What does physical activity have to

What does physical activity have to do
with fracture risk in older adults?
Epidemiological studies suggest that habitual exercise
participation is associated with a reduction in osteoporotic
fracture risk of up to 50% in older men and women. Currently,
randomized controlled trials have only examined the efficacy
of exercise in preventing spinal fractures, and this remains an
important gap in our knowledge. However, what optimal physical
activity participation clearly can do is maximize the attainment
of peak bone mass and attenuate age- and menopause-related
bone loss, as well as improve the risk factor profile associated with
osteoporotic fracture in older adults (such as low muscle mass and
strength, poor gait and balance, and depression).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อะไรไม่จริงกิจกรรมต้องทำมีความเสี่ยงที่กระดูกในผู้ใหญ่เก่าออกกำลังกายที่เคยแนะนำความมีส่วนร่วมจะเชื่อมโยงกับลด osteoporoticร้าวความเสี่ยงถึง 50% ในผู้ชายและผู้หญิงรุ่นเก่า ในปัจจุบันทดลอง randomized ควบคุมได้เฉพาะตรวจสอบประสิทธิภาพออกกำลังกายในการป้องกันไม่ให้กระดูกสันหลังหัก และนี้ยังคงมีช่องว่างที่สำคัญในความรู้ของเรา อย่างไรก็ตาม ทางกายภาพใดเหมาะสมที่สุดเข้าร่วมกิจกรรมอย่างชัดเจนสามารถทำเป็นขยายโดยการของสูงกระดูกใหญ่ และ attenuate อายุ และวัยหมดประจำเดือนที่เกี่ยวข้องกระดูกขาดทุน รวมทั้งปรับปรุงส่วนกำหนดค่าปัจจัยเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับosteoporotic กระดูกในผู้ใหญ่รุ่นเก่า (เช่นต่ำฟื้นฟูกล้ามเนื้อมวล และความแข็งแรง เดินดี และดุล และภาวะซึมเศร้า)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สิ่งที่การออกกำลังกายที่ไม่ต้องทำมีความเสี่ยงกระดูกหักในผู้สูงอายุ? การศึกษาระบาดวิทยาชี้ให้เห็นว่าการออกกำลังกายเป็นนิสัยการมีส่วนร่วมมีความเกี่ยวข้องกับการลดลงของกระดูกพรุนความเสี่ยงของการแตกหักได้ถึง50% ในผู้ชายและผู้หญิงที่มีอายุมากกว่า ปัจจุบันงานวิจัยแบบสุ่มได้ตรวจสอบเพียงการรับรู้ความสามารถของการออกกำลังกายในการป้องกันการเกิดกระดูกหักกระดูกสันหลังและยังคงเป็นเช่นนี้ช่องว่างสำคัญในความรู้ของเรา แต่สิ่งที่ทางกายภาพที่ดีที่สุดการมีส่วนร่วมกิจกรรมอย่างชัดเจนสามารถทำได้คือการเพิ่มความสำเร็จของมวลกระดูกสูงสุดและผอมอายุและวัยหมดประจำเดือนที่เกี่ยวข้องกับการสูญเสียกระดูกรวมทั้งการปรับปรุงรายละเอียดปัจจัยเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับการแตกหักกระดูกพรุนในผู้สูงอายุ(เช่นมวลกล้ามเนื้อต่ำ และความแรงของการเดินที่ไม่ดีและความสมดุลและภาวะซึมเศร้า)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แล้วกิจกรรมทางกายต้องทำ
กับความเสี่ยงหักในผู้สูงอายุ ? การศึกษาระบาดวิทยาชี้ให้เห็นว่าการมีส่วนร่วม

นิสัยการออกกำลังกายที่เกี่ยวข้องกับการลดความเสี่ยงกระดูกหักโรคกระดูกพรุน
ถึง 50% ในผู้ชายและผู้หญิง ในการทดลองควบคุมแบบสุ่มตรวจได้เท่านั้น

( การออกกำลังกายในการป้องกัน การหักของกระดูกไขสันหลัง และยังคงเป็น
ช่องว่างที่สำคัญในความรู้ของเรา อย่างไรก็ตาม สิ่งที่การมีส่วนร่วมกิจกรรมทางกายที่เหมาะสม ชัดเจน สามารถทำได้ คือ เพิ่ม

ความสำเร็จของมวลกระดูกสูงสุด และลดอายุและวัยที่เกี่ยวข้อง
การสูญเสียกระดูก ตลอดจนปรับปรุงปัจจัยความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับโรคกระดูกพรุนกระดูกหัก
โปรไฟล์ในผู้ใหญ่ ( เช่น มวลกล้ามเนื้อและความแข็งแรงต่ำ
การเดิน ยากจน และสมดุล และภาวะซึมเศร้า )