The strength of the relationship be

The strength of the relationship between the independent variables and the components of the PLS regression differed based on product type (bread crumb, bread crust, or cracker). Within bread crumb, good relationships were observed when both free and bound phenolic acids within the flour were included in the analysis (Q2cum = 0.545 and R2Ycum = 0.841). High Q2 and R2Ycum were also observed when both free and bound phenolic acids from the crumb of the bread were included in the regression analysis (Q2 cum = 0.401 and R2Ycum = 0.767). The bread crust, however, displayed low Q2 cum values, regardless of whether flour phenolics (Q2cum = 0.174) or crust phenolics (Q2cum = -0.029) were used in the regression. This indicates that the PLS model is not a good fit for the crust data and that the model has little (if any) predictive power. For this reason, the relations between phenolic acids and bread crust were not examined further. For crackers, the bound phenolic acids in both the flour and baked product produced the best model fit. It has been reported that phenolic acids can interact with Maillard reaction adducts, resulting in altered flavour and aromatic properties (Jiang and Peterson, 2010). Maillard reaction is limited within the crumb while the cracker and the bread crust undergo more Maillard browning during baking. This possibly explains why the free phenolic acids are correlated with the sensory properties in the crumb but not within the cracker or bread crust.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความแข็งแกร่งของความสัมพันธ์ระหว่างตัวแปรอิสระและส่วนประกอบของการถดถอยกรุณาแตกต่างตามชนิดผลิตภัณฑ์ (เศษขนมปัง ขนมปังเปลือก หรือตัง) ภายในเศษขนมปัง ความสัมพันธ์ที่ดีได้สังเกตเมื่อกรดฟีนอฟรี และถูกผูกไว้ภายในแป้งรวมอยู่ในการวิเคราะห์ (Q2cum = 0.545 และ R2Ycum = 0.841) ไตรมาสที่ 2 และ R2Ycum สูงยังสุภัคเมื่อกรดฟีนอฟรี และผูกจากเศษขนมปังรวมอยู่ในการวิเคราะห์การถดถอย (ไตรมาสที่ 2 น้ำกาม = 0.401 และ R2Ycum = 0.767) เปลือกขนมปัง Q2 ต่ำพร้อมค่าที่แสดงอย่างไร ตาม ไม่ว่าว่าแป้ง phenolics (Q2cum = 0.174) หรือขอบ phenolics (Q2cum =-0.029) ใช้ในการถดถอย บ่งชี้ว่า รูปแบบกรุณาไม่พอดีสำหรับข้อมูลเปลือก และว่า แบบมีพลังงานคาดการณ์เล็กน้อย (ถ้ามี) ด้วยเหตุนี้ ความสัมพันธ์ระหว่างกรดฟีนอและเปลือกขนมปังไม่ตรวจสอบเพิ่มเติม สำหรับตัง กรดฟีนอผูกทั้งแป้งและอบผลิตภัณฑ์ผลิตรุ่นดีที่สุดพอดี มีรายงานว่า กรดฟีนอสามารถโต้ตอบกับ Maillard ปฏิกิริยา adducts เกิดขึ้นในการเปลี่ยนแปลงรสชาติและคุณสมบัติหอม (เจียงและ Peterson, 2010) ปฏิกิริยา Maillard ถูกจำกัดภายในเศษขณะที่ตัง และเปลือกขนมปังรับเพิ่มเติม Maillard browning ในระหว่างการอบ นี้อาจอธิบายว่า ทำไมกรดฟีนอฟรีมี correlated กับคุณสมบัติทางประสาทสัมผัส ในการเศษ แต่ไม่ภาย ในขนมปังกรอบหรือขนมปังเปลือก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความแข็งแรงของความสัมพันธ์ระหว่างตัวแปรอิสระและส่วนประกอบของการถดถอย PLS แตกต่างขึ้นอยู่กับประเภทผลิตภัณฑ์ (เศษขนมปังแป้งขนมปังหรือแครกเกอร์) ภายในเศษขนมปังความสัมพันธ์ที่ดีถูกตั้งข้อสังเกตเมื่อทั้งฟรีและผูกพันกรดฟีนอลที่อยู่ในแป้งถูกรวมอยู่ในการวิเคราะห์ (Q2cum = 0.545 และ R2Ycum = 0.841) ไตรมาสที่ 2 สูงและ R2Ycum ยังตั้งข้อสังเกตเมื่อทั้งสองกรดฟีนอลฟรีและผูกพันจากเศษขนมปังที่ถูกรวมอยู่ในการวิเคราะห์การถดถอย (Q2 = 0.401 ลบ.ม. และ R2Ycum = 0.767) เปลือกขนมปัง แ​​ต่แสดงค่า ลบ.ม. Q2 ต่ำโดยไม่คำนึงว่าแป้งฟีนอล (Q2cum = 0.174) หรือเปลือกฟีนอล (Q2cum = -0.029) ถูกนำมาใช้ในการถดถอย นี้แสดงให้เห็นว่ารูปแบบ PLS ไม่ได้เป็นแบบที่ดีสำหรับข้อมูลเปลือกโลกและรูปแบบที่มีน้อย (ถ้ามี) อำนาจในการพยากรณ์ ด้วยเหตุนี้ความสัมพันธ์ระหว่างกรดฟีนอลและขนมปังที่ไม่ได้ตรวจสอบต่อไป สำหรับแครกเกอร์กรดฟีนอลที่ถูกผูกไว้ทั้งในแป้งและผลิตภัณฑ์อบพอดีผลิตรุ่นที่ดีที่สุด มันได้รับรายงานว่ากรดฟีนอลสามารถโต้ตอบกับ Maillard adducts ปฏิกิริยาทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในรสชาติและคุณสมบัติหอม (เจียงและปีเตอร์สัน, 2010) ปฏิกิริยา Maillard ถูก จำกัด ภายในเศษในขณะที่เปลือกข้าวเกรียบและขนมปังสีน้ำตาล Maillard รับมากขึ้นในระหว่างการอบ นี้อาจอธิบายได้ว่าทำไมกรดฟีนอลฟรีมีความสัมพันธ์กับประสาทสัมผัสในเศษ แต่ไม่ได้อยู่ในเปลือกข้าวเกรียบหรือขนมปัง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความแข็งแรงของความสัมพันธ์ระหว่างตัวแปรอิสระ และส่วนประกอบของการถดถอยตามประเภทสินค้า ( กรุณามีเศษขนมปังขอบขนมปังหรือแครกเกอร์ ) ภายในเศษขนมปัง , ความสัมพันธ์ที่ดีได้ เมื่อทั้งฟรีและกรดฟีนอลไว้ภายในแป้งถูกรวมไว้ในการวิเคราะห์ ( q2cum = 0.545 และ r2ycum = 0.841 )2 สูง และ r2ycum พบเมื่อทั้งฟรีและผูกฟีโนลิก กรดจากเศษเล็กเศษน้อยของขนมปังได้ถูกรวมไว้ในการวิเคราะห์การถดถอย ( 2 r2ycum = = 0.401 cum และ 0.767 ) ขอบขนมปัง แต่ค่าที่แสดง cum Q2 ต่ำ ไม่ว่าผลแป้ง ( q2cum = 0.174 ) หรือเปลือกโพลีฟีนอล ( q2cum = 0.029 ) สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลนี้บ่งชี้ว่ารูปแบบ pls ไม่เหมาะกับข้อมูลที่เปลือกและนางแบบน้อย ( ถ้ามี ) อำนาจพยากรณ์ . ด้วยเหตุนี้ความสัมพันธ์ระหว่างกรดฟีโนลิก และเปลือกขนมปังไม่ตรวจสอบเพิ่มเติม สำหรับเครื่องกะเทาะ , ผูกพันฟีโนลิก กรดในทั้งแป้งและอบผลิตภัณฑ์ที่ผลิตที่ดีที่สุด แบบพอดีมันได้รับรายงานว่าฟีโนลิก กรดสามารถโต้ตอบกับ Maillard reaction adducts เป็นผลในการเปลี่ยนแปลงรสชาติและหอมสมบัติ ( เจียง และ ปีเตอร์สัน , 2010 ) ปฏิกิริยาเมลลาร์ดจำกัดภายในเศษในขณะที่ขนมปังกรอบและขนมปังเปลือกได้รับอีกอย่าง สีน้ำตาล ตอนอบนี้อาจอธิบายว่าทำไมฟรีกรดฟีโนลิก มีความสัมพันธ์กับคุณสมบัติทางประสาทสัมผัสของเศษแต่ไม่ใช่ภายในข้าวเกรียบหรือแป้งขนมปัง