My first day in school was unforget

My first day in school was unforgettable. I woke up early that day. I remember feeling very excited. My parents took a snap of me in my uniform.

When I entered school my classmates came running up and asked my name. When I entered the classroom my teacher told me to sit in the first bench.

During the lunch break I was very happy to eat with my new friends. After lunch my teacher told us stories and showed us pictures. When bell rang, I was first sad to leave my friends, but knew I could come back the next day. After that, I was not at all frightened of school.

My first day experience in school remains fresh in my mind and will remain forever.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วันแรกในโรงเรียนน่าจดจำ ตื่นเช้าวันนั้น ผมจำได้ว่า รู้สึกตื่นเต้นมาก พ่อเอาสแนปอินของฉันในเครื่องแบบของฉันเมื่อฉันใส่โรงเรียน เพื่อนร่วมชั้นของฉันทำงานขึ้นมา และถามชื่อของฉัน เมื่อฉันใส่เรียน ครูของฉันบอกฉันจะนั่งม้านั่งครั้งแรกในระหว่างพักเที่ยง ผมยินดีกินกับเพื่อนใหม่ของฉัน หลังอาหารกลางวัน ครูของฉันบอกเราเรื่องราว และแสดงให้เราเห็นภาพ เมื่อระฆังรัง ฉันเป็นครั้งแรกเศร้าไปเพื่อนของฉัน ได้รู้ว่า ฉันสามารถกลับมาในวันถัดไป หลังจากนั้น ผมไม่กลัวของโรงเรียนประสบการณ์วันแรกในโรงเรียนยังคงอยู่ในใจของฉัน และจะยังคงอยู่ตลอดไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วันแรกของฉันในโรงเรียนเป็นที่น่าจดจำ ฉันตื่นขึ้นมาในช่วงต้นของวันนั้น ผมจำได้ว่ารู้สึกตื่นเต้นมาก พ่อแม่ของฉันเอาสแน็ปของฉันในเครื่องแบบของฉัน. เมื่อฉันเดินเข้าไปในโรงเรียนเพื่อนร่วมชั้นของฉันมาทำงานขึ้นและถามชื่อของเรา เมื่อผมเข้าห้องเรียนครูของฉันบอกว่าฉันไปนั่งอยู่ในม้านั่งครั้งแรก. ในช่วงพักกลางวันที่ฉันมีความสุขมากที่จะกินกับเพื่อนใหม่ของฉัน หลังจากรับประทานอาหารกลางวันครูของฉันบอกกับเราว่าเรื่องราวและแสดงให้เราเห็นภาพ เมื่อระฆังดังขึ้นผมก็เศร้าแรกมาฝากเพื่อน ๆ ของฉัน แต่รู้ว่าผมสามารถกลับมาในวันรุ่งขึ้น หลังจากนั้นผมก็ไม่ได้ที่ทุกคนกลัวของโรงเรียน. ประสบการณ์วันแรกของฉันในโรงเรียนยังคงสดในใจของฉันและจะยังคงอยู่ตลอดไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วันแรกในโรงเรียนที่ถูกลืม ฉันตื่นเช้าวันนั้น จำได้ว่าตื่นเต้นมาก พ่อแม่ของฉันก็ตะครุบฉันในชุดนักเรียน

เมื่อฉันป้อนโรงเรียนเพื่อนร่วมชั้นวิ่งขึ้นและถามชื่อของฉัน เมื่อฉันเดินเข้าไปในห้องเรียน อาจารย์ของฉันบอกให้ฉันนั่งอยู่ในม้านั่งสำรองก่อน

ช่วงพักกลางวัน ผมมีความสุขมากที่ได้กินกับเพื่อนของฉันหลังจากรับประทานอาหารกลางวันคุณครูบอกเราเรื่องราวและแสดงให้เราเห็นภาพ เมื่อระฆังดังขึ้น ผมเป็นครั้งแรกที่เศร้ามาฝากเพื่อนๆ แต่ก็สามารถกลับมาได้ในวันถัดไป หลังจากนั้น ผมก็ไม่ได้ เลยกลัวโรงเรียน

ประสบการณ์วันแรกในโรงเรียนยังคงสดในจิตใจของฉัน และจะคงอยู่ตลอดไป