The dreariness will soon suffocate

The dreariness will soon suffocate him, the air so heavy, it can seemingly crush people. Lou Che does not speak, his face sombre, his thoughts undecipherable. Gui Wan lightly sighs, feeling tremendously tired, paining her head, paining her feelings, also, paining her heart……suddenly her entire body digs out from the wool blanket, she extends her hands, and in Lou Che’s moment of surprise, she has hooked onto Lou Che’s neck. With unlimited amount of charm and gentleness, she leans her head onto Lou Che’s shoulder, three thousand black hair like silk threads, scatters down Lou Che’s chest, thread after thread, strand after strand, “Husband……”

Frozen on the spot, he had almost forgotten to breath. Gui Wan never takes the initiative to get close to another, but in this moment, a faint fragrance rushes up his nose, lingering on his body, his pounding heart bursts, and his hand unconsciously strokes the black silk-like hair. He was surprised that he actually could not calm his heartbeat, wanting to greedily enjoy this charming moment. Gui Wan’s intoxicating voice gently rings through his ear: “Thinking that one day, if we were to take antagonistic stand against one another, how emotionally and spiritually broken I will be ah……” Her voice was sweet, hooking onto his heart, yet it was impossible to conceal her helpless lamenting.

Lou Che could feel his neck area get a little humid, a little warm, droplets of water rolls into his collar. Such heat, seeming as though it will burn him, a strange and bitter feeling spreads out, leaving his heart to restlessly sink down……

Gui Wan withdraws her hands, leaning backwards, hence instantaneously leaving Lou Che’s embrace as she leans against the embroidered pillow, facing Lou Che rather absentmindedly.

The fragrance suddenly disappears, the warmth no longer there, in a moment of shock, he wanted to reach out to grab, but was only able to hold onto a few strands of hair. Lou Che looks at Gui Wan, startled, but all he saw were her deep eyes like stars, holding hidden tears, he sees himself, but her focus was set elsewhere. Her lips like that of half a plum blossom, carrying a hint of a smile that cannot be seen, beautiful yet greatly desolate.

His heart feels empty, slightly aching, he extends his hands, grabbing onto the person in front of him, and strongly pulls her into his arms, “Gui Wan……we will not turn against one another.”

Sensing that the person in his arms uneasily wants to retreat, he hooks onto her waist, holding her even tighter, his heart was in chaos, and he mutters: “Gui Wan……what am I to do with you?”

What am I to do with you?

******

In heaven’s recording of the second year in spring, the case of “Hu Guo Temple” has reached its end. The annihilation of three hundred people in the rebel party, has been identified, this matter has very extensive implications, the Elder Statesman was also said to be involved. The Emperor was furious, many officials who were under the Elder Statesman’s Estate were demoted. Originally thought that the Empress would be deposed, but unexpectedly, a group of senior officials simultaneously stepped forward in plea, deeply expressing the Empress’ innocence, and so the Empress’ title was saved, the back palace has also restored its peace.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความซึมเศร้าจะเร็วหายใจไม่ออกเขา อากาศหนัก สามารถดูเหมือนความสนใจคน Lou Che ไม่พูด หน้าที่ sombre, undecipherable ความคิดของเขา Gui หวานเบา ๆ sighs รู้สึกเหนื่อยอย่าง paining ศีรษะของเธอ paining ความรู้สึก ยัง paining หัวใจของเธอ...ทันที digs กายของเธอออกจากครอบคลุมผ้าขนสัตว์ เธอขยายมือของเธอ และในเวลา Lou Che ประหลาดใจ เธอได้ติดยาเสพติดลงบนคอลู Che มีจำนวนไม่จำกัดของเสน่ห์ และมนต์เสนห์ เธอเอน ศีรษะของเธอลงบนไหล่ของ Lou Che สามพันผมดำเช่นกระทู้ไหม scatters ลงอกลัว Che ด้ายจากด้าย สแตรนหลังสาระ "สามี..."แช่แข็งในจุด เขาได้เกือบลืมหายใจ Gui Wan ไม่ใช้ทำไมเขาอีก แต่ในขณะนี้ กลิ่นหอมจาง ๆ rushes ขึ้นจมูกของเขา อืดอาดร่างกายของเขา ของเขาระเบิดหัวใจ pounding และมือรับจังหวะผมเหมือนไหมสีดำ เขาประหลาดใจว่า เขาจริงอาจไม่สงบเขาเต้น อยากไปตะกละตะกลามนี้เสน่ห์ขณะ Gui วรรณเภสัชเสียงเบา ๆ แหวนผ่านหูของเขา: "คิดว่า วันหนึ่ง ถ้าจะใช้ขาตั้งที่เป็นปรปักษ์ต่อกัน ว่าอารมณ์เสียกับผมจะอา..." เสียงของเธอหวาน สะดวกลงบนหัวใจของเขา แต่มันเป็นไปไม่ได้ที่จะเสียใจเธอกำพร้าLou Che could feel his neck area get a little humid, a little warm, droplets of water rolls into his collar. Such heat, seeming as though it will burn him, a strange and bitter feeling spreads out, leaving his heart to restlessly sink down……Gui Wan withdraws her hands, leaning backwards, hence instantaneously leaving Lou Che’s embrace as she leans against the embroidered pillow, facing Lou Che rather absentmindedly.The fragrance suddenly disappears, the warmth no longer there, in a moment of shock, he wanted to reach out to grab, but was only able to hold onto a few strands of hair. Lou Che looks at Gui Wan, startled, but all he saw were her deep eyes like stars, holding hidden tears, he sees himself, but her focus was set elsewhere. Her lips like that of half a plum blossom, carrying a hint of a smile that cannot be seen, beautiful yet greatly desolate.His heart feels empty, slightly aching, he extends his hands, grabbing onto the person in front of him, and strongly pulls her into his arms, “Gui Wan……we will not turn against one another.”Sensing that the person in his arms uneasily wants to retreat, he hooks onto her waist, holding her even tighter, his heart was in chaos, and he mutters: “Gui Wan……what am I to do with you?”What am I to do with you?******ในสวรรค์ของบันทึกของปีสองในฤดูใบไม้ผลิ กรณีวัด"หูกู" ได้มาถึงจุดสิ้นสุด การทำลายล้างของสามร้อยคนในฝ่ายกบฏ การระบุ เรื่องนี้มีนัยกว้างขวางมาก รัฐบุรุษเจ๊ยังกล่าวจะเกี่ยวข้อง จักรพรรดิมีปล่องไฟ เจ้าหน้าที่หลายคนภายใต้ของรัฐบุรุษพี่นิคมถูก demoted ตอนแรก คิดว่า จะเป็น deposed จักรพรรดินี แต่โดยไม่คาดคิด คณะเจ้าหน้าที่อาวุโสพร้อมก้าวไปข้างหน้าในข้า ลึกแสดงความบริสุทธิ์ของจักรพรรดินี และเพื่อบันทึกชื่อของจักรพรรดินี วังหลังได้คืนความสงบสุขของ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความเศร้าใจเร็ว ๆ นี้จะหายใจไม่ออกเขาอากาศหนักเช่นนั้นก็ดูเหมือนจะสามารถบดขยี้คน ลูเจ๊ไม่ได้พูดมืดใบหน้าของเขาความคิดของเขาอ่านไม่ออก กุยวันเบา ๆ ถอนหายใจรู้สึกเหนื่อยอย่างมาก paining หัวของเธอ paining ความรู้สึกของเธอยัง paining หัวใจ ...... เธอทันใดนั้นร่างทั้งร่างของเธอขุดออกมาจากผ้าห่มขนสัตว์เธอขยายมือของเธอและในช่วงเวลาที่ลูเจ๊ของความประหลาดใจที่เธอมี ติดยาเสพติดลงบนคอลูเจ๊ มีไม่ จำกัด จำนวนของความมีเสน่ห์และความอ่อนโยนที่เธอโน้มศีรษะของเธอลงบนไหล่ลูเจ๊สามพันผมสีดำเหมือนเส้นไหม, โปรยลงหน้าอกลูเจ๊ด้ายหลังจากด้ายเส้นใยหลังจากสาระ "สามี ...... " แช่แข็งในจุดที่เขา เกือบลืมหายใจ กุยวานไม่เคยใช้เวลาคิดริเริ่มที่จะได้ใกล้ชิดกับอีก แต่ในขณะนี้กลิ่นหอมจาง ๆ รีบวิ่งขึ้นจมูกของเขาอ้อยอิ่งบนร่างกายของเขาตำระเบิดหัวใจของเขาและมือของเขาโดยไม่รู้ตัวจังหวะผมเหมือนไหมสีดำ เขารู้สึกประหลาดใจว่าจริง ๆ แล้วเขาไม่สามารถสงบการเต้นของหัวใจของเขาต้องการที่จะละโมบเพลิดเพลินกับช่วงเวลานี้มีเสน่ห์ กุยเสียงหวานของมึนเมาเบา ๆ แหวนผ่านหูของเขา: "คิดว่าวันหนึ่งถ้าเราจะใช้ขาตั้งปฏิปักษ์กับคนอื่นว่าอารมณ์และจิตวิญญาณหักฉันจะเป็นอา ...... " เสียงของเธอเป็นหวาน hooking ลงบนหัวใจของเขายัง มันเป็นไปไม่ปกปิดคร่ำครวญกำพร้าของเธอ. ลูเจ๊จะรู้สึกบริเวณคอของเขาได้รับชื้นเล็ก ๆ น้อย ๆ เล็ก ๆ น้อย ๆ ที่อบอุ่นหยดม้วนน้ำเข้าไปในคอของเขา ความร้อนดังกล่าวดูเหมือนราวกับว่ามันจะเผาเขาเป็นความรู้สึกที่แปลกและขมกระจายออกออกจากหัวใจของเขาที่จะพล่านจมลง ...... กุย Wan ถอนมือของเธอโน้มตัวไปข้างหลังด้วยเหตุนี้ทันทีที่ออกจากอ้อมกอดลูเจ๊ขณะที่เธอพิงหมอนปัก หันหน้าไปทางลู Che ค่อนข้างใจลอย. กลิ่นหอมอยู่ ๆ ก็หายไปความอบอุ่นไม่ได้มีในช่วงเวลาของการช็อตที่เขาอยากจะยื่นมือออกไปคว้า แต่เป็นเพียงสามารถที่จะถือลงบนเส้นบางส่วนของผม ลูเชลักษณะที่กุยวานตกใจ แต่ทั้งหมดที่เขาเห็นเป็นตาลึกของเธอเหมือนดาวถือน้ำตาที่ซ่อนอยู่เขาเห็นตัวเอง แต่โฟกัสของเธอได้รับการตั้งค่าอื่น ๆ ริมฝีปากของเธอเช่นนั้นของครึ่งดอกพลัมถือคำใบ้ของรอยยิ้มที่ไม่สามารถมองเห็นได้สวยงามยังรกร้างอย่างมาก. หัวใจของเขารู้สึกว่างเปล่าน่าปวดหัวเล็กน้อยเขาขยายมือของเขาคว้าไปยังบุคคลที่อยู่ตรงหน้าเขาและขอ ดึงเธอเข้าไปในอ้อมแขนของเขา "กุย Wan ...... เราจะไม่เปิดกับคนอื่น." รู้สึกว่าคนที่อยู่ในอ้อมแขนของเขาอย่างไม่สบายใจอยากจะหนีเขาตะขอบนเอวของเธอถือของเธอแน่นหัวใจของเขาอยู่ในความสับสนวุ่นวายและ เขาพึมพำ "กุย Wan ...... สิ่งที่ฉันจะทำอย่างไรกับคุณ?" สิ่งที่ฉันจะทำอย่างไรกับคุณ? ****** ในการบันทึกเสียงสวรรค์ของปีที่สองในฤดูใบไม้ผลิกรณีของ "หู Guo วัด" มี ถึงจุดสิ้นสุดของมัน การทำลายล้างของสามร้อยคนในพรรครัฐบาลได้รับการระบุเรื่องนี้มีความหมายที่กว้างขวางมากรัฐบุรุษอาวุโสก็ยังกล่าวว่าจะมีส่วนร่วม จักรพรรดิโกรธเจ้าหน้าที่หลายคนที่อยู่ภายใต้พี่อสังหาริมทรัพย์รัฐบุรุษถูกลดระดับ แต่เดิมคิดว่าคุณหญิงจะได้รับการปลด แต่ไม่คาดคิดกลุ่มของเจ้าหน้าที่ระดับสูงพร้อมกันก้าวไปข้างหน้าในคดีลึกแสดงคุณหญิง 'ความไร้เดียงสาและคุณหญิง' ชื่อถูกบันทึกไว้ที่พระราชวังหลังนอกจากนี้ยังมีการเรียกคืนความสงบสุขของตน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ส่วนความเศร้าซึมจะเร็วเขาหายใจไม่ออก อากาศหนักมาก มันสามารถดูเหมือนจะทำลายคน ลูเช ไม่พูด หน้ามืดของเขา ความคิดของเขาที่อ่านไม่ออก . GUI วานเบาๆ ถอนหายใจ รู้สึกอย่างมากเหนื่อย paining ศีรษะ paining ความรู้สึกของเธอและหัวใจของเธอ . . . . . . . ทั้งร่างกาย paining จู่ๆเธอคุ้ยออกมาจากผ้าห่มไหมพรม เธอขยายมือของเธอ และ ลูเช ช่วงเวลาที่แปลกเธอได้ถูกใจ ลูเช คอ มีไม่ จำกัด จำนวนของเสน่ห์และอ่อนโยน เธอเอนศีรษะลงบนไหล่ของลูเช สามพันผมสีดำเหมือนเส้นไหม , สหภาพแรงงานลงหน้าอก ลูเช ด้ายหลังด้ายเกลียวหลังเกลียว " สามี . . . . . . . "

แช่แข็งในจุดที่เขาแทบจะลืมหายใจ GUI วานไม่เคยใช้ความคิดริเริ่มที่จะเข้าใกล้อีกแต่ในช่วงเวลานี้ กลิ่นหอมจางๆ ที่วิ่งขึ้นจมูกของเขาที่เอ้อระเหยบนร่างกายของเขาสั่น หัวใจจะระเบิด มือของเขาโดยไม่รู้ตัว ลายเส้นสีดำผ้าไหมอย่างผม เขารู้สึกประหลาดใจว่าเขาจริงอาจไม่สงบ การเต้นของหัวใจของเขา อยากโลภเพลิดเพลินกับช่วงเวลานี้มีเสน่ห์ เป็น GUI วานมันเสียงเบา ๆผ่านหูแหวนของเขา : " คิดว่าวันหนึ่งถ้าเราเคยใช้ปฏิปักษ์ต่อต้านกันและกัน อารมณ์ และจิตวิญญาณ ยังไงเสียผมจะอ้า . . . . . . . " เสียงของเธอหวาน hooking ลงบนหัวใจของเขา แต่มันเป็นไปไม่ได้ที่จะปกปิดเธอหมดหนทางคร่ำครวญ ลูเช

รู้สึกของเขาบริเวณคอเริ่มชื้นๆอุ่นๆ หยดน้ำม้วน ในคอของเขา เช่นความร้อนที่ราวกับจะเผาเขาความรู้สึกแปลกๆ และขมกระจายออก ปล่อยหัวใจให้พล่านล้มลง . . . . . . .

กุย วานถอนมือ , พิงหลัง ดังนั้น จึงปล่อยให้ ลูเช โอบกอดเธอพิงหมอนปักหันหน้าไปทางลูเช ค่อนข้างเหม่อลอย

กลิ่นก็จะหายไป ความอบอุ่น ไม่มี ในขณะนั้น ด้วยความตกใจ เขาอยากจะเอื้อมมือไปคว้าแต่เป็นเพียงสามารถจับไม่กี่เส้นขน ลูเชดู GUI วาน ตกใจ แต่สิ่งที่เขาเห็นคือ ดวงตาลึกของเธอเหมือนดาวถือน้ำตาที่ซ่อนอยู่ เขาเห็นตัวเอง แต่โฟกัสของเธอไว้ในที่อื่น ริมฝีปากของเธอเหมือนครึ่งดอกพลัม พร้อมกับคำใบ้ของรอยยิ้มที่ไม่สามารถมองเห็นได้ สวยงามมาก

แต่อ้างว้าง ว่างเปล่า หัวใจของเขารู้สึกปวดเล็กน้อย เขาขยายมือของเขาโลภไปคนที่อยู่ตรงหน้าเขา และขอดึงเธอเข้าไปในแขนของเขา " กุ้ย วาน . . . . . . . เราจะไม่ต่อต้านกัน "

รู้สึกว่าคนที่อยู่ในอ้อมแขนของเขากระสับกระส่ายอยากถอยหนีเขา hooks ลงบนเอวของเธอ เธอกอดแน่นหนากว่านี้ หัวใจของเขาก็ยังสับสน และเขากระซิบ : " กุ้ย วาน . . . . . . . ฉันจะทำอะไรกับคุณ ? "

ฉันจะทำอะไรกับคุณ ?

* * * * * *