Measuring PovertyThe statistics pre

Measuring Poverty
The statistics presented in this paper are based on the official definition of poverty in the United States, which reflects the fraction of persons (or families) with incomes below an absolute threshold.The poverty thresholds were developed
in 1963–1964 by Mollie Orshansky, an economist at the Social Security Administration, and were adopted in August 1969 (Fisher, 1992).
They were constructed by first estimating the cost of the Department of Agriculture’s “economy food plan” for different family sizes.
Tabulations from the 1955 Household Food Consumption Survey showed that on average, one-third of family after-tax income was spent on food, so the estimated food costs were then multiplied by three to construct the poverty thresholds for households of different sizes (a higher multiplier was used for families with less than three persons to reflect the high fixed costs of housing).
These thresholds have been adjusted each year to reflect changes in the cost of living using the Consumer Price Index (CPI), but otherwise, the official poverty

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การวัดความยากจนสถิติที่นำเสนอในเอกสารนี้อยู่กับคำนิยามอย่างเป็นทางการของความยากจนในสหรัฐอเมริกา ซึ่งแสดงถึงสัดส่วนของคน (หรือครอบครัว) มีรายได้ต่ำกว่าขีดจำกัดแน่นอน ขีดจำกัดของความยากจนได้รับการพัฒนาใน 1963-1964 โดยมอลลี่ Orshansky เป็นนักเศรษฐศาสตร์ที่ดูแลสังคม และถูกนำมาใช้ในเดือน 1969 สิงหาคม (Fisher, 1992) พวกเขาถูกสร้าง โดยการประเมินต้นทุนของกรมวิชาการเกษตรของ "เศรษฐกิจอาหารแผน" สำหรับขนาดครอบครัวแรก ตารางจาก 1955 ครัวเรือนอาหารใช้สำรวจพบว่า โดยเฉลี่ย หนึ่งในสามของรายได้ครอบครัว after-tax ใช้ในอาหาร ดังนั้นต้นทุนอาหารโดยประมาณก็คูณ ด้วยสามสร้างขีดจำกัดของความยากจนในครัวเรือนขนาดแตกต่างกัน (ตัวคูณสูงใช้สำหรับครอบครัวที่มีน้อยกว่า 3 คนเพื่อสะท้อนต้นทุนคงที่สูงของหมู่บ้าน)ขีดจำกัดเหล่านี้ได้ถูกปรับปรุงในแต่ละปีการเปลี่ยนแปลงในชีวิตของต้นทุนที่ใช้ในดัชนีราคาผู้บริโภค (CPI), แต่เป็นอย่างอื่น ความยากจนอย่างเป็นทางการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การวัดความยากจนสถิติที่นำเสนอในบทความนี้จะขึ้นอยู่กับความหมายของความยากจนอย่างเป็นทางการในประเทศสหรัฐอเมริกาซึ่งสะท้อนให้เห็นถึงส่วนของบุคคล (หรือครอบครัว) ที่มีรายได้ต่ำกว่าเกณฑ์ความยากจน threshold.The ได้รับการพัฒนาที่แน่นอนใน1963-1964 โดยมอลลี Orshansky เศรษฐศาสตร์ที่ประกันสังคมบริหารและถูกนำมาใช้ในสิงหาคม 1969 (ฟิชเชอร์, 1992). พวกเขาถูกสร้างขึ้นเป็นครั้งแรกโดยการประเมินค่าใช้จ่ายของกรมวิชาการเกษตรของ "แผนอาหารเศรษฐกิจ" สำหรับขนาดของครอบครัวที่แตกต่างกัน. Tabulations จาก 1,955 ครัวเรือนอาหาร การสำรวจการบริโภคแสดงให้เห็นว่าโดยเฉลี่ยแล้วหนึ่งในสามของครอบครัวรายได้หลังหักภาษีคือการใช้จ่ายเกี่ยวกับอาหารเพื่อให้ค่าใช้จ่ายอาหารประมาณนั้นถูกคูณด้วยสามในการสร้างเกณฑ์ความยากจนสำหรับครัวเรือนที่มีขนาดแตกต่างกัน (ตัวคูณสูงที่ใช้สำหรับครอบครัวที่มี น้อยกว่าสามคนเพื่อให้สอดคล้องกับต้นทุนคงที่สูงของที่อยู่อาศัย). เกณฑ์เหล่านี้ได้รับการปรับในแต่ละปีเพื่อสะท้อนให้เห็นถึงการเปลี่ยนแปลงในค่าใช้จ่ายของที่อยู่อาศัยโดยใช้ดัชนีราคาผู้บริโภค (CPI) แต่อย่างอื่นความยากจนอย่างเป็นทางการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การวัดความยากจน
สถิติที่นำเสนอในบทความนี้จะยึดตามคำนิยามอย่างเป็นทางการของความยากจนในประเทศสหรัฐอเมริกา ซึ่งสะท้อนให้เห็นถึงสัดส่วนของคน ( หรือครอบครัว ) ที่มีรายได้ต่ำกว่าเกณฑ์ที่แน่นอน ความยากจน ซึ่งถูกพัฒนาขึ้นในปี พ.ศ. 2506 และ 2507 โดยมอลลี่
orshansky นักเศรษฐศาสตร์จากสำนักงานประกันสังคม และประกาศใช้ ในเดือนสิงหาคม 1969 ( Fisher , 1992 )
สำหรับ constructed by , the ได้ข่าวจาก cost ของ the ทรงของไม้ไผ่ 's " economy food 40-50 ห้อง family sizes .
การทดสอบจาก 1955 การบริโภคอาหารในครัวเรือน สำรวจพบว่า เฉลี่ย หนึ่งในสามของครอบครัวหลังจากที่รายได้ภาษีถูกใช้ในอาหารดังนั้นการประมาณต้นทุนอาหาร แล้วคูณด้วยสามสร้างความยากจนของครัวเรือน ซึ่งมีขนาดแตกต่างกัน ( ตัวคูณสูงใช้สำหรับครอบครัวที่มีไม่น้อยกว่าสามคน ให้สะท้อนต้นทุนคงที่สูงที่อยู่อาศัย ) .
เกณฑ์เหล่านี้ได้รับการปรับเปลี่ยนในแต่ละปีเพื่อสะท้อนให้เห็นถึงการเปลี่ยนแปลงในค่าใช้จ่ายของการใช้ดัชนีราคาผู้บริโภค ( CPI ) แต่อย่างอื่นความยากจนอย่างเป็นทางการ