Make me dinner a bit later today, b

Make me dinner a bit later today, before it gets dark, deliver it directly to my room.” Yun Che replied.

“Alrightie, have a nice rest. Dear guest, if you have any requests, feel free to call out at anytime.” The waiter said politely.

After Yun Che returned to his room, he actually did not go according to his previous plan of immediately beginning to refine the Sky Profound Universal Pellet. Instead, he closed the door, and laid on the bed to sleep. He seemed to be quite exhausted, because not long after he laid down, the sound of snoring gradually surfaced as he entered dreamland.

Yun Che directly slept from the afternoon to evening. It was exactly at this time that a wisp of noiseless and odorless smoke that was unable to be seen with the naked eye slowly floated in from corner of the room’s rear window, and blended in with the air in the room. Yun Che was still sleeping and still snoring. His breathing was even, without the least bit reaction to everything happening.

The light smoke stopped after several tens of breaths. Everything was silent, without any indication that something had happened.

Half a quarter of an hour later, Yun Che’s door was struck.

“Dear guest, the dinner you wanted is here.”

Yun Che was still heavily sleeping, without the slightest of reaction.

“Dear guest… Dear guest? Are you in there?”

The waiter gave the door a soft push. The door had only been closed, not locked, so it opened with one push. The waiter hesitated for a bit, then carefully pushed open the room and came in carrying the dinner.

The sound of the waiter’s footsteps were rather heavy, and the porcelain on tray in his hand also made clashing noises, but the Yun Che laying on the bed continued to not respond. It was evident that he was dead asleep. The waiter put the tray on the table, and after his eyes swept past Yun Che for a while, he slowly walked in Yun Che’s direction. Only this time, his footsteps… were actually noiseless, and his cautious gaze from before changed to that of water’s tranquility.

Yun Che’s breathing was steady, and he was dead asleep. All the sense organs on his body showed not the the slightest sliver of movement. After confirming these, the waiter’s cautious expression loosened a bit. He came over to Yun Che’s bed and reached out his hand to grab at Yun Che’s spatial ring.

In the exact instant his fingers were about to touch Yun Che, Yun Che’s hand suddenly shot out like lightning and grabbed onto the waiter’s wrist. At the same time, his eyes that were closed for an entire afternoon also suddenly opened.

How large of a power did Yun Che’s grip possess? Even if it were a Throne that had been grabbed like this, they fundamentally should not think of easily struggling free. But when Yun Che was about to solidly grab him, he suddenly felt something slip from his palms, as if he had not grabbed onto an arm, but rather a fish! The arm that he had a solid grip on earlier suddenly slipped free from the palm of his hands. Immediately after, the inn’s water jumped up with incomparable nimbleness and dashed out the bamboo window, fleeing away flying.

Yun Che originally wanted to give chase, but as soon as he took a step forward, he stopped, and stared ahead in a daze… because this person’s speed was just too fast, fast to such a level that it was inconceivable. He only used the short time of an instant to escape from his grip, then nimbly flew out, and that was also something that only took an instant to happen. This person’s silhouette had already become a small dot within his line of sight…

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทำให้ฉันเย็นวันนี้บิต ก่อนที่จะ ได้รับ มืดส่งโดยตรงที่ห้องผม" Che ยุนตอบ" Alrightie มีส่วนเหลือดี รักแขก ถ้าคุณมีการร้องขอ รู้สึกฟรีเพื่อโทรออกในทุกที่ทุกเวลา" สุภาพบริกรกล่าวหลังจากที่ยุน Che กลับไปห้องของเขา เขาจริง ๆ ไม่ได้ไปตามแผนของเขาก่อนหน้านี้ของเริ่มต้นทันทีเพื่อคัดสรรเม็ดสากลลึกซึ้งฟ้า แทน เขาปิดประตู และวางบนเตียงนอน เขาดูเหมือนจะค่อนข้างหมด เพราะไม่นานหลังจากที่เขาวางลง เสียงนอนกรนค่อย ๆ โผล่ขึ้นมา ตามที่เขาป้อนดรีมแลนด์Yun Che ตรงนอนจากช่วงบ่ายถึงเย็น มันเหมือนในเวลานี้ที่กำมือของควันไม่มีเสียง และกลิ่นที่ไม่สามารถมองเห็นได้ ด้วยตาเปล่าค่อยๆ ลอยในจากมุมของหน้าต่างด้านหลังของห้อง และผสมผสานกับอากาศในห้อง ยุน Che ถูกยังคงนอนกรน และนอนนิ่ง เขาหายใจได้แม้ โดยปฏิกิริยาบิตน้อยกับทุกอย่างที่เกิดขึ้นควันไฟหยุดหายใจหลายสิบหลัง เสร็จเงียบ ไม่ มีข้อบ่งชี้ว่า สิ่งที่ได้เกิดขึ้นสี่ ครึ่งชั่วโมงต่อมา ประตู Yun Che ถูกตี"รักแขก อาหารที่คุณต้องเป็นที่นี่"Yun Che หนักยังคงนอนหลับอยู่ ไม่น้อยของปฏิกิริยา"ผู้เรียน ผู้เรียนหรือไม่ ท่านมี"เสิร์ฟให้ประตูกดนุ่ม ประตูมีเพียงถูกปิด ไม่ล็อค เพื่อเปิดกดหนึ่ง บริกรลังเลสำหรับบิต รอบคอบผลักเปิดห้อง แล้วมาแบกอาหารเสียงของรอยเท้าของบริกรก็ค่อนข้างหนัก และพอร์ซเลนบนถาดในมือของเขายังทำเสียงปะทะ แต่ Yun Che ที่วางบนเตียงอย่างต่อเนื่องเพื่อตอบสนอง ก็เห็นได้ชัดว่า กำลังนอนหลับตาย บริกรใส่ถาดบนโต๊ะ และหลังจากดวงตาของเขากวาดผ่าน Yun Che ในขณะ เขาค่อย ๆ เดินในทิศทางที่ Yun Che เวลานี้ รอยเท้าของเขา...ก็มีเสียงจริง และสายตาของเขาระมัดระวังจากก่อนเปลี่ยนที่ความเงียบสงบของน้ำยุน Che หายใจเป็นมั่นคง และเขาก็หลับตาย อวัยวะสัมผัสทั้งหมดในร่างกายของเขาแสดงให้เห็นว่าไม่ให้เศษไม้น้อยที่สุดของการเคลื่อนไหว หลังจากการยืนยันเหล่านี้ นิพจน์ระมัดระวังของบริกรหลวมนิด ๆ เขามานอนยัน Che และเอื้อมมือคว้าแหวน spatial Yun Cheในแน่นอนทันที นิ้วมือของเขากำลังจะ แตะ Che ยุน ยุนเชอมือก็ถ่ายเช่นฟ้าผ่า และคว้าลงบนข้อมือของบริกร ในเวลาเดียวกัน ดวงตาของเขาที่ถูกปิดสำหรับช่วงบ่ายทั้งหมดก็ยังเปิดวิธีใหญ่ของพลังงานไม่ มีจับ Yun Che แม้พระที่ได้รับคว้าเช่นนี้ พื้นฐานควรไม่คิดถึงได้ดิ้นรนฟรี แต่เมื่อ Yun Che จะ แน่นหนาคว้าเขา เขาก็รู้สึกว่าบางสิ่งบางอย่างส่งจากฝ่ามือของเขา เป็นถ้าเขาไม่ได้คว้าลงบนแขน แต่ค่อนข้างปลา แขนเขามีการจับไม้บนก่อนหน้านี้ก็เล็ดรอดฟรีจากฝ่ามือของเขา ทันที น้ำอินน์กระโดดขึ้น ด้วยประสิทธิภาพที่เปรียบไม่ได้ และเส้นประออกหน้าต่างไม้ไผ่ หลบหนีออกไปบินYun Che เดิมอยากให้เชส แต่ทันทีที่เขาก้าวไปข้างหน้า เขาหยุด และจ้องหน้าดึก...เพราะบุคคลนี้เร็วเกินไปอย่างรวดเร็ว อย่างเร็วให้อยู่ในระดับว่า เป็นการเล่า เขาใช้เวลาสั้นทันทีเพื่อหลบหนีจากการจับของเขา แล้วกลาสีบินออก และที่ยังที่เท่านั้น จึงจะเกิดขึ้นทันที เงาของบุคคลนี้ได้กลายเป็น จุดเล็ก ๆ ในระดับสายตาของเขาแล้ว...

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทำให้ฉันอาหารเย็นบิตต่อมาในวันนี้ก่อนที่จะได้รับความมืดส่งตรงไปยังห้องของฉัน. "ยุนเจ๊ตอบ.

" Alrightie, มีส่วนที่เหลือดี ผู้เข้าพักรักถ้าคุณมีคำขอใด ๆ รู้สึกฟรีเพื่อโทรออกได้ตลอดเวลา. "บริกรกล่าวว่าสุภาพ.

หลังจากกลับไปที่ห้องของเขา Yun เจ๊จริง ๆ แล้วเขาไม่ได้เป็นไปตามแผนของเขาก่อนหน้าทันทีเริ่มที่จะปรับแต่งกายที่ลึกซึ้งสากล ลูกปราย แต่เขาปิดประตูและวางอยู่บนเตียงนอน เขาดูเหมือนจะเหนื่อยมากเพราะไม่นานหลังจากที่เขาวางลงเสียงกรนค่อย ๆ โผล่ขึ้นมาในขณะที่เขาเดินเข้าไปในโลกแห่งความฝัน.

Yun Che โดยตรงนอนหลับตั้งแต่ช่วงบ่ายถึงค่ำ มันเป็นสิ่งที่เวลาที่กำมือของควันไม่มีเสียงและไม่มีกลิ่นที่ไม่สามารถมองเห็นได้ด้วยตาเปล่าลอยช้าลงในจากมุมของหน้าต่างด้านหลังของห้องและผสมกับอากาศในห้องพัก Yun เจ๊ก็ยังคงนอนหลับอยู่และยังคงนอนกรน การหายใจของเขาก็ยิ่งโดยไม่มีปฏิกิริยาบิตอย่างน้อยกับทุกสิ่งที่เกิดขึ้น.

ควันไฟหยุดหลังจากหลายสิบหายใจ ทุกอย่างก็เงียบโดยไม่มีข้อบ่งชี้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้น.

ครึ่งหนึ่งในสี่ของชั่วโมงต่อมาประตู Yun เจ๊หลง.

"แขกเรียน, อาหารเย็นที่คุณต้องการอยู่ที่นี่."

ยุนเจ๊ก็ยังคงหนักนอนหลับโดยไม่ต้องน้อยที่สุดของการเกิดปฏิกิริยา .

"แขกผู้เข้าพักที่รัก ... รัก? คุณอยู่ในที่นั่น? "

บริกรให้ประตูผลักดันนุ่ม ประตูเพิ่งถูกปิดไม่ได้ล็อคจึงเปิดกับหนึ่งในการผลักดัน บริกรลังเลสำหรับบิตแล้วอย่างผลักดันให้เปิดห้องและมาในการดำเนินงานเลี้ยงอาหารค่ำ.

เสียงฝีเท้าของบริกรที่ค่อนข้างหนักและพอร์ซเลนบนถาดในมือของเขายังทำให้การปะทะกันเสียง แต่ยุนเจ๊วางบน เตียงยังคงไม่ตอบสนอง มันเห็นได้ชัดว่าเขาเป็นคนตายนอนหลับ บริกรใส่ถาดบนโต๊ะและหลังจากกวาดสายตาของเขาที่ผ่านมายุน Che ในขณะที่เขาค่อย ๆ เดินไปในทิศทาง Yun เจ๊ เท่านั้นเวลานี้เสียงฝีเท้าของเขา ... ก็ไม่มีเสียงจริงและจ้องมองระมัดระวังของเขาจากก่อนที่จะเปลี่ยนไปที่แห่งความเงียบสงบของน้ำ.

หายใจ Yun เจ๊ทรงตัวและเขาก็ตายนอนหลับ ทุกอวัยวะความรู้สึกบนร่างของเขาแสดงให้เห็นว่าไม่ได้เป็นเศษไม้น้อยที่สุดของการเคลื่อนไหว ภายหลังการตรวจสอบเหล่านี้บริกรของการแสดงออกระมัดระวังคลายบิต เขาเดินเข้ามาที่เตียง Yun เจ๊และถึงมือของเขาออกไปคว้าแหวนอวกาศ Yun เจ๊.

ในทันทีที่แน่นอนนิ้วมือของเขากำลังจะสัมผัส Yun เจ๊มือ Yun เจ๊จู่ ๆ ก็ยิงออกมาเช่นฟ้าผ่าและคว้าลงบนข้อมือของบริกรของ ในเวลาเดียวกันดวงตาของเขาที่ถูกปิดช่วงบ่ายทั้งยังเปิดกึก.

วิธีที่มีขนาดใหญ่ของอำนาจไม่จับ Yun เจ๊มี? ถึงแม้ว่ามันจะเป็นบัลลังก์ที่ได้รับการคว้าเช่นนี้พวกเขาพื้นฐานไม่ควรคิดอย่างง่ายดายดิ้นรนฟรี แต่เมื่อยุนเจ๊กำลังจะแน่นหนาคว้าเขาเขาก็รู้สึกว่าสิ่งที่ลื่นจากฝ่ามือของเขาเช่นถ้าเขาไม่ได้คว้าบนแขน แต่ปลา! แขนว่าเขามีความมั่นคงในการจับก่อนหน้านี้ก็ลื่นฟรีจากฝ่ามือของมือของเขา ทันทีหลังจากที่น้ำอินน์กระโดดขึ้นกับความฉลาดที่เปรียบมิได้และประออกไปนอกหน้าต่างไม้ไผ่หนีออกไปบิน.

Yun Che เดิมอยากจะให้ไล่ล่า แต่ทันทีที่เขาก้าวไปข้างหน้าเขาหยุดและจ้องมองไปข้างหน้าในความงุนงง ... เพราะความเร็วของบุคคลนี้เป็นเพียงเร็วเกินไปรวดเร็วระดับดังกล่าวว่ามันเป็นเรื่องไม่น่าเชื่อ เขาเพียง แต่ใช้เวลาสั้น ๆ ทันทีที่จะหนีจากการจับของเขาแล้วหยอยบินออกไปและนั่นก็เป็นสิ่งที่เพียงเอาทันทีที่จะเกิดขึ้น เงาของบุคคลนี้ได้กลายเป็นจุดเล็ก ๆ ที่อยู่ในสายของเขาจากสายตา ...