Greek Myths continues the story of

Greek Myths continues the story of the Trojan War (see the first part, Helen of Troy). Although it’s a story on an epic scale, the action comes down to some very personal grudges between great warriors. It also has its touching moments amid the exciting clashes of bronze swords. The original was composed in around 800 BC. It was most probably an oral tale, and therefore made to be told out aloud.

This Storynory version for children is an extremely compressed retelling of Homer’s epic poem, The Iliad, but we’ve done our best to keep some of its spirit, and in places we’ve drawn on Samuel Butler’s translation.

Read by our muse, Natasha. Duration 19 Minutes.
Proofread by Claire Deakin.



Troy

Each of the great cities of Greece sent an army to join the war against the Trojans – each, that is, except for one: The city of Thebes refused to join the war, saying that it had no quarrel with the far away Trojans, and so the Greek King Agamemnon (Aga-mem-non) decided to teach the Thebans a lesson. He ordered his men to destroy their beautiful city and take its treasure – and that is what they did. While the ruined city of Thebes was still burning, the greatest of the Greek warriors shared out the prizes of war.

King Agamemnon chose for himself one of the captives – a beautiful young girl called Chryseis (Cry-see-is), a priest’s daughter. Agamemnon told her that she must live with him from now on, and be his slave. The girl wept bitterly and begged to be returned to her father, but King Agamemnon had a cruel heart and was unmoved by her tears.

Eventually, the Greek ships reached Troy, and the army set up a vast camp on the beach not far from the city. One evening, the good old priest, who was the father of Chryseis, arrived at the camp and asked to meet King Agamemnon and all the greatest of the Greeks.

He said, “Oh Agamemnon, leader of men, may the gods grant your wish to destroy the magnificent city of Troy, and may all the Greeks return home safely in their black ships, but grant me this favour; free my daughter and accept in her place a gift of great treasure that I have brought for you.”

The Greek army cheered the old man for his generous offer, and for the love that he had shown for his daughter, but Agamemnon flew into a rage. “Old man,” said he, “let me not find you hanging about our ships, nor coming here again. I will not free your lovely daughter. She shall grow old in my house, in Argos, far from her home. So get out of my sight right now, or it will be the worse for you!”

The priest was afraid and swiftly left, but later that evening he knelt down on the shore of the resounding sea and prayed to the immortal god, Apollo of the silver bow. Apollo heard the good old man’s prayer for just revenge, and he took up his silver bow and fired arrows into the Greek camp. The arrows of Apollo brought disease, and many of the Greek soldiers fell ill.

By far the greatest of the Greek warriors was Achilles (A-kill-ees). He was faster and stronger than any man alive, and also very proud.

When Achilles saw the Greek soldiers dying of disease, he called a meeting of all the generals and spoke as follows, “Noble Agamemnon, though you are our leader, I must speak the truth. It was wrong to threaten the priest, a good old man who came to you with a generous offer. The gods are angry with us for what you did, and matters must be put right. You must return the lovely Chryseis to her father.”

King Agamemnon, was surprised to hear such words, as he was not at all used to being told what to do. “Great Achilles,” he said, “Brave and strong you may be, but I am king and I shall do what I like and you shall know your place!”

To which Achilles replied, “You are too greedy! Why should all the Greeks suffer for your evil ways. I, for one, am not going to follow a leader like you into battle.”

Now King Agamemnon was absolutely furious but he also understood that something must be done to appease the gods and stop the plague that was destroying his army, and so the next day he ordered a boat to take the young girl back to her father, but he also sent messengers to the tent of Achilles and ordered him hand over his own slave girl. From that moment on the pride of Achilles was so hurt that he refused to take part in the battle for Troy, but instead stayed inside his tent and sulked while the Greeks went out and fought.

Soon after, the Trojans opened the great doors of their city and their army marched out – like a flock of wild birds swooping back and forth and calling with screeching voices.

Now the finest warrior among the Trojans was Prince Hector. He was the brother of Paris, but he was quite different in character. Hector was brave and noble, while Paris loved fine clothes and parties and enjoyed his riches to the full.

As they rode out to battle, Hector said to his brother, “Paris, it is for your sake that thousands of brave soldiers will die today. It is only because you ran away with the Greek Queen Helen that this great army has arrived at our gates with the aim of destroying our beautiful city, killing all the men, and carrying off the women and children as slaves. It would be better had you not been born, my brother.”

When he heard this, Paris felt ashamed, and to make amends he drove his chariot out in front the Trojan army and towards the enemy. In his fiercest voice, Paris called out to the Greeks to send forth their bravest warrior, and to fight him in single combat to decide the war – so that others need not suffer.

On the Greek side, King Menelaus (Menel-a-us) hated Paris more than any other man alive, so Menelaus jumped out of his chariot and said, “I will gladly fight Paris, and kill him with my spear which is made of ash wood and tipped with cruel bronze.”

When Paris heard this, he was so frightened that he coiled back like a man who has seen a snake, and he shrank into the protection of his men. Great laughter arose from the Greek army, and the Trojans were furious with Prince Paris for bringing shame on them. Then Paris began to worry that if the beautiful Helen heard about his running away, she would not love him anymore. So he gathered his courage, and went out once more in front of the army, and again shouted out to the Greeks, “I call on you men to lay your swords and spears on the ground while King Menelaus and I fight one another – hero against hero.”

Menelaus did not give Paris time to change his mind. He hurled his spear at him so that it broke his shield, but just missed his body. Paris fell backwards, and soon Menelaus was on him, dragging him by the plume of his helmet towards the Greek army. However, the Goddess of Love, Aphrodite, who was fond of Paris, saw what was happening and came to his aid disguised as a cloud. She scooped him into her lovely arms, and whisked him back to his Palace where the fair and fragrant Helen was waiting for him. So the Greeks and the Trojans fought each other in battle.

Many brave soldiers were killed and wounded on both sides, but as long as Achilles refused to help the Greeks, the Trojans were stronger and drove the Greeks back to their camp. At night, a thousand camp fires glowed upon the plain, and by the light of each fire there sat fifty men while the horses chomped oats and corn beside their chariots and waited for dawn to come.

The Greeks begged the great warrior Achilles to come out and fight, but still he refused to join the battle. His best friend, Patroclus, came up with a cunning plan. He secretly put on the magnificent armour of Achilles and went out into the battle, looking exactly like the great hero. He knew that when the Greeks saw him, they would gain courage at the sight of Achilles and fight with redoubled strength, and when the Trojans saw him, they would think that the warrior they most feared had returned, and would lose heart. When the Trojans saw Patroclus dressed like Achilles, Prince Hector flew at him with his spear and killed him. Only then did he discover that it was not Achilles whom he had killed, but Patroclus.

When the mighty Achilles heard that his best friend had been killed by Hector, his anger and sorrow were great in equal measure, and he stood up before a meeting of the Greek army and said, “As you know, King Agamemnon has insulted me and I have every right not to fight in this stupid war; but now things have changed. My best friend has been killed by Prince Hector of Troy. It is for the sake of Patroclus, who was dearer to me than any other man, that I will take up the fight and avenge his death.”

When the Greek army heard this, they all cheered and threw their helmets in the air, for they knew that with Achilles on their side, victory could be theirs.

When Prince Hector saw that Achilles stood once again at the head of the Greek army, he knew that there was only one thing for it. He must go out and fight Achilles, and decide the fate of Troy.

As Prince Hector was leaving for battle, he went in search of his wife, the lovely Andromache (An-drom-a-kee). He found her walking along the great walls of the city, holding their little baby in her arms. When she saw her husband, Andromache said, “Brave Hector, I beg you; do not go out today to fight Achilles. What will I do when you are gone? Think of your little son. What use is a father to him if he is dead?”

Hector replied that he could not refuse to fight, as the Greeks and the Trojans would say he was a coward.

He stretched his arms towards his child, but when boy saw the horsehair plume that nodded fiercely from his father’s helmet, he was scared and cried, nursing his head into his mother’s bosom.

His father and mother laughed to see him, and Hector took the helmet from his head and laid it all gleaming upon the ground. Then he took his darling child, kissed him, and dangled him in his arms, praying over him to Zeus, the king of all the gods. “Mighty Zeus,” he said, “May one day people say that this child is eve

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตำนานกรีกยังคงเรื่องราวของสงครามกรุงทรอย (ดูส่วนแรก เฮเลน Troy) แม้ว่าเรื่องราวในมหากาพย์การ การดำเนินการมาลง grudges บางมากส่วนบุคคลระหว่างนักรบที่ดี นอกจากนี้ยังมีช่วงเวลาสัมผัสท่ามกลางการปะทะกันที่น่าตื่นเต้นของดาบทอง ต้นฉบับถูกเขียนประมาณ 800 BC มันมากที่สุดคงเป็นเรื่องปาก และทำให้สามารถบอกออกเสียง

retelling การบีบอัดมากของโคลงกลอนของโฮเมอร์ เดอะอีเลียด เป็นรุ่นนี้ Storynory สำหรับเด็ก แต่เราได้ทำดีที่สุดเก็บจิตใจ และในสถานที่เราได้วาดบน Samuel คนแปล

อ่านเรามิวส์ นาตาชา ช่วงเวลา 19 นาที.
อ่านตรวจทาน โดยแคลร์ Deakin


ทรอย

แต่ละเมืองดีของกรีซได้ส่งกองทัพเข้าร่วมสงคราม กับจัน – ละ คือ ยกเว้น: เมือง Thebes ปฏิเสธที่จะเข้าร่วมสงคราม บอกว่า มันมีไม่ทะเลาะกับจันห่าง และใจสอนบทเรียน Thebans Agamemnon กษัตริย์กรีก (Aga-หน่วยความจำไม่ใช่) เขาสั่งคนของเขาเพื่อทำลายเมืองสวยงาม และใช้สมบัติของ – และนั่นคือสิ่งที่พวกเขาได้ ในขณะที่ยังมีการเขียน เมือง Thebes เจ๊งนักรบกรีกร่วมออกรางวัลของ war.

Agamemnon คิงเลือกหนึ่งของเชลย – สาวสาวสวยเรียกว่า Chryseis (ร้อง-ดูเป็น), ลูกสาวของนักบวช Agamemnon บอกเธอว่า เธอต้องอยู่กับเขาจากนี้ และเป็นทาสของเขา หญิงสาวร้องไห้พิรี้พิไร และขอร้องที่จะส่งคืนให้พ่อของเธอ แต่ Agamemnon คิงมีใจโหดร้าย และถูก unmoved ด้วยน้ำตาของเธอ

ในที่สุด ทรอยถึงเรือกรีก และกองทัพที่ตั้งค่ายใหญ่บนชายหาดไม่ไกลจากตัวเมือง หนึ่งเย็น ดีเก่าปุโรหิต ใครเป็นบิดาของ Chryseis มาถึงที่ค่าย และถูกถามถึง Agamemnon กษัตริย์และทั้งหมดกรีก

พูด, " Oh Agamemnon นำคน เทพเจ้าอาจอนุญาตให้คุณต้องการทำลายเมืองแห่งทรอย และอาจกรีกทั้งหมดกลับบ้านอย่างปลอดภัยเรือดำ แต่ให้ฉันโปรดปรานนี้ ฟรีลูกสาวของฉัน และยอมรับที่เธอเป็นของขวัญของสมบัติดีที่ผมได้นำคุณ"

กองทัพกรีกโห่ร้องคนเก่าของเขาดิฉัน และความรักที่เขามีแสดงสำหรับลูกสาวของเขา แต่ Agamemnon บินเข้าไปในความโกรธ "ชายแก่ กล่าวว่า เขา "ผมพบคุณแขวนเกี่ยวกับเรือ หรือมาที่นี่อีก ฉันจะปล่อยลูกสาวที่น่ารักของคุณ เธอต้องเติบโตเก่าในบ้าน ในอาร์ จากบ้านของเธอ เพื่อให้ ได้ตาของฉันตอนนี้ หรือมันจะเลวร้ายยิ่งสำหรับคุณ"

ปุโรหิตกลัว และซ้ายอย่างรวดเร็ว แต่ภายหลังเย็นที่เขา knelt ลงบนชายฝั่งทะเลอย่างดี และอธิษฐานพระอมตะ อพอลโลธนูเงิน อพอลโลได้ยินคำอธิษฐานของคนเก่าดีสำหรับแก้แค้นเพียง และเขาเอาค่าโบว์เขาเงิน และยิงลูกศรเข้าแคมป์ภาษากรีก ลูกศรของอพอลโลนำโรค และของทหารกรีกตก ill.

อคิลลีส (A ฆ่า ees) คือโดยไกลสุดของนักรบกรีก เขาได้เร็วขึ้น และแข็งแกร่งกว่าคนมีชีวิตอยู่ และยังภาคภูมิใจ

เมื่ออคิลลีสเห็นทหารกรีก ตายโรค เขาเรียกว่าการประชุมของทหารทั้งหมด และพูดดัง "โนเบิล Agamemnon แม้ว่าคุณเป็นผู้นำของเรา ฉันต้องพูดความจริง ผิดขู่ปุโรหิต คนเก่าดีที่มาพร้อมกับคุณกับดิฉันเป็น พระเจ้าจะโกรธกับเราสำหรับสิ่งที่คุณได้ และเรื่องต้องย้ายขวา คุณต้องคืน Chryseis ดีเพื่อพ่อ"

คิง Agamemnon มากจะได้ยินคำดังกล่าว เป็นเขาไม่ใช้การบอกว่า จะทำอย่างไร "อาดี ที่เขากล่าวว่า "กล้าหาญ และแข็งแรงคุณ อาจ แต่ผมคิง และจะทำสิ่งที่ชอบ และคุณจะทราบตำแหน่งของคุณ"

ซึ่งอาตอบกลับ "คุณมีโลภเกินไป ทำไมควรกรีกทั้งหมดประสบการของอกุศล หนึ่ง ไม่จะทำตามผู้นำเช่นคุณเข้ารบ"

ตอนนี้คิง Agamemnon โกรธจริง ๆ แต่เขายังเข้าใจว่า สิ่งที่ต้องทำ การวักพระเจ้าหยุดภัยพิบัติที่ถูกทำลายกองทัพของเขา และดังนั้นในวันถัดไปเขาสั่งเรือจะสาวจะกลับไปยังพ่อของเธอ แต่เขายังส่งสังไปยังเต็นท์ของอคิลลีส และสั่ง เขามอบทาสสาวของเขาเอง จากที่ ขณะความภาคภูมิใจของอาถูกบาดเจ็บมากที่เขาปฏิเสธการมีส่วนร่วมในการต่อสู้สำหรับ Troy แต่แต่อยู่ภายในเต็นท์ของเขา และ sulked กรีกออกไป และสู้

เร็ว ๆ นี้หลังจาก จันเปิดประตูใหญ่ของเมือง และกองทัพของพวกเขาเดินออก– เช่นฝูงนกป่า swooping และกลับ และเรียกร้องเสียงกรี๊ดเสียง

ขณะนี้ นักรบที่ดีที่สุดระหว่างจันเป็นเจ้านาง เขาเป็นพี่ชายของปารีส แต่เขาค่อนข้างแตกต่างในอักขระ นางไม่กล้า และโน เบิล ปารีสรักเสื้อผ้าที่ดีและบุคคล และความสุขของเขาริชเชสไปเต็ม

ตามที่พวกเขากำลังออกไปต่อสู้ นางกล่าวว่า พี่ชายของเขา "ปารีส ได้สำหรับของสาเกที่พันทหารกล้าจะตายวันนี้ มันเป็น เพราะคุณวิ่งหนีไปกับเฮเลนราชินีกรีกที่กองทัพนี้ดีมาถึงที่ประตูของเรามีจุดประสงค์เพื่อทำลายเมืองของเราสวยงาม ฆ่าผู้ชายทั้งหมด และถือครองผู้หญิงและเด็กที่เป็นทาส มันจะดีกว่ามีคุณไม่ได้เกิด พี่"

เมื่อเขาได้ยินนี้ ปารีสรู้สึกละอาย และจะทำให้ amends เขาขับรถรถรบของเขาออกหน้ากองทัพบกโทรจัน และ ต่อข้าศึก ในเสียงของเขาร้ายมากที่สุด ปารีสเรียกกรีกทอดของนักรบเกียรติคุณ และต่อสู้กับเขาในการรบเดียวชี้ขาดสงคราม – เพื่อให้ผู้อื่นต้องทุกข์ไม่

ด้านกรีก Menelaus กษัตริย์ (Menel-a-เราขี้เกียจปารีสมากกว่าคนอื่น ๆ มีชีวิต Menelaus ไปจากรถรบของเขา และกล่าว ว่า "ฉันจะยินดีต่อสู้ปารีส และฆ่า ด้วยหอกของฉันซึ่งเป็นไม้เถ้า และก้น ด้วยทองแดงที่โหดร้าย"

เมื่อปารีสได้ยินนี้ เขากลัวว่า เขาคอยล์กลับเหมือนคนที่ได้เห็นงู และเขา shrank ในการคุ้มครองคน เสียงหัวเราะที่ดีเกิดจากกองทัพกรีก และจันก็โกรธกับเจ้าชายปารีสสำหรับนำความอัปยศนั้น แล้ว ปารีสเริ่มกังวลว่าถ้าเฮเลนสวยงามได้ยินเกี่ยวกับการทำงานของเขาเก็บ เธอจะไม่รักเขาอีกต่อไป ดังนั้นเขารวบรวมความกล้าของเขา และไปออกอีกครั้งด้านกองทัพ และอีก ตะโกนออกกรีก "ผมเรียกคุณชายวางดาบและหอกบนพื้นดินของคุณขณะ Menelaus กษัตริย์และต่อสู้กัน – พระเอกกับพระเอก"

Menelaus ได้ให้เวลาปารีสเพื่อเปลี่ยนแปลงจิตใจของเขา เขาอัปปางหอกที่เขานั้นยากจนโล่ของเขา แต่เพียงไม่มีร่างกายของเขา ปารีสตกย้อนหลัง และเร็ว ๆ นี้ Menelaus อยู่บนเขา ลากเขา โดยเบิ้ลพลูมของหมวกกันน็อคของเขาไปทางกองทัพกรีก อย่างไรก็ตาม เจ้าของรัก แรมอโฟร์ไดต์ ที่รักของปารีส เห็นสิ่งเกิดขึ้น และมาช่วยเขาปลอมแปลงให้เป็นก้อนเมฆ เธอ scooped เขาในอ้อมแขนของเธอน่ารัก และ whisked เขากลับไปยังพระราชวังที่เฮเลนยุติธรรม และหอมรอเขา เพื่อกรีกและโทรจันที่สู้กันในสงคราม

ทหารกล้าหลายถูกฆ่าตาย และได้รับบาดเจ็บทั้งสองฝ่าย แต่ตราบใดที่อคิลลีสปฏิเสธที่จะช่วยให้กรีก จันแข็งแกร่ง และขับรถกรีกกลับไปยังค่ายของพวกเขา ในเวลากลางคืน ไฟไหม้ค่ายพัน glowed ตามราบ และ โดยแสงไฟแต่ละ มีเสาร์ห้าสิบคนในขณะที่ม้า chomped ข้าวโอ๊ตและข้าวโพดข้างม้าของพวกเขา และรอรุ่งอรุณจะมา

กรีกที่ขอร้องนักรบดีอาออกมา และ ต่อสู้ แต่ยัง เขาปฏิเสธที่จะเข้าร่วมการต่อสู้ เพื่อนของเขา Patroclus มากับแผนไหวพริบ เขาแอบใส่เสื้อเกราะอันงดงามของอคิลลีส และออกไปสู่สงคราม มองเหมือนกับพระเอกมาก เขารู้ว่า เมื่อเขาเห็นกรีก พวกเขาจะได้กล้าในสายตาของอคิลลีสและต่อสู้ กับความแรงของ redoubled และ เมื่อจันเห็นเขา พวกเขาคิดว่า นักรบที่พวกเขากลัวมากที่สุดรับ และจะสูญเสียหัวใจ เมื่อจันเห็น Patroclus แต่งเช่นอคิลลีส เจ้านางที่เขาบิน ด้วยหอกของเขา และฆ่าเขา หลังจากนั้น ไม่ได้เขาค้นพบว่า ไม่ใช่อาที่เขาฆ่า ได้ Patroclus

เมื่ออาอันยิ่งใหญ่ได้ยินว่า เพื่อนของเขาถูกฆ่า โดยนาง ความโกรธและความเสียใจของเขาได้ดีเท่าวัด และเขายืนขึ้นก่อนการประชุมของกองทัพกรีก และกล่าว ว่า "คุณทราบ Agamemnon คิงมี insulted ฉัน และฉันมีทุกการต่อสู้ในสงครามนี้โง่ แต่ตอนนี้ มีการเปลี่ยนแปลงสิ่ง เพื่อนที่ดีที่สุดถูกฆ่า โดยเจ้านางของทรอย ก็เพื่อ Patroclus เจ้า dearer กับผมมากกว่าคนอื่น ๆ ว่า ฉันจะใช้การต่อสู้ และการล้างแค้นการตายของเขา"

เมื่อกองทัพกรีกได้ยินนี้ พวกเขาทั้งหมดโห่ร้อง และขว้างของ helmets ในอากาศ สำหรับพวกเขารู้ว่า กับอคิลลีสในฝั่งของพวกเขา ชัยชนะอาจจะกิน

เมื่อเจ้านางเห็นว่า อายืนครั้งที่หัวของกองทัพกรีก เขารู้ว่า มีสิ่งเดียวเท่านั้น เขาต้องออกไป และต่อสู้กับอคิลลีส และตัดสินใจชะตากรรมของทรอย

เป็นเจ้านางถูกออกจากการต่อสู้ เขาค้นหาภรรยาของเขา Andromache น่ารัก (อัน-drom-ละกี) เขาพบเธอเดินเลียบกำแพงเมือง ดีถือของเด็กน้อยในอ้อมแขนของเธอ เมื่อเธอเห็นสามี Andromache กล่าวว่า "นางกล้าหาญ เถอะคุณ ไม่ไปออกวันนี้ต่อยอคิลลีส จะไรเมื่อคุณหายไป คิดว่า ลูกชายของคุณน้อย ใช้อะไรเป็นพ่อเขาว่าเขาตายแล้ว

นางตอบว่า เขาอาจไม่ปฏิเสธการต่อสู้ เป็นกรีกและโทรจันจะบอกว่า เขาได้ความขลาด

เขายืดแขนของเขาต่อเด็กของเขา แต่เมื่อเด็กเห็นเตี่ยว plume ที่พยักหน้าถึงพริกถึงขิงจากหมวกของบิดาของเขา เขากลัว และ ร้อง พยาบาลศีรษะเข้าไปในอกของแม่

บิดาและมารดาหัวเราะเห็นเขา และนางเอาหมวกกันน็อกจากศีรษะของเขา และวางมันล้าทั้งหมดตามพื้นดิน แล้วเขาเอาลูกดาร์ลิง รั้งเขา และ dangled เขาในอ้อมแขนของเขา อธิษฐานผ่านเขาไปซุส กษัตริย์ของพระเจ้าทั้งหมด "Mighty ซุส เขากล่าวว่า "1 พฤษภาคมวันคนก็ว่าเด็กคนนี้เป็นวัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตํานานกรีกยังคงเรื่องราวของสงครามเมืองทรอย ( ดูส่วนของ เฮเลน แห่งทรอย ) ถึงแม้ว่ามันเป็นเรื่องในระดับมหากาพย์ การลงมาบางส่วนบุคคลมากความแค้นระหว่างนักรบที่ยิ่งใหญ่ นอกจากนี้ยังได้สัมผัสช่วงเวลาที่น่าตื่นเต้นท่ามกลางการปะทะกันของดาบบรอนซ์ ต้นฉบับถูกเขียนในพ.ศ. ประมาณ 800 . มันมากที่สุดอาจเป็นปากนิทานจึงทำให้ต้องบอกออกมา storynory

รุ่นนี้สำหรับเด็กคือการบีบอัดมากบอกเล่ามหากาพย์ของโฮเมอร์ กลอน อีเลียด แต่เราทำดีที่สุดเพื่อให้บางส่วนของวิญญาณของมัน , และในสถานที่ที่เราเคยวาดในการแปลของซามูเอลบัตเลอร์

อ่านโดยนางในฝันของเรา นาตาชา ระยะเวลา 19 นาที .
พิสูจน์อักษรโดยแคลร์กิน .





ทรอยแต่ละเมืองใหญ่ของกรีซ ส่งกองทัพเข้าร่วมสงครามต่อต้านโทรจัน–แต่ละ , ที่เป็น , ยกเว้นหนึ่ง : เมือง Thebes ปฏิเสธที่จะเข้าร่วมสงคราม บอกว่ามันไม่ทะเลาะกับไกลโทรจันและกรีกราชาอากาเมมนอน ( AGA แหม่มไม่ได้ ) ตัดสินใจที่จะสอน thebans บทเรียนเขาสั่งให้คนของเขาที่จะทำลายเมืองที่สวยงามของพวกเขาและใช้เวลาและสมบัติของตน และนั่นคือสิ่งที่พวกเขาทำ ในขณะที่การทำลายเมือง Thebes ยังเขียนที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของนักรบกรีกร่วมกันออกรางวัลแห่งสงคราม กษัตริย์อากาเมมนอน

เลือกสำหรับตัวเองหนึ่งของเชลยและสาวสวยชื่อ chryseis ( ร้องไห้เห็น ) ลูกสาวของบาทหลวงอากาเมมนอนบอกเธอว่าเธอต้องอยู่กับเขาต่อไป และเป็นทาสของเขา หญิงสาวร้องไห้อย่างขมขื่น และขอร้องให้กลับมาหาบิดาของเธอ แต่ราชาอากาเมมนอนก็มีจิตใจที่โหดร้ายและไม่ไหวติงน้ำตาของเธอ . . . . .

ในที่สุด เรือถึงกรีก ทรอย และ กองทัพตั้งแคมป์มากมาย บนชายหาด ไม่ไกลจากตัวเมือง เย็นวันหนึ่ง พระเก่าดี ใครเป็นพ่อของ chryseis ,มาถึงที่ค่ายและขอพบราชาอากาเมมนอน และที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของกรีก

เขากล่าวว่า " โอ้ อักกาเมมนอน ของผู้นำ , เทพอาจจะทำตามคำขอของคุณที่จะทำลายเมืองอันงดงามของทรอยและอาจทั้งหมดกรีกกลับบ้านอย่างปลอดภัยในเรือดำของพวกเขา แต่ประทานความโปรดปรานนี้ ฟรี ลูกสาว และยอมรับในสถานที่ที่เธอมอบให้เป็นสมบัติที่ดีที่ฉันได้นำสำหรับ "

เธอ .กองทัพกรีกเชียร์ชายแก่ใจดีของเขาและความรักที่เขามีเป็นลูกสาวของเขา แต่อากาเมมนอนเดือดดาล " ตาแก่ " เขากล่าว " ผมไม่เจอคุณควงยานของเรา หรือมาที่นี่อีก ผมจะไม่ฟรี ลูกสาวที่น่ารักของคุณ เธอจะโตขึ้น ในบ้าน ใน แต่ ไกลจากบ้านเธอ ดังนั้นออกไปจากสายตาตอนนี้หรือมันจะเลวร้ายสำหรับคุณ "

พระกลัวและรวดเร็วแล้ว แต่เย็นวันนั้นเขาคุกเข่าลงบนชายฝั่งของทะเลดังก้องและอธิษฐานต่อพระเจ้าที่เป็นอมตะ อพอลโลของโบว์สีเงิน ดีอพอลโลได้ยินคนแก่สวดมนต์เพื่อแก้แค้น แค่เขาเอาเงินของเขาคันธนูและยิงลูกศรเข้าไปในค่ายของชาวกรีก ลูกศรของอพอลโลนำโรคและมากของทหารกรีกป่วย

โดยไกลที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของนักรบกรีกเป็นจุดอ่อน ( a-kill-ees ) เขาได้เร็วและแข็งแกร่งกว่าชายใดยังมีชีวิตอยู่ และยัง ภูมิใจ

เมื่ออคิลลีสเห็นทหารกรีกที่ตายจากโรค เขาเรียกประชุมแม่ทัพทั้งหมดและตรัสดังนี้ " โนเบิล อักกาเมมนอน แม้ว่าคุณจะเป็นหัวหน้าเราก็ต้องพูดความจริงมันผิดต่อพระเก่าที่ดี คนที่มาเพื่อคุณกับข้อเสนอที่ดี . พระเจ้าโกรธกับเราสำหรับสิ่งที่คุณทำ และที่สำคัญต้องใส่ครับ คุณต้องคืน chryseis น่ารักกับพ่อของเธอ "

ราชาอากาเมมนอนก็ประหลาดใจที่ได้ยินคำพูดเช่นนั้น เพราะเขาไม่ได้ที่ทั้งหมดเคยถูกสั่งให้ทำ " จุดอ่อนมาก " เขากล่าว " กล้าหาญและแข็งแกร่ง คุณอาจจะแต่ข้าเป็นกษัตริย์ข้าจะทำในสิ่งที่ผมชอบ และคุณจะรู้ว่าสถานที่ของคุณ ! "

ซึ่งอคิลลีสตอบว่า " ท่านนี่โลภมากเกินไป ทำไมทั้งหมดกรีกประสบวิธีการชั่วร้ายของคุณ ผมเองก็ไม่ตามผู้นำเช่นคุณ "

ในการต่อสู้ตอนนี้ราชาอากาเมมนอนเป็นอย่างหัวเสีย แต่เขาก็เข้าใจแล้วว่า สิ่งที่จะต้องทำเพื่อเอาใจเทพเจ้า และหยุดโรคที่ทำลายกองทัพของเขาและในวันถัดไป เขาสั่งให้เรือพาเด็กสาวกลับไปกับพ่อของเธอ แต่เขาก็ส่งผู้สื่อสารไปยังเต็นท์ของอคิลลีส และสั่งให้เขาส่งสาว ทาสของเขาเองจากช่วงเวลาที่ที่ภาคภูมิใจของอคิลลีสจึงเจ็บที่เขาปฏิเสธที่จะมีส่วนร่วมในสงครามทรอย แต่อยู่ภายในเต็นท์ของเขาและโกรธในขณะที่ชาวกรีกออกไปสู้

จากนั้นโทรจันเปิดประตูใหญ่ของเมืองและกองทัพเดินออกมา ( เหมือนป่าฝูง นกโฉบไปมาและส่งเสียงเรียกด้วยเสียง

ตอนนี้ที่ดีที่สุดนักรบของโทรจันคือเจ้าชายเฮคเตอร์ เขาเป็นพี่ชายของปารีส แต่เขาก็ค่อนข้างแตกต่างกันในตัวอักษร เฮคเตอร์เป็นคนกล้าหาญและมีเกียรติ ในขณะที่ปารีสชอบเสื้อผ้าเนื้อดีและปาร์ตี้ และเพลิดเพลินกับความมั่งคั่งของตนให้เต็ม

เช่นที่พวกเขาขี่ม้าออกไปรบ เฮ็คเตอร์บอกว่าพี่ชายของเขา , " ปารีส มันคือผลประโยชน์ของคุณที่พันทหารกล้าจะตายวันนี้มันเป็นเพียงเพราะคุณหนีไปกับราชินีกรีกเฮเลนว่า กองทัพที่ยิ่งใหญ่นี้มาถึงที่ประตูของเรามีจุดมุ่งหมายของการทำลายเมืองที่สวยงามของเรา ฆ่าผู้ชายทุกคน และถือออก ผู้หญิงและเด็กเป็นทาส มันจะดีกว่าถ้าคุณไม่ได้เกิด พี่ชายของฉัน "

เมื่อเขาได้ยินนี้ ปารีสรู้สึกอับอายและเพื่อชดเชยให้เขาขับราชรถออกไปข้างหน้าทหารโทรจันและต่อศัตรู ในเสียงที่ห้าวหาญของเขา ปารีสเรียกไปกรีกส่งออกของนักรบกล้าหาญ และจะสู้กับเขาในการต่อสู้กับสงคราม และตัดสินใจเพื่อคนอื่น ไม่ต้องทรมาน

ด้านกรีกกษัตริย์เมเนเลอัส ( menel-a-us ) เกลียดปารีสมากกว่าผู้ชายคนอื่น ๆ ชีวิตดังนั้นเมเนเลอัสกระโดดออกมาจากรถของเขาและกล่าวว่า " ผมยินดีที่จะสู้กับ ปารีส และฆ่าเขาด้วยหอกที่ทำจากไม้แอช และก้นด้วยบรอนซ์โหดร้าย "

เมื่อปารีสได้ยินอย่างนั้นก็ตกใจมาก เขาม้วนกลับมาชอบผู้ชายได้เห็นงู เขาหดตัวลงการปกป้องคนของเขา เสียงหัวเราะที่ดีเกิดขึ้นจากกองทัพกรีกและโทรจันยังโกรธกับเจ้าชายปารีสได้นำความเสื่อมเสียมาให้พวกเขา แล้วปารีสก็เริ่มกังวลว่า ถ้าสวยงามเฮเลนได้ยินเกี่ยวกับการวิ่งของเขาไป เธอไม่ได้รักเขาอีกต่อไป ดังนั้น เขารวบรวมความกล้า และออกไปอีกครั้ง ต่อหน้ากองทัพ และอีกครั้งตะโกนกรีก" ฉันเรียกพวกนายวางของดาบและหอกบนพื้นดิน ขณะที่กษัตริย์เมเนเลอัสและต่อสู้กัน – พระเอกกับพระเอก . . . "

เมเนเลอัสไม่ได้ให้ปารีสเวลาเปลี่ยนใจ . เขาขว้างหอกของเขาที่เขาให้ทำลายโล่ของเขา แต่ก็พลาดร่างของเขา ปารีสล้มไปข้างหลัง และไม่นาน เมเนเลอัสถูกเขาลากเขาจากขนนกของหมวกกันน็อกของเขาที่มีต่อกองทัพกรีก อย่างไรก็ตามเทพีแห่งความรัก อะโฟรไดท์ ใครรักปารีส เห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น และกลับมาของเขาช่วยปลอมตัวเป็นเมฆ เธออุ้มเขาเป็นแขนที่น่ารักของเธอ และดึงตัวเขากลับมาที่พระราชวังที่ยุติธรรม และหอม เฮเลนกำลังรอเขาอยู่ ดังนั้น ชาวกรีกและโทรจันต่อสู้กันในสงคราม

มากมาย ทหารกล้าถูกฆ่าตายและได้รับบาดเจ็บทั้ง 2 ฝ่ายแต่ตราบใดที่อคิลลีสไม่ยอมช่วยกรีก , โทรจันและกรีกขึ้นขับรถกลับไปที่ค่ายของพวกเขา ตอนกลางคืน พัน แคมป์ไฟเรืองแสงบนที่ราบ โดยแสงของแต่ละไฟนั่งอยู่คนในขณะที่ม้า chomped ข้าวโอ๊ตและข้าวโพดข้างๆ รถม้าของพวกเขารอคอยรุ่งอรุณมา

ชาวขอร้องอคิลลีสนักรบผู้ยิ่งใหญ่ ต้องออกมาสู้แต่เขาปฏิเสธที่จะเข้าร่วมสงคราม เพื่อนรักของเขา ปโตรกลัสมาขึ้นกับแผนเจ้าเล่ห์ เขาแอบใส่เกราะที่งดงามของอคิลลีส และไปในการต่อสู้ ดูเหมือนฮีโร่ผู้ยิ่งใหญ่ เขารู้ว่าเมื่อกรีกเห็นเขา พวกเขาจะได้มีความกล้าในสายตาของอคิลลีส และต่อสู้กับพลัง redoubled , โทรจันและเมื่อเห็นเขาพวกเขาจะคิดว่านักรบพวกเขากลัวที่สุดได้กลับมาและจะสูญเสียหัวใจ เมื่อเห็นเปโตรคัสโทรจันแต่งตัวเหมือนอคิลลิส เจ้าชายเฮกเตอร์ บินเข้ามาด้วยหอกของเขาและฆ่าเขา แล้วเขาค้นพบว่าไม่ใช่จุดอ่อนที่เขาได้ฆ่า แต่ปโตรกลัส

เมื่ออคิลลีสนักรบได้ยินว่าเพื่อนรักของเขาถูกฆ่าโดยเฮคเตอร์ความโกรธและความเศร้าโศกมากเท่าๆกัน และเขาก็ลุกขึ้นยืน ก่อนการประชุมของกองทัพกรีกและกล่าวว่า " อย่างที่คุณรู้ ราชาอากาเมมนอนได้ดูถูกฉันและฉันมีสิทธิ์ที่จะไม่ต่อสู้ในสงครามนี้โง่ แต่ตอนนี้มันเปลี่ยนไปแล้ว เพื่อนที่ดีที่สุดของฉันถูกฆ่าโดยเจ้าชายเฮกเตอร์แห่งทรอย มันเป็นเพื่อประโยชน์ของพาโทรคลัส ซึ่งมีค่ากับฉันมากกว่าผู้ชายคนอื่นๆผมจะนำขึ้นต่อสู้และแก้แค้นให้กับการตายของเขา . "

เมื่อกองทัพกรีกได้ยิน ทุกคนให้กำลังใจและโยนหมวกของพวกเขาในอากาศสำหรับพวกเขารู้ว่ามีจุดอ่อนในด้านของพวกเขา ชัยชนะก็เป็นของพวกเขา เมื่อเจ้าชายเฮคเตอร์

เห็นจุดอ่อนยืนอยู่อีกครั้ง ในหัวของ กองทัพกรีก เขารู้ว่ามีสิ่งหนึ่งสำหรับมัน เขาต้องออกไปสู้อคิลลีส ,และตัดสินชะตากรรมของทรอย

เจ้าชายเฮ็คเตอร์ ออกจากการต่อสู้ เขาไปในการค้นหาของภรรยาของเขา , โดรมาคีน่ารัก ( an-drom-a-kee ) เขาเจอเธอเดินตามผนังที่ดีของเมือง อุ้มทารกน้อยในอ้อมแขนของเธอ เมื่อเธอเห็นสามีโดรมาคีกล่าวว่า " กล้าเฮคเตอร์ ข้าขอร้อง อย่าออกไปข้างนอกวันนี้เพื่อต่อสู้กับจุดอ่อน สิ่งที่ผมจะทำเมื่อคุณหายไป ?คิดถึงลูกน้อยของคุณ ใช้พ่ออะไรกับเขา ถ้าเขาตายแล้ว "

เฮคเตอร์ กล่าวว่า เขาไม่อาจปฏิเสธที่จะต่อสู้เป็นกรีกและโทรจันจะบอกว่าเขาขี้ขลาด เขายืดแขน

ต่อลูก แต่เมื่อลูกเห็นผมม้าขนนกที่พยักหน้าอย่างรุนแรงจากหมวกของพ่อ เขาก็กลัวและร้องไห้ , พยาบาลหัวของเขาเข้าไปในของแม่ เขาตัก

พ่อและแม่ของเขาก็หัวเราะที่เห็นเขา และพาลเอาหมวกจากศีรษะของเขา และ วาง มันส่องแสงบนพื้นดิน แล้วเขาก็เอาของเขาที่รักเด็ก จูบเขาและเปิดเผยพระองค์ในอ้อมแขนเขาสวดมนต์มากกว่าเขา ซุส ราชาแห่งทวยเทพทั้งปวง " ซุส ผู้ยิ่งใหญ่ , " เขากล่าวว่า " วันหนึ่งอาจจะว่าเด็กนี่อีฟ