Caffeine: High-Intensity and Team S

Caffeine: High-Intensity and Team Sport Exercise
It is evident that caffeine supplementation provides an
ergogenic response for sustained aerobic efforts in moderate-
to-highly trained endurance athletes. The research
is more varied, however, when pertaining to bursts of
high-intensity maximal efforts. Collomp et al. [46]
reported results for a group of untrained subjects, who
participated in only 2-3 hours per week of non-specific
sport activity. In a fasted state, and in a crossover
design, subjects consumed caffeine at a dose of 5 mg/kg
as well as a placebo condition, and performed a 30-second
Wingate test. Compared to a placebo, caffeine did
not result in any significant increase in performance for
peak power or total work performed [46]. These results
are in agreement with Greer and colleagues [45], where
in addition to a lack of performance enhancement with
caffeine supplementation (6 mg/kg), subjects classified
as non-trained experienced a decline in power, as compared
to placebo, during the last two of four Wingate
bouts [45]. As previously stated, Crowe et al. [47]
reported significantly slower times to reach peak power
in the second of two bouts of 60-s maximal cycling.
Subjects in that study were untrained in a specific sport
and consumed caffeine at a dose of 6 mg/kg [47].
Finally, Lorino et al. [47] examined the effects of caffeine
at 6 mg/kg on athletic agility and the Wingate test.
Results were conclusive in that non-trained males did
not significantly perform better for either the pro-agility
run or 30-s Wingate test [73]. In contrast, a study published
by Woolf et al. [30] demonstrated that participants
who were conditioned athletes achieved greater
peak power during the Wingate after consuming caffeine
at a moderate dose of 5 mg/kg [30]. It is exceedingly
apparent that caffeine is not effective for nontrained
individuals participating in high-intensity exercise.
This may be due to the high variability in performance
that is typical for untrained subjects.
Results, however, are strikingly different for highlytrained
athletes consuming moderate doses of caffeine.
Collomp et al. [46] examined the use of 250 mg of caffeine
(4.3 mg/kg) in trained and untrained swimmers.
Swimmers participated in two maximal 100 m freestyle
swims; significant increases in swim velocity were only
recorded for the trained swimmers. Similar results were
reported by MacIntosh and Wright [74] in a study that
examined the effects of caffeine in trained swimmers,
but the caffeine treatment was provided at a higher dose
(6 mg/kg) and the protocol involved a 1,500-meter
swim. Results indicated a significant improvement in
swim times for those subjects who consumed caffeine,
as compared to placebo. Moreover, time was measured
at 500-m splits, which resulted in significantly faster
times for each of the three splits for the caffeine condition
[74]. As suggested by Collomp et al., [29] it is possible
that specific physiologic adaptations present in
highly trained anaerobic athletes, such as enhanced regulation
of acid-base balance (i.e., intracellular buffering
of H+), is intrinsic for caffeine to exert an ergogenic
effect [29].
Participants in a study published by Woolf et al. [30]
were highly trained anaerobic athletes, and results of
that investigation demonstrated a significant increase in
peak power with a moderate dose of caffeine (5 mg/kg)
as compared to placebo [30]. Wiles et al. [44] reported a
3.1% improvement in performance time for a 1-kilometer
time trial (71.1s for caffeine; 73.4s for placebo) at
a caffeine dose of 5 mg/kg, and results also included a
significant increase in both mean and peak power [44].
Wiles et al. [44] indicated that subjects in the study
reported regular interval sprint training, which may support
the theory that caffeine is most beneficial in trained
athletes who possess physiological adaptations to specific
high-intensity training [44].
A recent study published by Glaister et al. [31] examined
a 5 mg/kg dose of caffeine on sprint interval performance.
Subjects were defined as physically active
trained men and performed 12 × 30 m sprints at 35 s
intervals. Results indicated a significant improvement in
sprint time for the first three sprints, with a consequential
increase in fatigue for the caffeine condition [31].
The authors suggested that the increase in fatigue was
due to the enhanced ergogenic response of the caffeine
in the beginning stages of the protocol and, therefore,
was not meant to be interpreted as a potential negative
response to the supplement [31].
Bruce et al. [32] tested two doses of caffeine (6 mg/kg,
9 mg/kg) on 2000 m rowing performance in competitively
trained oarsmen. Results of the study revealed an
increase in performance for both time trial completion
and average power output for caffeine, as compared to
placebo (500 mg glucose). Time trial completion
improved by 1.3% for caffeine intake at 6 mg/kg. The 9
mg/kg dose did not result in additional increases in performance.
The average of the 6 and 9 mg/kg caffeine
treatments was 1.2% faster as compared to placebo [32].
Anderson and colleagues [75] tested these same doses
of caffeine in competitively trained oarswomen, who
also performed a 2,000-m row. In women, the higher
dose of 9 mg/kg of caffeine resulted in a significant
improvement in time by 1.3%, with performance
enhancement most evident in the first 500 m of the row
[75].
Team sport performance, such as soccer or field
hockey, involves a period of prolonged duration with
intermittent bouts of high-intensity playing time. As
such, Stuart et al. [33] examined the effects of a moderate
dose of caffeine (of 6 mg/kg) in well-trained amateur
union rugby players. Subjects participated in circuits
that were designed to simulate the actions of a rugby
player, which included sprinting and ball passing, and
each activity took an average 3-14 seconds to complete.
In total, the circuits were designed to represent the time
it takes to complete two halves of a game, with a 10
min rest period. Results demonstrated a 10% improvement
in ball-passing accuracy [33]. An improvement in
ball passing accuracy is applicable to a real-life setting
as it is necessary to pass the ball both rapidly and accurately
under high-pressure conditions [33]. In addition,
throughout the duration of the protocol, those subjects
on the caffeine condition successfully passed the ball
90% of the time as compared to 83% for placebo [33].
This study [33] was the first to show an improvement in

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Caffeine: High-Intensity and Team Sport ExerciseIt is evident that caffeine supplementation provides anergogenic response for sustained aerobic efforts in moderate-to-highly trained endurance athletes. The researchis more varied, however, when pertaining to bursts ofhigh-intensity maximal efforts. Collomp et al. [46]reported results for a group of untrained subjects, whoparticipated in only 2-3 hours per week of non-specificsport activity. In a fasted state, and in a crossoverdesign, subjects consumed caffeine at a dose of 5 mg/kgas well as a placebo condition, and performed a 30-secondWingate test. Compared to a placebo, caffeine didnot result in any significant increase in performance forpeak power or total work performed [46]. These resultsare in agreement with Greer and colleagues [45], wherein addition to a lack of performance enhancement withcaffeine supplementation (6 mg/kg), subjects classifiedas non-trained experienced a decline in power, as comparedto placebo, during the last two of four Wingatebouts [45]. As previously stated, Crowe et al. [47]reported significantly slower times to reach peak powerin the second of two bouts of 60-s maximal cycling.Subjects in that study were untrained in a specific sportand consumed caffeine at a dose of 6 mg/kg [47].Finally, Lorino et al. [47] examined the effects of caffeineat 6 mg/kg on athletic agility and the Wingate test.Results were conclusive in that non-trained males didไม่มากทำงานดีขึ้นไม่ว่าจะเป็นความคล่องตัวสนับสนุนรัน หรือ 30 s วินเกทแมทดสอบ [73] ในทางตรงกันข้าม การเผยแพร่การศึกษาโดยวูลฟ์ et al. [30] แสดงว่าผู้เข้าร่วมที่นักกีฬาปรับอากาศสำเร็จมากขึ้นอำนาจสูงสุดในระหว่างวินเกทแมหลังจากบริโภคคาเฟอีนในปริมาณปานกลางของ 5 mg/kg [30] มันเป็นไปชัดเจนว่า คาเฟอีนไม่การ nontrainedบุคคลที่เข้าร่วมในการออกกำลังกายที่ความเข้มสูงนี้อาจเกิดจากความแปรผันสูงประสิทธิภาพการทำงานที่เป็นปกติสำหรับฝึกฝนวิชาผล อย่างไรก็ตาม แตกต่างกว่าการ highlytrainedนักกีฬาที่ใช้ปานกลางปริมาณของคาเฟอีนCollomp et al. [46] ตรวจสอบการใช้คาเฟอีน 250 มก.(4.3 มิลลิกรัม/กิโลกรัม) ในผู้ที่ได้รับการฝึกฝน และฝึกฝนผู้เข้าร่วม 2 ฟรีสไตล์ 100 เมตรสูงสุดswims อย่างมีนัยสำคัญเพิ่มความเร็วในการว่ายน้ำได้เท่านั้นบันทึกสำหรับผู้ผ่านการฝึกอบรม มีผลคล้ายกันรายงาน โดย MacIntosh และไรท์ [74] ในการศึกษาที่ตรวจสอบผลของคาเฟอีนในผู้ผ่านการฝึกอบรมแต่ให้รักษาคาเฟอีนในปริมาณสูง(6 mg/kg) และโพรโทคอล 1500 วัดที่เกี่ยวข้องว่ายน้ำ ปรับปรุงที่สำคัญในการบ่งชี้ผลลัพธ์เรื่องที่ผู้บริโภคคาเฟอีน เวลาว่ายน้ำเป็นการเปรียบเทียบกับยาหลอก นอกจากนี้ มีวัดเวลาที่แยก 500 เมตร ซึ่งส่งผลให้เร็วมากขึ้นเวลาแยกสามสำหรับเงื่อนไขคาเฟอีน[74] แนะนำโดย Collomp et al., it [29] เป็นไปได้ว่า physiologic ท้องเฉพาะที่นำเสนอในฝึกไม่ใช้นักกีฬา เช่นระเบียบเพิ่มขึ้นของดุลกรด-ฐาน (เช่น intracellular บัฟเฟอร์H +), เป็น intrinsic สารพัดจะเป็น ergogenicผล [29]ผู้เข้าร่วมในการศึกษาที่เผยแพร่โดยวูลฟ์ et al. [30]ฝึกฝนนักกีฬาที่ไม่ใช้ออกซิเจน และผลลัพธ์ของตรวจสอบที่แสดงให้เห็นว่าการเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในพลังงานสูงสุด ด้วยปริมาณปานกลางของคาเฟอีน (5 mg/kg)เป็นการเปรียบเทียบกับยาหลอก [30] จึงย่อมไขว้เขว et al. [44] รายงานตัว3.1% การปรับปรุงประสิทธิภาพการทำงานใน 1 กม.เวลาทดลอง (71.1s สารพัด 73.4s สำหรับพลาซีโบ) ที่ปริมาณคาเฟอีน 5 มก./กก. และผลรวมเป็นเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในพลังงานเฉลี่ย และช่วง [44]จึงย่อมไขว้เขว et al. [44] ระบุที่หัวข้อในการศึกษารายงานช่วงปกติวิ่งฝึก ซึ่งอาจสนับสนุนทฤษฎีที่ว่าคาเฟอีนจะเป็นประโยชน์มากที่สุดในการฝึกอบรมนักกีฬาที่มีท้องสรีรวิทยาเฉพาะความเข้มสูงฝึกอบรม [44]ตรวจสอบการศึกษาล่าสุดที่เผยแพร่โดย Glaister et al. [31]ยา 5 mg/kg ของคาเฟอีนวิ่งช่วงประสิทธิภาพเรื่องถูกกำหนดเป็นใช้งานอยู่จริงคนที่ผ่านการฝึกอบรมและดำเนินการ 12 × 30 เมตร sprints ที่ 35 sช่วงเวลานั้น ปรับปรุงที่สำคัญในการบ่งชี้ผลลัพธ์เวลาวิ่ง sprints สามก่อน มีความจำเพาะเพิ่มในล้าสำหรับเงื่อนไขคาเฟอีน [31]ผู้เขียนแนะนำว่า การเพิ่มขึ้นของความเมื่อยล้าได้due to the enhanced ergogenic response of the caffeinein the beginning stages of the protocol and, therefore,was not meant to be interpreted as a potential negativeresponse to the supplement [31].Bruce et al. [32] tested two doses of caffeine (6 mg/kg,9 mg/kg) on 2000 m rowing performance in competitivelytrained oarsmen. Results of the study revealed anincrease in performance for both time trial completionand average power output for caffeine, as compared toplacebo (500 mg glucose). Time trial completionimproved by 1.3% for caffeine intake at 6 mg/kg. The 9mg/kg dose did not result in additional increases in performance.The average of the 6 and 9 mg/kg caffeinetreatments was 1.2% faster as compared to placebo [32].Anderson and colleagues [75] tested these same dosesof caffeine in competitively trained oarswomen, whoalso performed a 2,000-m row. In women, the higherdose of 9 mg/kg of caffeine resulted in a significantimprovement in time by 1.3%, with performanceenhancement most evident in the first 500 m of the row[75].Team sport performance, such as soccer or fieldhockey, involves a period of prolonged duration withintermittent bouts of high-intensity playing time. Assuch, Stuart et al. [33] examined the effects of a moderatedose of caffeine (of 6 mg/kg) in well-trained amateurunion rugby players. Subjects participated in circuitsthat were designed to simulate the actions of a rugbyเครื่องเล่น ซึ่งรวม sprinting และลูกผ่าน และแต่ละกิจกรรมสิ้นเฉลี่ย 3-14 วินาทีรวม วงจรออกแบบมาให้ใช้แทนเวลาใช้สองซีกของเกม มี 10 ตัวระยะเวลาที่เหลือ min ผลลัพธ์แสดงให้เห็นว่าการปรับปรุง 10%ในการผ่านบอลแม่นยำ [33] การปรับปรุงในลูกผ่านความถูกต้องเป็นการตั้งค่าของชีวิตเท่าที่จำเป็นในการผ่านบอลทั้งรวดเร็ว และถูกต้องภายใต้แรงดันสูงเงื่อนไข [33] นอกจากนี้ตลอดระยะเวลาของโพรโทคอล วิชาเหล่านั้นในคาเฟอีนเงื่อนไขผ่านลูก90% ของเวลา 83% เมื่อเทียบกับยาหลอก [33]ศึกษานี้ [33] เป็นคนแรกแสดงการปรับปรุงใน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คาเฟอีน:
ความหนาแน่นสูงและทีมกีฬาการออกกำลังกายจะเห็นว่าการเสริมคาเฟอีนให้การตอบสนอง
ergogenic
สำหรับความพยายามของแอโรบิกยั่งยืนในปานกลางรับการฝึกฝนให้สูงนักกีฬา การวิจัยจะแตกต่างกันมากขึ้นแต่เมื่อเกี่ยวข้องกับการระเบิดของความพยายามสูงสุดความเข้มสูง Collomp et al, [46] รายงานผลการสำหรับกลุ่มของอาสาสมัครได้รับการฝึกฝน, ใครมีส่วนร่วมในเพียง2-3 ชั่วโมงต่อสัปดาห์ไม่เฉพาะเจาะจงกิจกรรมกีฬา อยู่ในสถานะที่อดอาหารและในครอสโอเวอร์ออกแบบวิชาบริโภคคาเฟอีนขนาด 5 มิลลิกรัม / กิโลกรัมเช่นเดียวกับสภาพที่ได้รับยาหลอกและดำเนินการ 30 วินาทีทดสอบวินเกท เมื่อเทียบกับยาหลอกคาเฟอีนไม่ได้ผลในการเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญใด ๆ ในการปฏิบัติงานสำหรับอำนาจสูงสุดหรือทำงานรวมดำเนินการ[46] ผลลัพธ์เหล่านี้อยู่ในข้อตกลงที่มีเกรียร์และเพื่อนร่วมงาน [45] ที่นอกเหนือไปจากการขาดการเพิ่มประสิทธิภาพการทำงานด้วยการเสริมคาเฟอีน(6 มก. / กก.) อาสาสมัครจัดเป็นที่ไม่ได้รับการฝึกฝนประสบการณ์การลดลงของพลังงานเมื่อเทียบกับยาหลอกในระหว่างสุดท้ายสองในสี่ Wingate ศึก [45] ตามที่ระบุไว้ก่อนหน้านี้โครว์, et al [47] รายงานครั้งช้าอย่างมีนัยสำคัญในการเข้าถึงอำนาจสูงสุดในครั้งที่สองของศึกสองของการขี่จักรยาน 60 s สูงสุดได้. วิชาในการศึกษาที่ได้รับการฝึกฝนในการเล่นกีฬาที่เฉพาะเจาะจงและการบริโภคคาเฟอีนในปริมาณ 6 มก. / กก. [47]. ในที่สุด , et al, Lorino [47] การตรวจสอบผลกระทบของคาเฟอีนที่6 มก. / กก. ในความคล่องตัวกีฬาและการทดสอบวินเกท. ผลการวิจัยสรุปว่าผู้ชายที่ไม่ได้ผ่านการฝึกอบรมไม่ได้อย่างมีนัยสำคัญทำงานได้ดีขึ้นสำหรับทั้งโปรคล่องตัววิ่งหรือ30-s ทดสอบวินเกท [73 ] ในทางตรงกันข้ามการศึกษาที่ตีพิมพ์โดยวูล์ฟและอัล [30] แสดงให้เห็นว่าผู้เข้าร่วมที่ได้รับการปรับอากาศนักกีฬาที่ประสบความสำเร็จมากขึ้นอำนาจสูงสุดในช่วงวินเกทหลังจากการบริโภคคาเฟอีนในปริมาณปานกลาง5 มก. / กก. [30] มันเป็นอย่างยิ่งที่เห็นได้ชัดว่าคาเฟอีนไม่ได้มีประสิทธิภาพสำหรับ nontrained บุคคลที่มีส่วนร่วมในการออกกำลังกายความเข้มสูง. นี้อาจจะเกิดจากความแปรปรวนสูงในการทำงานที่เป็นปกติสำหรับวิชาได้รับการฝึกฝน. ผล แต่มียอดเยี่ยมแตกต่างกันสำหรับ highlytrained นักกีฬาบริโภคในปริมาณปานกลาง คาเฟอีน. Collomp et al, [46] การตรวจสอบการใช้งานของ 250 มิลลิกรัมของคาเฟอีน(4.3 มก. / กก.) ในการว่ายน้ำการฝึกอบรมและได้รับการฝึกฝน. นักว่ายน้ำเข้าร่วมในสองสูงสุด 100 เมตรฟรีสไตล์ว่ายน้ำ; การเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในความเร็วการว่ายน้ำเป็นเพียงการบันทึกไว้สำหรับนักว่ายน้ำผ่านการฝึกอบรม ผลที่คล้ายกันถูกรายงานโดยแมคอินทอชและไรท์ [74] ในการศึกษาว่าการตรวจสอบผลกระทบของคาเฟอีนในนักว่ายน้ำผ่านการฝึกอบรม, แต่การรักษาคาเฟอีนถูกจัดให้อยู่ในปริมาณที่สูงขึ้น(6 mg / kg) และโปรโตคอลที่เกี่ยวข้อง 1,500 เมตรว่ายน้ำ ผลการศึกษาพบการปรับปรุงที่สำคัญในการว่ายน้ำครั้งสำหรับวิชาผู้ที่บริโภคคาเฟอีนเมื่อเทียบกับยาหลอก นอกจากนี้เวลาที่วัดที่แยก 500 เมตรซึ่งส่งผลอย่างมีนัยสำคัญได้เร็วขึ้นเวลาของแต่ละสามแยกสภาพคาเฟอีน[74] ที่แนะนำโดย Collomp et al. [29] มันเป็นไปได้ว่าการปรับตัวทางสรีรวิทยาที่เฉพาะเจาะจงอยู่ในการฝึกอบรมอย่างนักกีฬาเพาะกายเช่นการควบคุมการเพิ่มขึ้นของความสมดุลของกรดเบส(เช่นบัฟเฟอร์ภายในเซลล์ของ H +) เป็นที่แท้จริงสำหรับคาเฟอีนจะออกแรง ergogenic ผล [29]. เข้าร่วมในการศึกษาที่ตีพิมพ์โดยวูล์ฟ, et al [30] ได้รับการฝึกฝนอย่างมากนักกีฬาเพาะกายและผลการตรวจสอบข้อเท็จจริงที่แสดงให้เห็นถึงการเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในอำนาจสูงสุดที่มีขนาดปานกลางของคาเฟอีน(5 มิลลิกรัม / กิโลกรัม) เมื่อเทียบกับยาหลอก [30] ไต๋ et al, [44] รายงานการปรับปรุง3.1% ในระยะเวลาการปฏิบัติงานสำหรับ 1 กิโลเมตรการพิจารณาคดีครั้ง(71.1s สำหรับคาเฟอีน; 73.4s สำหรับยาหลอก) ที่มีปริมาณคาเฟอีน5 มิลลิกรัม / กิโลกรัมและผลยังรวมถึงการเพิ่มขึ้นอย่างมากทั้งในและหมายความว่าอำนาจสูงสุด [44]. ไต๋ et al, [44] ระบุว่าอาสาสมัครในการศึกษารายงานการฝึกอบรมการวิ่งช่วงเวลาปกติซึ่งอาจสนับสนุนทฤษฎีที่ว่าคาเฟอีนจะเป็นประโยชน์มากที่สุดในการฝึกอบรมนักกีฬาที่มีการปรับตัวทางสรีรวิทยาการเฉพาะการฝึกอบรมความเข้มสูง[44]. การศึกษาล่าสุดที่ตีพิมพ์โดย Glaister et al, . [31] การตรวจสอบ5 mg / kg ปริมาณของคาเฟอีนต่อประสิทธิภาพการทำงานช่วงเวลาวิ่ง. วิชาที่ได้รับการกำหนดให้เป็นงานทางร่างกายคนได้รับการฝึกฝนและดำเนินการ 12 × 30 เมตร sprints ที่ 35 ของช่วงเวลา ผลการศึกษาพบการปรับปรุงที่สำคัญในเวลาวิ่งสำหรับครั้งแรกที่สามลมพัดที่มีผลสืบเนื่องการเพิ่มขึ้นของความเมื่อยล้ากับสภาพคาเฟอีน[31]. ผู้เขียนชี้ให้เห็นว่าการเพิ่มขึ้นของความเมื่อยล้าได้เนื่องจากการตอบสนอง ergogenic ที่เพิ่มขึ้นของคาเฟอีนในระยะเริ่มต้นของโปรโตคอลและดังนั้นจึงไม่ได้หมายความว่าจะต้องตีความว่าเป็นเชิงลบที่อาจเกิดขึ้นเพื่อตอบสนองต่ออาหารเสริม[31]. บรูซและอัล [32] การทดสอบสองปริมาณของคาเฟอีน (6 mg / kg, 9 มก. / กก.) ในวันที่ 2000 เมตรผลการดำเนินงานในการแข่งขันพายเรือฝีพายได้รับการฝึกฝน ผลการศึกษาเผยให้เห็นการเพิ่มขึ้นของประสิทธิภาพการทำงานสำหรับทั้งสองเสร็จสิ้นการพิจารณาคดีครั้งและการส่งออกพลังงานเฉลี่ยสำหรับคาเฟอีนเมื่อเทียบกับยาหลอก(500 mg กลูโคส) เสร็จสิ้นการพิจารณาคดีครั้งที่ดีขึ้น 1.3% สำหรับบริโภคคาเฟอีนที่ 6 มิลลิกรัม / กิโลกรัม 9 mg / kg ยาไม่ได้ผลในการเพิ่มขึ้นเพิ่มเติมในการทำงาน. ค่าเฉลี่ยของ 6 และ 9 มก. / กกคาเฟอีนการรักษาเป็น1.2% เร็วเมื่อเทียบกับยาหลอก [32]. แอนเดอและเพื่อนร่วมงาน [75] การทดสอบปริมาณเดียวกันนี้ของคาเฟอีนใน oarswomen ผ่านการฝึกอบรมการแข่งขันที่ยังดำเนินแถว2,000 เมตร ในผู้หญิงที่สูงกว่าปริมาณของ 9 mg / kg ของคาเฟอีนมีผลในการอย่างมีนัยสำคัญในการปรับปรุงในเวลาโดยที่1.3% โดยมีผลการดำเนินงานการเพิ่มประสิทธิภาพที่เห็นได้ชัดมากที่สุดในครั้งแรก 500 เมตรของแถว [75]. ทีมประสิทธิภาพกีฬาเช่นฟุตบอลหรือสนามฮอกกี้เกี่ยวข้องกับระยะเวลาของการเป็นเวลานานในช่วงระยะเวลาที่มีศึกเนื่องของเวลาในการเล่นความเข้มสูง ในฐานะที่เป็นเช่นจวร์ตและอัล [33] ตรวจสอบผลของปานกลางปริมาณของคาเฟอีน(6 มก. / กก.) ในการฝึกอบรมมือสมัครเล่นผู้เล่นรักบี้ยูเนี่ยน อาสาสมัครที่เข้าร่วมในวงจรที่ได้รับการออกแบบมาเพื่อจำลองการกระทำของรักบี้ผู้เล่นซึ่งรวมถึงการวิ่งและผ่านบอลและแต่ละกิจกรรมใช้เวลาเฉลี่ย3-14 วินาทีให้เสร็จสมบูรณ์. รวมวงจรถูกออกแบบมาเพื่อเป็นตัวแทนของเวลาที่ใช้ในการสมบูรณ์สองครึ่งของเกมที่มี 10 นาทีระยะเวลาที่เหลือ แสดงให้เห็นถึงผลการปรับปรุง 10% ในความถูกต้องผ่านลูก [33] การปรับปรุงในความถูกต้องผ่านบอลใช้ได้กับการตั้งค่าในชีวิตจริงมันเป็นสิ่งจำเป็นที่จะผ่านบอลทั้งสองอย่างรวดเร็วและถูกต้องภายใต้เงื่อนไขที่แรงดันสูง[33] นอกจากนี้ตลอดระยะเวลาของโครงการที่วิชาเหล่านั้นในสภาพคาเฟอีนประสบความสำเร็จผ่านบอล90% ของเวลาเมื่อเทียบกับ 83% สำหรับยาหลอก [33]. การศึกษาครั้งนี้ [33] เป็นคนแรกที่แสดงให้เห็นการปรับปรุงใน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คาเฟอีน : ความเข้มสูงและทีมงานกีฬาและการออกกำลังกาย
จะเห็นว่าคาเฟอีนเสริมให้
ergogenic สำหรับความพยายามในการตอบสนองจากแอโรบิกระดับปานกลาง -
จะขอฝึกความอดทนของนักกีฬา วิจัย
จะแตกต่างกันมากขึ้น แต่เมื่อเกี่ยวกับการระเบิดของ
สูงสูงสุดความพยายาม collomp et al . [ 46 ]
รายงานผลสำหรับกลุ่มของวิชาที่
มือใหม่เข้าร่วมเพียง 2-3 ชั่วโมงต่อสัปดาห์ของกิจกรรมกีฬาชนิดนี้

ใน fasted รัฐและในการออกแบบครอสโอเวอร์
, วิชาการบริโภคคาเฟอีนในขนาด 5 มก. / กก.
เช่นเดียวกับยาหลอกภาพ แสดง 30 วินาที
Wingate test เมื่อเทียบกับยาหลอก คาเฟอีนไม่ได้
ไม่ผลใดเพิ่มขึ้นอย่างมากในประสิทธิภาพสูงสุดอำนาจ หรือรวมงาน
[ 46 ] ผลลัพธ์เหล่านี้
อยู่ในข้อตกลงกับเกียร์และเพื่อนร่วมงาน [ 45 ] ที่
นอกจากขาดการเพิ่มประสิทธิภาพกับ
คาเฟอีนอาหารเสริม ( 6 มก. / กก. ) แบ่งเป็นวิชาฝึกประสบการณ์
ไม่ปฏิเสธอำนาจเทียบ
) ในช่วงสองสี่ Wingate
อุบาทว์ [ 45 ] ตามที่ระบุไว้ก่อนหน้านี้ โครว์ et al . [ 47 ]
รายงานอย่างช้าลง ครั้งถึง
พลังสูงสุดในศึกครั้งที่สองของ 60-s สูงสุดจักรยาน ที่ใช้ในการศึกษาคือ

มือใหม่ในเฉพาะกีฬาและบริโภคคาเฟอีนในขนาด 6 มิลลิกรัม / กิโลกรัม [ 47 ] .
ในที่สุด lorino et al . [ 47 ] ได้ศึกษาผลของคาเฟอีน
6 มก. / กก. ในความว่องไว และทดสอบ Wingate แข็งแรง .
ผลลัพธ์ที่ได้ข้อสรุปในตัวผู้ฝึก ไม่ทำทางให้ดำเนินการดีกว่า

โปรความว่องไววิ่งหรือ 30-s Wingate Test [ 73 ] ในทางตรงกันข้ามการศึกษาตีพิมพ์
โดยวูล์ฟ et al . [ 30 ] แสดงให้เห็นว่าผู้ที่เป็นนักกีฬาได้มากขึ้น

ยอดพลังใน Wingate หลังจากการบริโภคคาเฟอีน
ที่ขนาดปานกลาง 5 mg / kg [ 30 ] มันชัดเจนเหลือเกินว่า คาเฟอีนไม่ได้มีประสิทธิภาพสำหรับ

nontrained บุคคลมีส่วนร่วมในการออกกำลังกายความเข้มสูง .
นี้อาจจะเกิดจากความแปรปรวนสูงในการปฏิบัติงานที่เป็นปกติสำหรับคนมือใหม่
.
ผลลัพธ์ อย่างไรก็ตาม จะแตกต่างกันมาก สำหรับ highlytrained
นักกีฬาการบริโภคปานกลางปริมาณของคาเฟอีน .
collomp et al . [ 46 ] ตรวจสอบการใช้คาเฟอีน
250 มก. ( 4.3 mg / kg ) นักว่ายน้ำที่ได้รับและไม่ได้รับการฝึกอบรม .
นักว่ายน้ำเข้าร่วมสองสูงสุด 100 เมตรฟรีสไตล์
ว่ายน้ำ ;เพิ่มขึ้นอย่างมากในความเร็วว่ายน้ำเป็นเพียง
บันทึกสำหรับนักว่ายน้ำที่ผ่านการอบรม ซึ่งการ
รายงานโดย Macintosh และ ไรท์ [ 74 ] ในการศึกษาที่
ศึกษาผลของคาเฟอีนในร่างกายการฝึกอบรม
แต่การรักษาคาเฟอีนได้มาที่
dose สูงกว่า ( 6 มก. / กก. ) และพิธีสารที่เกี่ยวข้อง ว่ายน้ำ 1 , 500 เมตร

พบการปรับปรุงที่สำคัญใน
ว่ายน้ำครั้งสำหรับกลุ่มตัวอย่างที่บริโภคคาเฟอีน
เมื่อเทียบกับยาหลอก นอกจากนี้ เวลาวัด
ที่ 500-m แยกซึ่งส่งผลเร็วมาก
ครั้งสำหรับแต่ละสามแยกคาเฟอีนเงื่อนไข
[ 74 ] เป็นข้อเสนอแนะจาก collomp et al . , [ 29 ] มันเป็นไปได้ว่า เฉพาะทาง ปัจจุบันดัดแปลง

ขอฝึกแบบนักกีฬา เช่น ปรับปรุงระเบียบ
ความสมดุลของกรด - ด่าง ( เช่น การบัฟเฟอร์
H ) , เป็นแท้จริงสำหรับคาเฟอีนจะโหม ergogenic ผล [ 29 ] .
ผู้เข้าร่วมในการศึกษาที่เผยแพร่โดยวูล์ฟ et al . [ 30 ]
ก็ขอฝึกแบบนักกีฬา และผลของการสอบสวนแสดงให้เห็นเพิ่มขึ้นอย่างมาก

มีอำนาจสูงสุดในขนาดปานกลางของคาเฟอีน ( 5 มก. / กก. )
เมื่อเทียบกับยาหลอก [ 30 ] เลศ et al .[ 44 ] รายงานการปรับปรุง
3.1% ในเวลางานสำหรับ 1-kilometer
เวลาทดลอง ( 71.1s สำหรับคาเฟอีน 73.4s สำหรับยาหลอก )
คาเฟอีนปริมาณ 5 มิลลิกรัม / กิโลกรัม และผลลัพธ์ก็รวม
อย่างมีนัยสำคัญทั้งสองหมายถึงอำนาจสูงสุด [ 44 ] .
เลศ et al . [ 44 ] พบว่า กลุ่มตัวอย่างในการศึกษา
รายงานการฝึกอบรม Sprint ช่วงเวลาปกติซึ่งอาจสนับสนุน
ทฤษฎีที่คาเฟอีนเป็นประโยชน์มากที่สุดในนักกีฬาที่ฝึก
ใครมีการปรับตัวเพื่อใช้ฝึกอบรมเฉพาะทางสรีรวิทยา
[ 44 ] .
การศึกษาล่าสุดที่เผยแพร่โดยกลัสเตอร์ et al . [ 31 ] ตรวจสอบ
5 มิลลิกรัม / กิโลกรัม ปริมาณของคาเฟอีนในการแสดงช่วง sprint
จำนวนหมายถึงคนฝึกใช้งานจริง
แสดง 12 × 30 เมตรวิ่ง 35 S
ช่วงพบการปรับปรุงที่สำคัญในเวลา 3
วิ่ง วิ่งครั้งแรก กับการเพิ่มขึ้นต่อ
ล้าสำหรับคาเฟอีนเงื่อนไข [ 31 ] .
ผู้เขียนแนะนำว่าเพิ่มความเมื่อยล้าคือ
เนื่องจากการเพิ่มการตอบสนองของ ergogenic คาเฟอีน
ในขั้นตอนเริ่มต้นของโปรโตคอลและ , จึง ,
คือ ไม่ได้หมายความว่า จะตีความเป็นเชิงลบที่อาจเกิดขึ้น
คำตอบเสริม [ 31 ] .
บรูซ et al . [ 32 ] ทดสอบสอง doses ของคาเฟอีน ( 6 มก. / กก. ,
9 มิลลิกรัม / กิโลกรัม ) ในงานแข่งขันพายเรือ 2000 m
ฝึกคำนามพหูพจน์ของ oarsman . ผลการศึกษาพบการเพิ่มประสิทธิภาพทั้งสอง

เวลาทดลองเสร็จและผลผลิตพลังงานเฉลี่ยสำหรับคาเฟอีน เมื่อเทียบกับยาหลอก (
500 mg glucose ) เวลาทดลองเสร็จ
ปรับปรุงโดย 13 ) ปริมาณคาเฟอีนที่ 6 มิลลิกรัม / กิโลกรัม 9
mg / kg ( ไม่พบเพิ่มเติมเพิ่มประสิทธิภาพ .
ค่าเฉลี่ยของ 6 และ 9 มิลลิกรัม / กิโลกรัม คาเฟอีน
ทรีต 1.2% เร็วเมื่อเทียบกับยาหลอก [ 32 ] .
แอนเดอร์สันและเพื่อนร่วมงาน [ 75 ] การทดสอบเดียวกันนี้ปริมาณของคาเฟอีนในแข่งขันฝึก

ยัง oarswomen ที่แสดงแถว 2000-m . ในผู้หญิงสูงกว่า
ขนาด 8 มก. / กก. ของคาเฟอีนมีผลในการปรับปรุงอย่างมีนัยสำคัญ
ในเวลา 1.3 เปอร์เซ็นต์ ด้วยประสิทธิภาพที่เห็นได้ชัดมากที่สุดในการเพิ่มประสิทธิภาพ
500 เมตรแรกของแถว
[ 75 ] . การเล่นกีฬา
ทีม เช่น ฟุตบอล หรือ สาขา
ฮอกกี้ เกี่ยวข้องกับระยะเวลาของระยะเวลานานกับ
ต่อเนื่อง bouts ของสูง เวลาเล่น โดย
เช่น สจ๊วต et al . [ 33 ] ตรวจสอบผลของปานกลาง
ปริมาณของคาเฟอีน ( 6 mg / kg ) สหภาพมือสมัครเล่น
ประทับใจผู้เล่นรักบี้ ทดลองวงจร
ที่ถูกออกแบบมาเพื่อจำลองการกระทำของผู้เล่นรักบี้
ซึ่งรวมและ บอลวิ่งผ่าน และแต่ละกิจกรรมก็มี

3-14 วินาทีให้เสร็จสมบูรณ์ รวมวงจรถูกออกแบบมาเพื่อแสดงเวลา
จะสมบูรณ์ ส่วนของเกมกับ 10
มินพักระยะเวลา ผลลัพธ์ที่แสดงให้เห็นถึงการพัฒนา 10% ในลูกบอลความถูกต้อง [ 33 ] การปรับปรุงใน
ผ่านบอลแม่นใช้ได้กับชีวิตจริง เช่น การตั้งค่า
มีความจำเป็นที่จะต้องผ่านบอลทั้งรวดเร็วและถูกต้องภายใต้สภาวะความดันสูง
[ 33 ] นอกจากนี้
ตลอดระยะเวลาของโพรโทคอลวิชาเหล่านั้น
บนคาเฟอีนเงื่อนไขเรียบร้อยแล้วผ่านบอล
90% ของเวลาเมื่อเทียบกับ 83% สำหรับยาหลอก [ 33 ] .
การศึกษา [ 33 ] เป็นครั้งแรกเพื่อแสดงการปรับปรุงใน