- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
IntroductionCorn-ethanol biofuel pr
Introduction
Corn-ethanol biofuel production in the
United States is expanding rapidly in response
to a sudden rise in petroleum prices and support-
ive federal subsidies. From a base of 12.9 billion
liters (3.4 billion gallons [bg]) from 81 facilities
in 2004, annual production capacity increased to
29.9 billion liters (7.9 bg) from 139 biorefineries
in January 2008 (RFA 2008). With an additional
20.8 billion liters (5.5 bg) of capacity from 61 fa-
cilities currently under construction, total annual
production potential will likely reach 50.7 billion
liters (13.4 bg) within 1–2 years, with facilities
built since 2004 representing 75% of production
capacity. This level of production is ahead of the
mandated grain-based ethanol production sched-
ule in the Energy Independence and Security
Act (EISA) of 2007, which peaks at 57 billion
liters (15 bg) in 2015 (U.S. Congress 2007). At
this level of production, corn-ethanol will replace
about 10% of total U.S. gasoline use on a volu-
metric basis and nearly 17% of gasoline derived
from imported oil.
Biofuels have been justified and supported by
federal subsidies largely on the basis of two as-
sumptions about the public goods that result from
their use, namely, (1) that they reduce depen-
dence on imported oil, and (2) that they re-
duce greenhouse gas (GHG) emissions (carbon
dioxide [CO2], methane [CH4], and nitrous ox-
ide [N2O]) when they replace petroleum-derived
gasoline or diesel transportation fuels.1 In the
case of corn-ethanol, however, several recent re-
ports estimate a relatively small net energy ra-
tio (NER) and GHG emissions reduction com-
pared to gasoline (Farrell et al. 2006; Wang et al.
2007) or a net increase in GHG emissions when
both direct and indirect emissions are considered
(Searchinger et al. 2008). These studies rely on
estimates of energy efficiencies in older ethanol
plants that were built before the recent invest-
ment boom in new ethanol biorefineries that ini-
tiated production on or after January 2005. These
recently built facilities now represent about 60%
of total ethanol production and will account for
75% by the end of 2009.
These newer biorefineries have increased en-
ergy efficiency and reduced GHG emissions
through the use of improved technologies, such as
thermocompressors for condensing steam and in-
creasing heat reuse; thermal oxidizers for combus-
tion of volatile organic compounds (VOCs) and
waste heat recovery; and raw-starch hydrolysis,
which reduces heat requirements during fermen-
tation. Likewise, a large number of new biore-
fineries are located in close proximity to cattle
feeding or dairy operations, because the high-
est value use of coproduct distillers grains is for
cattle feed, compared to their value in poul-
try or swine rations (Klopfenstein et al. 2008).
Close proximity to livestock feeding operations
means that biorefineries do not need to dry dis-
tillers grains to facilitate long-distance transport
to livestock feeding sites, which saves energy
and reduces GHG emissions. Corn yields also
have been increasing steadily at 114 kg ha−1
(1.8 bu ac−1) due to improvements in both
crop genetics and agronomic management prac-
tices (Duvick and Cassman 1999; Cassman and
Liska 2007). For example, nitrogen fertilizer ef-
ficiency, estimated as the increase in grain yield
due to applied nitrogen, has increased by 36%
since 1980 (Cassman et al. 2002), and nitro-
gen fertilizer accounts for a large portion of en-
ergy inputs and GHG emissions in corn pro-
duction (Adviento-Borbe et al. 2007). Similarly,
the proportion of farmers adopting conservation
tillage practices that reduce diesel fuel use has
risen from 26% in 1990 to 41% in 2004 (CTIC
2004).
The degree to which recent technological im-
provements in crop production, ethanol biore-
fining, and coproduct utilization affect life cycle
GHG emissions and net energy yield (NEY) of
corn-ethanol systems has not been thoroughly
evaluated. Widespread concerns about the im-
pact of corn-ethanol on GHG emissions and its
potential to replace petroleum-based transporta-
tion fuels require such updates. For example, the
2007 EISA mandates that life cycle GHG emis-
sions of corn-ethanol, cellulosic ethanol, and ad-
vanced biofuels achieve 20%, 60%, and 50%
GHG emissions reductions relative to gasoline,
respectively (US Congress 2007). California is
currently in the process of developing regula-
tions to implement a low-carbon fuel standard
(LCFS), with the goal of reducing GHG emis-
sions from motor fuels by 10% by 2020 com-
pared to present levels (Arons et al. 2007). Global
Corn-ethanol biofuel production in the
United States is expanding rapidly in response
to a sudden rise in petroleum prices and support-
ive federal subsidies. From a base of 12.9 billion
liters (3.4 billion gallons [bg]) from 81 facilities
in 2004, annual production capacity increased to
29.9 billion liters (7.9 bg) from 139 biorefineries
in January 2008 (RFA 2008). With an additional
20.8 billion liters (5.5 bg) of capacity from 61 fa-
cilities currently under construction, total annual
production potential will likely reach 50.7 billion
liters (13.4 bg) within 1–2 years, with facilities
built since 2004 representing 75% of production
capacity. This level of production is ahead of the
mandated grain-based ethanol production sched-
ule in the Energy Independence and Security
Act (EISA) of 2007, which peaks at 57 billion
liters (15 bg) in 2015 (U.S. Congress 2007). At
this level of production, corn-ethanol will replace
about 10% of total U.S. gasoline use on a volu-
metric basis and nearly 17% of gasoline derived
from imported oil.
Biofuels have been justified and supported by
federal subsidies largely on the basis of two as-
sumptions about the public goods that result from
their use, namely, (1) that they reduce depen-
dence on imported oil, and (2) that they re-
duce greenhouse gas (GHG) emissions (carbon
dioxide [CO2], methane [CH4], and nitrous ox-
ide [N2O]) when they replace petroleum-derived
gasoline or diesel transportation fuels.1 In the
case of corn-ethanol, however, several recent re-
ports estimate a relatively small net energy ra-
tio (NER) and GHG emissions reduction com-
pared to gasoline (Farrell et al. 2006; Wang et al.
2007) or a net increase in GHG emissions when
both direct and indirect emissions are considered
(Searchinger et al. 2008). These studies rely on
estimates of energy efficiencies in older ethanol
plants that were built before the recent invest-
ment boom in new ethanol biorefineries that ini-
tiated production on or after January 2005. These
recently built facilities now represent about 60%
of total ethanol production and will account for
75% by the end of 2009.
These newer biorefineries have increased en-
ergy efficiency and reduced GHG emissions
through the use of improved technologies, such as
thermocompressors for condensing steam and in-
creasing heat reuse; thermal oxidizers for combus-
tion of volatile organic compounds (VOCs) and
waste heat recovery; and raw-starch hydrolysis,
which reduces heat requirements during fermen-
tation. Likewise, a large number of new biore-
fineries are located in close proximity to cattle
feeding or dairy operations, because the high-
est value use of coproduct distillers grains is for
cattle feed, compared to their value in poul-
try or swine rations (Klopfenstein et al. 2008).
Close proximity to livestock feeding operations
means that biorefineries do not need to dry dis-
tillers grains to facilitate long-distance transport
to livestock feeding sites, which saves energy
and reduces GHG emissions. Corn yields also
have been increasing steadily at 114 kg ha−1
(1.8 bu ac−1) due to improvements in both
crop genetics and agronomic management prac-
tices (Duvick and Cassman 1999; Cassman and
Liska 2007). For example, nitrogen fertilizer ef-
ficiency, estimated as the increase in grain yield
due to applied nitrogen, has increased by 36%
since 1980 (Cassman et al. 2002), and nitro-
gen fertilizer accounts for a large portion of en-
ergy inputs and GHG emissions in corn pro-
duction (Adviento-Borbe et al. 2007). Similarly,
the proportion of farmers adopting conservation
tillage practices that reduce diesel fuel use has
risen from 26% in 1990 to 41% in 2004 (CTIC
2004).
The degree to which recent technological im-
provements in crop production, ethanol biore-
fining, and coproduct utilization affect life cycle
GHG emissions and net energy yield (NEY) of
corn-ethanol systems has not been thoroughly
evaluated. Widespread concerns about the im-
pact of corn-ethanol on GHG emissions and its
potential to replace petroleum-based transporta-
tion fuels require such updates. For example, the
2007 EISA mandates that life cycle GHG emis-
sions of corn-ethanol, cellulosic ethanol, and ad-
vanced biofuels achieve 20%, 60%, and 50%
GHG emissions reductions relative to gasoline,
respectively (US Congress 2007). California is
currently in the process of developing regula-
tions to implement a low-carbon fuel standard
(LCFS), with the goal of reducing GHG emis-
sions from motor fuels by 10% by 2020 com-
pared to present levels (Arons et al. 2007). Global
0/5000
แนะนำผลิตเชื้อเพลิงชีวภาพเอทานอลข้าวโพดในการสหรัฐอเมริกากำลังขยายตัวอย่างรวดเร็วในการตอบสนองการขึ้นราคาน้ำมันและสนับสนุนทันทีเงินอุดหนุนของรัฐบาลกลาง ive จากฐานของ 12.9 พันล้านลิตร (3.4 พันล้านแกลลอน [bg]) จากสิ่งอำนวยความสะดวกที่ 81ในปี 2004 กำลังการผลิตเพิ่มขึ้น29.9 ล้านลิตร (7.9 bg) จาก 139 biorefineriesในเดือน 2551 มกราคม (RFA 2551) มีเพิ่มเติม20.8 ล้านลิตร (5.5 bg) ผลิตจากฟ้า 61 -cilities ขณะนี้กำลังก่อสร้าง รวมประจำปีผลิตอาจจะมีแนวโน้มถึง 50.7 ล้านลิตร (13.4 bg) ภายใน 1-2 ปี มีสิ่งอำนวยความสะดวกสร้างขึ้นตั้งแต่ปี 2004 แสดงถึง 75% ของการผลิตกำลังการผลิต ระดับของการผลิตนี้จะไปข้างหน้าของการกำหนดกำหนดการผลิตเอทานอลที่ใช้เมล็ด-ule ในพลังงานอิสระและปลอดภัยดำเนินการ (อีซา) ของปี 2007 ซึ่งยอดที่ 57 ล้านลิตร (15 bg) ใน 2015 (2007 สภาคองเกรสสหรัฐฯ) ที่นี้ระดับของการผลิต เอทานอลข้าวโพดจะแทนใช้ประมาณ 10% ของน้ำมันสหรัฐฯ รวมบน volu แบบเกณฑ์วัดและเกือบ 17% ของน้ำมันที่ได้มาจากการนำเข้าน้ำมันเชื้อเพลิงชีวภาพได้ชิด และสนับสนุนเงินอุดหนุนของรัฐบาลกลาง โดยทั้งสองเป็นส่วนใหญ่-sumptions เกี่ยวกับสินค้าสาธารณะที่เป็นผลมาจากการใช้ ได้แก่, (1) ที่ช่วยลด depen-dence น้ำมันนำเข้า และ (2) ที่จะ re -duce (GHG) การปล่อยก๊าซเรือนกระจก (คาร์บอนไดออกไซด์ [CO2], มีเทน [CH4], และไนตรัสวัว-[N2O] ide) เมื่อพวกเขาแทนน้ำมันได้fuels.1 การขนส่งน้ำมันเบนซินหรือดีเซลในการกรณีของข้าวโพดเอทานอล ไร หลายล่าสุดใหม่-พอร์ตประมาณ ra เล็กพลังงานสุทธิเป็น-ติ้ว (เนอร์) และลดการปล่อยก๊าซ GHG com -pared กับน้ำมัน (ฟาร์เรล et al. 2006 Wang et al2007) หรือเพิ่มขึ้นสุทธิในการปล่อยก๊าซ GHG เมื่อกำลังปล่อยก๊าซเรือนกระจกทั้งทางตรง และทางอ้อม(Searchinger et al. 2008) การศึกษานี้อาศัยการประเมินประสิทธิภาพพลังงานในเอทานอลเก่าพืชที่ถูกสร้างขึ้นก่อนที่จะลงทุนล่าสุด-ติดขัดบูมในเอทานอลใหม่ biorefineries ini ที่-ผลิต tiated หรือมกราคม 2548 เหล่านี้ล่าสุด สิ่งอำนวยความสะดวกที่สร้างขึ้นขณะนี้แสดงประมาณ 60%ของการผลิตเอทานอลรวม และจะ75% โดยสิ้นปี 2552Biorefineries รุ่นใหม่เหล่านี้ได้เพิ่มห้องน้ำในตัว-ergy ประสิทธิภาพและลดการปล่อย GHGผ่านการใช้ของการปรับปรุงเทคโนโลยี เช่นthermocompressors ไอน้ำที่กลั่นตัว และใน-นำความร้อน creasing oxidizers ร้อนสำหรับ combusสเตรชันของสารอินทรีย์ระเหย (VOCs) และเสียกู้คืนความร้อน และไฮโต รไลซ์แป้งดิบซึ่งช่วยลดความร้อนในระหว่าง fermen-tation ในทำนองเดียวกัน จำนวนมากของ biore ใหม่-fineries อยู่กับวัวดำเนินการให้อาหาร หรือนม เนื่องจากสูง -ใช้ค่า est distillers coproduct เป็นธัญพืชอาหารวัว เปรียบเทียบกับค่าของพวกเขาในพอลลองหรือสุกรนี้ (Klopfenstein et al. 2008)ห้องอาหารดำเนินงานปศุสัตว์หมายความ ว่า biorefineries ไม่ต้องแห้งหรือไม่??รถไถเดินตามธัญพืชเพื่อให้ง่ายต่อการขนส่งทางไกลการปศุสัตว์อาหารอเมริกา การประหยัดพลังงานและลดการปล่อยก๊าซ GHG ข้าวโพดทำให้ยังมีการเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องที่ ha−1 114 กก.(บุ 1.8 ac−1) เนื่องจากการปรับปรุงทั้งในพืชพันธุศาสตร์และลักษณะทางจัดการ prac-tices (Duvick และ Cassman 1999 Cassman และLiska 2007) ตัวอย่าง ef ปุ๋ยไนโตรเจน-ประมาณ ficiency เป็นการเพิ่มขึ้นของผลผลิตข้าวเนื่องจากใช้ไนโตรเจน มีเพิ่มขึ้น 36%ตั้งแต่ 1980 (Cassman et al. 2002), และไนโตร -gen บัญชีส่วนใหญ่ของน้ำ - ปุ๋ยอินพุต ergy และปล่อยก๊าซ GHG ในข้าวโพด pro-duction (Adviento Borbe et al. 2007) ในทำนองเดียวกันสัดส่วนของเกษตรกรที่ใช้อนุรักษ์ปฏิบัติ tillage ที่ลดการใช้น้ำมันดีเซลได้เพิ่มขึ้นจาก 26% ในปี 1990 ถึง 41% ในปี 2004 (CTIC2004)องศาการที่ล่าสุดเทคโนโลยี im-provements ในการผลิตพืช biore เอทานอล-fining และใช้ประโยชน์ coproduct มีผลกระทบต่อวงจรชีวิตการปล่อย GHG และผลผลิตของพลังงานสุทธิ (นี) ของระบบข้าวโพดเอทานอลได้รับอย่างละเอียดประเมินการ ข้อสงสัยอย่างกว้างขวางเกี่ยวกับ im-สนธิสัญญาข้าวโพดเอทานอลในการปล่อยก๊าซ GHG และศักยภาพในการแทนใช้น้ำมัน transporta-เชื้อสเตรชันต้องปรับปรุงเช่น ตัวอย่าง การอีซา 2007 ด้วยตนเองที่วงจรชีวิต GHG emis-sions ข้าวโพดเอทานอล เอทานอล cellulosic และโฆษณา-เชื้อเพลิงชีวภาพ vanced ประสบความสำเร็จ 20%, 60% และ 50%ลดการปล่อยก๊าซ GHG เมื่อเทียบกับเบนซินตามลำดับ (เราสภา 2007) แคลิฟอร์เนียเป็นขณะนี้กำลังพัฒนา regula-tions ใช้มาตรฐานเชื้อเพลิงคาร์บอนต่ำ(LCFS), มีเป้าหมายการลด GHG emis -sions จากเชื้อเพลิงรถยนต์ 10% โดย 2020 com-pared ระดับปัจจุบัน (Arons et al. 2007) ส่วนกลาง
การแปล กรุณารอสักครู่..
Introduction
Corn-ethanol biofuel production in the
United States is expanding rapidly in response
to a sudden rise in petroleum prices and support-
ive federal subsidies. From a base of 12.9 billion
liters (3.4 billion gallons [bg]) from 81 facilities
in 2004, annual production capacity increased to
29.9 billion liters (7.9 bg) from 139 biorefineries
in January 2008 (RFA 2008). With an additional
20.8 billion liters (5.5 bg) of capacity from 61 fa-
cilities currently under construction, total annual
production potential will likely reach 50.7 billion
liters (13.4 bg) within 1–2 years, with facilities
built since 2004 representing 75% of production
capacity. This level of production is ahead of the
mandated grain-based ethanol production sched-
ule in the Energy Independence and Security
Act (EISA) of 2007, which peaks at 57 billion
liters (15 bg) in 2015 (U.S. Congress 2007). At
this level of production, corn-ethanol will replace
about 10% of total U.S. gasoline use on a volu-
metric basis and nearly 17% of gasoline derived
from imported oil.
Biofuels have been justified and supported by
federal subsidies largely on the basis of two as-
sumptions about the public goods that result from
their use, namely, (1) that they reduce depen-
dence on imported oil, and (2) that they re-
duce greenhouse gas (GHG) emissions (carbon
dioxide [CO2], methane [CH4], and nitrous ox-
ide [N2O]) when they replace petroleum-derived
gasoline or diesel transportation fuels.1 In the
case of corn-ethanol, however, several recent re-
ports estimate a relatively small net energy ra-
tio (NER) and GHG emissions reduction com-
pared to gasoline (Farrell et al. 2006; Wang et al.
2007) or a net increase in GHG emissions when
both direct and indirect emissions are considered
(Searchinger et al. 2008). These studies rely on
estimates of energy efficiencies in older ethanol
plants that were built before the recent invest-
ment boom in new ethanol biorefineries that ini-
tiated production on or after January 2005. These
recently built facilities now represent about 60%
of total ethanol production and will account for
75% by the end of 2009.
These newer biorefineries have increased en-
ergy efficiency and reduced GHG emissions
through the use of improved technologies, such as
thermocompressors for condensing steam and in-
creasing heat reuse; thermal oxidizers for combus-
tion of volatile organic compounds (VOCs) and
waste heat recovery; and raw-starch hydrolysis,
which reduces heat requirements during fermen-
tation. Likewise, a large number of new biore-
fineries are located in close proximity to cattle
feeding or dairy operations, because the high-
est value use of coproduct distillers grains is for
cattle feed, compared to their value in poul-
try or swine rations (Klopfenstein et al. 2008).
Close proximity to livestock feeding operations
means that biorefineries do not need to dry dis-
tillers grains to facilitate long-distance transport
to livestock feeding sites, which saves energy
and reduces GHG emissions. Corn yields also
have been increasing steadily at 114 kg ha−1
(1.8 bu ac−1) due to improvements in both
crop genetics and agronomic management prac-
tices (Duvick and Cassman 1999; Cassman and
Liska 2007). For example, nitrogen fertilizer ef-
ficiency, estimated as the increase in grain yield
due to applied nitrogen, has increased by 36%
since 1980 (Cassman et al. 2002), and nitro-
gen fertilizer accounts for a large portion of en-
ergy inputs and GHG emissions in corn pro-
duction (Adviento-Borbe et al. 2007). Similarly,
the proportion of farmers adopting conservation
tillage practices that reduce diesel fuel use has
risen from 26% in 1990 to 41% in 2004 (CTIC
2004).
The degree to which recent technological im-
provements in crop production, ethanol biore-
fining, and coproduct utilization affect life cycle
GHG emissions and net energy yield (NEY) of
corn-ethanol systems has not been thoroughly
evaluated. Widespread concerns about the im-
pact of corn-ethanol on GHG emissions and its
potential to replace petroleum-based transporta-
tion fuels require such updates. For example, the
2007 EISA mandates that life cycle GHG emis-
sions of corn-ethanol, cellulosic ethanol, and ad-
vanced biofuels achieve 20%, 60%, and 50%
GHG emissions reductions relative to gasoline,
respectively (US Congress 2007). California is
currently in the process of developing regula-
tions to implement a low-carbon fuel standard
(LCFS), with the goal of reducing GHG emis-
sions from motor fuels by 10% by 2020 com-
pared to present levels (Arons et al. 2007). Global
Corn-ethanol biofuel production in the
United States is expanding rapidly in response
to a sudden rise in petroleum prices and support-
ive federal subsidies. From a base of 12.9 billion
liters (3.4 billion gallons [bg]) from 81 facilities
in 2004, annual production capacity increased to
29.9 billion liters (7.9 bg) from 139 biorefineries
in January 2008 (RFA 2008). With an additional
20.8 billion liters (5.5 bg) of capacity from 61 fa-
cilities currently under construction, total annual
production potential will likely reach 50.7 billion
liters (13.4 bg) within 1–2 years, with facilities
built since 2004 representing 75% of production
capacity. This level of production is ahead of the
mandated grain-based ethanol production sched-
ule in the Energy Independence and Security
Act (EISA) of 2007, which peaks at 57 billion
liters (15 bg) in 2015 (U.S. Congress 2007). At
this level of production, corn-ethanol will replace
about 10% of total U.S. gasoline use on a volu-
metric basis and nearly 17% of gasoline derived
from imported oil.
Biofuels have been justified and supported by
federal subsidies largely on the basis of two as-
sumptions about the public goods that result from
their use, namely, (1) that they reduce depen-
dence on imported oil, and (2) that they re-
duce greenhouse gas (GHG) emissions (carbon
dioxide [CO2], methane [CH4], and nitrous ox-
ide [N2O]) when they replace petroleum-derived
gasoline or diesel transportation fuels.1 In the
case of corn-ethanol, however, several recent re-
ports estimate a relatively small net energy ra-
tio (NER) and GHG emissions reduction com-
pared to gasoline (Farrell et al. 2006; Wang et al.
2007) or a net increase in GHG emissions when
both direct and indirect emissions are considered
(Searchinger et al. 2008). These studies rely on
estimates of energy efficiencies in older ethanol
plants that were built before the recent invest-
ment boom in new ethanol biorefineries that ini-
tiated production on or after January 2005. These
recently built facilities now represent about 60%
of total ethanol production and will account for
75% by the end of 2009.
These newer biorefineries have increased en-
ergy efficiency and reduced GHG emissions
through the use of improved technologies, such as
thermocompressors for condensing steam and in-
creasing heat reuse; thermal oxidizers for combus-
tion of volatile organic compounds (VOCs) and
waste heat recovery; and raw-starch hydrolysis,
which reduces heat requirements during fermen-
tation. Likewise, a large number of new biore-
fineries are located in close proximity to cattle
feeding or dairy operations, because the high-
est value use of coproduct distillers grains is for
cattle feed, compared to their value in poul-
try or swine rations (Klopfenstein et al. 2008).
Close proximity to livestock feeding operations
means that biorefineries do not need to dry dis-
tillers grains to facilitate long-distance transport
to livestock feeding sites, which saves energy
and reduces GHG emissions. Corn yields also
have been increasing steadily at 114 kg ha−1
(1.8 bu ac−1) due to improvements in both
crop genetics and agronomic management prac-
tices (Duvick and Cassman 1999; Cassman and
Liska 2007). For example, nitrogen fertilizer ef-
ficiency, estimated as the increase in grain yield
due to applied nitrogen, has increased by 36%
since 1980 (Cassman et al. 2002), and nitro-
gen fertilizer accounts for a large portion of en-
ergy inputs and GHG emissions in corn pro-
duction (Adviento-Borbe et al. 2007). Similarly,
the proportion of farmers adopting conservation
tillage practices that reduce diesel fuel use has
risen from 26% in 1990 to 41% in 2004 (CTIC
2004).
The degree to which recent technological im-
provements in crop production, ethanol biore-
fining, and coproduct utilization affect life cycle
GHG emissions and net energy yield (NEY) of
corn-ethanol systems has not been thoroughly
evaluated. Widespread concerns about the im-
pact of corn-ethanol on GHG emissions and its
potential to replace petroleum-based transporta-
tion fuels require such updates. For example, the
2007 EISA mandates that life cycle GHG emis-
sions of corn-ethanol, cellulosic ethanol, and ad-
vanced biofuels achieve 20%, 60%, and 50%
GHG emissions reductions relative to gasoline,
respectively (US Congress 2007). California is
currently in the process of developing regula-
tions to implement a low-carbon fuel standard
(LCFS), with the goal of reducing GHG emis-
sions from motor fuels by 10% by 2020 com-
pared to present levels (Arons et al. 2007). Global
การแปล กรุณารอสักครู่..
ความรู้เบื้องต้นในการผลิตเอทานอล ไบโอดีเซล ข้าวโพด
สหรัฐอเมริกาขยายอย่างรวดเร็วในการตอบสนองการเพิ่มขึ้นอย่างฉับพลันใน
-
ผมสนับสนุนราคาปิโตรเลียมและเงินอุดหนุนของรัฐบาลกลาง . จากฐานของ 12.9 พันล้าน
ลิตร ( 3.4 พันล้านแกลลอน [ BG ] ) จาก 81 เครื่อง
ในปี 2004 กําลังการผลิตเพิ่มขึ้น
29.9 พันล้านลิตร ( 7.9 BG ) จาก 139 biorefineries
ในเดือนมกราคม 2008 ( RFA ) ) With an additional
20.8 billion liters (5.5 bg) of capacity from 61 fa-
cilities currently under construction, total annual
production potential will likely reach 50.7 billion
liters (13.4 bg) within 1–2 years, with facilities
built since 2004 representing 75% of production
capacity. This level of production is ahead of the
mandated grain-based ethanol production sched-
จิ๋วในเอกราชและความมั่นคงพลังงาน
พระราชบัญญัติ ( บัส ) ของปี 2550 ซึ่งยอดที่ 57 พันล้าน
ลิตร ( 15 BG ) ในปี 2015 ( รัฐสภาคองเกรสแห่งสหรัฐอเมริกา 2007 ) ที่
ระดับของการผลิตนี้จะผลิตข้าวโพดแทน
ประมาณ 10% ของทั้งหมดสหรัฐใช้เบนซินในโวลู -
( พื้นฐานและเกือบร้อยละ 17 จากการนำเข้าน้ำมันเบนซินได้
.
เชื้อเพลิงชีวภาพได้รับเป็นธรรม และได้รับการสนับสนุนโดย
federal subsidies largely on the basis of two as-
sumptions about the public goods that result from
their use, namely, (1) that they reduce depen-
dence on imported oil, and (2) that they re-
duce greenhouse gas (GHG) emissions (carbon
dioxide [CO2], methane [CH4], and nitrous ox-
ide [N2O]) when they replace petroleum-derived
gasoline or diesel transportation fuels.1 In the
case of corn-ethanol,อย่างไรก็ตาม หลายล่าสุด Re -
พอร์ตประมาณค่อนข้างเล็กพลังงานสุทธิรา -
TiO ( เนอร์ ) และการลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกด้วย -
pared น้ำมันเบนซิน ( ฟาร์เรล et al . 2006 ; Wang et al .
2007 ) หรือเพิ่มขึ้นสุทธิในการปล่อยก๊าซเรือนกระจก เมื่อปล่อยทั้งทางตรงและทางอ้อม
( จะถือว่า เซอร์ชิงเกอร์ et al . 2008 ) การศึกษาเหล่านี้พึ่งพา
การประเมินประสิทธิภาพพลังงานในเอทานอล
รุ่นเก่าplants that were built before the recent invest-
ment boom in new ethanol biorefineries that ini-
tiated production on or after January 2005. These
recently built facilities now represent about 60%
of total ethanol production and will account for
75% by the end of 2009.
These newer biorefineries have increased en-
ergy efficiency and reduced GHG emissions
through the use of improved technologies, such as
thermocompressors for condensing steam and in-
creasing heat reuse; thermal oxidizers for combus-
tion of volatile organic compounds (VOCs) and
waste heat recovery; and raw-starch hydrolysis,
which reduces heat requirements during fermen-
tation. Likewise, a large number of new biore-
fineries are located in close proximity to cattle
feeding or dairy operations, because the high-
สหรัฐอเมริกาขยายอย่างรวดเร็วในการตอบสนองการเพิ่มขึ้นอย่างฉับพลันใน
-
ผมสนับสนุนราคาปิโตรเลียมและเงินอุดหนุนของรัฐบาลกลาง . จากฐานของ 12.9 พันล้าน
ลิตร ( 3.4 พันล้านแกลลอน [ BG ] ) จาก 81 เครื่อง
ในปี 2004 กําลังการผลิตเพิ่มขึ้น
29.9 พันล้านลิตร ( 7.9 BG ) จาก 139 biorefineries
ในเดือนมกราคม 2008 ( RFA ) ) With an additional
20.8 billion liters (5.5 bg) of capacity from 61 fa-
cilities currently under construction, total annual
production potential will likely reach 50.7 billion
liters (13.4 bg) within 1–2 years, with facilities
built since 2004 representing 75% of production
capacity. This level of production is ahead of the
mandated grain-based ethanol production sched-
จิ๋วในเอกราชและความมั่นคงพลังงาน
พระราชบัญญัติ ( บัส ) ของปี 2550 ซึ่งยอดที่ 57 พันล้าน
ลิตร ( 15 BG ) ในปี 2015 ( รัฐสภาคองเกรสแห่งสหรัฐอเมริกา 2007 ) ที่
ระดับของการผลิตนี้จะผลิตข้าวโพดแทน
ประมาณ 10% ของทั้งหมดสหรัฐใช้เบนซินในโวลู -
( พื้นฐานและเกือบร้อยละ 17 จากการนำเข้าน้ำมันเบนซินได้
.
เชื้อเพลิงชีวภาพได้รับเป็นธรรม และได้รับการสนับสนุนโดย
federal subsidies largely on the basis of two as-
sumptions about the public goods that result from
their use, namely, (1) that they reduce depen-
dence on imported oil, and (2) that they re-
duce greenhouse gas (GHG) emissions (carbon
dioxide [CO2], methane [CH4], and nitrous ox-
ide [N2O]) when they replace petroleum-derived
gasoline or diesel transportation fuels.1 In the
case of corn-ethanol,อย่างไรก็ตาม หลายล่าสุด Re -
พอร์ตประมาณค่อนข้างเล็กพลังงานสุทธิรา -
TiO ( เนอร์ ) และการลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกด้วย -
pared น้ำมันเบนซิน ( ฟาร์เรล et al . 2006 ; Wang et al .
2007 ) หรือเพิ่มขึ้นสุทธิในการปล่อยก๊าซเรือนกระจก เมื่อปล่อยทั้งทางตรงและทางอ้อม
( จะถือว่า เซอร์ชิงเกอร์ et al . 2008 ) การศึกษาเหล่านี้พึ่งพา
การประเมินประสิทธิภาพพลังงานในเอทานอล
รุ่นเก่าplants that were built before the recent invest-
ment boom in new ethanol biorefineries that ini-
tiated production on or after January 2005. These
recently built facilities now represent about 60%
of total ethanol production and will account for
75% by the end of 2009.
These newer biorefineries have increased en-
ergy efficiency and reduced GHG emissions
through the use of improved technologies, such as
thermocompressors for condensing steam and in-
creasing heat reuse; thermal oxidizers for combus-
tion of volatile organic compounds (VOCs) and
waste heat recovery; and raw-starch hydrolysis,
which reduces heat requirements during fermen-
tation. Likewise, a large number of new biore-
fineries are located in close proximity to cattle
feeding or dairy operations, because the high-
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- ห้องน้ำมี สบู่ แชมพู ยาสีฟัน แปรงสีฟัน แ
- Vui mừng
- ข้าวหอมสุโขทัย
- ห๊ะ
- i am all right
- ฉันก็รักเหมือนกัน
- when we will manage to talk here?
- กินไม่ไหว
- เเน่
- บ้านในฝันของฉันอยู่บนฟ้า. ภายนอกบ้านของฉ
- ทำให้สะดวกสบายต่อการใช้งาน
- Kiss all your wonderful boby
- ไม่ยุ่งอีก
- เป่าผม
- キャラクターソング日向ヒナタ（cv：水樹奈々）『冬の終わりに』
- เขาจะใช้มันสร้างกำไรให้กับบริษัทต่อไป
- ฉันรักครูของฉัน
- ถ่ายวีดีโอ เป็นต้น
- Never been so serious
- 머이
- I'm going to do the homework
- ได้โทรมาหาฉันไหม
- Look back
- “We loved our stay in cell #9 and would
