Red beetroot is rich in betalains c

Red beetroot is rich in betalains consisting of red-violet beta- cyanins (MW ¼ 550.47) and yellow betaxanthins (MW ¼ 358.34) (Kujala, Loponen, Klika, & Pihlaja, 2000). Betaxanthin molecules could penetrate to a deeper point in the rice kernels than beta- cyanins, owing to their smaller molecular size. However, the penetration depth of betacyanins into the rice kernels is selectively applied as an index of substance penetration efficacy. This is due to the fact that the yellow color of betaxanthins is more difficult to observe than the red-violet of betacyanins. In fact, there may be other beetroot juice components (e.g., water) which impregnate deeper into the rice kernels. However, the distinctive color of betacyanins makes them ideal markers for penetration.
Penetration depth of the red-violet color substances into rice kernels was equal to the thickness (d) of the red-violet band at the rice kernel periphery (Fig. 3a). The penetration depth was demonstrated in relation to the average surface cracking degree (Fig. 3b). It shows that an increasing presence of cracks on the rice kernel surface is associated with a deeper penetration of the red- violet betacyanins. This could be explained by the open cracks on the rice kernel surface serving as channels for substance transfer. The opened cracks were created along the starch granule edges and/or inside the granules across the rice kernels (Dong & Zhihuai,
2003). The substances were pressured to move down along the opened cracks distributed inside the rice kernel tissues.
It should be noted that complete water absorption for various rice varieties was reported to require a long hydration time (Horigane, Suzuki, & Yoshida, 2013). In this investigation, water may not diffuse to the rice kernel core due to the restriction of the short processing time (total of 5 min). The time was intended to limit the rice kernel cracking damage so as to ensure acceptable market quality. The allowance of complete water absorption of rice kernels would lead to a deeper penetration of substances, although greater damage will be incurred.
Rice varieties show different susceptibilities to betacyanins penetration. Interestingly, SPT kernels, which show more restraint to the surface cracking stresses than KML and CHN kernels (Table 1), yet allow for deeper penetration of betacyanins (Fig. 3b). Such high penetration depth in the SPT kernels could be empow- ered by a higher inherent porosity of the kernels instead of the new forming surface cracks. The micro-pores with larger sizes originally innate in the SPT kernels facilitate the transfer of large molecules. On the other hand, the micro-pore size of the KML and CHN kernels is much smaller than that of STP, limiting the impact of surface cracking and juice penetration.
The relationships between penetration depth and average sur- face cracking degree of KML and CHN were similar. However, betacyanins penetration was generally deeper for KML than for CHN, even though they exhibited similar degrees of surface cracking. This may be due to the fact that the KML tissue was more loosely packed and softer than that of CHN (Srisawas & Jindal,
2007). When it was hydrated, it was plasticized by water and its hydrated structure was rearranged to better allow for the move- ment of betacyanins.
Rice aging did not pronouncedly affect the relationships be- tween the average cracking degree and the penetration depth. Rice kernels stored for one month and one year showed similar patterns of the relationships (the penetration depth increases with the sur- face cracking degree). This suggests that there were limited prop- erty changes of the rice kernels due to aging, with little impact on surface cracking of rice kernels and penetration of the juice under the vacuum drying. However, CHN kernels stored for one year had slightly different characteristics to those stored for one month. The relationship of CHN stored for one year appears to reach a plateau after the surface cracking has attained 75%. This suggests that the aging of CHN demonstrated some impacts on both the cracking degree and the penetration depth. The exact mechanism of rice aging is not completely understood (Teo, Karim, Cheah, Narziah, & Seow, 2000). High-amylose rice varieties (e.g., CHN) were found to undergo greater physicochemical changes than low amylose varieties (Swamy, Sowbhagya, & Bhattacharya, 1978). Aged CHN kernels are denser and harder than the freshly harvested CHN (Tashiro & Ebata, 1975). The starch granules are more tightly packed. Such dense kernel tissue might limit the penetration of juice.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Beetroot สีแดงมี betalains ประกอบด้วยเบต้า-cyanins สีแดงม่วง (MW ¼ 550.47) และสีเหลือง betaxanthins (MW ¼ 358.34) (Kujala, Loponen, Klika, & Pihlaja, 2000) Betaxanthin โมเลกุลสามารถบุกไปยังจุดลึกในเมล็ดข้าวกว่าเบต้า-cyanins เนื่องจากขนาดโมเลกุลขนาดเล็ก อย่างไรก็ตาม ความลึกของการเจาะของ betacyanins ลงในเมล็ดข้าวถูกนำไปใช้เลือกเป็นดัชนีของสารเจาะ efficacy นี่คือเนื่องจากข้อเท็จจริงที่ว่าสีเหลืองของ betaxanthins คือ difficult เพิ่มเติมสังเกตกว่าม่วงแดงของ betacyanins ในความเป็นจริง มีได้ beetroot อื่น ๆ ส่วนประกอบน้ำ (เช่น น้ำ) ซึ่ง impregnate ลึกเข้าไปในเมล็ดข้าว อย่างไรก็ตาม สีโดดเด่นของ betacyanins ทำเครื่องหมายที่เหมาะสำหรับการเจาะเจาะความลึกของสารสีแดงม่วงเข้าไปในเมล็ดข้าวได้เท่ากับ (d) ความหนาของแถบสีแดงม่วงที่ยสปริงเมล็ดข้าว (Fig. 3a) เจาะความลึกได้แสดงเกี่ยวกับเฉลี่ยผิว cracking ระดับ (Fig. 3b) มันแสดงว่าสถานะการเพิ่มขึ้นของรอยแตกบนผิวเมล็ดข้าวเกี่ยวข้องกับเจาะลึกของ betacyanins สีแดงม่วง นี้สามารถอธิบายไว้ตามรอยเปิดบนผิวเมล็ดข้าวเสิร์ฟเป็นช่องทางสำหรับการโอนย้ายสาร รอยเปิดขึ้น ตามขอบเม็ดแป้ง หรือภาย ในเม็ดทั่วเมล็ดข้าว (ดง & Zhihuai2003) สารถูกกดดันให้ย้ายลงไปตามรอยเปิดที่กระจายภายในเนื้อเยื่อของเมล็ดข้าวมันควรจะสังเกตที่ ดูดซึมน้ำสำหรับพันธุ์ข้าวต่าง ๆ มีการรายงานต้องใช้เวลาไล่น้ำยาว (Horigane, Suzuki, & Yoshida, 2013) ในการตรวจสอบนี้ น้ำอาจไม่สามารถแฟลชสบู่เมล็ดข้าวเนื่องจากข้อจำกัดของระยะเวลาการประมวลผล (ผลรวมของ 5 นาที) เมื่อมีวัตถุประสงค์เพื่อจำกัดเสีย cracking เมล็ดข้าวเพื่อให้ตลาดยอมรับคุณภาพ ค่าดูดซึมน้ำของเมล็ดข้าวจะนำไปสู่การเจาะลึกของสาร แม้ว่าจะเกิดความเสียหายมากขึ้นพันธุ์ข้าวแสดง susceptibilities ต่าง ๆ การเจาะ betacyanins เป็นเรื่องน่าสนใจ เมล็ด SPT ซึ่งแสดงความยับยั้งชั่งใจมากขึ้นกับพื้นผิวที่แตกเครียดกว่า KML และเมล็ด CHN (ตาราง 1), ยังอนุญาตให้เจาะลึกของ betacyanins (Fig. 3b) ความลึกของการเจาะสูงเช่นในเมล็ด SPT อาจ empow ered โดย porosity แต่กำเนิดการสูงขึ้นของเมล็ดแทนรอยผิวขึ้นรูปใหม่ ไมโครรูขุมขน มีขนาดใหญ่กว่าเดิมโดยธรรมชาติในเมล็ด SPT ให้ง่ายต่อการโอนย้ายของโมเลกุลขนาดใหญ่ บนมืออื่น ๆ ไมโครรูขุมขนขนาดเมล็ด KML และ CHN เป็นขนาดเล็กกว่าที่ STP ผลกระทบของผิวน้ำและถอดเจาะจำกัดความสัมพันธ์ระหว่างความลึกของการเจาะและเซอหน้าเฉลี่ยปริญญา cracking KML และ CHN คล้ายกัน อย่างไรก็ตาม betacyanins เจาะได้ลึกโดยทั่วไปสำหรับ KML กว่า CHN แม้ว่าพวกเขาจัดแสดงองศาของผิวถอดรหัสคล้าย นี้อาจจะเนื่องจากข้อเท็จจริงที่ว่า KML เนื้อเยื่อได้มากขึ้นซึ่งรวบรวม และนุ่มกว่าที่ CHN (Srisawas & Jindal2007) เมื่อถูก hydrated มันถูก plasticized โดยน้ำ และโครงสร้างของผลิตภัณฑ์ถูกปรับใหม่ให้ดีขึ้น สำหรับย้ายติดขัดของ betacyaninsข้าวอายุได้ pronouncedly มีผลต่อการความสัมพันธ์ถูก-tween cracking ระดับเฉลี่ยและความลึกเจาะ เมล็ดข้าวที่เก็บไว้หนึ่งเดือนและหนึ่งปีแสดงให้เห็นว่าคล้ายรูปแบบของความสัมพันธ์ (เจาะลึกที่เพิ่มขึ้นกับระดับ cracking หน้าเซอ) แนะนำว่า มี prop erty จำกัดการเปลี่ยนแปลงของเมล็ดข้าวเนื่องจากสูงอายุ มีผลกระทบเล็กน้อยถอดผิวของเมล็ดข้าวและเจาะน้ำภายใต้การอบแห้ง อย่างไรก็ตาม CHN เมล็ดเก็บไว้หนึ่งปีมีลักษณะแตกต่างกันเล็กน้อยที่เก็บสำหรับหนึ่งเดือน ความสัมพันธ์ของ CHN ที่เก็บไว้หนึ่งปีแสดงถึงราบสูงหลังจากถอดผิวได้บรรลุ 75% แนะนำว่า อายุ CHN แสดงบางอย่างส่งผลกระทบต่อระดับ cracking และเจาะลึก กลไกที่แท้จริงของข้าวไม่เข้าใจอย่างสมบูรณ์ (Teo, Karim เจีย Narziah และ Seow, 2000) พบพันธุ์ข้าวปริมาณแอมิโลสสูง (เช่น CHN) เพื่อรับการเปลี่ยนแปลง physicochemical สูงกว่าสายพันธุ์ปริมาณแอมิโลสต่ำ (Swamy, Sowbhagya, & Bhattacharya, 1978) เมล็ด CHN อายุเป็น denser และยากกว่า CHN harvested สด (Tashiro & Ebata, 1975) เม็ดแป้งจะขึ้นแน่นขึ้น เนื้อเยื่อเมล็ดหนาแน่นดังกล่าวอาจจำกัดเจาะน้ำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บีทรูทสีแดงที่อุดมไปด้วย betalains ประกอบด้วยสีแดงสีม่วง beta- cyanins (MW ¼ 550.47) และ betaxanthins สีเหลือง (MW ¼ 358.34) (Kujala, Loponen, Klika และ Pihlaja, 2000) โมเลกุล Betaxanthin สามารถเจาะไปยังจุดที่ลึกลงไปในเมล็ดข้าวกว่า cyanins beta- เนื่องจากขนาดที่เล็กของพวกเขาในระดับโมเลกุล อย่างไรก็ตามการเจาะลึกลงไปใน betacyanins ของเมล็ดข้าวที่ถูกนำไปใช้เป็นดัชนีการคัดเลือกของการเจาะสาร EF ไฟ cacy เพราะนี่คือความจริงที่ว่าสีเหลืองของ betaxanthins เป็นลัทธิความเชื่อที่แตกไฟมากขึ้นกว่าที่จะสังเกตเห็นสีแดงสีม่วงของ betacyanins ในความเป็นจริงอาจจะมีส่วนประกอบของน้ำบีทรูทอื่น ๆ (เช่นน้ำ) ซึ่งทำให้ชุ่มลึกเข้าไปในเมล็ดข้าว แต่ที่โดดเด่นของสีที่ทำให้พวกเขา betacyanins เครื่องหมายที่เหมาะสำหรับการเจาะ.
เจาะลึกของสารสีม่วงสีแดงลงไปในเมล็ดข้าวเท่ากับความหนา (ง) ของวงสีแดงสีม่วงที่ขอบเคอร์เนลข้าว (รูป. 3a) . เจาะลึกได้แสดงให้เห็นในความสัมพันธ์กับการศึกษาระดับปริญญาแตกพื้นผิวเฉลี่ย (รูป. 3b) มันแสดงให้เห็นว่าการปรากฏตัวที่เพิ่มขึ้นของรอยแตกบนพื้นผิวเคอร์เนลข้าวมีความเกี่ยวข้องกับการเจาะลึกของ betacyanins สีม่วงแดง ซึ่งอาจจะอธิบายได้ด้วยรอยแตกบนพื้นผิวเปิดเคอร์เนลข้าวที่ทำหน้าที่เป็นช่องทางสำหรับการถ่ายโอนสาร เปิดรอยแตกที่ถูกสร้างขึ้นตามขอบเม็ดแป้งและ / หรือภายในเม็ดทั่วเมล็ดข้าว (ดงและ Zhihuai,
2003) สารที่ถูกกดดันให้ย้ายลงไปตามรอยแตกเปิดกระจายอยู่ภายในเนื้อเยื่อเคอร์เนลข้าว.
มันควรจะตั้งข้อสังเกตว่าการดูดซึมน้ำที่สมบูรณ์แบบสำหรับพันธุ์ข้าวต่างๆมีรายงานว่าจะต้องใช้เวลานานชุ่มชื้น (Horigane, ซูซูกิและโยชิดะ, 2013) ในการสืบสวนคดีนี้น้ำอาจจะไม่กระจายข้าวหลักเคอร์เนลเนื่องจากข้อ จำกัด ของเวลาการประมวลผลสั้น (รวม 5 นาที) เวลาก็ตั้งใจที่จะ จำกัด เคอร์เนลข้าวแตกความเสียหายเพื่อให้ความมั่นใจในคุณภาพได้รับการยอมรับในตลาด ค่าเผื่อการดูดซึมน้ำที่สมบูรณ์ของเมล็ดข้าวที่จะนำไปสู่การเจาะลึกของสารแม้ว่าจะเกิดความเสียหายมากขึ้นจะเกิดขึ้น.
พันธุ์ข้าวไวต่อแสดงแตกต่างกันในการเจาะ betacyanins ที่น่าสนใจเมล็ด SPT ซึ่งแสดงความยับยั้งชั่งใจมากขึ้นเพื่อผิวแตกความเครียดกว่า KML และเมล็ด CHN (ตารางที่ 1) ยังอนุญาตให้มีการเจาะลึกของ betacyanins (รูป. 3b) เจาะลึกสูงเช่นในเมล็ด SPT อาจจะ empow- ered โดยพรุนธรรมชาติที่สูงขึ้นของเมล็ดแทนการสร้างรอยแตกผิวใหม่ รูขุมขนขนาดเล็กที่มีขนาดใหญ่โดยธรรมชาติครั้งแรกในเมล็ด SPT อำนวยความสะดวกในการถ่ายโอนของโมเลกุลที่มีขนาดใหญ่ บนมืออื่น ๆ ที่มีขนาดเล็กของรูขุมขนเมล็ด KML และ CHN มีขนาดเล็กกว่าของเอสทีพี จำกัด ผลกระทบของการแตกของพื้นผิวและการเจาะน้ำ.
ความสัมพันธ์ระหว่างเจาะลึกและพื้นผิวแตกเฉลี่ยระดับของ KML และ CHN มีความคล้ายคลึงกัน อย่างไรก็ตามการเจาะ betacyanins โดยทั่วไปสำหรับ KML ลึกกว่า CHN ถึงแม้ว่าพวกเขาแสดงองศาที่คล้ายกันของพื้นผิวแตก นี้อาจจะเป็นเพราะความจริงที่ว่าเนื้อเยื่อ KML ได้รับการบรรจุมากขึ้นอย่างอิสระและนุ่มกว่าที่ CHN (Srisawas และ Jindal,
2007) เมื่อมันถูกไฮเดรทมันก็ plasticized ด้วยน้ำและโครงสร้างไฮเดรทที่ได้รับการปรับปรุงใหม่ให้ดีขึ้นช่วยให้การ ment มูฟของ betacyanins.
ริ้วรอยข้าวไม่ได้ส่งผลกระทบต่อความสัมพันธ์ pronouncedly โดยสลับทวีการศึกษาระดับปริญญาแตกเฉลี่ยและเจาะลึก เมล็ดข้าวที่เก็บไว้สำหรับหนึ่งเดือนและหนึ่งปีแสดงให้เห็นรูปแบบที่คล้ายกันของความสัมพันธ์ (เพิ่มขึ้นเจาะลึกกับพื้นผิวแตกองศา) นี้แสดงให้เห็นว่ามีการเปลี่ยนแปลงที่ถูก จำกัด erty prop- ของเมล็ดข้าวเนื่องจากอายุที่มีผลกระทบต่อการแตกร้าวพื้นผิวของเมล็ดข้าวและการรุกของน้ำผลไม้อบแห้งภายใต้สูญญากาศ แต่เมล็ด CHN เก็บไว้เป็นเวลาหนึ่งปีมีลักษณะแตกต่างกันเล็กน้อยกับผู้ที่เก็บไว้เป็นเวลาหนึ่งเดือน ความสัมพันธ์ของ CHN เก็บไว้เป็นเวลาหนึ่งปีดูเหมือนจะถึงที่ราบสูงหลังจากการแตกของพื้นผิวได้บรรลุ 75% นี้แสดงให้เห็นว่าอายุของ CHN แสดงให้เห็นถึงผลกระทบบางอย่างเกี่ยวกับการศึกษาระดับปริญญาทั้งแตกและเจาะลึก กลไกที่แน่นอนของริ้วรอยข้าวไม่เข้าใจ (Teo, คาริม, Cheah, Narziah และ Seow, 2000) อะไมโลสสูงพันธุ์ข้าว (เช่น CHN) พบว่าได้รับการเปลี่ยนแปลงทางเคมีกายภาพมากกว่าพันธุ์อะมิโลสต่ำ (สวามี่, Sowbhagya และ Bhattacharya, 1978) เมล็ดอายุ CHN มีความหนาแน่นและหนักกว่าที่เก็บเกี่ยวสดใหม่ CHN (Tashiro และ Ebata, 1975) เม็ดแป้งจะแน่นมากขึ้น เนื้อเยื่อเคอร์เนลหนาแน่นดังกล่าวอาจ จำกัด การซึมผ่านของน้ำผลไม้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บีทรูทสีแดงที่อุดมไปด้วย cyanins บีตาเลน ประกอบด้วย เบต้า - ม่วงแดง ( MW ¼ 550.47 ) และสีเหลือง betaxanthins ( MW ¼ 358.34 ) ( kujala loponen klika & , , , pihlaja , 2000 ) betaxanthin โมเลกุลอาจจะทะลุถึงจุดลึกลงไปในข้าวเมล็ดสูงกว่า เบต้า - cyanins , เนื่องจากพวกเขามีขนาดเล็กระดับโมเลกุลขนาด อย่างไรก็ตามความลึกของการสอดใส่ของบีตาไซยานินในข้าวเมล็ด คือ เลือกใช้เป็นดัชนีของสารที่ได้ จึง cacy EF . นี้เกิดจากข้อเท็จจริงที่ว่าสีเหลืองของ betaxanthins มากขึ้นจึงแยกศาสนาสังเกตกว่าสีม่วงแดงของบีตาไซยานิน . ในความเป็นจริง อาจจะมีส่วนประกอบของน้ำบีทรูทอื่น ๆ ( เช่นน้ำ ) ซึ่งทำให้ท้องลึกเข้าไปในข้าวเมล็ด อย่างไรก็ตามสีที่โดดเด่นของบีตาไซยานินทำให้พวกเขาเหมาะสำหรับเครื่องหมาย
เจาะทะลุทะลวง ความลึกของม่วง สีแดง สารในเมล็ดข้าวเท่ากับความหนา ( D ) ของแถบสีม่วงแดงที่เมล็ดข้าวรอบนอก ( รูปที่ 3 ) ความลึกของการสอดใส่ได้แสดงไว้ในความสัมพันธ์กับพื้นผิวเฉลี่ยแตกองศา ( รูปที่ 3B )มันแสดงให้เห็นว่าการเพิ่มการแสดงตนของรอยแตกบนเมล็ดข้าวพื้นผิวที่เกี่ยวข้องกับการเจาะลึกของสีแดง - บีตาไซยานินสีม่วง นี้สามารถอธิบายได้โดยการแตกบนเมล็ดข้าวพื้นผิวให้บริการเป็นช่องทางถ่ายทอดสาร เปิดตัวที่ถูกสร้างขึ้นตามขอบและ / หรือภายในเม็ดแป้งเม็ดทั่วข้าวเมล็ด ( ดง& zhihuai
, 2003 )สารที่ถูกกดดันให้ย้ายลงพร้อมเปิดแตกกระจายภายในเมล็ดข้าวเนื้อเยื่อ .
มันควรจะสังเกตว่าในการดูดซึมที่สมบูรณ์สำหรับข้าวพันธุ์ต่างๆ มีรายงานว่า ต้องใช้เวลานาน ( hydration horigane ซูซูกิ &โยชิดะ , 2013 ) ในการสืบสวนนี้น้ำอาจกระจายไปยังเมล็ดข้าวหลักเนื่องจากข้อจำกัดของเวลาการประมวลผลสั้น ( รวม 5 นาที ) เวลามีจำกัด เมล็ดข้าวแตกเสียหาย เพื่อให้คุณภาพที่ตลาดยอมรับได้ เงินที่ของการดูดซึมน้ำที่สมบูรณ์ของเมล็ดข้าวจะนำไปสู่การเจาะลึกของสาร แม้ว่าความเสียหายจะเกิดขึ้นมากกว่า
.ข้าวพันธุ์ที่แตกต่างกันเพื่อแสดงบีตาไซยานินการเจาะ อย่างน่าสนใจ , SPT เมล็ดซึ่งแสดงความยับยั้งชั่งใจมากขึ้นเพื่อผิวแตกแรงกว่า KML CHN เมล็ด ( ตารางที่ 1 ) และยังอนุญาตให้มีการเจาะลึกบีตาไซยานิน ( รูปที่ 3B )