avoided during the first trimester

avoided during the first trimester of pregnancy, so
as not to harm the fetus during the stage of organogenesis.
However, there is not enough evidence to
forbid dental treatment even during the first
trimester of pregnancy.
The ideal period for a complete dental treatment
of a pregnant woman is the beginning of the
second trimester (14-20 weeks of pregnancy) [23].
At this stage, there is no risk of teratogenesis, nausea
and vomiting have subsided, and the uterus is
not yet large enough to cause discomfort.
It is essential to treat all dental problems during
the second trimester, not only because the
woman should have a healthy mouth, but also
because during labour she might need to be intubated,
in which case teeth with a bad prognosis (e.g.,
tooth mobility due to periodontal disease) may be
damaged or lost [2].

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลีกเลี่ยงในช่วงไตรมาสแรกของการตั้งครรภ์ ดังนั้นไม่ให้เป็นอันตรายต่อทารกในครรภ์ในช่วงระยะของการเกิดของอวัยวะอย่างไรก็ตาม ไม่มีหลักฐานเพียงพอห้ามรักษาทันตกรรมแม้ในช่วงแรกช่วงสามเดือนของการตั้งครรภ์รอบระยะเวลาเหมาะสำหรับการรักษาทันตกรรมที่สมบูรณ์หญิงตั้งครรภ์เป็นการเริ่มต้นของการไตรมาสที่ 2 (14-20 สัปดาห์ของการตั้งครรภ์) [23]ในขั้นตอนนี้ มีไม่มีความเสี่ยงของ teratogenesis คลื่นไส้และอาเจียนมี subsided และมดลูกไม่ได้ใหญ่พอที่จะทำให้ไม่สบายจำเป็นต้องรักษาทุกปัญหาทางทันตกรรมในระหว่าง6 เดือน ไม่ใช่เพราะการผู้หญิงควรมีปากแข็งแรง แต่ยังเนื่องจากในระหว่างแรง เธออาจจำเป็นต้องต้อง intubatedในกรณีฟัน มีการคาดคะเนที่ไม่ดี (เช่นการเคลื่อนฟันเนื่องจากโรคเหงือกโรค) อาจเสียหาย หรือสูญหาย [2]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลีกเลี่ยงในช่วงไตรมาสแรกของการตั้งครรภ์เพื่อที่จะไม่เป็นอันตรายต่อทารกในครรภ์ในระหว่างขั้นตอนของอวัยวะได้. แต่มีหลักฐานไม่เพียงพอที่จะห้ามการรักษาทางทันตกรรมแม้ในช่วงแรกของการตั้งครรภ์ของการตั้งครรภ์. ช่วงเวลาที่เหมาะสำหรับการรักษาทางทันตกรรมที่สมบูรณ์แบบของหญิงตั้งครรภ์ที่เป็นจุดเริ่มต้นของไตรมาสที่สอง (14-20 สัปดาห์ของการตั้งครรภ์) [23]. ในขั้นตอนนี้มีความเสี่ยงของอาการคลื่นไส้ teratogenesis ไม่มีและอาเจียนได้ลดลงและมดลูกคือยังไม่มากพอที่จะทำให้เกิดอาการมันเป็นสิ่งสำคัญในการรักษาปัญหาทางทันตกรรมในช่วงไตรมาสที่สองที่ไม่เพียงแต่เพราะผู้หญิงควรจะมีสุขภาพปากแต่ยังเพราะในระหว่างแรงงานเธออาจจะต้องมีการใส่ท่อช่วยหายใจ, ที่ฟันกรณีที่มีการพยากรณ์โรคที่ไม่ดี (เช่นการเคลื่อนไหวฟันเนื่องจากเพื่อโรคปริทันต์) อาจจะเสียหายหรือสูญหาย[2]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลีกเลี่ยงในช่วงไตรมาสแรกของการตั้งครรภ์ เพื่อไม่ให้เป็นอันตรายต่อทารกในครรภ์
ในระหว่างขั้นตอนของแกโนเจเนซีส .
แต่หลักฐานไม่เพียงพอ

ห้ามรักษาฟัน แม้ในช่วงไตรมาสแรกของการตั้งครรภ์
.

ช่วงที่เหมาะสำหรับการรักษาทันตกรรมสมบูรณ์ของหญิงตั้งครรภ์ที่เป็นจุดเริ่มต้นของ
ไตรมาสที่สอง ( 14-20 สัปดาห์ของการตั้งครรภ์ ) [ 23 ] .
ในขั้นตอนนี้ไม่มีความเสี่ยงของเทอราโทเจนิซิส คลื่นไส้ และอาเจียนได้ลดลง

และมดลูกยังไม่ใหญ่พอที่จะทำให้เกิดความรู้สึกไม่สบาย .
มันเป็นสิ่งจำเป็นในการรักษาปัญหาทางทันตกรรมใน
trimester สอง เพราะไม่เพียง
ผู้หญิงควรมีสุขภาพปาก แต่ยัง
เพราะคลอด เธออาจจะต้อง ต้องใส่ท่อช่วยหายใจ
ซึ่งในกรณีฟันกับการพยากรณ์โรคที่ไม่ดี ( เช่น
ฟันเคลื่อนที่เนื่องจากโรคปริทันต์ ) อาจจะเสียหายหรือสูญหาย

[ 2 ]