Phthalic acid esters (PAEs), known

Phthalic acid esters (PAEs), known as phthalates, are a group of
plasticizers used in plastic manufacture (Fujii et al., 2003) to
increase flexibility. They are also used as solubilizing or stabilizing
agents in other applications such as building products (flooring,
furniture, and electric cables) (Butte & Heizow, 2002), personal
care and cosmetic products (deodorants, hair products and perfumes)
(Cao, 2010; Shen et al., 2007), textile industry and pesticide
formulation (Koch, Rossbach, Drexler, & Angerer, 2003). However,
they are not chemically bonded to polymers, and can easily
migrate into foods (Moskovkin, 2002). The toxicity of PAEs to
human being has been reported for a long time (Martino-andrade
& Chahoud, 2009; Okamoto, Ueda, & Kojima, 2011), and contamination
of foods has occurred in recent years (Li & Ko, 2012). Thus
research on PAE analysis in different kinds of foods and packing
materials is very important.
Gas chromatography (GC) is the most widely used method to
determine PAEs, and is always combined with mass spectrometry
(MS) (Ezˇerskis, Morkunas, Suman, & Simoneau, 2007; Nanni
et al., 2011). High performance liquid chromatography (HPLC) is
also a suitable method to determine PAEs (Li et al., 2011; Ma,
Hashi, Ji, & Lin, 2010). However, GC–MS and HPLC are very

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Esters phthalic กรด (PAEs), เรียกว่า phthalates คือ กลุ่มของplasticizers ที่ใช้ในการผลิตพลาสติก (ฟูจิอิ et al., 2003)เพิ่มความยืดหยุ่น พวกเขายังใช้เป็น solubilizing หรือ stabilizingตัวแทนในโปรแกรมประยุกต์อื่นเช่นสร้าง (พื้น ผลิตภัณฑ์เฟอร์นิเจอร์ และสายไฟฟ้า) (Butte & Heizow, 2002), ส่วนบุคคลผลิตภัณฑ์เครื่องสำอางและการดูแล (deodorants ผลิตภัณฑ์ผม และน้ำหอม)(Cao, 2010 เชิน et al., 2007), ยาฆ่าแมลงและอุตสาหกรรมสิ่งทอกำหนด (คอ Rossbach, Drexler, & Angerer, 2003) อย่างไรก็ตามพวกเขาจะไม่สารเคมีพันธะกับโพลิเมอร์ และสามารถย้ายลงในอาหาร (Moskovkin, 2002) ความเป็นพิษของ PAEs เพื่อมนุษย์มีการรายงานเป็นเวลานาน (andrade มาร์ติโน& Chahoud, 2009 Okamoto ดะ และ มะ 2011), และการปนเปื้อนของอาหารที่เกิดในปีที่ผ่านมา (Li และเกาะ 2012) ดังนั้นงานวิจัยวิเคราะห์แพในชนิดของอาหารและบรรจุภัณฑ์วัสดุเป็นสิ่งสำคัญมากก๊าซ chromatography (GC) เป็นวิธีการที่ใช้กันอย่างแพร่หลายกำหนด PAEs และพร้อมเสมอกับโตรเมทรี(MS) (Ezˇerskis หมอก unas สุมาน & Simoneau, 2007 Nanniร้อยเอ็ด al., 2011) มีประสิทธิภาพสูงของเหลว chromatography (HPLC)นอกจากนี้ยังวิธีเหมาะสมเพื่อกำหนด PAEs (Li et al., 2011 MaHashi จิ และ หลิน 2010) อย่างไรก็ตาม GC – MS และ HPLC มีมาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เอสเทอพาทาลิกกรด (Paes) รู้จัก phthalates
มีกลุ่มของพลาสติกที่ใช้ในการผลิตพลาสติก(Fujii et al., 2003)
เพื่อเพิ่มความยืดหยุ่น พวกเขายังใช้เป็นละลายหรือการรักษาเสถียรภาพของตัวแทนในการใช้งานอื่น ๆ เช่นผลิตภัณฑ์ก่อสร้าง (พื้น, เฟอร์นิเจอร์และสายไฟฟ้า) (บัตต์และ Heizow, 2002) ส่วนบุคคลการดูแลและผลิตภัณฑ์เครื่องสำอาง(ดับกลิ่น, ผลิตภัณฑ์สำหรับเส้นผมและน้ำหอม) (เฉา 2010 . Shen et al, 2007) อุตสาหกรรมสิ่งทอและสารกำจัดศัตรูพืชสูตร(โคช์ส Rossbach, Drexler และ Angerer, 2003) แต่พวกเขาจะไม่ถูกผูกมัดทางเคมีโพลิเมอร์และสามารถอพยพเข้าอาหาร(Moskovkin, 2002) ความเป็นพิษของ Paes ไปยังมนุษย์ได้รับรายงานมาเป็นเวลานาน (Martino-Andrade & Chahoud 2009; Okamoto, อุเอดะและโคจิ, 2011) และการปนเปื้อนของอาหารที่เกิดขึ้นในปีที่ผ่านมา(Li & เกาะ 2012) ดังนั้นการวิจัยเกี่ยวกับการวิเคราะห์ PAE ในชนิดที่แตกต่างกันของอาหารและการบรรจุวัสดุที่มีความสำคัญมาก. โคก๊าซ (GC) เป็นวิธีที่ใช้กันอย่างแพร่หลายมากที่สุดในการตรวจสอบPaes และเป็นบวกเสมอกับมวลสาร(MS) (Ezerskis มอร์ค? Unas ซูแมน และ Simoneau 2007; Nanni. et al, 2011) โคของเหลวสมรรถนะสูง (HPLC) เป็นยังเป็นวิธีการที่เหมาะสมในการกำหนดPaes (Li et al, 2011;. แม่Hashi จีและหลิน, 2010) แต่ GC-MS และ HPLC มาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ิกแอซิดเอสเทอร์ ( Paes ) , ที่รู้จักกันเป็น พทาเลต เป็นกลุ่มของพลาสติกที่ใช้ในการผลิตพลาสติก
( ฟูจิ et al . , 2003 )

เพิ่มความยืดหยุ่น พวกเขายังใช้เป็นการศึกษาหรือคงที่
ตัวแทนในโปรแกรมอื่น ๆเช่น ผลิตภัณฑ์ก่อสร้าง ( พื้น
เฟอร์นิเจอร์ และสายไฟฟ้า ) ( บุต& heizow , 2002 ) , ผลิตภัณฑ์ดูแลส่วนบุคคล
และเครื่องสำอาง ( deodorants ,ผลิตภัณฑ์ผมและน้ำหอม )
( เคา , 2010 ; Shen et al . , 2007 ) , อุตสาหกรรมสิ่งทอและสูตรสารกำจัดศัตรูพืช
( Koch , รอสบาค เดร็กซ์เลอร์ , & งเคเรอร์ , 2003 ) อย่างไรก็ตาม , พวกเขาจะไม่ผูกมัด
เคมีโพลิเมอร์ และสามารถได้อย่างง่ายดาย
อพยพเข้ามาในอาหาร ( moskovkin , 2002 ) ความเป็นพิษของ Paes

มนุษย์ได้รับรายงานมานานแล้ว ( มาร์ติโน อันดราเด้
& chahoud , 2009 ; โอคาโมโต้ อุเอดะ &โคจิ , 2011 )และการปนเปื้อน
อาหารเกิดขึ้นในปีล่าสุด ( หลี่&เกาะ , 2012 ) ดังนั้นการวิจัยการวิเคราะห์แป๊ะ
แตกต่างกันในชนิดของอาหารและบรรจุวัสดุเป็นสิ่งสำคัญมาก
.
แก๊สโครมาโทกราฟี ( GC ) เป็นวิธีที่ใช้กันอย่างกว้างขวางมากที่สุด

ตรวจสอบ Paes และมักจะรวมกับมวลสาร
( MS ) ( ที่ˇ erskis ปฏิบัติงาน  unas , ฟ้ารุ่ง ยุติธรรม , & simoneau Nanni , 2007 ;
et al . , 2011 )วิธีโครมาโทกราฟีของเหลวสมรรถนะสูง ( HPLC )
ยังวิธีการที่เหมาะสมเพื่อตรวจสอบ Paes ( Li et al . , 2011 ; แม่
Hashi , จิ , &หลิน , 2010 ) อย่างไรก็ตาม , GC และ HPLC MS และมาก