From 1790-1860, the Hmong fled sout

From 1790-1860, the Hmong fled south from Chinese persecution into Burma, Thailand, Laos, and Vietnam. In Laos, the Hmong lived separately from the Lao people. During the period of French colonialism in SE Asia, the French relied on the Hmong for their skills in weaponry and military service. Though often treated badly by fellow countrymen, the Hmong excelled in government service positions and as liaisons with the representatives of the French government. From 1963-1975 during the Vietnam War and the CIA's secret war in Laos, the Hmong were recruited for their military skill and trained and fought on the side of the United States. The CIA coordinated efforts against Laotian Communists, the Pathet Lao, in partnership with Hmong military leader General Vang Pao and the Royal Lao Government. Former CIA Director Colby credited Hmong with saving thousands of U.S. soldiers by blocking the North Vietnamese from extending the Ho Chi Minh Trail into Laos. However, the U.S. did not fully acknowledge the Hmong role in the war until the early 1980s. In 1975, many Hmong-Lao fled to Thailand as refugees, escaping the persecution and retaliation of the Lao communist government.

Thousands of Hmong tried to escape from Laos across the Mekong River into Thailand. Many people drowned or were killed. Hmong who survived the journey settled in refugee camps in Thailand. Conditions in the camps were horrible; there was little food, sanitation or clean water. Shelters were thin.

The first Hmong refugees began arriving in the US in late 1975, mostly sponsored by religious groups and non-profit organizations. Refugee arrivals peaked at 27,000 in 1980, and decreased to less than 5,000 by 1981. The numbers began increasing again in 1987, with more than 10,000 Hmong arriving in 1988. In the early 1990s many UN refugee camps in Thailand were closed and Hmong who remained there were forced to move to a non-UN camp at the Thai Buddhist temple Wat Tham Krabok, where suffering continued, especially isolation from not being allowed to go outside of the camp. For survival and permission to cross out of the camp and local areas, many Hmong refugees became Thai citizens (Hmong Thai) by paying sums of money borrowed from relatives. Through pleas for asylum brought by Hmong human rights groups in the U.S., in June 2004 refugees from Wat Tham Krabok began arriving in the U.S. The remaining Hmong still have no official status in Thailand and the Thai government has tried to force them back to Laos where they fear for their safety. The year 2006 marks the relocation of Hmong out of Wat Tham Krabok to a more isolated place in Thailand where many Hmong are deprived access to join families in the U.S., and where they continue to fear for their own lives. (Lee and Pfeifer, 2005)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จากดำรง-1860 ม้งหนีใต้จากจีนการเบียดเบียนในพม่า ไทย ลาว เวียดนาม และ ลาว ม้งที่อยู่แยกต่างหากจากคนลาว ช่วงของอาณานิคมฝรั่งเศสในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ฝรั่งเศสอาศัยในม้งสำหรับทักษะของพวกเขาในอาวุธและทหาร แต่ มักจะถือว่าเลว โดยชาติเพื่อน ม้งนนท์ ในตำแหน่งบริการรัฐบาล และ liaisons กับผู้แทนรัฐบาลฝรั่งเศส จาก 1963-1975 ในระหว่างสงครามเวียดนามและสงครามลับของซีไอเอในลาว ม้งถูกพิจารณาทักษะทางทหารการฝึก และสู้ด้านของสหรัฐอเมริกา CIA ร่วมความพยายามต่อต้านคอมมิวนิสต์ลาว Pathet ลาว ร่วมกับผู้นำทหารม้งทั่วไปวังเปาและรัฐบาลลาว อดีตผู้อำนวยการ CIA Colby เครดิตม้งบันทึกพันทหารสหรัฐฯ โดยบล็อกเวียดนามเหนือจากขยายโฮจิมิน Trail ในลาว อย่างไรก็ตาม สหรัฐฯ ไม่เต็มยอมรับบทบาทของม้งในสงครามจนถึงต้นทศวรรษ 1980 ในปี 1975 ม้งลาวมากหนีไปประเทศไทยเป็นผู้ลี้ภัย หลบหนีการเบียดเบียนและต่างของรัฐบาลคอมมิวนิสต์ลาวพันม้งพยายามหลบหนีจากลาวข้ามแม่น้ำโขงในประเทศไทย หลายคนจม หรือถูกฆ่าตาย ม้งที่รอดชีวิตการเดินทางในค่ายผู้ลี้ภัยในประเทศไทยแล้ว เงื่อนไขในค่ายถูกน่ากลัว มีอาหาร สุขาภิบาล หรือน้ำสะอาดเล็กน้อย พิงบางได้ผู้ลี้ภัยม้งแรกเริ่มมาถึงในสหรัฐอเมริกาในปลายปี 1975 ส่วนใหญ่ผู้ให้สนับสนุน โดยองค์กรไม่แสวงหากำไรและกลุ่มศาสนา ผู้ลี้ภัยมาถึง peaked ที่ 27,000 ในปี 1980 และลดให้ต่ำกว่า 5000 ปี 1981 หมายเลขเริ่มต้นเพิ่มอีกใน 1987, 1988 ถ้าม้งมากกว่า 10000 ในช่วงปี 1990 ในค่ายผู้ลี้ภัยสหประชาชาติในประเทศไทยได้ถูกปิด และม้งที่มีอยู่ถูกบังคับให้ย้ายไปค่ายสหประชาชาติไม่ใช่ที่วัดพุทธไทยวัดถ้ำ Krabok ที่ทุกข์อย่างต่อเนื่อง โดยเฉพาะแยกจากไม่มีการอนุญาตให้ไปนอกค่าย สำหรับการอยู่รอดและได้รับอนุญาตข้ามออกจากพื้นที่ภายใน และค่าย ผู้ลี้ภัยม้งจำนวนมากกลายเป็น พลเมืองไทย (ม้งไทย) โดยจ่ายเงินที่ยืมมาจากญาติ ผ่าน pleas สำหรับลี้ภัยโดยม้งกลุ่มสิทธิมนุษยชนในสหรัฐอเมริกา ในเดือน 2004 มิถุนายน ผู้ลี้ภัยจากวัดถ้ำ Krabok เริ่มมาถึงในสหรัฐอเมริกา ม้งที่เหลือยังไม่มีสถานะอย่างเป็นทางการในประเทศไทย และรัฐบาลไทยได้พยายามบังคับให้พวกเขากลับไปยังลาวซึ่งความกลัวความปลอดภัยของพวกเขา ปี 2006 เครื่องย้ายม้งจากวัดถ้ำ Krabok จะดีมากในประเทศไทยซึ่งปราศจากม้งจำนวนมากเข้าร่วมครอบครัวในสหรัฐอเมริกา และที่พวกเขายังกลัวสำหรับตัวเองอยู่ (Lee และ Pfeifer, 2005)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จาก 1790-1860 ม้งหนีการประหัตประหารใต้จากจีนเข้ามาในพม่าไทยลาวและเวียดนาม ในประเทศลาวม้งอาศัยอยู่แยกต่างหากจากคนลาว ในช่วงระยะเวลาของการล่าอาณานิคมของฝรั่งเศสในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ฝรั่งเศสม้งอาศัยสำหรับทักษะในการใช้อาวุธและการรับราชการทหาร แม้ว่าจะได้รับการรักษามักจะไม่ดีจากเพื่อนร่วมชาติ, ม้งเก่งในตำแหน่งราชการและในขณะที่ความสัมพันธ์กับผู้แทนของรัฐบาลฝรั่งเศส จาก 1963-1975 ในช่วงสงครามเวียดนามและสงครามลับของซีไอเอในประเทศลาวม้งได้รับคัดเลือกสำหรับทักษะของทหารและการฝึกอบรมและต่อสู้ในด้านของสหรัฐอเมริกา ความพยายามประสานงานกับซีไอเอคอมมิวนิสต์ลาวลาวในการร่วมมือกับผู้นำทหารม้งทั่วไปวังเปาและรัฐบาลลาวหลวง ผู้อำนวยการซีไอเออดีตคอลม้งให้เครดิตกับการประหยัดพันของทหารสหรัฐโดยการปิดกั้นเวียดนามเหนือจากการขยายโฮจิมินห์เทรลเข้าสู่ประเทศลาว แต่สหรัฐไม่ได้อย่างเต็มที่รับทราบบทบาทของชาวม้งในสงครามจนถึงต้นปี 1980 ในปี 1975 หลายคนม้งลาวหลบหนีไปที่ประเทศไทยเป็นผู้ลี้ภัยหลบหนีการประหัตประหารและการตอบโต้ของรัฐบาลคอมมิวนิสต์ลาว. พันม้งพยายามที่จะหลบหนีออกจากประเทศลาวข้ามแม่น้ำโขงเข้ามาในประเทศไทย หลายคนจมน้ำหรือถูกฆ่าตาย ม้งที่รอดชีวิตจากการเดินทางตั้งรกรากอยู่ในค่ายผู้ลี้ภัยในประเทศไทย เงื่อนไขในค่ายเป็นที่น่ากลัว; มีอาหารน้อยสุขาภิบาลหรือน้ำสะอาด ที่พักอาศัยอยู่บาง. ผู้ลี้ภัยชาวม้งคนแรกที่เริ่มเข้ามาในสหรัฐอเมริกาในช่วงปลายปี 1975 ได้รับการสนับสนุนโดยส่วนใหญ่เป็นกลุ่มศาสนาและองค์กรที่ไม่แสวงหาผลกำไร ผู้ลี้ภัยเข้ามาเป็นยอดที่ 27,000 ในปี 1980 และลดลงต่ำกว่า 5,000 ปี 1981 โดยตัวเลขที่เพิ่มขึ้นเริ่มอีกครั้งในปี 1987 ที่มีมากกว่า 10,000 ม้งที่เดินทางมาถึงในปี 1988 ในช่วงต้นทศวรรษ 1990 หลายค่ายผู้ลี้ภัยของสหประชาชาติในประเทศไทยถูกปิดและชาวม้งที่ยังคงอยู่ มีถูกบังคับให้ย้ายไปยังค่ายที่ไม่สหประชาชาติที่วัดไทยพุทธวัดถ้ำกระบอกที่ทุกข์ทรมานอย่างต่อเนื่องโดยเฉพาะอย่างยิ่งการแยกจากไม่ได้รับอนุญาตให้ออกไปข้างนอกค่าย เพื่อความอยู่รอดและได้รับอนุญาตที่จะข้ามออกจากค่ายและพื้นที่ท้องถิ่นผู้ลี้ภัยชาวม้งจำนวนมากกลายเป็นคนไทย (ม้งไทย) โดยจ่ายผลรวมของเงินที่ยืมมาจากญาติ ผ่านการอ้อนวอนขอลี้ภัยมาโดยสิทธิมนุษยชนชาวม้งกลุ่มในสหรัฐอเมริกาในมิถุนายน 2004 ผู้ลี้ภัยจากวัดถ้ำกระบอกเริ่มเข้ามาในสหรัฐอเมริกาม้งที่เหลือยังไม่มีสถานะทางการในประเทศไทยและรัฐบาลไทยได้พยายามที่จะบังคับให้พวกเขากลับไปยังประเทศลาวที่ พวกเขากลัวของพวกเขาเพื่อความปลอดภัย ปี 2006 นับเป็นการย้ายถิ่นฐานของชาวม้งออกจากวัดถ้ำกระบอกไปยังสถานที่ที่แยกมากขึ้นในประเทศไทยที่ชาวม้งจำนวนมากมีการขาดการเข้าถึงที่จะเข้าร่วมกับครอบครัวในสหรัฐอเมริกาและที่พวกเขายังคงกลัวสำหรับชีวิตของตัวเอง (ลีและ Pfeifer 2005)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จาก 1790-1860 , ม้งหนีไปใต้จากการประหัตประหารในจีน พม่า ไทย ลาว และเวียดนาม ในลาว ม้งอาศัยอยู่แยกจากคนลาว . ในช่วงระยะเวลาของอาณานิคมฝรั่งเศสในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ , ฝรั่งเศส อาศัย ม้งทักษะในอาวุธและการรับราชการทหาร โดยเพื่อนร่วมชาติแต่มักจะทำไม่ดี ,ม้ง excelled ในตำแหน่งราชการ และความสัมพันธ์ กับตัวแทนของรัฐบาลฝรั่งเศส จาก 1963-1975 ในระหว่างสงครามเวียดนามและสงครามลับของซีไอเอในลาว ม้งได้คัดเลือกสำหรับทักษะทางทหาร และการฝึกฝนและต่อสู้บนด้านข้างของสหรัฐอเมริกา ซีไอเอประสานงานความพยายามต่อต้านคอมมิวนิสต์ประเทศลาว , ลาว ,ในความร่วมมือกับผู้นำทหารม้งนายพลวังเปา และรัฐบาลลาวหลวง ผู้อำนวยการซีไอเออดีตโคลบี้เครดิตม้งกับประหยัดหลายพันทหารสหรัฐโดยการปิดกั้นเวียตนามเหนือ จากการขยายเส้นทางโฮจิมินห์ในประเทศลาว อย่างไรก็ตาม สหรัฐไม่ได้อย่างแน่แท้ม้งบทบาทในสงครามจนถึงต้นทศวรรษ 1980 ในปี 1975 ม้งลาวหลายหลบหนีเข้ามาในประเทศไทยเป็นผู้อพยพหนีการประหัตประหารและการตอบโต้ของรัฐบาลคอมมิวนิสต์ลาว

นับพันของม้ง พยายามหนีจากลาวข้ามแม่น้ำโขงเข้าสู่ประเทศไทย หลายคนจมน้ำหรือถูกฆ่า ม้งที่รอดชีวิต จากการเดินทาง อาศัยอยู่ในค่ายผู้ลี้ภัยในประเทศไทย เงื่อนไขในค่ายแย่มาก ไม่มีอาหารน้อย สะอาด หรือน้ำที่สะอาด เหล่านี้เป็นบาง

ผู้อพยพม้งเริ่มมาถึงสหรัฐในปลายปี 1975 ส่วนใหญ่สนับสนุนโดยกลุ่มศาสนาและองค์กรที่ไม่แสวงหากำไร ผู้ลี้ภัยที่เข้ามาสูงสุดที่ 27 , 000 ในปี 1980 และลดลงน้อยกว่า 5 , 000 โดย 1981 ตัวเลขเริ่มเพิ่มขึ้นอีกครั้งในปี 1987 มีมากกว่า 10000 ม้งมาถึงในปี 1988ในช่วงต้นทศวรรษ 1990 สหประชาชาติหลายค่ายผู้ลี้ภัยในประเทศไทยถูกปิดและชาวม้งที่มีอยู่ถูกบังคับให้ย้ายไปที่ไม่ยกเลิกค่ายไทยพุทธวัดถ้ำกระบ ทนทุกข์ อย่างต่อเนื่อง โดยเฉพาะการแยกจากไม่ได้ไปอยู่นอกค่าย เพื่อความอยู่รอดและอนุญาตให้ข้ามออกจากค่ายและท้องถิ่นด้านได้กลายมาเป็นพลเมืองไทย ผู้ลี้ภัยหลายม้งม้ง ( ไทย ) โดยการจ่ายผลรวมของเงินที่ยืมมาจากญาติ ผ่านขอลี้ภัยชาวม้งนำโดยกลุ่มสิทธิมนุษยชนในสหรัฐฯ ในเดือนมิถุนายน 2004 ผู้ลี้ภัยจากวัดถ้ำกระบเริ่มเดินทางมาถึงในสหรัฐอเมริกาที่เหลือยังไม่มีสถานะชาวม้งอย่างเป็นทางการในประเทศไทย และรัฐบาลไทยได้พยายามที่จะบังคับให้พวกเขากลับสู่ประเทศลาวที่พวกเขากลัวเพื่อความปลอดภัยของพวกเขา ปี 2549 นับเป็นการย้ายม้งออกจากวัดถ้ำกระบให้มากขึ้นแยกสถานที่ในประเทศไทยที่ม้งหลายกีดกันการเข้าถึงเข้าร่วมครอบครัวในสหรัฐฯ และพวกเขายังคงกลัวสำหรับชีวิตของพวกเขาเอง ( ลีและไฟเฟอร์ ,2005 )