In the case of BOD5, authors have r

In the case of BOD5, authors have reported reductions between 15% (Nebel et al.
1973) and 67% (Paraskeva et al. 1998). In our tests (Fig. 8), the effect of ozone on
this parameter proved negligible, although it did remove up to 68% in one test.
In the cases of both COD and BOD5, the initial wastewater level was very small
(Seoánez 1999) and this could explain why the rate of reduction for both parameters
was not very high. However, as shown in Fig. 9, we should highlight that ozone treatment
increased the biodegradability of the effluent, because the BOD5/COD ratio
increased from poorly biodegradable to biodegradable. This increase in biodegradability
allowed certain chemical compounds and organic matter to be degraded by
microbial attacks. This tends to increase water quality, as these compounds tend to be transformed into compounds that are less toxic than the original ones. These results
support the findings reported by Alfafara et al. (2000) and Chun-du et al. (2007).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในกรณีของ BOD5 ผู้เขียนได้รายงานการลดระหว่าง 15% (Nebel et al1973) และ 67% (Paraskeva et al. 1998) ในการทดสอบของเรา (รูป 8), ผลของโอโซนในพารามิเตอร์นี้พิสูจน์แล้วว่าเล็กน้อย แต่มันไม่เอาถึง 68% ในการทดสอบเดียวในกรณีของ COD และ BOD5 ระดับน้ำเสียเริ่มต้นขนาดค่อนข้างเล็ก(Seoánez 1999) นี้อาจอธิบายอัตราการลดลงของทั้งสองพารามิเตอร์ไม่สูงมาก อย่างไรก็ตาม ดังแสดงในรูปที่ 9 เราควรเน้นการรักษาโอโซนเพิ่มการย่อยสลายทางชีวภาพของน้ำ เนื่องจากอัตราส่วน BOD5/CODเพิ่มขึ้นจากการไม่ย่อยสลายตามธรรมชาติในการย่อยสลาย การเพิ่มขึ้นในการย่อยสลายทางชีวภาพอนุญาตให้ใช้สารเคมีและอินทรีย์จะถูกสลายตัวโดยบางจุลินทรีย์การโจมตี นี้มีแนวโน้มในการเพิ่มคุณภาพน้ำ เป็นสารเหล่านี้มักจะเปลี่ยนเป็นสารประกอบที่มีพิษน้อยกว่าเดิม ผลลัพธ์เหล่านี้สนับสนุนผลการวิจัยที่รายงาน โดย Alfafara et al. (2000) และ Chun du et al. (2007)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในกรณีของ BOD5 ผู้เขียนได้มีการรายงานการลดลงระหว่างวันที่ 15% (Nebel et al.
1973) และ 67% (ราส et al. 1998) ในการทดสอบของเรา (รูปที่. 8) ผลของโอโซนต่อ
พารามิเตอร์นี้ได้รับการพิสูจน์เล็กน้อยแม้ว่ามันจะลบได้ถึง 68% ในการทดสอบหนึ่ง.
ในกรณีของทั้งสองซีโอดีและ BOD5 ในระดับน้ำเสียเริ่มต้นมีขนาดเล็กมาก
(Seoánez 1999 ) และนี้อาจอธิบายได้ว่าทำไมอัตราการลดลงสำหรับพารามิเตอร์ทั้งสอง
ก็ไม่ได้สูงมาก อย่างไรก็ตามในขณะที่แสดงในรูป 9 เราควรจะเน้นว่าการรักษาโอโซน
เพิ่มขึ้นย่อยสลายทางชีวภาพของน้ำทิ้งเพราะอัตราส่วน BOD5 / COD
เพิ่มขึ้นจากที่ย่อยสลายได้ไม่ดีในการย่อยสลาย เพิ่มขึ้นในการย่อยสลายทางชีวภาพนี้
ได้รับอนุญาตให้สารประกอบทางเคมีบางชนิดและสารอินทรีย์ที่จะสลายตัวโดย
การโจมตีของจุลินทรีย์ นี้มีแนวโน้มที่จะเพิ่มคุณภาพน้ำเป็นสารเหล่านี้มีแนวโน้มที่จะถูกเปลี่ยนเป็นสารที่มีความเป็นพิษน้อยกว่าคนเดิม ผลการศึกษานี้
สนับสนุนผลการวิจัยที่รายงานโดย Alfafara et al, (2000) และจุน-du et al, (2007)