This poem is about Browning being e

This poem is about Browning being excited and content with his life. He states that his star and world has "opened its soul to me therefore I love it". Since the poem is speaking about a star that has opened its soul to him and is "like a flower", most likely the poem is about his love. This poem is written as a single stanza with thirteen lines of varying lengths. The first eight lines have either four or five syllables. The last five lines have at least ten syllables.
The speaker tells of "a certain star" of which he knows nothing except that "it can throw" beautiful red and blue darts of light. Because of his enthusiasm, his friends ask to see it. But when they look, it stops. The friends instead fix their attention on Saturn, which sits "above" the star. The poet is unfazed by their disinterest, for his star "has opened its soul to him" and so he loves it.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทกวีนี้เป็นเรื่องเกี่ยวกับการเกิดสีน้ำตาลเป็นตื่นเต้นและเนื้อหาที่มีชีวิตของเขา เขากล่าวว่าดาวและโลกของเขาได้ "เปิดจิตวิญญาณของฉันจึง i love it" ตั้งแต่บทกวีพูดเกี่ยวกับดาวที่ไ​​ด้เปิดจิตวิญญาณของเขาและเป็นเหมือน "ดอกไม้" ส่วนใหญ่มีแนวโน้มบทกวีเป็นเรื่องเกี่ยวกับความรักของเขา บทกวีนี้เขียนเป็นบทเดียวกับสิบสามเส้นของความยาวที่แตกต่างกันแรกแปดเส้นมีทั้งสี่หรือห้าพยางค์ ล่าสุดห้าเส้นมีอย่างน้อยสิบพยางค์
ลำโพงบอกว่า "ดาราบาง" ซึ่งเขารู้ว่าไม่มีอะไรยกเว้นว่า "มันสามารถโยน" ลูกดอกสีแดงและสีฟ้าที่สวยงามของแสง เพราะความกระตือรือร้นของเขาเพื่อนของเขาขอที่จะเห็นมัน แต่เมื่อพวกเขามองจะหยุด เพื่อนแทนแก้ไขความสนใจของพวกเขาบนดาวเสาร์ซึ่งนั่งอยู่ "เหนือ" ดารา กวีจะไม่สะทกสะท้านกับเซ็งของพวกเขาสำหรับดาวของเขา "ได้เปิดจิตวิญญาณของเขา" และอื่น ๆ ที่เขารักมัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กลอนนี้เป็นเรื่องเกี่ยวกับการเกิดสีน้ำตาลที่กำลังตื่นเต้นและเนื้อหากับชีวิตของเขา เขาระบุว่า ดาวและโลกของเขาได้ "เปิดจิตวิญญาณของฉัน ดังนั้นฉันรักมัน" เนื่องจากพูดกลอนเกี่ยวกับดาวที่ได้เปิดจิตใจของเขา และ "เหมือนดอกไม้" เหมือนว่ากลอนได้เกี่ยวกับความรักของเขา กลอนนี้เขียนเป็นบทร้อยกรองที่เดียวมีความยาวแตกต่างกันสิบสามลักษณะบรรทัด บรรทัดแรกแปดมีพยางค์ที่สี่ หรือห้า บรรทัดสุดท้าย 5 พยางค์น้อยสิบได้
ผู้บอกของ "หนึ่งดาว" ซึ่งเขารู้อะไรยกเว้นว่า "มันสามารถโยน" ปาเป้าสีแดง และสีน้ำเงินของไฟสวยงาม เนื่องจากเรา เพื่อนของเขาขอให้ดู แต่เมื่อพวกเขามอง หยุด เพื่อนแทนแก้ไขความสนใจบนดาวเสาร์ ที่อยู่ "ข้างบน" ดาว กวีเป็น unfazed โดย disinterest ของพวกเขา สำหรับดาวของเขา "ได้เปิดจิตวิญญาณของเขา" และเพื่อ ให้เขารัก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กลอนบทนี้จะให้ข้อมูลเกี่ยวกับระดับความเหลืองกรอบที่ตื่นเต้นและเนื้อหาด้วยชีวิตของเขา เขาว่าดาวของเขาและของโลกมี"เปิดให้บริการจิตวิญญาณของผมดังนั้นผมก็ชอบ" นับตั้งแต่อ่านบทกวีที่จะพูดถึงดาวที่มีเปิดให้บริการจิตวิญญาณของเขาและเป็น"ดอกไม้"ที่จะเป็นบทกวีที่เป็นเรื่องเกี่ยวกับความรักของเขา กลอนบทนี้ถูกเขียนขึ้นในขณะที่บทเดียวพร้อมด้วยสิบสามสายมีความยาวแตกต่างกันไปแปดคู่สายแรกที่มีทั้งสี่หรือห้าพยางค์ ห้าบรรทัดสุดท้ายที่มีอย่างน้อย 10 กาพย์ฉบัง
ลำโพงจะบอกของ"ดาวบางอย่างที่"ของที่เขาไม่รู้อะไรเลยยกเว้นว่า"มันสามารถที่จะทอด"ปาลูกดอกสีแดงและสีฟ้าที่งดงามของแสง เนื่องจากมีความกระตือรือร้นของเขากับเพื่อนของเขาขอดูมัน แต่เมื่อพวกเขาดูจะหยุด เพื่อนแทนแก้ไขความสนใจไปที่ดาวพระเสาร์ซึ่งตั้งอยู่"เหนือ"ดาว กวีที่เป็นของเขาไม่รู้สึกกังวลแต่อย่างใดกับการหลักอันเป็นดาวของเขา"ได้เปิดให้บริการจิตวิญญาณของเขาและเขาก็รักมัน