Conclusion: transforming network mo

Conclusion: transforming network monarchy
Most discussion of monarchical interventions in Thailand focuses on direct
actions by the King, notably the events in October 1973, April 1981 and May
1992. This article has highlighted the limitations of this approach, and suggested
the need to understand royal power in Thailand as a form of network
governance. The Thai King has typically worked through proxies, seeking to
expand his political influence, yet ultimately unable to achieve domination.
After May 1992, the pattern of royal interventions changed. As he grew
older, the King appeared less inclined to make direct personal interventions.
Legitimacy crises were addressed primarily through interventions by
Prem and other members of the Privy Council. Even before Thaksin came
to power, network monarchy was in trouble. The frequency of monarchical
interventions after 1992 testified to the difficulty of sustaining the influence
of the palace during an era of boom and bust, coupled with new political demands
and newly assertive politicians and tycoons. Prem himself was eight
years older than the King and was increasingly reliant on an elderly circle of
associates, whose military backgrounds had limited their horizons, insights
and influence.
During the Thaksin government, Privy Council appointments were politicized
further. In three cases, senior government figures who had problems
with Thaksin found themselves elevated to Privy councillor status
immediately upon leaving office: Kasem Wattanachai, Thaksin’s first education
minister, Palakorn Suwannarat, director of the Southern Border
Provinces Administrative Centre and Surayud Chulanont, former army
commander and supreme commander. Kasem and Surayud were deployed
in undermining Thaksin’s policies in the South, backing up Prem and repeating
the same language – language scripted directly by the palace. This
was a new, concerted and highly organized approach on the part of network
monarchy, an approach that reflected Thaksin’s very strong political
position.
Faced with a prime minister whose power and mandate were unprecedented,
network monarchy had to pick its challenges carefully, and to mobilize
all available resources to mount those challenges. Since 1992, royalist
liberals such as Prawase and Anand had sought to reorient network monarchy,
rescuing the palace from the clutches of ultra-conservatives and using
it as a vehicle to promote political reform. However, the unintended consequences
of that reform movement – the rise of an amazingly wealthy and
powerful prime minister, Thaksin Shinawatra – compelled network monarchy
to reinvent itself from a position of profound weakness. Despite the
apparent successes of the palace in addressing crises of national legitimacy
in 1997, 2001 and 2005, these achievements were tentative, and were won at
a growing cost. By the beginning of Thaksin’s second term of office, the informal
political system of network monarchy that had operated in Thailand
for three decades looked close to exhaustion.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สรุป: เปลี่ยนเครือข่ายสถาบันพระมหากษัตริย์การสนทนาส่วนใหญ่ของ monarchical แทรกแซงประเทศไทยมุ่งเน้นโดยตรงการดำเนินการ โดยกษัตริย์ เหตุการณ์ใน 1973 ตุลาคม 1981 เมษายนและอาจสะดุดตา1992. บทความมีข้อจำกัดของวิธีการนี้เน้น และแนะนำจำเป็นต้องเข้าใจถึงพระราชอำนาจในประเทศไทยในรูปแบบของเครือข่ายการกำกับดูแล กษัตริย์ไทยได้ทำงานโดยทั่วไปผ่านทางพร็อกซี่ ต้องการขยายอิทธิพลทางการเมืองของเขา แต่ในที่สุดไม่สามารถบรรลุการปกครองหลังจาก 1992 พฤษภาคม เปลี่ยนรูปแบบของการแทรกแซงรอยัล ขณะที่เขาเติบโตเก่า กษัตริย์ปรากฏ น้อยแนวโน้มที่จะทำการแทรกแซงส่วนบุคคลโดยตรงวิกฤตความชอบธรรมได้รับการแก้ไขเป็นอันดับแรก โดยการแทรกแซงโดยเปรมและสมาชิกคนอื่น ๆ ขององคมนตรี ก่อนทักษิณมาพลังงาน เครือข่ายสถาบันพระมหากษัตริย์ได้ในปัญหา ความถี่ของ monarchicalหลังจากปี 1992 เบิกความให้ความยากของการค้ำจุนอิทธิพลการแทรกแซงพระราชวังในช่วงยุคบูมและหน้าอก ควบคู่ไปกับความต้องการทางการเมืองใหม่และนักการเมืองที่ออกใหม่และหลอมเหล็ก เปรมเองเป็นแปดปีเก่ากว่ากษัตริย์และพึ่งวงผู้สูงอายุมากขึ้นวม ภูมิหลังที่มีทหารจำกัดขอบเขตของพวกเขา ข้อมูลเชิงลึกและมีอิทธิพลต่อในช่วงรัฐบาลทักษิณ องคมนตรีการนัดหมายถูก politicizedอีกต่อไป ในสามกรณี ตัวเลขรัฐบาลที่มีปัญหาทักษิณพบตัวเองยกระดับสถานะ councillor องคมนตรีทันทีที่ออกจาก office: Wattanachai เกษม การศึกษาแรกของทักษิณรัฐมนตรี Palakorn Suwannarat ผู้อำนวยการชายแดนภาคใต้ศูนย์บริหารจังหวัดและธรรมการ อดีตกองทัพผู้บัญชาการและผู้บังคับบัญชาสูงสุด เกษมและรยุทธ์ถูกจัดวางในการทำลายนโยบายของทักษิณในภาคใต้ สำรองเปรม และทำซ้ำภาษาเดียวกันภาษาที่ใช้สคริปต์ได้โดยตรง โดยพระราชวัง นี้เป็นวิธีการแบบใหม่ ร่วมกัน และจัดระเบียบอย่างมากในส่วนของเครือข่ายสถาบันพระมหากษัตริย์ วิธีการที่ทักษิณสะท้อนของแข็งแกร่งทางการเมืองตำแหน่งเผชิญหน้ากับนายกรัฐมนตรีที่มีพลังงานและอาณัติมีประวัติการณ์เครือข่ายสถาบันพระมหากษัตริย์ได้รับความท้าทายอย่างระมัดระวัง และระดมทรัพยากรที่มีอยู่ทั้งหมดจะกำหนดความท้าทายเหล่านั้น ตั้งแต่ปี 1992, royalistมนุษย์เช่น Prawase และอานันท์ได้แสวงหาการปรับเครือข่ายสถาบันพระมหากษัตริย์ช่วยพาจาก clutches ของพรรคอนุรักษ์นิยมเป็นพิเศษและใช้มันเป็นพาหนะในการส่งเสริมการปฏิรูปการเมือง อย่างไรก็ตาม ผลที่ตามมาไม่ได้ตั้งใจการเคลื่อนไหวปฏิรูปที่ – การเพิ่มขึ้นของความร่ำรวยอย่างน่าอัศจรรย์ และมีประสิทธิภาพนายกรัฐมนตรี ทักษิณชินวัตร – ข่ายบังคับสถาบันพระมหากษัตริย์กลับตัวเองจากตำแหน่งของความอ่อนแอที่ลึกซึ้ง แม้มีการความสำเร็จที่ชัดเจนของพระราชวังในการแก้ปัญหาวิกฤตของชาติชอบธรรมในปี 1997, 2001 และ 2005 สำเร็จเหล่านี้ได้แน่นอน และได้รับรางวัลที่มีค่าใช้จ่ายเพิ่มขึ้น โดยจุดเริ่มต้นของทักษิณสองดำรง อย่างไม่เป็นทางการระบบการเมืองของเครือข่ายกษัตริย์ที่ได้ดำเนินการในประเทศไทยสามทศวรรษมองใกล้เกษียณ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สรุป: เปลี่ยนเครือข่ายกษัตริย์
อภิปรายส่วนใหญ่ของการแทรกแซงกษัตริย์ในประเทศไทยมุ่งเน้นโดยตรง
กระทำโดยกษัตริย์สะดุดตาเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในเดือนตุลาคมปี 1973 เมษายน 1981 และพฤษภาคม
ปี 1992 บทความนี้ได้เน้นข้อ จำกัด ของวิธีการนี้และบอก
ความต้องการที่จะเข้าใจพระราชอำนาจในประเทศไทยเป็นรูปแบบของเครือข่าย
การกำกับดูแล พระมหากษัตริย์ไทยได้ทำงานมักจะผ่านพร็อกซีที่กำลังมองหาที่จะ
ขยายอิทธิพลทางการเมืองของเขา แต่ในที่สุดไม่สามารถที่จะบรรลุการปกครอง.
หลังจากพฤษภาคม 1992 รูปแบบของพระราชแทรกแซงการเปลี่ยนแปลง เมื่อเขาโต
ที่มีอายุมากกว่ากษัตริย์ปรากฏน้อยแนวโน้มที่จะทำให้การแทรกแซงโดยตรงส่วนบุคคล.
วิกฤตความชอบธรรมถูกจ่าหน้าส่วนใหญ่ผ่านการแทรกแซงโดย
เปรมและสมาชิกคนอื่น ๆ ของคณะองคมนตรี แม้กระทั่งก่อนที่ทักษิณเข้ามา
สู่อำนาจเครือข่ายกษัตริย์อยู่ในฐานะลำบาก ความถี่ของกษัตริย์
แทรกแซง 1992 หลังชี้ให้เห็นถึงความยากลำบากในการรักษาอิทธิพล
ของพระราชวังในยุคของบูมและหน้าอกที่ควบคู่ไปกับการเรียกร้องทางการเมืองใหม่
และนักการเมืองกล้าแสดงออกอย่างเหมาะสมและใหม่ในวงการ เปรมเองก็แปด
ปีเก่ากว่าพระมหากษัตริย์และเป็นมากขึ้นพึ่งพาวงกลมสูงอายุของ
ผู้ร่วมงานที่มีภูมิหลังทางทหารมี จำกัด โพ้นของพวกเขาและข้อมูลเชิงลึก
และมีอิทธิพล.
ในช่วงรัฐบาลทักษิณสภาองคมนตรีถูกการเมือง
ต่อไป ในกรณีที่สามตัวเลขของรัฐบาลอาวุโสที่มีปัญหา
กับทักษิณพบว่าตัวเองสูงไปเป็นองคมนตรี
ทันทีที่ออกจากสำนักงาน: เกษมวัฒนชัยทักษิณ Education First
รัฐมนตรีว่าการกระทรวงพลากรสุวรรณรัตน์ผู้อำนวยการของชายแดนภาคใต้
จังหวัดปกครอง Centre และพลเอกสุรยุทธ์จุลานนท์อดีตกองทัพ
บัญชาการ และผู้บัญชาการทหารสูงสุด เกษมและสุรยุทธ์ถูกนำไปใช้
ในการลอบทำลายนโยบายของทักษิณในภาคใต้สำรองเปรมและการทำซ้ำ
ภาษาเดียวกัน - ภาษาสคริปต์จากพระราชวังโดยตรง นี้
เป็นวิธีการใหม่ร่วมกันและการจัดระเบียบอย่างมากในส่วนของเครือข่าย
สถาบันพระมหากษัตริย์, วิธีการที่สะท้อนให้เห็นทางการเมืองของทักษิณที่แข็งแกร่งมาก
ตำแหน่ง.
ต้องเผชิญกับนายกรัฐมนตรีที่มีอำนาจและอาณัติเป็นประวัติการณ์
เครือข่ายกษัตริย์ต้องเลือกความท้าทายอย่างระมัดระวังและ ระดม
ทรัพยากรที่มีอยู่ทั้งหมดจะติดความท้าทายเหล่านั้น ตั้งแต่ปี 1992 พระมหากษัตริย์
เสรีนิยมเช่นประเวศและอานันท์ได้พยายามที่จะปรับทิศทางเครือข่ายกษัตริย์
ช่วยพระราชวังจากเงื้อมมือของอัลตร้าอนุรักษ์นิยมและใช้
มันเป็นยานพาหนะในการส่งเสริมการปฏิรูปทางการเมือง อย่างไรก็ตามผลข้างเคียง
ของการเคลื่อนไหวปฏิรูป - การเพิ่มขึ้นของความมั่งคั่งที่น่าอัศจรรย์ใจและ
นายกรัฐมนตรีที่มีประสิทธิภาพทักษิณชินวัตร - เครือข่ายกษัตริย์บังคับ
ที่จะพลิกโฉมตัวเองจากตำแหน่งของความอ่อนแอลึกซึ้ง แม้จะมี
ความสำเร็จที่เห็นได้ชัดของพระราชวังในการแก้วิกฤติความชอบธรรมแห่งชาติ
ในปี 1997 ปี 2001 และปี 2005 ความสำเร็จเหล่านี้เป็นเบื้องต้นและได้รับรางวัลที่
มีค่าใช้จ่ายที่เพิ่มมากขึ้น โดยจุดเริ่มต้นของระยะที่สองของทักษิณของสำนักงานทางการ
ระบบการเมืองของเครือข่ายกษัตริย์ที่ได้ดำเนินการในประเทศไทย
เป็นเวลาสามทศวรรษที่ผ่านมามองใกล้ไปหมด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สรุป : เปลี่ยนระบอบเครือข่ายการสนทนาส่วนใหญ่ของการแทรกแซงของพระมหากษัตริย์ไทยมุ่งตรงการกระทำโดยกษัตริย์ โดยเฉพาะเหตุการณ์ในเดือนตุลาคม 2516 , เมษายน 2524 และอาจ1992 บทความนี้ได้เน้นถึงข้อจำกัดของวิธีการนี้ และแนะนำความต้องการที่จะเข้าใจในพระราชอำนาจในประเทศไทย ที่เป็นรูปแบบของเครือข่ายภิบาล กษัตริย์ไทยโดยทั่วไปจะทำงานผ่านพร็อกซี่ , การแสวงหาขยายอิทธิพลทางการเมืองของเขา แต่ในที่สุดก็ไม่สามารถที่จะบรรลุการควบคุมหลังจากพฤษภาทมิฬ รูปแบบของพระหรือเปลี่ยน เมื่อเขาโตแก่กษัตริย์ปรากฏน้อยแนวโน้มที่จะทำให้การแทรกแซงของบุคคลโดยตรงความชอบธรรมวิกฤต addressed เป็นหลักผ่านการแทรกแซงโดยเปรมและสมาชิกของสภาองคมนตรี ก่อนที่ พ.ต.ท. ทักษิณ มาอำนาจกษัตริย์ เครือข่ายมีปัญหา ความถี่ของกษัตริย์การแทรกแซงหลังจากปี 1992 ไปยากจากอิทธิพลพระราชวังในยุคของบูมและหน้าอก ควบคู่กับความต้องการใหม่ทางการเมืองและนักการเมืองแบบใหม่ และท่านประธานได้ เปรมเอง อายุ 8 ขวบปีเก่ากว่ากษัตริย์และเป็นมากขึ้นพึ่งพาผู้สูงอายุ วงกลมสมาคม ซึ่งทหารได้จำกัดขอบเขตของพื้นหลัง ข้อมูลเชิงลึกและอิทธิพลในช่วงรัฐบาล พ.ต.ท. ทักษิณ แต่งตั้งองคมนตรี ถูกอภิปรายเรื่องการเมืองเพิ่มเติม ใน 3 กรณี ตัวเลขที่มีปัญหารัฐบาลอาวุโสกับ พ.ต.ท. ทักษิณ พบว่าตัวเองจะไปสถานะองคมนตรีทันทีเมื่อออกจากออฟฟิศ : เกษม wattanachai การศึกษาแรกของทักษิณนายพลากร สุวรรณรัตน์ ผู้อำนวยการของชายแดนภาคใต้จังหวัดและศูนย์การบริหาร สุรยุทธ์ จุลานนท์ อดีตทหารผู้บัญชาการและผู้บัญชาการ นายเกษม และถูกใช้งานโดยเน้นนโยบายของทักษิณ ในภาคใต้ การสํารองข้อมูลเปรมและซ้ำๆภาษาเดียวกับภาษาสคริปต์ ) โดยตรง โดยวัง นี้เป็นใหม่ , วิธีการร่วมกันและการจัดระเบียบอย่างมากในส่วนของเครือข่ายพระมหากษัตริย์ , วิธีการที่สะท้อนการเมืองของทักษิณมากตำแหน่งเผชิญกับนายกรัฐมนตรีที่มีอำนาจและหน้าที่เป็นประวัติการณ์ ,สถาบันเครือข่ายต้องเลือกความท้าทายของมันอย่างระมัดระวัง และจะระดมทรัพยากรที่มีอยู่ทั้งหมดเพื่อติดความท้าทายเหล่านั้น ตั้งแต่ปี 1992 ฝ่ายนิยมกษัตริย์มากมาย เช่น prawase อานันท์ได้พยายามปรับและสถาบันเครือข่ายช่วยพาเลซ จากเงื้อมมือของอนุรักษ์นิยมเป็นพิเศษและใช้มันเป็นยานพาหนะเพื่อส่งเสริมการปฏิรูปการเมือง อย่างไรก็ตาม ผลที่ไม่ตั้งใจของขบวนการปฏิรูปและการเพิ่มขึ้นของ amazingly และร่ำรวยพ.ต.ท. ทักษิณ ชินวัตร นายกรัฐมนตรี ที่มีประสิทธิภาพ –บังคับสถาบันเครือข่ายที่จะพลิกโฉมตัวเองจากตำแหน่งของจุดอ่อนที่ลึกซึ้ง แม้จะมีความสำเร็จของพระราชวังในการแก้ไขวิกฤตของชาติ ความชอบธรรมในปี 1997 , 2001 และ 2005 ความสำเร็จเหล่านี้แน่นอน และก็ที่ต้นทุนที่เพิ่มขึ้น โดยจุดเริ่มต้นของทักษิณกับระยะที่สองของสำนักงาน , นอกระบบระบบการเมืองของเครือข่ายระบอบที่ดำเนินการในประเทศไทยสำหรับสามทศวรรษที่ผ่านมาดูเหมือนใกล้จะหมดแรง