will not crawl up on them anymore. My carpet at last is vacuumed with a 50 year old vacuum that my grandma had left for me. I can’t believe that my room looks so big and clean in such a short period of time. The walls are now more of a bright orangey orange and the carpet gives a nice tropical fruit smell from a chemical I have to put on it. My mother as soon as she arrives from her job runs to me and gives me 20 dollars so I don’t understand why I don’t like cleaning my room if I get rewarded for doing it. My drawers are not vomiting my clothing out of...

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ห้องของฉันยุ่ง
ฉันขณะกำลังนั่งในห้องนอนของฉัน ในวันหนาวเย็น เท้าของฉันสัมผัสพื้นผิวหยาบของฉันพรมเปอร์เซียโบราณ กำแพงส้ม orangey มองที่ฉันผ่านรูปภาพได้ และภูเขาของเสื้อผ้าที่สกปรกตกข้าว่ามีหิมะถล่มที่เกิดขึ้น วันนี้ไม่ได้ไปดีเป็นรู้สึกเครียดจากงานทั้งหมดที่ฉันมี พร้อมทำความสะอาดมากกว่าฉันติดห้อง แม้ว่าผู้เข้าชมทุกที่ได้รับการดูค่ะอาจประสบตาบอดเห็นระเบียบ ฉันรักห้องนี้เนื่องจากมันมีความอบอุ่นและเรืองแสงที่ช่วยให้ใจพักผ่อนในสันติสุขบาง ใช่ บางทีมีกลิ่นสุนัขเปียก และมีสัตว์เลี้ยงที่ฉันไม่เคยมาบ้านตระเวนทั่วทุกมุมของห้องนี้ แต่มันเป็นที่ฉันโตขึ้น และรู้สึกปลอดภัยเมื่อฉันลง มีสมบัติดีจำนวนมากที่ซ่อนอยู่ในห้องนี้ทันทีฉัน สะอาด รู้สึกน้ำหยดตกจากตาสีน้ำตาลเข้ม และรันบนแก้มของฉันจนกระทั่งพวกเขาตกจากชิ้นของฉัน และตีพื้น จากวันละ 24 ชั่วโมง ฉันนำ 7 ชั่วโมงสถานที่นี้สะอาด และสามารถสังเกตเห็นความมหัศจรรย์ที่ซ่อนอยู่ในประตูสีดำที่ครอบคลุมเข้าได้

วันมาเพื่อให้มีการทำความสะอาดห้องของฉัน ฉันได้รับการซับ ไม้กวาด และทำความสะอาดสารเคมีจากแม่ของฉันสำหรับฉัน ทุกขั้นตอนผมให้ liberates กลิ่นที่จมูกของฉันต้องการให้ค่ากับฉัน ผนังสีส้ม orangey ดูเหมือนจะ ร้องไห้วันแมงมุมจะตระเวนขึ้นกับพวกเขาอีกต่อไป พรมของฉันในที่สุดเป็น vacuumed กับสุญญากาศอายุกว่า 50 ปีที่คุณยายของฉันได้ทิ้งฉัน ฉันไม่สามารถเชื่อว่า ห้องดู สงบเสงี่ยมในดังกล่าวเป็นระยะเวลาสั้น ๆ ดังนั้น ผนังก็ของออเร้นจ์ orangey สดใส และพรมให้ดีผลไม้กลิ่นจากสารเคมีต้องใส่มัน แม่ของฉันเป็นเธอมาจากงานของเธอทำให้ฉัน และให้ฉัน 20 ดอลลาร์ เพื่อไม่เข้าใจทำไมไม่ชอบทำความสะอาดห้องของฉันถ้าฉันได้รับรางวัลสำหรับการทำมัน ลิ้นชักของฉันไม่ได้อาเจียนเสื้อผ้าของฉันออกมาจาก...

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เรื่องห้อง
ตอนนี้ฉันนั่งอยู่ในห้องนอนของฉันในวันฤดูหนาวที่หนาวเย็น เท้าของฉันสัมผัสพื้นผิวขรุขระของพรมเปอร์เซียโบราณ ของ ผนัง มองส้ม orangey ที่ฉันผ่านภาพเหล่านั้น และภูเขาของเสื้อผ้าสกปรกล้มฉันราวกับว่ามีหิมะถล่มเกิดขึ้น วันนี้ไม่ไปตามที่ผมรู้สึกเครียดจากการทำงานทุกอย่างที่ผมมีพลัสความสะอาดของห้องฉันติดเชื้อ แม้ทุกผู้เข้าชมที่ได้เห็นห้องผมอาจประสบตาบอดเห็นยุ่ง ผมรักห้องนี้ เพราะมันบาง ความอบอุ่นและเรืองแสงที่ช่วยให้จิตใจได้พักผ่อนในความสุขสงบ ใช่บางทีมีกลิ่นหมาเปียก และมีสัตว์เลี้ยงที่ผมไม่เคยพามาบ้านคลานไปทั่วทุกมุมของห้อง แต่มันเป็นสถานที่ที่ฉันเติบโตขึ้น และรู้สึกปลอดภัยเมื่อฉันลง มีขุมทรัพย์มากมายซ่อนอยู่ในห้องนี้ว่า ทันทีที่ผมสะอาด ผมรู้สึกว่าน้ำหยดลงจากดวงตาสีน้ำตาลเข้มของฉันและวิ่งผ่านแก้มของฉันจนล้มลงจากคางของฉันและตีพื้นจากวันเป็น 24 ชั่วโมง ฉันอาจใช้เวลาเพียง 7 ชั่วโมง เพื่อให้ได้ที่นี่สะอาดสะอ้านและสามารถสังเกตสิ่งมหัศจรรย์ที่ซ่อนอยู่ภายในของประตูสีดำที่คลุมทางเข้า

วันนี้ก็มา ฉันต้องทำความสะอาดห้อง ฉันเอาไม้ถูพื้น ไม้กวาด และเคมีภัณฑ์ทำความสะอาด แม่ก็ทิ้งฉัน ทุกย่างก้าวที่ฉันให้ปล่อยกลิ่นที่ทำให้จมูกของฉันต้องการให้ฉันหน่อยผนังสีส้ม orangey ดูเหมือนจะร้องไห้ทั้งวัน แมงมุมจะไม่คลานขึ้นไปบนเขาอีก ชั้นพรมในที่สุดดูดด้วยสูญญากาศ อายุ 50 ปี ที่ยายทิ้งไว้ให้ฉัน ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าห้องดูใหญ่และสะอาดเช่นในช่วงเวลาสั้น ๆของเวลาผนังมีมากกว่า orangey สีส้มสดใสและพรมให้กลิ่นผลไม้เขตร้อนที่ดีจากสารเคมีที่ฉันต้องใส่มัน แม่ของฉันทันทีที่เธอมาถึงจากงานของเธอ เรียกฉันและให้ฉัน 20 เหรียญ ก็เลยไม่เข้าใจว่าทำไมฉันไม่ชอบทำความสะอาดห้องฉัน ถ้าฉันได้รับรางวัลสำหรับการทำมัน ลิ้นชักจะไม่อาเจียน เสื้อผ้าของฉันออก . . . . . . .