80 Political Theorystill less as a

80 Political Theory
still less as a ‘ruling class’, they nevertheless accept that a liberal democracy
is a ‘deformed polyarchy’ in which business usually exerts pre-eminent
influence, especially over the economic agenda.
New Right ideas and theories became increasingly influential from the
1970s onwards. Like neo-pluralism, they built upon traditional liberal
foundations but now constitute a major rival to classical pluralism. The
New Right, or at least its neo-liberal or libertarian wing, is distinguished
by strong antipathy towards government intervention in economic and
social life, born of the belief that the state is a parasitic growth which
threatens both individual liberty and economic security. The state is no
longer an impartial referee but has become a self-serving monster, a
‘nanny’ or ‘leviathan’ state, interfering in every aspect of life. New Right
thinkers have tried, in particular, to highlight the forces that have led to the
growth of state intervention and which, in their view, must be countered.
Criticism has, for instance, focused upon the process of party competition,
or what Samuel Britten (1977) called ‘the economic consequences of
democracy’. In this view, the democratic process encourages politicians
to outbid one another by making vote-winning promises to the electorate,
and encourages electors to vote according to short-term self-interest rather
than long-term well-being. Equally, closer links between government and
major economic interests, business and trade unions in particular, has
greatly increased pressure for subsidies, grants, public investment, higher
wages, welfare benefits and so forth, so leading to the problem of
‘government overload’. Public choice theorists such as William Niskanen
(1971) have also suggested that ‘big’ government has been generated from
within the machinery of the state itself by the problem of ‘bureaucratic
over-supply’. Pressure for the expansion of the state comes from civil
servants and other public employees, who recognize that it will bring them
job security, higher pay and improved promotion prospects.
Pluralism has been more radically rejected by elitist thinkers who believe
that behind the fac¸ade of liberal democracy there lies the permanent power
of a ‘ruling elite’. Classical elitists such as Gaetano Mosca (1857–1941),
Vilfredo Pareto (1848–1923) and Robert Michels (1876–1936) were concerned
to demonstrate that political power always lies in the hands of a
small elite and that egalitarian ideas, such as socialism and democracy, are
a myth. Modern elitists, by contrast, have put forward strictly empirical
theories about the distribution of power in particular societies, but have
nevertheless drawn the conclusion that political power is concentrated in
the hands of the few. An example of this was Joseph Schumpeter (see
p. 223), whose Capitalism, Socialism and Democracy ([1944] 1976)
suggested the theory of democratic elitism. Schumpeter described democracy
as ‘that institutional arrangement for arriving at political decisions in
which individuals acquire the power to decide by means of a competitive

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

80 ทฤษฎีการเมือง
ยังคงน้อยเป็น 'ชนชั้นปกครอง' แต่อย่างไรก็ตามพวกเขายอมรับว่า
ประชาธิปไตยเสรีนิยมคือ 'polyarchy ผิดปกติในทางธุรกิจซึ่งโดยปกติจึงมีอิทธิพล
pre-โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงวาระทางเศรษฐกิจ.
ความคิดที่ถูกต้องและทฤษฎีใหม่ ๆ กลายเป็นผู้มีอิทธิพลเพิ่มมากขึ้นจากปี 1970 เป็นต้นไป
เช่นเมื่อเร็ว ๆ นี้ฝ่าย-พวกเขาสร้างขึ้นบนแนวคิดเสรีนิยมแบบดั้งเดิม
รากฐาน แต่ตอนนี้เป็นคู่แข่งที่สำคัญในการพหุนิยมคลาสสิก
ขวาใหม่หรืออย่างน้อยปีกเสรีนิยมใหม่หรือเสรีนิยมของตนเป็นที่รู้จัก
โดยความเกลียดชังที่แข็งแกร่งต่อการแทรกแซงของรัฐบาลในทางเศรษฐกิจและชีวิตทางสังคม
เกิดจากความเชื่อที่ว่ารัฐเป็นเติบโตปรสิตซึ่งทั้งสอง
คุกคามเสรีภาพส่วนบุคคลและ ความมั่นคงทางเศรษฐกิจ รัฐไม่
อีกต่อไปผู้ตัดสินเป็นกลาง แต่ได้กลายเป็นมอนสเตอร์ตัวเองเสิร์ฟ
รัฐพี่เลี้ยง 'หรือ' ปลาวาฬ 'แทรกแซงในทุกด้านของชีวิต ใหม่นักคิด
ขวาได้พยายามโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่จะเน้นกองกำลังที่ได้นำไปสู่​​การเจริญเติบโต
ของการแทรกแซงของรัฐและซึ่งในมุมมองของพวกเขาจะต้องโต้. วิจารณ์
ได้เช่นมุ่งไปที่กระบวนการของการแข่งขันงานปาร์ตี้
หรือว่าซามูเอล britten (1977) เรียกว่า 'ผลกระทบทางเศรษฐกิจของการปกครองระบอบประชาธิปไตย
' ในมุมมองนี้กระบวนการประชาธิปไตยส่งเสริมให้นักการเมือง
ไปชิงอีกคนหนึ่งโดยการทำสัญญาการโหวตชนะเลิศไป
เขตเลือกตั้งและส่งเสริมให้ผู้มีสิทธิ์เลือกตั้งออกเสียงลงคะแนนตามระยะสั้นตนเองค่อนข้าง
กว่าในระยะยาวเป็นอยู่ที่ดี อย่างเท่าเทียมกันในการเชื่อมโยงอย่างใกล้ชิดระหว่างภาครัฐและผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจ
ที่สำคัญสหภาพแรงงานธุรกิจและการค้าโดยเฉพาะอย่างยิ่งมีความดัน
เพิ่มขึ้นอย่างมากสำหรับเงินอุดหนุนทุนการลงทุนภาครัฐที่สูงขึ้นค่าจ้าง
สวัสดิการและอื่น ๆ เพื่อนำไปสู่​​ปัญหาของการเกินรัฐบาล '
ทฤษฎีทางเลือกสาธารณะเช่นวิลเลียม niskanen
(1971) ได้ชี้ให้เห็นว่ารัฐบาลยังมี 'ใหญ่' ได้รับการสร้างขึ้นมาจาก
ภายในเครื่องจักรของรัฐตัวเองจากปัญหาของระบบราชการ
อุปทาน ' ความดันสำหรับการขยายตัวของรัฐที่มาจากข้าราชการพลเรือน
และพนักงานที่สาธารณะอื่น ๆ ที่รู้ว่ามันจะทำให้พวกเขารักษาความปลอดภัยงาน
จ่ายที่สูงขึ้นและมีแนวโน้มที่ดีขึ้นโปรโมชั่น.
ฝ่ายได้รับการปฏิเสธอย่างรุนแรงมากขึ้นโดยนักคิดชั้นนำที่เชื่อ
ที่อยู่เบื้องหลัง FAC เธ ADE ของเสรีนิยมประชาธิปไตยมีอำนาจ
ถาวรของ 'ชนชั้น' อยู่ elitists คลาสสิกเช่นเกทาโนมอสกา (1857-1941), Vilfredo Pareto
(1848-1923) และโรเบิร์ตยะ (1876-1936) เป็นห่วง
แสดงให้เห็นว่าอำนาจทางการเมืองมักจะอยู่ในมือของชนชั้นเล็ก
และที่ความคิดความคุ้มทุน เช่นสังคมนิยมและประชาธิปไตยเป็นตำนาน
elitists ทันสมัยโดยคมชัดมีการหยิบยกทฤษฎี
เชิงประจักษ์อย่างเคร่งครัดเกี่ยวกับการกระจายอำนาจในสังคมโดยเฉพาะอย่างยิ่ง แต่ได้
วาดอย่างไรก็ตามข้อสรุปที่ว่าอำนาจทางการเมืองมีความเข้มข้นใน
มือของไม่กี่ ตัวอย่างนี้เป็น Joseph Schumpeter (ดู
p 223.) ซึ่งทุนนิยมสังคมนิยมและประชาธิปไตย ([1944] 1976)
แนะทฤษฎีของอภิสิทธิ์ประชาธิปไตยชัมอธิบาย
ประชาธิปไตยเป็น 'สถาบันจัดที่สำหรับที่เดินทางมาถึงการตัดสินใจทางการเมืองใน
ที่บุคคลได้มาซึ่งอำนาจในการตัดสินใจโดยใช้วิธีการแข่งขัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทฤษฎี 80 เมือง
ยังน้อยเป็น 'ชั้นปกครอง' พวกเขายังคงรับที่ระบอบเสรีประชาธิปไตย
เป็น 'polyarchy พิการ' ในธุรกิจใดมัก exerts ก่อนอีก
อิทธิพล โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเศรษฐกิจวาระการ
ขวาใหม่แนวคิดและทฤษฎีก็มีอิทธิพลมากขึ้นเรื่อย ๆ จาก
ทศวรรษ 1970 เป็นต้นไป เช่นนีโอ-pluralism พวกเขาสร้างขึ้นแบบเสรี
รากฐานแต่ตอนนี้เป็นคู่แข่งที่สำคัญกับ pluralism คลาสสิก
ขวาใหม่ หรือน้อยปีกของเสรีนิยมใหม่หรือ libertarian จะโดดเด่น
โดย antipathy แข็งแรงต่อการแทรกแซงของรัฐบาลในทางเศรษฐกิจ และ
ชีวิตสังคม เกิดความเชื่อว่ารัฐเจริญเติบโตมีเสียงฟู่เหมือนกาฝากที่
คุกละเสรีภาพและความปลอดภัยทางเศรษฐกิจ รัฐจะไม่มี
ต่อกรรมการผู้ตัดสินเป็นกลางแต่ได้กลายเป็นมอนสเตอร์นั้น เป็น
สถานะ 'พี่เลี้ยงเด็ก' หรือ 'เลวีอาธาน' แทรกแซงในทุกด้านของชีวิต ขวาใหม่
thinkers พยายาม โดยเฉพาะ กองกำลังที่ได้นำไปสู่เน้น
ต้อง countered เจริญเติบโตของการแทรกแซงของรัฐและ ซึ่งในมุมมองของพวกเขา
วิจารณ์ได้ เน้นตามกระบวนการของพรรคแข่งขัน เช่น
หรือ Samuel Britten (1977) ที่เรียก ' ผลกระทบทางเศรษฐกิจของ
ประชาธิปไตย ' ในมุมมองนี้ นักการเมืองสนับสนุนกระบวนการประชาธิปไตยให้
ไป outbid อื่น โดยทำสัญญาชนะคะแนนเขตเลือกตั้ง,
และกระตุ้น electors เสียงตาม self-interest ระยะสั้นค่อนข้าง
กว่าสุขภาพระยะยาว เท่า ๆ กัน ใกล้ชิดเชื่อมระหว่างรัฐบาล และ
หลักการผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจ สหภาพการค้าและธุรกิจโดยเฉพาะอย่างยิ่ง มี
มากขึ้นกดดันเงินอุดหนุน เงินช่วยเหลือ ลง ทุนสาธารณะ สูง
wages สวัสดิการผลประโยชน์มาให้ เพื่อ นำไปสู่ปัญหา
'เกินพิกัดรัฐบาล' ทางเลือกสาธารณะ theorists เช่น William Niskanen
(1971) ได้ยังแนะนำว่า รัฐบาล 'ใหญ่' ได้ถูกสร้างขึ้นจาก
ภายในเครื่องจักรของรัฐเองโดยปัญหา ' ราชการ
มากกว่าอุปทาน ' ความดันสำหรับการขยายตัวของรัฐที่มาจากพลเรือน
ข้าราชการและพนักงานสาธารณะอื่น ๆ ที่รู้ว่า มันจะนำพวกเขา
งานรักษาความปลอดภัย แนวโน้มสูงกว่าโปรโมชั่นค่าจ้าง และปรับปรุง.
Pluralism ได้มากก็ปฏิเสธ thinkers elitist ซึ่งเชื่อ
ที่อยู่เบื้องหลัง fac¸ade ของระบอบเสรีประชาธิปไตย มีอยู่อำนาจถาวร
ของ 'ปกครองอี' Elitists คลาสสิกเช่น Gaetano Mosca (1857–1941),
กังวล Vilfredo Pareto (1848–1923) และ Robert Michels (1876–1936)
แสดงว่า อำนาจทางการเมืองมักจะอยู่ในมือของตัว
ยอดเล็กและคิดว่า egalitarian สังคมนิยมและประชาธิปไตย
ตำนาน Elitists ทันสมัย โดยคมชัด มีย้ายไปข้างหน้าอย่างเคร่งครัดรวม
ทฤษฎีเกี่ยวกับการกระจายอำนาจโดยเฉพาะอย่างยิ่งสังคม แต่มี
วาดอย่างไรก็ตาม สรุปว่าอำนาจทางการเมืองกำลังเข้มข้นใน
มือกับ ตัวอย่างนี้คือ โจเซฟ Schumpeter (ดู
p. 223), ที่มีทุนนิยม สังคมนิยม และประชาธิปไตย ([1944] 1976)
แนะนำของประชาธิปไตย elitism ทฤษฎี Schumpeter อธิบายประชาธิปไตย
เป็น ' เรียงสถาบันสำหรับการตัดสินใจทางการเมืองใน
บุคคลใดได้รับอำนาจในการตัดสินใจจากการแข่งขัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

80 ทางการเมืองเกี่ยวกับทฤษฎี
ซึ่งจะช่วยยังไม่เป็น"ชนชั้นปกครองที่'เขาแต่ยอมรับว่าระบอบประชาธิปไตยเสรี
คือ' polyarchy พิการที่ซึ่งทางธุรกิจโดยปกติแล้วมีอิทธิพลสื่อกลาง Pre - ชื่อดัง
โดยเฉพาะในทฤษฎีและความคิดวาระทางเศรษฐกิจที่.
ใหม่ทางด้านขวามีอิทธิพลมากขึ้นกลายเป็นจาก
1970 s เป็นต้นไป เหมือนแบบนีโอ - จำนวนมากที่สร้างขึ้นเมื่อ"
ตามมาตรฐานแบบดั้งเดิมรากฐานแต่ตอนนี้เป็นคู่แข่งสำคัญในจำนวนมากในแบบคลาสสิค ทางด้านขวา
ใหม่หรือที่อย่างน้อยของปีกอาคารแบบเสรีนิยมใหม่หรือแนวคิดเสรีนิยมคือความโดดเด่น
โดยมีใจตรงกันข้ามแรงการแทรกแซงของรัฐบาลในชีวิตเศรษฐกิจและ
ทางสังคมซึ่งเกิดมาจากความเชื่อที่ว่ารัฐเป็นกาฝากซึ่งการขยายตัวซึ่ง
คุกคาม เสรีภาพ ส่วนบุคคลและการรักษาความ ปลอดภัย ทั้งทางเศรษฐกิจ สถานะที่ไม่มี
ตามมาตรฐานอีกต่อไปที่เป็นกลางผู้ตัดสินแต่จะกลายเป็นแบบบริการตัวเองจัดให้บริการความหลากหลายที่
'แนนนี่'หรือ'เรือเดินสมุทรขนาดใหญ่ของรัฐ,รบกวนในทุกแง่มุมของชีวิต. ใหม่ด้านขวา
นักคิดมีความพยายามในการไฮไลต์สำคัญที่ทำให้การแทรกแซง
ซึ่งจะช่วยการขยายตัวของรัฐและซึ่งในมุมมองของพวกเขาจะต้องมีใคร.
การวิจารณ์มีการยกตัวอย่างเช่นที่มุ่งเน้นถึงการดำเนินการที่ใช้ในการแข่งขันของผู้ผลิตรายอื่น
หรือว่าซามูเอล britten ( 1977 )เรียกว่า'ผลทางเศรษฐกิจของ
ระบอบประชาธิปไตย' ในมุมมองนี้กระบวนการประชาธิปไตยที่ส่งเสริมให้นักการเมือง
ซึ่งจะช่วยในการประมูลสูงกว่าหนึ่งอีกคนหนึ่งโดยให้สัญญาว่าจะทำให้คะแนนที่ได้รับรางวัลชนะเลิศในค.ศ.
และส่งเสริมให้ electors ในการออกเสียงลงคะแนนตามระยะสั้นด้วยตนเอง - ดอกเบี้ยมาก
ซึ่งจะช่วยมากกว่าระยะยาวการเป็นอยู่ที่ดี เชื่อมโยงอย่างใกล้ชิดยิ่งขึ้นเท่าๆกันระหว่างรัฐบาลและ
ผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจที่สำคัญสหภาพ การค้าและธุรกิจเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องโดยเฉพาะอย่างยิ่งในความดันสำหรับเงินอุดหนุนแก่การลงทุนของ ภาค รัฐสูงขึ้น
ค่าจ้างสิทธิประโยชน์และสวัสดิการให้ออกมาจึงนำไปสู่ปัญหาของโอเวอร์โหลด

'รัฐบาล'เป็นอย่างมาก บรรดานักทฤษฎีทางเลือกของสาธารณชนเช่นวิลเลียม niskanen
( 1971 )มีที่แนะนำว่า"ขนาดใหญ่ของรัฐบาลได้รับการสร้างขึ้นจาก
ยังอยู่ ภายใน เครื่องจักรของรัฐเองโดยการแก้ปัญหาของระบบราชการ'
เหนือ - พาวเวอร์ซัพพลาย' ความดันให้มีการขยายการของรัฐที่มาจากพลเรือน
ข้าราชการและพนักงานสาธารณะอื่นๆที่ยอมรับว่ามันจะทำให้ลูกค้า
ซึ่งจะช่วยรักษาความ ปลอดภัย งานสูงแบบเสียค่าบริการเมื่อรับชมและได้รับการปรับปรุงการส่งเสริมการขายลูกค้า.
จำนวนมากได้รับการเพิ่มเติมโดยรากถูกปฏิเสธโดยบรรดานักคิดเกมส์หนักๆซึ่งเชื่อว่า
ที่อยู่ทางด้านหลัง fac ' Ade ของระบอบประชาธิปไตยเสรีมีอยู่ไฟแบบถาวร
ของ' Elite ชนชั้นปกครอง' elitists ในแบบคลาสสิกเช่น gaetano mosca ( 1857-1941 )
vilfredo pareto ( 1848-1923 )และ Robert Michels ( 1876-1936 )เป็นกังวล
ซึ่งจะช่วยในการแสดงให้เห็นว่าพลังอำนาจทางการเมืองอยู่เสมอซึ่งทอดตัวอยู่ในมือของ
ขนาดเล็กระดับผู้นำและว่าความคิดความเท่าเทียมเช่นระบอบประชาธิปไตยและระบอบสังคมนิยมเป็น
กระทำชำเรา elitists ที่ทันสมัยในทางตรงกันข้ามมีให้ไปข้างหน้าอย่างเคร่งครัดในเชิงทฤษฎี
เกี่ยวกับการกระจายอำนาจในสังคมโดยเฉพาะแต่ได้ส่งผลสรุปได้ว่าอำนาจทางการเมืองมีการกระจุกตัวอยู่ในมือ
ซึ่งจะช่วยได้ในเพียงไม่กี่แห่งที่
อย่างไรก็ตาม ตัวอย่างของโรงแรมแห่งนี้เป็นโยเซฟ schumpeter (ดู
P . 223 )ซึ่งมีระบบทุนนิยมและลัทธิสังคมนิยมประชาธิปไตย([ 1944 ] 1976 )
ที่แนะนำทฤษฎีของ elitism ประชาธิปไตย.schumpeter ตามที่อธิบายไว้ระบอบประชาธิปไตย
ซึ่งจะช่วยเป็น'การจัดสถาบันที่สำหรับเดินทางมาถึงในการตัดสินใจทางการเมืองใน
ซึ่งจะช่วยผู้ใช้บริการแบบเฉพาะรายที่ได้รับอำนาจในการตัดสินใจโดยใช้ในการแข่งขันที่