Low back pain is one of the most co

Low back pain is one of the most common health problems and affects 80–85% of people over their lifetime [1]. In high-income countries, low back pain is the most frequent occupational problem, with an estimated 2–5% of people having chronic low back pain, many of whom are permanently debilitated as a result [2]. It is also the most frequent activity-limiting complaint in the young and middle aged and the second leading cause of sick leave [3].

The impact from low back pain is multi-factorial, and includes pain and activity limitations, as well as broader impacts such as participation restrictions, carer burden, use of health-care resources and financial burden. The financial burden alone is enormous and includes the costs of medical care, indemnity payment, productivity loss, employee retraining, administrative expenses and litigation [4], [5] and [6]. For example, low back pain was found to be one of the most expensive diseases in Australia, with an estimated cost in 2001 of $9.17 billion [7].

Because low back pain is rarely fatal, unlike infectious and cardiovascular diseases or cancer, it is often seen as a trivial problem [8]. With epidemiological evidence that severe low back pain increases into old age [8], and suggestions of an increasing prevalence in adolescence [9] and [10], it is imperative that low back pain be appropriately prioritised to ensure adequate allocation of health expenditure to address this growing public health problem, particularly with a view to developing preventive strategies. Demonstrating the impact from low back pain is the first step in this process.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลังปวดเป็นหนึ่งในปัญหาสุขภาพพบมากที่สุด และมีผลต่อ 80 – 85% ของคนที่ผ่านชีวิต [1] ในประเทศมีรายได้สูง ปวดหลังเป็นปัญหาอาชีวบ่อย มีการประเมิน 2 – 5% คนปวดหลังเรื้อรัง มีหลายคนที่อยู่อย่างถาวรตรากตรำเป็นผล [2] มีการจำกัดกิจกรรมร้องบ่อยสุดในวัยหนุ่มสาว และกลางและสองสาเหตุหลักของการลาป่วย [3]ผลกระทบจากอาการปวดหลังหลาย factorial และมีอาการปวด และข้อจำกัดของกิจกรรม เป็นวงกว้างกระทบเช่นข้อจำกัดในการมีส่วนร่วม คุมออกซิเจนภาระ ใช้ทรัพยากรสุขภาพและภาระทางการเงิน ภาระทางการเงินเพียงอย่างเดียวเป็นอย่างมาก และมีค่าใช้จ่ายของแพทย์ ชำระเงินชดใช้ค่าเสียหาย สูญเสียผลผลิต ค่าใช้จ่ายฝึก ดูแลพนักงาน และดำเนินคดี [4], [5] และ [6] ตัว ปวดหลังที่พบจะเป็นหนึ่งในโรคที่แพงที่สุดในออสเตรเลีย ด้วยต้นทุนที่ประเมินในปี 2001 ของ 9.17 พันล้านดอลลาร์ [7]เนื่องจากปวดหลังร้ายไม่ค่อย ซึ่งแตกต่างจากโรคติดเชื้อ โรคหัวใจและหลอดเลือดหรือมะเร็ง มันมักจะเห็นเป็นปัญหาเล็กน้อย [8] มีหลักฐานทางระบาดวิทยาที่รุนแรงปวดหลังเพิ่มขึ้นเข้าสู่วัยชรา [8], และข้อเสนอแนะมีความชุกเพิ่มขึ้นในวัยรุ่น [9] [10], มันเป็นความจำเป็นปวดหลังได้อย่างเหมาะสมทั้งให้การปันส่วนรายจ่ายสุขภาพเพื่อแก้ปัญหาสาธารณสุขนี้เติบโต โดยเฉพาะอย่างยิ่งเพื่อพัฒนากลยุทธ์เชิงป้องกันเพียงพอ แสดงให้เห็นถึงผลกระทบจากอาการปวดหลังเป็นขั้นตอนแรกในกระบวนการนี้