Specific language impairment (SLI)

Specific language impairment (SLI) refers to a
heterogeneous group of difficulties with language
ability, and is diagnosed when a delay in language
development is present without an apparent cause. It is
unclear whether this represents a delay of normal
language development, or results from a specific disturbance
or disturbances. The usual prevalence of SLI is
between 3 and 7% (Norbury & Paul 2013). Children
with SLI fail to develop speech and language in accordance
with their chronological age, and the impairments
cannot be explained by delayed intellectual development,
a physically abnormal speech apparatus, brain
injury, or hearing loss (Bishop & Norbury 2008). SLI
encompasses problems with listening, speech, understanding,
and fluency, which contribute to the quality of
communication. Children with SLI have a discrepancy
between verbal and nonverbal development; verbal
development lags behind nonverbal development, which
is generally intact. The consequences range from
problems with speech production, including complex
problems in expressive speech (e.g., grammar), to
problems with speech comprehension. Diminished
speech comprehension is associated with poor auditory
perception and poor working memory (Batshaw 2002).
Problems with speech comprehension are the most
common symptoms present in SLI, and are therefore
critical for establishing diagnosis (Botting 2005).
Presently, the cause of SLI cannot be stated with
certainty. The etiology is complex and consists of interconnected
biological, including genetic influences, and
environmental factors (Vargha-Khadem et al. 2005).
Smith & Tyler (2009) contend that without emotional
stimuli, children will lack adequate motivation for
communication and speech, and consequently the rate of
speech and language acquisition may be reduced. Emotional
interaction with parents and caregivers, which
motivates learning speech and language, is therefore
necessary for early speech and language development.
During early speech development, parents should
encourage interaction with their children through the
use of affective speech – so-called "maternal speech".
Research demonstrates that children with SLI have
other developmental problems as well. Beitchman et al.
(1996) found that preschoolers with receptive and
severe spoken language difficulties have more problems
with behavior than their peers, and that school-age
children have difficulties with social competence. This
has been confirmed in longitudinal studies following

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การด้อยค่าของภาษาเฉพาะ (SLI) หมายถึง
กลุ่มที่แตกต่างกันของความยากลำบากด้วยภาษาที่
มีความสามารถและได้รับการวินิจฉัยเมื่อความล่าช้าในภาษาของ
การพัฒนาที่มีอยู่โดยไม่ต้องสาเหตุที่ชัดเจน มันเป็นความ
ชัดเจนว่านี่แสดงให้เห็นถึงความล่าช้าของปกติ
การพัฒนาภาษาหรือเป็นผลมาจากความวุ่นวายที่เฉพาะเจาะจง
หรือการรบกวน ความชุกปกติของ SLI คือ
ระหว่างวันที่ 3 และ 7% (นอร์และพอล 2013) เด็ก
ด้วย SLI ล้มเหลวในการพัฒนาพูดและภาษาตาม
ลำดับกับอายุของพวกเขาและความบกพร่อง
ไม่สามารถอธิบายได้ด้วยความล่าช้าการพัฒนาทางปัญญา,
อุปกรณ์การพูดผิดปกติทางร่างกายสมอง
ได้รับบาดเจ็บหรือสูญเสียการได้ยิน (บิชอปและนอร์ 2008) SLI
บนโลกไซเบอร์ปัญหากับการฟัง, การพูด, ความเข้าใจ
และความคล่องแคล่วซึ่งนำไปสู่คุณภาพของ
การสื่อสาร เด็กที่มีความแตกต่างมี SLI
ระหว่างการพัฒนาทางวาจาและอวัจนภาษา; วาจา
การพัฒนาล่าช้าหลังการพัฒนาอวัจนภาษาซึ่ง
เป็นเหมือนเดิมโดยทั่วไป ผลที่ตามมาช่วงจาก
ปัญหาเกี่ยวกับการพูดการผลิตรวมถึงการที่ซับซ้อน
ปัญหาในการพูดที่แสดงออก (เช่นไวยากรณ์) เพื่อ
ความเข้าใจในปัญหาเกี่ยวกับการพูด ลดลง
เข้าใจคำพูดมีความเกี่ยวข้องกับการได้ยินไม่ดี
การรับรู้และหน่วยความจำทำงานที่ไม่ดี (Batshaw 2002).
ปัญหาเกี่ยวกับความเข้าใจในการพูดเป็นส่วนใหญ่
อาการที่พบบ่อยในปัจจุบัน SLI, และดังนั้นจึงมี
ความสำคัญสำหรับการสร้างการวินิจฉัย (Botting 2005).
ปัจจุบันสาเหตุของ SLI ไม่สามารถ อาจกล่าวได้ด้วย
ความมั่นใจ สาเหตุที่มีความซับซ้อนและประกอบด้วยที่เชื่อมต่อกัน
ทางชีวภาพรวมทั้งอิทธิพลทางพันธุกรรมและ
ปัจจัยด้านสิ่งแวดล้อม (Vargha-Khadem et al. 2005).
สมิ ธ แอนด์ไทเลอร์ (2009) ยืนยันว่าไม่มีอารมณ์
เร้าที่เด็กจะขาดแรงจูงใจที่เพียงพอสำหรับ
การสื่อสารและการพูดและ ดังนั้นอัตราการ
พูดและการเรียนรู้ภาษาอาจจะลดลง อารมณ์
การมีปฏิสัมพันธ์กับผู้ปกครองและผู้ดูแลผู้ป่วยซึ่ง
กระตุ้นการเรียนรู้การพูดและภาษาจึงเป็น
. สิ่งที่จำเป็นสำหรับการพูดในช่วงต้นและการพัฒนาภาษา
การพูดในระหว่างการพัฒนาในช่วงต้นพ่อแม่ควร
ส่งเสริมให้มีปฏิสัมพันธ์กับเด็กของพวกเขาผ่าน
การใช้อารมณ์ในการพูด - สิ่งที่เรียกว่า "คำพูดของแม่" .
การวิจัยแสดงให้เห็นว่าเด็กที่มี SLI มี
ปัญหาพัฒนาการอื่น ๆ เช่นกัน Beitchman et al.
(1996) พบว่าเด็กก่อนวัยเรียนที่มีการเปิดกว้างและ
พูดภาษาที่รุนแรงยากลำบากมีปัญหามากขึ้น
กว่าที่มีพฤติกรรมเพื่อนของพวกเขาและที่วัย
เด็กมีปัญหาที่มีความสามารถทางสังคม นี้
ได้รับการยืนยันในการศึกษาระยะยาวต่อไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การพัฒนาภาษาล่าช้า ( SLI ) หมายถึงกลุ่มที่แตกต่างกันของปัญหากับเป็น

ภาษา และมีการวินิจฉัยที่ล่าช้าในการพัฒนาภาษา
เป็นปัจจุบันโดยไม่มีสาเหตุชัดเจน มันไม่ชัดเจนไม่ว่าจะเป็น
ความล่าช้าของพัฒนาการทางภาษาปกติ

หรือผลจากการรบกวนที่เฉพาะเจาะจงหรือการรบกวน ชุกปกติของ SLI เป็น
ระหว่าง 3 และ 7 % ( Norbudy &พอล 2013 ) เด็ก
กับ SLI ล้มเหลวที่จะพัฒนาภาษาและการพูดตามลำดับ
กับอายุของพวกเขาและความบกพร่อง
ไม่สามารถอธิบายได้ด้วยทฤษฎีพัฒนาการทางสติปัญญาล่าช้า , เครื่องมือการพูดจริง

ปกติสมองได้รับบาดเจ็บ หรือสูญเสียการได้ยิน ( โคน& Norbudy 2008 ) ลดน้ำหนัก
ครอบคลุมปัญหากับการฟัง , การพูด , ความเข้าใจ ,
และ ความสามารถซึ่งส่งผลให้คุณภาพของ
การสื่อสาร เด็กกับ SLI มีความแตกต่างระหว่างการสื่อสารอวัจนภาษาและการพัฒนา

; การพัฒนาวาจาล้าหลังพัฒนา nonverbal ซึ่ง
เป็นปกติเหมือนเดิม ผลกระทบจากปัญหาการผลิตช่วง

ในการพูด รวมทั้งปัญหาที่ซับซ้อนมากกว่าการพูดไวยากรณ์เช่น )

มีปัญหากับการพูดความเข้าใจ ลดลง
การพูดเพื่อความเข้าใจที่เกี่ยวข้องกับโสตประสาทการรับรู้และความจำไม่ดี
ที่ทำงานไม่ดี ( batshaw 2002 ) .
ปัญหากับการพูดความเข้าใจเป็นส่วนใหญ่
อาการทั่วไปปัจจุบันใน SLI และดังนั้นการจัดตั้งวินิจฉัย (
botting 2005 ) .
ปัจจุบัน สาเหตุของ SLI ไม่สามารถระบุกับ
ความแน่นอน สาเหตุที่ซับซ้อนและประกอบด้วยเชื่อมต่อกัน
ทางชีวภาพรวมทั้งอิทธิพลของพันธุกรรม และปัจจัยสิ่งแวดล้อม (
vargha khadem et al . 2005 ) .
สมิ ธ &ไทเลอร์ ( 2009 ) ยืนยันว่า ไม่มีสิ่งเร้าอารมณ์

เด็กจะขาดแรงจูงใจเพียงพอสำหรับการสื่อสารและการพูด และจากนั้น อัตรา
การพูดและภาษาซึ่งอาจจะลดลง ปฏิสัมพันธ์ทางอารมณ์

กับผู้ปกครองและผู้ดูแลผู้ป่วย ซึ่งต้องเรียนรู้การพูดและภาษาจึงจำเป็นสำหรับการพูดในวัยเด็กและการพัฒนา

ในระหว่างการพัฒนาการพูดภาษา วัยเด็ก พ่อแม่ควรส่งเสริมให้เด็กของพวกเขาผ่านการปฏิสัมพันธ์ด้วย

ใช้อารมณ์การพูด - เรียกว่า " แม่พูด " การวิจัยแสดงให้เห็นว่าเด็ก

SLI มีปัญหาอื่น ๆตามเช่นกัน beitchman et al .
( 1996 ) พบว่า เด็กวัยอนุบาลกับอ่อนไหวและ
รุนแรง พูดภาษาปัญหามีปัญหา
กับพฤติกรรมกว่าเพื่อนของพวกเขาและเด็กวัยเรียน
มีปัญหากับความสามารถทางสังคม . นี้
ได้รับการยืนยันในการศึกษาระยะยาวต่อไป