3.2. Biodegradation of toxic organi

3.2. Biodegradation of toxic organic micro-pollutants by MBR sludge
The biodegradation of toxic organic micro-pollutants was studied
in batch experiments using MBR sludge at day 0 and 519 of
operation. Table 3 shows percentages of toxic organic micro-pollutant
removals via biodegradation and their first order removal rate
constant in MBR 1 and MBR 2. On day 0, MBR 1 sludge had high
biodegradation efficiencies in range between 79% and 87%. The
highest removals were from those compounds having lower log
Kow values whereas the lowest removal was BBzP. In case of MBR
2 sludge, the biodegradation percentages were 61–71% – lower values
were those of DEHP and BBzP and highest value was DCP. Significant
higher biodegradation percentages were found in case of
MBR 1 sludge which obtained from pilot-scale MBR system operated
at solid waste disposal site. The difference in biodegradation
percentages between both sludge was mainly due to
Fig. 2. Variations of micro-pollutants concentrations in MBR 1 (a) BPA (b) 2,6 DTBP (c) BHT (d) DEP (e) DBP (f) DEHP (g) DCP and (h) BBzP influent effluent
adsorption onto sludge.
54 J. Boonnorat et al. / Bioresource Technology 165 (2014) 50–59
acclimatization of sludge to leachate characteristics and toxic
organic micro-pollutants.
From the batch experiment, it was found that micro-pollutant
were degraded well by sludge of two reactors. In comparison, the
batch experiment of acclimatized-sludge from MBR 1 or sludge
that were familiar with toxic compounds for over 500 days performed
better with higher removal efficiencies than those of
non-acclimatized sludge from MBR 2. However, the biodegradation
of all type of sludge was found improved with time and they were
highest at day 519. During the whole operation period, the biodegradation
removals of BPA, 2,6-DTBP, BHT, DCP, DEP, DBP, DEHP and
BBzP in MBR 1 were adaptively improved by 8–12%. For non-acclimatized
sludge from MBR 2, the removal efficiencies was improved
by 5–17%

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3.2. การย่อยสลายทางชีวภาพของมลพิษอินทรีย์ไมโครพิษโดยตะกอน MBRเป็นศึกษาการย่อยสลายทางชีวภาพของไมโครสารมลพิษอินทรีย์เป็นพิษในชุดการทดลองใช้กากตะกอน MBR ที่วันที่ 0 และ 519 ของการดำเนินงาน ตารางที่ 3 แสดงเปอร์เซ็นต์ของไมโครมลพิษอินทรีย์เป็นพิษการเอาออกที่ผ่านการย่อยสลายทางชีวภาพและอัตราการกำจัดลำดับแรกค่าคงที่ใน MBR 1 MBR ในวันที่ 0, MBR 1 ตะกอนมีสูงประสิทธิภาพการย่อยสลายทางชีวภาพในช่วงระหว่าง 79% และ 87% การการเอาออกที่สูงสุดได้จากสารประกอบที่มีล็อกล่างโคว์ค่าในขณะที่การกำจัดต่ำสุดคือ BBzP ในกรณีของ MBR2 ตะกอน เปอร์เซ็นต์การย่อยสลายทางชีวภาพได้ 61 – 71% – ลดค่ามี DEHP และ BBzP และค่าสูงสุดคือ หลักสูตร DCP อย่างมีนัยสำคัญพบว่าเปอร์เซ็นต์การย่อยสลายทางชีวภาพสูงกว่ากรณีดำเนินการ MBR 1 ตะกอนที่ได้จากระบบนำร่องมาตราส่วน MBRไซต์การกำจัดขยะ ความแตกต่างในการย่อยสลายทางชีวภาพเปอร์เซ็นต์ระหว่างตะกอนทั้งสองเป็นส่วนใหญ่เนื่องจากการรูป 2 รูปแบบของความเข้มข้นของสารมลพิษไมโครใน (a) 1 MBR DTBP BPA ภาชนะ (ข) 2, 6 (ค) (ง) (จ) (ฉ) DEHP DBP (g) หลักสูตร DCP DEP บาทและทิ้ง influent (h) BBzPการดูดซับบนตะกอนBoonnorat 54 J. et al. / เทคโนโลยี Bioresource 165 (2014) 50 – 59acclimatization ตะกอนลักษณะน้ำชะขยะและสารพิษไมโครอินทรีย์มลพิษจากการทดลองชุด พบว่าไมโครมลพิษที่สลายตัวดี โดยตะกอนสองเตาปฏิกรณ์ ในการเปรียบเทียบ การชุดทดลองการปรับสภาพตะกอนจาก MBR 1 หรือตะกอนthat were familiar with toxic compounds for over 500 days performedbetter with higher removal efficiencies than those ofnon-acclimatized sludge from MBR 2. However, the biodegradationof all type of sludge was found improved with time and they werehighest at day 519. During the whole operation period, the biodegradationremovals of BPA, 2,6-DTBP, BHT, DCP, DEP, DBP, DEHP andBBzP in MBR 1 were adaptively improved by 8–12%. For non-acclimatizedsludge from MBR 2, the removal efficiencies was improvedby 5–17%

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3.2 การย่อยสลายอินทรีย์สารพิษไมโครมลพิษโดย MBR ตะกอน
การย่อยสลายอินทรีย์สารพิษไมโครมลพิษได้รับการศึกษา
ในการทดลองใช้ชุด MBR ตะกอนในวันที่ 0 และ 519 ของ
การดำเนินงาน ตารางที่ 3 ร้อยละของสารพิษไมโครอินทรีย์สารมลพิษที่แสดงให้เห็น
การลบผ่านการย่อยสลายและการสั่งซื้อครั้งแรกอัตราการกำจัดของพวกเขา
อย่างต่อเนื่องใน MBR MBR ที่ 1 และ 2 ในวันที่ 0, 1 MBR ตะกอนมีสูง
มีประสิทธิภาพการย่อยสลายในช่วงระหว่าง 79% และ 87%
ลบสูงสุดจากผู้ที่มีสารเข้าสู่ระบบที่ต่ำกว่า
ค่า Kow ขณะที่การกำจัดต่ำสุดคือ BBzP ในกรณีของ MBR
2 ตะกอนเปอร์เซ็นต์ย่อยสลายทางชีวภาพเป็น 61-71% - มีค่าต่ำ
เหล่านั้น DEHP และ BBzP และความคุ้มค่าสูงสุดคือ DCP อย่างมีนัยสำคัญ
ที่สูงขึ้นร้อยละย่อยสลายทางชีวภาพที่พบในกรณีของ
MBR 1 ตะกอนที่ได้รับจากระบบ MBR นักบินขนาดดำเนินการ
ที่สถานที่กำจัดขยะมูลฝอย ความแตกต่างในการย่อยสลาย
เปอร์เซ็นต์ระหว่างทั้งตะกอนส่วนใหญ่มาจาก
รูป 2. การเปลี่ยนแปลงความเข้มข้นของไมโครมลพิษใน MBR 1 (ก) สาร BPA (ข) 2,6 DTBP (c) บาท (ง) DEP (E) DBP (ฉ) DEHP (g) และ DCP (H) BBzP อิทธิพลน้ำทิ้ง
ดูดซับ ลงบนตะกอน.
54 เจ Boonnorat et al, / เทคโนโลยี Bioresource 165 (2014) 50-59
เคยชินกับสภาพของตะกอนน้ำชะขยะลักษณะและเป็นพิษ
อินทรีย์ไมโครมลพิษ.
จากการทดลองชุดมันก็พบว่าไมโครมลพิษ
ถูกย่อยสลายอย่างดีจากตะกอนของทั้งสองเครื่องปฏิกรณ์ ในการเปรียบเทียบ
การทดลองชุดปรับสภาพ-กากตะกอนจาก MBR 1 หรือกากตะกอน
ที่มีความคุ้นเคยกับสารพิษกว่า 500 วันดำเนินการ
ที่ดีขึ้นกับประสิทธิภาพการกำจัดสูงกว่า
ตะกอนไม่ใช่ปรับสภาพจาก MBR 2. อย่างไรก็ตามย่อยสลายทางชีวภาพ
ของทุกประเภท กากตะกอนก็พบว่าดีขึ้นกับเวลาและการที่พวกเขา
ที่สูงที่สุดในวันที่ 519 ในช่วงระยะเวลาการดำเนินการทั้งหมดที่ย่อยสลายทางชีวภาพ
การลบ BPA, 2,6-DTBP, BHT, DCP, DEP, DBP, DEHP และ
BBzP ใน MBR 1 ได้รับการปรับปรุงโดยการปรับเปลี่ยน 8-12% สำหรับผู้ที่ไม่ปรับสภาพ
กากตะกอนจาก MBR 2 ประสิทธิภาพการกำจัดที่ถูกปรับปรุงให้ดีขึ้น
โดย 5-17%