นิทานเทพารักษ์กับคนตัดไม้ชายตัดฟืนคนหนึ่ง . . . . . . . เข้าไปตัดฟืนในป่าเผอิญเขาทำขวานพลัดตกลงไปในสระน้ำ " โธ่โธ่โธ่ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ฉันจะทำอย่างไรดีว่ายน้ำก็ไม่เป็น " ชายตัดฟืนคร่ำครวญอยู่ริมสระเพราะเขาไม่มีเครื่องมือทำมาหากินอีกเทพารักษ์ที่อยู่ใกล้ๆอดสงสารไม่ได้จึงปรากฏกายให้เห็นแล้วเอื้อมมือลงไปในสระน้ำคว้าขวานเล่มหนึ่งส่งให้คนตัดฟืน " ท่านโอ . . . . . . . . . . . . . . นี่มันขวานทองไม่ใช่ขวานของข้าหรอก " ชายตัดฟืนไม่ยอมรับเทพารักษ์จึงงมขวานขึ้นมาให้อีกเล่มหนึ่ง" นี่ก็ไม่ใช่ขวานของข้า . . . . . . . ของข้าขวานเหล็กธรรมดาท่านไม่ใช่ขวานเงิน " เจ้าเป็นคนซื่อสัตย์ " เทพารักษ์พูด " คนอย่างเจ้าหายากเอ้าข้าให้ขวานทองกับขวานเงินเจ้าเป็นรางวัลก็แล้วกัน " กล่าวเสร็จแล้วเทพารักษ์ก็หายตัวไปคนตัดฟืนนำขวานทองและขวานเงินเดินกลับบ้านพบใครก็อวดให้ชมและเล่าว่าได้มาอย่างไร " เทวดาท่านดีใจมากเลยข้านั่งร้องไห้อยู่ริมสระเดี๋ยวเดียวเท่านั้นท่านก็มางมขวานให้แล้วก็ให้ขวานทองขวานเงินแก่ข้าอีกด้วย "เพื่อนบ้านคนหนึ่งอยากได้บ้างจึงเข้าไปในป่าทำทีหาฟืนแล้วก็โยนขวานของตนทิ้งลงในน้ำฮือฮือฮือ " . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . คราวนี้ข้าหมดทางหากินแน่ไม่มี " เทพารักษ์มางมขวานให้เช่นเคย " เอ้าขวานทองเล่มนี้ของเจ้าใช่ไหม ? " ใช่ใช่แล้วท่านของข้าเอง " ชายโลภมากพูดอย่างยินดี " เจ้าคนโกงไม่น่าคบ " พูดแล้วเทพารักษ์ก็หายวับไปกับขวานทองและเพื่อนบ้านคนนั้นก็ไม่ได้รับขวานที่ตกลงไปในสระคืนอีกด้วย
การแปล กรุณารอสักครู่..
