There was once a sweet little maid

There was once a sweet little maid who lived with her father and mother in a pretty little cottage at the edge of the village. At the further end of the wood was another pretty cottage and in it lived her grandmother.

Everybody loved this little girl, her grandmother perhaps loved her most of all and gave her a great many pretty things. Once she gave her a red cloak with a hood which she always wore, so people called her Little Red Riding Hood.

One morning Little Red Riding Hood’s mother said, “Put on your things and go to see your grandmother. She has been ill; take along this basket for her. I have put in it eggs, butter and cake, and other dainties.”

It was a bright and sunny morning. Red Riding Hood was so happy that at first she wanted to dance through the wood. All around her grew pretty wild flowers which she loved so well and she stopped to pick a bunch for her grandmother.

Little Red Riding Hood wandered from her path and was stooping to pick a flower when from behind her a gruff voice said, “Good morning, Little Red Riding Hood.” Little Red Riding Hood turned around and saw a great big wolf, but Little Red Riding Hood did not know what a wicked beast the wolf was, so she was not afraid.

“What have you in that basket, Little Red Riding Hood?”

“Eggs and butter and cake, Mr. Wolf.”

“Where are you going with them, Little Red Riding Hood?”

“I am going to my grandmother, who is ill, Mr. Wolf.”

“Where does your grandmother live, Little Red Riding Hood?”

“Along that path, past the wild rose bushes, then through the gate at the end of the wood, Mr. Wolf.”

Then Mr. Wolf again said “Good morning” and set off, and Little Red Riding Hood again went in search of wild flowers.

At last he reached the porch covered with flowers and knocked at the door of the cottage.

“Who is there?” called the grandmother.

“Little Red Riding Hood,” said the wicked wolf.

“Press the latch, open the door, and walk in,” said the grandmother.

The wolf pressed the latch, and walked in where the grandmother lay in bed. He made one jump at her, but she jumped out of bed into a closet. Then the wolf put on the cap which she had dropped and crept under the bedclothes.

In a short while Little Red Riding Hood knocked at the door, and walked in, saying, “Good morning, Grandmother, I have brought you eggs, butter and cake, and here is a bunch of flowers I gathered in the wood.” As she came nearer the bed she said, “What big ears you have, Grandmother.”

“All the better to hear you with, my dear.”

“What big eyes you have, Grandmother.”

“All the better to see you with, my dear.”

“But, Grandmother, what a big nose you have.”

“All the better to smell with, my dear.”

“But, Grandmother, what a big mouth you have.”

“All the better to eat you up with, my dear,” he said as he sprang at Little Red Riding Hood.

Just at that moment Little Red Riding Hood’s father was passing the cottage and heard her scream. He rushed in and with his axe chopped off Mr. Wolf’s head.

Everybody was happy that Little Red Riding Hood had escaped the wolf. Then Little Red Riding Hood’s father carried her home and they lived happily ever after.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีอยู่ครั้งหนึ่งสาวน้อยหวานที่อาศัยอยู่กับพ่อและแม่ของเธอในกระท่อมน้อยน่ารักที่ขอบของหมู่บ้าน ในตอนท้ายต่อไปของไม้เป็นกระท่อมสวยอีกและในนั้นมีชีวิตอยู่ของเธอยาย.

ทุกคนที่รักนี้สาวน้อย, คุณยายของเธออาจจะรักเธอมากที่สุดของทั้งหมดและให้เธอสิ่งที่สวยดีมาก ทันทีที่เธอทำให้เธอเสื้อคลุมสีแดงที่มีเครื่องดูดควันที่เธอมักจะสวมเพื่อให้คนเรียกว่าเธอหนูน้อยหมวกแดง.

เช้าวันหนึ่งแม่ของหนูน้อยหมวกแดงกล่าวว่า "ใส่ในสิ่งที่คุณและไปดูคุณยาย เธอได้รับการป่วย; จะพร้อมตะกร้านี้สำหรับเธอ ฉันได้ใส่ในไข่เนยและเค้กและอาหารสูงอื่น ๆ . "

มันเป็นเช้าที่สดใสและแดด หมวกแดงมีความสุขมากที่ในตอนแรกเธออยากจะเต้นผ่านไม้ ทั้งหมดรอบ ๆ ตัวเธอเติบโตดอกไม้ป่าสวยที่เธอรักให้ดีและเธอหยุดที่จะรับพวงสำหรับคุณยายของเธอ.

หนูน้อยหมวกแดงเดินจากเส้นทางของเธอและได้ก้มไปรับดอกไม้เมื่อมาจากด้านหลังของเธอเสียงห้าวกล่าวว่า "สวัสดีตอนเช้า , หนูน้อยหมวกแดง. "หนูน้อยหมวกแดงหันไปรอบ ๆ และเห็นหมาป่าขนาดใหญ่ที่ดี แต่หนูน้อยหมวกแดงไม่ทราบว่าเป็นสัตว์ที่คนชั่วหมาป่าเป็นดังนั้นเธอจึงไม่กลัว.

" สิ่งที่มีคุณอยู่ในตะกร้าที่ หนูน้อยหมวกแดง? "

" ไข่และเนยและเค้กนายหมาป่า. "

" ที่คุณจะไปกับพวกเขาหนูน้อยหมวกแดง? "

" ฉันจะไปคุณยายที่ป่วยนายหมาป่า.

" " ที่ไหนคุณยายของคุณมีชีวิตอยู่หนูน้อยหมวกแดง? "

" ตลอดเส้นทางที่ผ่านมาป่าพุ่มกุหลาบแล้วผ่านประตูในตอนท้ายของไม้นายหมาป่า. "

จากนั้นนายหมาป่าอีกครั้งกล่าวว่า" สวัสดีตอนเช้า "และ กำหนดปิดและหนูน้อยหมวกแดงอีกครั้งไปในการค้นหาของดอกไม้ป่า.

ในที่สุดเขาก็มาถึงระเบียงปกคลุมไปด้วยดอกไม้และเคาะที่ประตูกระท่อม.

"จะมีใคร?" เรียกว่ายาย.

"หนูน้อยหมวกแดง, กล่าวว่า "หมาป่าชั่วร้าย.

" กดสลักเปิดประตูและเดินไปใน "กล่าวว่าคุณยาย.

หมาป่ากดสลักและเดินเข้ามาในที่ที่คุณยายนอนอยู่บนเตียง เขาทำอย่างใดอย่างหนึ่งที่กระโดดของเธอ แต่เธอกระโดดออกจากเตียงลงไปในตู้เสื้อผ้า แล้วหมาป่าใส่หมวกที่เธอได้ลดลงและพุ่งภายใต้ที่นอนหมอนมุ้งได้.

ในระยะสั้นในขณะที่หนูน้อยหมวกแดงเคาะประตูและเดินเข้ามาในว่า "ดีตอนเช้ายายผมได้นำไข่เนยและ เค้กและที่นี่เป็นช่อดอกไม้ฉันรวบรวมในไม้ได้. "ในขณะที่เธอเดินเข้ามาใกล้เตียงเธอกล่าวว่า" สิ่งที่หูใหญ่ที่คุณมีคุณยาย. "

" ทั้งหมดที่ดีกว่าที่จะได้ยินเสียงคุณกับที่รักของฉัน. "

" สิ่งที่ ดวงตาขนาดใหญ่ที่คุณมีคุณยาย. "

" ทั้งหมดที่ดีกว่าที่จะเห็นคุณกับที่รักของฉัน. "

" แต่ยายสิ่งที่จมูกใหญ่ที่คุณมี. "

" ทั้งหมดที่ดีกว่าในการดมกลิ่นกับที่รักของฉัน. "

" แต่คุณยาย สิ่งที่ปากใหญ่คุณมี. "

" ทั้งหมดที่ดีกว่าที่จะกินขึ้นกับคุณที่รักของฉัน "เขากล่าวในขณะที่เขาลุกที่หนูน้อยหมวกแดง.

เพียงแค่ในช่วงเวลาที่พ่อของหนูน้อยหมวกแดงก็ผ่านกระท่อมและได้ยินเธอ กรีดร้อง. เขารีบไปและด้วยขวานของเขาตัดออกไปนายหมาป่าหัว.

ทุกคนก็มีความสุขที่หนูน้อยหมวกแดงได้หลบหนีหมาป่า จากนั้นพ่อของหนูน้อยหมวกแดงของดำเนินการที่บ้านของเธอและพวกเขาอาศัยอยู่อย่างมีความสุขหลังจากที่เคย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีครั้งหนึ่งที่หวานน้อย แม่บ้านที่อาศัยอยู่กับพ่อและแม่ในกระท่อมเล็กๆที่ขอบของหมู่บ้าน ในตอนท้ายต่อไป ของไม้ได้อีก สวยและมันอาศัยอยู่กระท่อมยายของเธอทุกคนรักสาวน้อยคนนี้ยายของเธออาจจะรักเธอมากที่สุดของทั้งหมด และให้เธอเป็นสิ่งที่เยี่ยมมาก เมื่อเธอเสื้อคลุมสีแดงกับกระโปรงที่เธอสวมอยู่เสมอ ดังนั้น คนที่เรียกเธอว่าหนูน้อยหมวกแดง .วันหนึ่ง หนูน้อยหมวกแดง แม่บอกว่า " ใส่สิ่งของ และไปดูยายของเธอ เธอได้ป่วย ; เอาตะกร้านี้เพื่อเธอ ฉันได้ใส่ในไข่ , เนยและเค้ก และโอชะ ๆ "มันเป็นความสดใสและแดดเช้า หนูน้อยหมวกแดงดีใจมาก ตอนแรกเธออยากจะเต้นผ่านไม้ รอบ ๆ เธอเติบโตป่าสวยดอกไม้ที่เธอแสนรัก เธอหยุดรับพวงสำหรับยายของเธอหนูน้อยหมวกแดงหลงทางจากเส้นทางของเธอ และก้มลงหยิบดอกไม้จากด้านหลังของเธอ เมื่อเสียงแหบว่า " อรุณสวัสดิ์ หนูน้อยหมวกแดง " หนูน้อยหมวกแดงหันมาเห็นหมาป่าตัวใหญ่ดี แต่หนูน้อยหมวกแดงไม่รู้ว่าหมาป่าเป็นสัตว์ที่ชั่วร้าย ดังนั้น เธอไม่กลัว" คุณมีสิ่งที่อยู่ในตะกร้า , หนูน้อยหมวกแดง ? "" ไข่ , เนยและเค้ก คุณหมาป่า "" จะไปไหนกับพวกเขา หนูน้อยหมวกแดง ? "" ผมจะยายที่กำลังป่วย คุณหมาป่า "" แล้วคุณยายอยู่ หนูน้อยหมวกแดง ? "" ไปตามเส้นทางที่ผ่านป่าพุ่มกุหลาบ แล้วผ่านประตูที่ปลายไม้ คุณหมาป่า "จากนั้นนายหมาป่าอีกครั้งว่า " อรุณสวัสดิ์ " และตั้งปิดและหนูน้อยหมวกแดงอีกครั้งไปในการค้นหาของดอกไม้ป่าในที่สุดเขาก็มาถึงหน้าบ้านปกคลุมด้วยดอกไม้และเคาะที่ประตูของกระท่อม" ใครอยู่ตรงนั้น ? " เรียกว่ายาย" หนูน้อยหมวกแดง " หมาป่าชั่วร้าย" กดสลัก , เปิดประตูและเดินเข้ามาบอกว่า " คุณยายหมาป่าอัดสลัก และเดินในที่คุณยายนอนอยู่ที่เตียง เขาก็กระโดดใส่เธอ แต่เธอกระโดดออกจากเตียงในตู้ แล้วหมาป่าใส่หมวกที่เคยลดลงและคลานตามเครื่องนอนในระยะสั้นในขณะที่หนูน้อยหมวกแดงเคาะประตูและเดินเข้ามาบอกว่า " สวัสดีครับ คุณย่า ผมได้นำเจ้าไข่ , เนยและเค้ก และที่นี่เป็นช่อดอกไม้ที่ผมรวบรวมในไม้ " ขณะที่เธอมาใกล้เตียงเธอกล่าวว่า , " สิ่งที่ใหญ่หูคุณยาย "" ก็ดีที่ได้ยินด้วย ที่รัก "" ตาเธอช่างใหญ่เหลือเกิน คุณยาย "" ดีกว่าที่จะเห็นคุณ . . . ที่รักของฉัน "" แต่ยายว่าจมูกใหญ่คุณได้ "" ก็ดี กลิ่นด้วย ที่รัก "" แต่ยาย ทำไมปากคุณ "" ดีกว่าที่จะกินกับคุณ , ที่รักของฉัน , " เขากล่าวว่าเขาดีดที่หนูน้อยหมวกแดง .แค่ตอนนั้นหนูน้อยหมวกแดงของพ่อผ่านกระท่อมและได้ยินเธอกรีดร้อง เขารีบเร่ง และมีขวานสับหัวของนายหมาป่าทุกคนมีความสุขที่หนูน้อยหมวกแดงหนีหมาป่า แล้วสีแดงเล็ก ๆขี่เครื่องดูดควันของพ่อแบกเธอกลับบ้านและพวกเขาอาศัยอยู่อย่างมีความสุขหลังจากที่เคย