The smile left Holmes's face. He wa

The smile left Holmes's face. He was suddenly serious.
'May I see the letter?' he asked.
It was written in red, and the name at the bottom
was 'Jack the Ripper'. I still remember something of
what it said:
I love my work. My knife is nice and ready for the next
job. I can't wait to rip again.
Holmes turned to Lestrade. 'What are you doing to
stop this murderer?' he asked. 'It is clear that he will
kill again very soon.'
'Every extra policeman that we have will be in
Whitechapel at night,' Lestrade said. 'And we have a
little surprise for Jack the Ripper.' He looked at us
importantly. 'Some of our best and bravest
policemen will be dressed in women's clothes,' he
said. 'We will stop at nothing to catch this criminal.'
There was a moment's silence. Then Holmes and I
looked at one another and we both began to laugh.
We could not stop.
Lestrade turned very red. 'I see you are amused by
murder,' he said. 'You do not wish to work with us.
Well, I am a busy man. I must leave you. Goodbye,
Mr Holmes. Goodbye, doctor.'
Holmes stopped laughing immediately.
'Inspector,' he said, 'I want very much to work with
you. Let us meet this afternoon to discuss our plans.'
This made Lestrade much happier.
When he had left, I said to Holmes, 'You have
laughed at the police, but what ideas do you have
about these crimes? Who do you think the murderer
is?'
'I do not know who he is, Watson,' he told me, 'but I
believe I know what kind of man he is. He is far too
intelligent, too extraordinary a killer for our good
friend Lestrade and his policemen in dresses to
catch. No, he shall be mine. He is the criminal that I
have waited for. To destroy him will be the greatest
success of my life. I dream of it, Watson! I must
destroy him! I cannot fail!'
He was shaking with excitement. I had never seen
him like this before.
That afternoon he went to Scotland Yard. When he
came home, he was very quiet. Next day he
appeared dressed in old, dirty clothes.
'I am going to Whitechapel,' he told me. 'As you
know, I have rooms in several parts of London. For
the next three days I shall live among the poor
people of White chapel. Nobody will know who I am.
I shall talk to them and listen to everything that they
tell me.'
'May I come with you?' I asked, but he said, 'No,
Watson, you may not. If there is a murder, I shall send
for you. I shall need your help, old fellow, have no
fear of that!'
I spent a lonely evening in Baker Street. I was asleep
when, at half past two in the morning, a cab arrived
to take me to Whitechapel. Another woman had
met a violent death.
As I travelled through the dark, empty streets, London
seemed a strange and ghostly place - it lay there like
the body of a great animal, not sleeping but dead.
The driver took me east, towards the poorest parts of
the city.
He stopped in a narrow lane off Leadenhall Street. I
saw a group of policemen standing under a light,
and went up to them. Holmes was not there, but I
was introduced to the police doctor. He offered to
show me the body.
'I know you are a doctor,' he said, 'but I must warn
you. You have never seen anything like this before.'
He led me to a dark corner, where something lay
covered on the ground. He held up a light for me to
see and pulled back the cover.
No words can describe the awfulness of what I saw
then, For a moment my head felt light, I began to
shake and was afraid I would fall. The thing on the
ground had been a woman, but it was not a woman
now. It was no more than blood and meat, cut open
and ripped up with a terrible, unnatural violence. I
knew now why the killer called himself Jack the
Ripper.
The doctor covered the body, and I walked back to
the group of policemen.
'Have you seen Mr Holmes?' I asked one of them,
'Oh yes, sir,' he said. 'He was here with Inspector
Lestrade.
They carne straight from the other murder.'
'The other murder!' I cried. 'Has there been more than
one murder tonight?'
'Why yes, sir. Did you not know?'
At that moment I heard the sounds of a horse
corning into the lane, and a cab appeared.
'Get in, Watson!' a voice shouted, and Holmes
helped me into the cab.
'He has escaped,' he told me. 'We followed him, but
we have lost him.' His face was sad and tired. 'I want
to show you something interesting. Then we can go
home.'
The cab took us to a dark and dirty yard.
'The first woman died here,' Holmes said.
A policeman was standing in the yard. Holmes took a
light from him and shone it on the wall.
'Look at this, Watson,' he said.
These words were written on the wall:
No Time To Rip
'It is the murderer's hand-writing,' Holmes said. 'The
same as in the letter that Lestrade showed us.'
'What is happening?' I cried. 'I cannot understand
what this killer wants.'
'He wants everybody to be afraid of him,' Holmes
told me. 'He wants to be the most evil killer in the
world. He had to kill two women tonight, because he
did not have time to cut and rip the body of the first.
I think he heard somebody corning, and he had to
leave the body and run. Then he

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ยิ้มซ้ายหน้าของโฮลมส์ เขาก็ร้ายแรงทันที'อาจจะดูตัวอักษร ' เขาถามมันถูกเขียนขึ้นในสีแดง และชื่อที่ด้านล่างถูก 'แจ็กเดอะ' ฉันยังจำสิ่งที่สิ่งที่มันกล่าวว่า:ผมรักงานของฉัน มีดของฉันดี และพร้อมสำหรับการถัดไปงานนี้ ฉันไม่สามารถรอที่จะฉีกอีกโฮลมส์หันไป Lestrade ' สิ่งที่คุณกำลังทำการหยุดนี้ฆาตกร?' เขาถาม ' เป็นที่ชัดเจนว่า เขาจะฆ่าอีกครั้งเร็ว ๆ นี้ '' ทุกตำรวจพิเศษที่เรามีจะเจ็ตเวลากลางคืน Lestrade กล่าวว่า ' และเรามีการน้อยประหลาดใจสำหรับแจ็ค Ripper ที่ ' เขามองเราที่สำคัญ ' ของเราดีที่สุด และกล้าหาญตำรวจจะต้องสวมใส่ในเสื้อผ้าผู้หญิง เขากล่าวว่า 'เราจะหยุดยั้งที่จะจับอาชญากรนี้'มีความเงียบสักครู่ โฮล์มส์แล้วและมองคนอื่นและเรา ทั้งสองเริ่มที่จะหัวเราะเราไม่สามารถหยุดLestrade เปิดแดงมาก ' ฉันเห็นคุณมีขบขันด้วยฆาตกรรม เขากล่าวว่า ' คุณไม่ต้องการทำงานกับเราดี ผมเป็นคนไม่ว่าง ฉันต้องปล่อยคุณ บอกลานายโฮล์มส์ บอกลา แพทย์.'โฮลมส์หยุดหัวเราะทันที'ตรวจสอบ เขากล่าวว่า, ' ฉันต้องมากการทำงานกับคุณ ให้เราตอบสนองบ่ายนี้เพื่อหารือเกี่ยวกับแผนการของเรา 'นี้ทำ Lestrade มีความสุขมากเมื่อเขาได้จากไป ผมพูดกับโฮล์มส์, ' คุณมีหัวเราะเยาะตำรวจ แต่คิดว่าคุณทำได้เกี่ยวกับอาชญากรรมเหล่านี้ ที่คุณคิดว่า ฆาตกรเป็นอย่างไร ''ไม่รู้ที่เขามี วัตสัน เขาบอก, ' แต่เชื่อฉันรู้ว่าเขาเป็นคนประเภทไหน เขาเป็นที่ไกลเกินไปอัจฉริยะ นักฆ่าที่ธรรมดาเกินไปสำหรับเราดีเพื่อน Lestrade และตำรวจของเขาในชุดการจับ ไม่มี เขาจะระเบิด เขาเป็นอาชญากรที่ฉันต้องรอสำหรับ การทำลายเขาจะยิ่งใหญ่ที่สุดความสำเร็จของชีวิต ฉันฝันของมัน Watson ฉันต้องทำลายเขา ผมไม่ล้มเหลว!'เขาถูกสั่น ด้วยความตื่นเต้น ผมไม่เคยเห็นเขาเช่นนี้มาก่อนบ่ายวันนั้นเขาไปถึงสกอตแลนด์ยาร์ด เมื่อเขามาที่บ้าน เขาก็เงียบ วันถัดไปเขาปรากฏเสื้อผ้าเก่า สกปรกแต่งตัวใน 'ฉันจะเจ็ต เขาบอก ' คุณรู้ ได้ในหลาย ๆ ส่วนของลอนดอน สำหรับสามวันถัดไปฉันจะอยู่กับคนจนคนของโบสถ์สีขาว ไม่มีใครจะรู้ว่าฉันเป็นใครฉันจะพูดคุยกับพวกเขา และฟังทุกสิ่งที่พวกเขาบอกฉัน.''อาจฉันมาพร้อมกับคุณ' ถาม แต่เขากล่าว ว่า, ' ไม่มีวัตสัน คุณอาจไม่ ถ้ามีการฆาตกรรม ฉันต้องส่งสำหรับคุณ จะต้องช่วย เพื่อนเก่า ไม่มีกลัวว่า!'ผมใช้เวลายามเย็นโดดเดี่ยวบนถนนเบเกอร์ ผมนอนหลับเมื่อ ที่ครึ่งผ่านสองในตอนเช้า ห้องโดยสารที่มาถึงนำฉันไปเจ็ต ผู้หญิงอีกคนพบการตายขณะที่เดินทางผ่านความมืด ว่างเปล่าถนน ลอนดอนดูเหมือนสถานแปลก และน่ากลัว - มันวางมีเช่นร่างกายของสัตว์ดี ไม่ได้หลับแต่ตายไดรเวอร์เอาฉันตะวันออก ไปสู่ส่วนยากจนที่สุดของเมืองเขาหยุดในช่องทางแคบปิดถนน Leadenhall ผมเห็นกลุ่มของตำรวจที่ยืนอยู่ในห้องแสงและก็ขึ้นไป โฮลมส์ไม่มี แต่แพทย์ตำรวจนำมา เขาเสนอให้แสดงตัวเขากล่าว 'ฉันรู้ว่า คุณเป็นหมอ , ' แต่ฉันต้องเตือนคุณ คุณไม่เคยเห็นอะไรเช่นนี้มาก่อน.'เขานำฉันไปมุมมืด วางบางสิ่งบางอย่างครอบคลุมพื้น เขาจัดขึ้นไฟให้ดู และดึงฝาหลังขึ้นไม่สามารถอธิบาย awfulness ของสิ่งที่ผมเห็นแล้ว ช่วงแสงรู้สึกว่าหัวของฉัน ฉันเริ่มเขย่า และกลัวผมจะตก สิ่งที่ในการพื้นดินได้ผู้หญิง แต่ก็ไม่ได้เป็นผู้หญิงตอนนี้ ก็ไม่เกินเลือดและเนื้อสัตว์ ตัดเปิดและริพมาขึ้นกับความรุนแรงน่ากลัว ผิดธรรมชาติ ผมรู้ว่าตอนนี้ ทำไมนักฆ่าที่เรียกตัวเองแจ็คริปเปอร์หมอปกคลุมร่างกาย และผมเดินกลับไปกลุ่มของตำรวจ'คุณเห็นนายโฮล์มส์ไม่' ถามหนึ่งของพวกเขา' โอ้ ใช่ ที่รัก เขากล่าวว่า ' นี่เขาก็ มีการตรวจสอบLestradeพวกเขา carne ตรงจากฆาตกรรมอื่น ๆ .''อื่น ๆ สังหาร' ฉันร้องไห้ ' ได้รับมีมากกว่าคืนหนึ่งฆาตกรรม?'' ทำไมใช่ ที่รัก คุณไม่รู้หรือไม่ 'ในขณะที่ ผมได้ยินเสียงของม้าcorning เดอะเลน และห้องโดยสารที่ปรากฏ'ขอรับ Watson ' เสียงตะโกน และโฮล์มส์ช่วยให้ฉันเข้าไปในห้องโดยสาร'เขาได้หลบหนีไป เขาบอก ' เราตามเขา แต่เราได้สูญเสียเขา ' ใบหน้าของเขาเป็นเรื่องน่าเศร้า และเหนื่อย ' ต้องแสดงคุณสิ่งที่น่าสนใจ แล้ว เราสามารถไปบ้าน.'แท็กซี่พาเราไปบ้านมืด และสกปรก'ผู้หญิงคนแรกเสียชีวิตนี่ โฮล์มส์กล่าวตำรวจกำลังยืนอยู่ในบ้าน โฮล์มส์เอาการแสงจากเขา และส่องบนผนัง'ดูที่นี้ วัตสัน เขากล่าวว่าคำเหล่านี้เขียนบนผนัง:ไม่มีเวลาริพ'มันเป็นฆาตกรที่เขียน โฮล์มส์กล่าว ' การเดียวกันเช่นตัวอักษร Lestrade ที่แสดงให้เราเห็น ''เฟส' ฉันร้องไห้ ' ไม่เข้าใจสิ่งที่ต้องการปืนนี้ ''อยากเป็นทุกคนกลัวของเขา โฮลมส์บอกฉัน ' อยากเป็นฆาตกรร้ายมากที่สุดในการโลก เขาต้องฆ่าผู้หญิงสองคืนนี้ เนื่องจากเขาไม่มีเวลาในการตัด และคัดลอกตัวแรกผมคิดว่า เขาได้ยินคน corning และเขาต้องออกจากร่างกาย และเรียกใช้ แล้วเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รอยยิ้มซ้ายใบหน้าของโฮล์มส์ เขาเป็นเรื่องร้ายแรงอย่างกระทันหัน.
'ขอดูตัวอักษร? เขาถาม.
มันถูกเขียนด้วยสีแดงและชื่อที่ด้านล่าง
เป็นของแจ็คเดอะริปเปอร์ ' ผมยังจำได้บางสิ่งบางอย่างของ
สิ่งที่มันกล่าวว่า:
ฉันรักการทำงานของฉัน มีดของฉันเป็นสิ่งที่ดีและพร้อมสำหรับการต่อไป
งาน ฉันไม่สามารถรอที่จะตัดอีกครั้ง.
โฮล์มส์หันไปเลสเตรด 'คุณกำลังทำอะไรเพื่อ
หยุดฆาตกรนี้หรือไม่?' เขาถาม. "มันเป็นที่ชัดเจนว่าเขาจะ
ฆ่าอีกครั้งเร็ว ๆ นี้. '
' ตำรวจทุกคนพิเศษที่เรามีจะอยู่ใน
Whitechapel ในเวลากลางคืน 'เลสเตรดกล่าวว่า 'และเรามี
ความประหลาดใจเล็ก ๆ น้อย ๆ สำหรับแจ็คเดอะริปเปอร์. เขามองมาที่พวกเรา
ที่สำคัญ 'บางส่วนของที่ดีที่สุดและกล้าหาญของเรา
ตำรวจจะสวมเสื้อผ้าของผู้หญิง "เขา
กล่าวว่า 'เราจะไม่หยุดยั้งที่จะจับความผิดทางอาญานี้.
มีความเงียบขณะเป็น จากนั้นโฮล์มส์และฉัน
มองไปที่อีกคนหนึ่งและเราทั้งสองเริ่มที่จะหัวเราะ.
เราไม่สามารถหยุด.
เลสเตรดเปลี่ยนเป็นสีแดงมาก 'ฉันเห็นคุณจะสนุกกับ
การฆาตกรรม "เขากล่าวว่า 'คุณไม่ต้องการที่จะทำงานร่วมกับเรา.
ดีฉันเป็นคนไม่ว่าง ผมต้องปล่อยให้คุณ Goodbye,
นายโฮล์มส์ Goodbye, แพทย์.
โฮล์มส์หยุดหัวเราะทันที.
'ตรวจสอบ' เขากล่าวว่า 'ฉันต้องการอย่างมากที่จะทำงานกับ
คุณ ให้เราไปพบช่วงบ่ายวันนี้เพื่อหารือเกี่ยวกับแผนการของเรา.
นี้ทำให้มีความสุขมากเลสเตรด.
เมื่อเขาทิ้งผมพูดกับโฮล์มส์ 'คุณได้
หัวเราะเยาะตำรวจ แต่สิ่งที่คุณคิดมี
เกี่ยวกับการก่ออาชญากรรมเหล่านี้หรือไม่ คุณคิดว่าใครเป็นฆาตกร
คืออะไร? '
' ผมไม่ทราบว่าเขาเป็นใครวัตสัน "เขาบอกผมว่า ' แต่ฉัน
เชื่อว่าฉันรู้ว่าสิ่งที่ชนิดของคนที่เขาเป็น เขาอยู่ไกลเกินไป
ฉลาด, ไม่ธรรมดาเกินไปสำหรับนักฆ่าที่ดีของเรา
เพื่อนเลสเตรดและตำรวจของเขาในชุดที่จะ
จับ ไม่มีเขาจะเป็นของเรา เขาเป็นความผิดทางอาญาที่ฉัน
ได้รอคอย ที่จะทำลายเขาจะเป็นที่ยิ่งใหญ่ที่สุด
ที่ประสบความสำเร็จในชีวิตของฉัน ฉันฝันของมันวัตสัน! ผมต้อง
ทำลายเขา! ฉันไม่สามารถล้มเหลว! '
เขาก็สั่นด้วยความตื่นเต้น ผมไม่เคยเห็น
เขาเช่นนี้มาก่อน.
บ่ายวันนั้นเขาไปสกอตแลนด์ยาร์ด เมื่อเขา
กลับมาถึงบ้านเขาก็เงียบสงบมาก วันรุ่งขึ้นเขา
ปรากฏตัวในชุดเก่าเสื้อผ้าที่สกปรก.
'ฉันจะ Whitechapel "เขาบอกผมว่า 'ในขณะที่คุณ
รู้ว่าฉันมีห้องในหลายส่วนของกรุงลอนดอน สำหรับ
สามวันถัดไปผมจะมีชีวิตอยู่ในหมู่คนยากจน
ผู้คนในโบสถ์สีขาว ไม่มีใครจะรู้ว่าผมเป็นใคร.
ฉันจะพูดคุยกับพวกเขาและฟังทุกอย่างที่พวกเขา
บอกฉัน. '
' ฉันอาจมาพร้อมกับคุณ? ผมถาม แต่เขาบอกว่า 'ไม่
วัตสันคุณอาจไม่ได้ หากมีการฆาตกรรมผมจะส่ง
ให้คุณ ฉันจะต้องการความช่วยเหลือของคุณเพื่อนเก่าไม่มี
ความกลัวของที่! '
ผมใช้เวลาช่วงเย็นเหงาในถนนเบเกอร์ ผมก็หลับไป
เมื่อเวลา 02:30 ในตอนเช้ารถแท็กซี่มาถึง
พาฉันไป Whitechapel ผู้หญิงอีกคนหนึ่งได้
. พบกับความตายความรุนแรง
ขณะที่ผมเดินทางผ่านความมืดถนนที่ว่างเปล่า, ลอนดอน
ดูเหมือนสถานที่แปลกและน่ากลัว - มันวางมีเช่น
ร่างกายของสัตว์ที่ดีไม่ได้นอน แต่ตาย.
คนขับรถพาฉันไปทางทิศตะวันออกไปทาง ส่วนที่ยากจนที่สุดของ
เมือง.
เขาหยุดในเลนแคบปิดบนถนนลีเด็ ผม
เห็นกลุ่มตำรวจยืนอยู่ใต้แสงให้
ไปขึ้นกับพวกเขา โฮล์มส์ไม่ได้มี แต่ฉัน
ได้รับการแนะนำให้รู้จักกับหมอตำรวจ เขาเสนอที่จะ
แสดงให้ฉันร่างกาย.
'ฉันรู้ว่าคุณหมอ' เขากล่าวว่า ' แต่ฉันต้องเตือน
คุณ คุณไม่เคยเห็นอะไรเช่นนี้มาก่อน. '
เขาพาฉันไปมุมมืดที่บางสิ่งบางอย่างวาง
ปกคลุมบนพื้นดิน เขาจัดขึ้นแสงสำหรับผมที่จะ
เห็นและดึงกลับปก.
ไม่มีคำพูดใดสามารถอธิบายความน่ากลัวของสิ่งที่ผมเห็น
แล้วสำหรับช่วงเวลาที่หัวของฉันรู้สึกแสงผมเริ่มที่จะ
สั่นและกลัวผมจะตก สิ่งที่อยู่บน
พื้นดินได้รับผู้หญิงคนหนึ่ง แต่มันไม่เป็นผู้หญิงคนหนึ่ง
ในขณะนี้ มันเป็นไม่เกินเลือดและเนื้อสัตว์ตัดเปิด
และฉีกขึ้นกับน่ากลัว, ความรุนแรงที่ผิดธรรมชาติ ผม
รู้แล้วว่าทำไมนักฆ่าที่เรียกตัวเองว่าแจ็คเดอะ
ริปเปอร์.
แพทย์ปกคลุมร่างกายและฉันเดินกลับไปที่
กลุ่มของตำรวจ.
'คุณได้เห็นนายโฮล์มส์' ฉันถามหนึ่งของพวกเขา
'โอ้ใช่ครับ "เขากล่าว 'เขาอยู่ที่นี่กับสารวัตร
เลสเตรด.
พวกเขาขลุกขลิกตรงจากการฆาตกรรมอื่น ๆ .'
'การฆาตกรรมอื่น ๆ ! ฉันร้องไห้. 'ได้มีมากกว่า
หนึ่งคืนฆาตกรรม?'
'ทำไมใช่ครับ คุณไม่ได้รู้? "
ในขณะที่ผมได้ยินเสียงของม้า
Corning เข้าไปในช่องทางและรถแท็กซี่ปรากฏ.
'รับในวัตสัน! เสียงตะโกนและโฮล์มส์
ช่วยให้ฉันเข้าไปในรถแท็กซี่.
'เขาได้หลบหนีออก "เขาบอกผมว่า "เราตามเขา แต่
เราได้สูญเสียเขา. ใบหน้าของเขาเป็นเรื่องน่าเศร้าและเหนื่อย 'ฉันต้องการ
ที่จะแสดงให้คุณเห็นสิ่งที่น่าสนใจ จากนั้นเราก็สามารถไป
ที่บ้าน.
รถแท็กซี่พาเราไปลานมืดและสกปรก.
'ผู้หญิงคนแรกเสียชีวิตที่นี่' โฮล์มส์กล่าวว่า.
ตำรวจกำลังยืนอยู่ในบ้าน โฮล์มส์เอา
. แสงจากเขาและส่องบนผนัง
'ดูที่นี้วัตสัน "เขากล่าว.
คำพูดเหล่านี้ถูกเขียนบนผนัง:
ไม่มีเวลาที่จะฉีก
' มันเป็นฆาตกรมือเขียน 'โฮล์มส์กล่าวว่า "The
เช่นเดียวกับในตัวอักษรที่แสดงให้เราเห็นเลสเตรด. '
' สิ่งที่เกิดขึ้น? ฉันร้องไห้. 'ฉันไม่สามารถเข้าใจ
สิ่งที่นักฆ่านี้ต้องการ.'
'เขาต้องการให้ทุกคนที่จะต้องกลัวของเขาว่า' โฮล์มส์
บอกผมว่า 'เขาอยากจะเป็นนักฆ่าที่ชั่วร้ายมากที่สุดใน
โลก เขาจะฆ่าผู้หญิงสองคนในคืนนี้เพราะเขา
ไม่ได้มีเวลาที่จะตัดและฉีกร่างของแรก.
ผมคิดว่าเขาได้ยินเสียงใครบางคน Corning, และเขาก็จะ
ออกจากร่างกายและการทำงาน จากนั้นเขาก็

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รอยยิ้มจากใบหน้า โฮล์มส์ . เขาซีเรียสทันที" ผมเห็นจดหมาย ? เขาถามมันถูกเขียนด้วยสีแดง และชื่อที่ด้านล่างคือ " แจ็ค เดอะ ริปเปอร์ " ผมยังจำบางอย่างสิ่งที่มันพูดว่า :ฉันรักงานของฉัน มีดของฉันดีและพร้อมสำหรับการถัดไปงาน ฉันไม่สามารถรอที่จะฉีกอีกโฮล์มส์กลายเป็นเลสเตรด’ คุณทำอะไรกับหยุดฆาตกร ? " เขาถาม มันเป็นที่ชัดเจนว่าเขาจะฆ่าอีกในไม่ช้า . . .ทุกพิเศษตำรวจ ที่ เรา ได้ จะอยู่ในฆาตกรในเวลากลางคืน , " " เลสเตรด กล่าว และ เรา มีแปลกใจเล็ก ๆน้อย ๆสำหรับแจ็ค เดอะ ริปเปอร์ เขามองดูเราที่สำคัญ . . . บางส่วนของที่ดีที่สุดและกล้าหาญที่สุดตำรวจจะแต่งตัวในเสื้อผ้าสตรี , " เขากล่าวว่า” เราจะหยุดที่ไม่มีอะไรให้จับคนร้าย . . .มีช่วงเวลาของความเงียบ แล้วโฮล์มส์และฉันมองอีกแบบหนึ่ง และเราสองคนก็เริ่มหัวเราะเราไม่สามารถหยุดเลสเตรดกลายเป็นสีแดงมาก . ผมเห็นคุณกำลังสนุกฆาตกรรม , " " เขากล่าวว่า คุณไม่ต้องการที่จะทำงานกับเราฉันยุ่งมากแค่ไหน ฉันต้องทิ้งคุณไป ลาก่อนคุณโฮมส์ ลาก่อนหมอ’โฮมส์หยุดหัวเราะทันที" สารวัตร " เขากล่าวว่า " ฉันต้องการมากที่จะทำงานกับคุณ เจอกันบ่ายนี้ เพื่อหารือเกี่ยวกับแผนการของเรา .นี้ทำให้เลสตราดมาก happier .เมื่อเขาจากไป ฉันว่า " คุณโฮล์มส์หัวเราะตำรวจ แต่แล้วความคิดที่คุณมีเกี่ยวกับการก่ออาชญากรรมเหล่านี้ คุณคิดว่าใครเป็นฆาตกรคือ ?" ข้าไม่รู้ว่าเขาเป็นใคร , วัตสัน , " เขาบอกว่า " แต่ฉันเชื่อ ผมรู้ว่าเขาเป็นคนแบบไหน เขาอยู่ไกลเกินไปฉลาดด้วยวิสามัญฆาตกรที่ดีของเราเพื่อนตำรวจของเขาในชุดกับเลสเตรดจับ ไม่ เขาจะเป็นของเรา เขาเป็นอาชญากรที่ฉันต้องรอ เพื่อทำลายเขาจะยิ่งใหญ่ที่สุดความสำเร็จของชีวิต ฉันฝันถึงมัน วัตสัน ! ฉันต้องทำลายเขา ! ผมจะไม่พลาด !เขากำลังตัวสั่นด้วยความตื่นเต้น ผมยังไม่เคยเห็นเขาแบบนี้มาก่อนบ่ายวันนั้น เขาไปสก็อตแลนด์ ยาร์ด เมื่อเขากลับมาถึงบ้าน เขาเงียบมาก วันต่อมา เขาปรากฏตัวขึ้นในชุดเสื้อผ้าเก่า สกปรก" ข้าจะฆาตกร " เขาบอกฉัน . . . ตามที่คุณรู้มั้ย ผมมีห้องในส่วนต่าง ๆของลอนดอน สำหรับอีก 3 วันผมจะอยู่ในหมู่คนจนผู้คนในโบสถ์สีขาว ไม่มีใครรู้หรอกว่าฉันเป็นใครผมจะพูดกับพวกเขาและฟังทุกสิ่งที่พวกเขาบอกฉันสิ . . ." ผมมาอยู่กับคุณ ? ฉันถาม แต่เขากล่าวว่า " ไม่วัตสัน , คุณอาจไม่ได้ ถ้ามันเป็นการฆาตกรรม ผมจะส่งสำหรับคุณ ผมจะต้องให้คุณช่วย เพื่อนเก่าเพื่อนแก่ ไม่มีความกลัวของ !ผมใช้เวลาช่วงเย็นเหงาในถนนเบเกอร์ ฉันกำลังหลับเมื่อ ครึ่งรอบสองในช่วงเช้า รถมาถึงพาฉันไปหาไวท์ชาเพล . ผู้หญิงอื่นได้พบการตายอย่างโหดร้ายผมเดินทางไปถึงมืด ถนนว่างเปล่า ลอนดอนดูสถานที่แปลก และน่ากลัว มันนอนที่นั่น เช่นร่างกายของสัตว์ที่ดี ไม่นอน แต่ที่ตายแล้วคนขับรถพาไปต่อที่ส่วนของตะวันออกเมืองเขาหยุดในช่องทางที่แคบลง leadenhall Street ฉันเห็นกลุ่มตำรวจยืนอยู่ภายใต้แสงและไปถึงพวกเขา โฮล์มส์ก็ไม่มี แต่ฉันแนะนำ หมอ ตำรวจ เขาเสนอโชว์ตัวผมรู้ว่าคุณเป็นหมอ " เขาพูด " แต่ผมต้องเตือนคุณ คุณเคยเห็นอะไรแบบนี้มาก่อน . . .เขานำฉันไปยังมุมมืดที่บางอย่างวางครอบคลุมบนพื้นดิน เขาจัดแสงสำหรับฉันเห็นและดึงกลับปกไม่มีคำไหนจะอธิบาย awfulness ของสิ่งที่ผมเห็นแล้วสักพัก หัวผมเริ่มรู้สึกอ่อนสั่นและกลัวจะตก สิ่งบนพื้นดินที่เคยเป็นผู้หญิง แต่ก็ไม่ใช่ผู้หญิงตอนนี้ มันเป็นมากกว่าเลือดและเนื้อ ตัดเปิดและฉีกขึ้นด้วยน่ากลัว วิกฤตความรุนแรง ฉันรู้ตอนนี้ว่าทำไมฆาตกรต้องเรียกตัวเองว่า แจ็คRipperหมอที่ปกคลุมร่างกาย และฉันก็เดินกลับไปกลุ่มของข้าราชการตำรวจคุณเคยเห็น คุณโฮมส์ ? ฉันถามหนึ่งในพวกเขา" อ๋อ ครับ " " เขากล่าวว่า เขามาที่นี่กับสารวัตรเลสตราดพวกเนื้อตรงจากคดีอื่น ๆ ." ฆาตกรรม " อื่น ๆ ! ฉันร้องไห้ . . . มีมากกว่าการฆาตกรรมของคืนนี้ ?" ทำไมครับ คุณไม่รู้เหรอ ? "ตอนนั้นผมได้ยินเสียงม้าคอร์นนิ่งในเลน และแท็กซี่ก็ปรากฏ" รับในวัตสัน ! เสียงโห่ร้องและโฮล์มส์ช่วยฉันให้เข้าไปในรถ" เขาได้ " " เขาบอกฉัน เราตามเขา แต่เราสูญเสียเขา สีหน้าเศร้าและเหนื่อย . . . ฉันต้องการจะแสดงให้คุณเห็นบางอย่างที่น่าสนใจ แล้วเราสามารถไปบ้าน’แท็กซี่พาเราไปที่มืดและสกปรก หลา" หญิงคนแรกตายที่นี่ " โฮล์มส์กล่าวตำรวจที่ยืนอยู่ในสนาม โฮล์มส์เอาแสงจากเขาและส่องบนผนัง" ดูสิ วัตสัน , " เขากล่าวว่าคำเหล่านี้ถูกเขียนบนกำแพงไม่มีเวลาที่จะฉีก" มันเป็นฆาตกรมือเขียน โฮล์มส์ " " กล่าว ที่เหมือนในจดหมายของเลสตราดให้เรา ." เกิดอะไรขึ้น ? ฉันร้องไห้ . . . ผมไม่สามารถเข้าใจสิ่งที่ฆาตกรต้องการ’เขาต้องการให้ทุกคนกลัวเขา โฮล์มบอกฉัน . . . เขาต้องการที่จะเป็นฆาตกรที่ชั่วร้ายที่สุดในโลก เขาจะฆ่าผู้หญิง 2 คืนนี้ เพราะเขาไม่ได้มีเวลาที่จะตัดและฉีกร่างแรกฉันคิดว่าเขาได้ยินเสียงคนนิ่ง และเขาต้องออกจากร่างกาย และเรียกใช้ แล้ว เขา