Sunflower (Helianthus annuus L.) is

Sunflower (Helianthus annuus L.) is one of the most widely cultivated oil crops in the world (Putt, 1997) and it is considered highly adapted to a wide range of environmental conditions (Connor & Hall, 1997). Crude sunflower oil can have a range of wax content from 200 to 3500 ppm (Morrison, 1983; Brevedan et al., 2000). Wax in the sunflower (Helianthus annuus L.) pericarp is an important morphological feature that interferes with oil quality and varies with crop management and environmental conditions. In cold oil, waxes crystallize generating turbidity, a physical condition that affects its stability and diminishes its marketing properties (Rivarola et al., 1988; Givon & Tirtiaux, 2000). As a result, waxes have to be removed from the oil adding an extra financial cost to the overall industrial oil extraction process (Givon & Tirtiaux, 2000).
Wax development occurs within and outside the pericarp’s epidermis cuticle (intracuticular or ICW and epicuticular wax or ECW, respectively). From the total amount of cuticular waxes (CW), 83% derives from the pericarp (Martin & Juniper, 1970; Morrison, 1983), 16% from the teguments and 1% from the embryo (Morrison et al., 1984; Franchini, 2008).
Wax content can vary between hybrids, locations and with environmental conditions (Morrison, 1983; Morrison et al., 1984). Thermal or water stress can trigger and enhance cuticular wax synthesis in several plant organs (Martin & Juniper, 1970; Premachandra et al., 1992).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดอกทานตะวัน (ทานตะวัน L.) เป็นพืชน้ำมันที่ปลูกกันอย่างกว้างขวางมากที่สุดในโลก (พัท 1997) อย่างใดอย่างหนึ่ง และก็ถือว่าสูงปรับให้เข้ากับสภาพแวดล้อม (คอนเนอร์ & Hall, 1997) หลากหลาย น้ำมันดอกทานตะวันสามารถมีหลากหลายเนื้อหาขี้ผึ้งจาก 200 ถึง 3500 ppm (Morrison, 1983 Brevedan et al. 2000) ขี้ผึ้งในเปลือกทานตะวัน (ทานตะวัน L.) เป็นสัณฐานความที่รบกวนคุณภาพน้ำมัน และแตกต่างกันกับการจัดการพืชและสภาพแวดล้อม เย็นน้ำมัน ไขที่สร้างความขุ่น สภาพร่างกายที่มีผลต่อความเสถียร และลดคุณสมบัติของตลาด (Rivarola et al. 1988 การตกผลึก Givon & Tirtiaux, 2000) เป็นผล ไขที่ต้องถูกเอาออกจากน้ำมันการเพิ่มต้นทุนทางการเงินพิเศษกับกระบวนการสกัดน้ำมันโดยรวมอุตสาหกรรม (Givon & Tirtiaux, 2000) ขี้ผึ้งพัฒนาเกิดขึ้นภายใน และภาย นอกของเปลือกผิวหนัง (intracuticular หรือ ICW และขี้ผึ้ง epicuticular หรือเฮฟวี่ เวท ตามลำดับ) จากยอดรวมของไข cuticular (CW), 83% มาจากเปลือก (มาร์ตินและจูนิเปอร์ 1970 มอร์ริสัน 1983) 16% จากการ teguments และ 1% จากตัวอ่อน (Morrison et al. 1984 Franchini, 2008)ขี้ผึ้งเนื้อหาจะแตกต่างกัน ระหว่างลูก ผสม สถาน และสภาพแวดล้อม (Morrison, 1983 Morrison et al. 1984) ความร้อนหรือน้ำความเครียดสามารถกระตุ้น และเพิ่ม cuticular แว็กซ์สังเคราะห์ในหลายอวัยวะพืช (มาร์ตินและจูนิเปอร์ 1970 Premachandra et al. 1992)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดอกทานตะวัน (ทานตะวัน L. ) เป็นหนึ่งในพืชน้ำมันปลูกกันอย่างแพร่หลายมากที่สุดในโลก (พัต 1997) และก็ถือว่าดัดแปลงอย่างมากในการที่หลากหลายของสภาพแวดล้อม (คอนเนอร์และฮอลล์ 1997) น้ำมันดอกทานตะวันดิบสามารถมีช่วงของเนื้อหาขี้ผึ้ง 200-3500 ppm (มอร์ริสัน, 1983. Brevedan, et al, 2000) หุ่นขี้ผึ้งในดอกทานตะวัน (ทานตะวัน L. ) เปลือกเป็นคุณลักษณะทางสัณฐานวิทยาที่สำคัญที่เป็นอุปสรรคกับคุณภาพน้ำมันและขึ้นอยู่กับการจัดการพืชและสภาพแวดล้อม ในน้ำมันเย็นไขตกผลึกสร้างความขุ่นสภาพร่างกายที่มีผลต่อความมั่นคงและลดคุณสมบัติทางการตลาด (Rivarola et al, 1988;. & Givon Tirtiaux, 2000) เป็นผลให้แว็กซ์จะต้องถูกลบออกจากน้ำมันเพิ่มต้นทุนทางการเงินพิเศษเพื่อกระบวนการสกัดน้ำมันอุตสาหกรรมโดยรวม (Givon & Tirtiaux, 2000).
การพัฒนาหุ่นขี้ผึ้งที่เกิดขึ้นทั้งภายในและภายนอกเปลือกของหนังกำพร้าหนังกำพร้า (intracuticular หรือ ICW และขี้ผึ้ง epicuticular หรือ ECW ตามลำดับ) จากจำนวนของไข cuticular (CW) 83% มาจากเปลือก (มาร์ตินและจูนิเปอร์ 1970; มอร์ริสัน, 1983), 16% จาก teguments และ 1% จากตัวอ่อน (มอร์ริสัน et al, 1984;. Franchini, . 2008)
เนื้อหาหุ่นขี้ผึ้งสามารถแตกต่างกันระหว่างลูกผสมกับสถานที่และสภาพแวดล้อม (มอร์ริสัน, 1983. มอร์ริสัน, et al, 1984) ความร้อนหรือน้ำความเครียดสามารถเรียกและเพิ่มการสังเคราะห์ขี้ผึ้ง cuticular ในอวัยวะหลายโรงงาน (มาร์ตินและจูนิเปอร์ 1970. Premachandra, et al, 1992)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทานตะวัน ( Annuus L . ) เป็นหนึ่งในน้ำมันพืชที่ปลูกกันอย่างแพร่หลายมากที่สุดในโลก ( พัต , 1997 ) และถือเป็นการปรับตัวสูงที่หลากหลายของสภาพแวดล้อม ( คอนเนอร์ & Hall , 1997 ) น้ำมันเมล็ดดอกทานตะวันดิบได้ช่วงไขเนื้อหาจาก 200 , 500 ppm ( มอร์ริสัน , 1983 ; brevedan et al . , 2000 ) ( ขี้ผึ้งในดอกทานตะวัน Annuus L . ) เปลือกเป็นคุณลักษณะที่สำคัญของรบกวนคุณภาพน้ำมันและขึ้นอยู่กับการจัดการพืชและสภาพแวดล้อม น้ำมันเย็น , waxes ตกผลึกสร้างความขุ่น , สภาพทางกายภาพที่มีผลต่อเสถียรภาพและลดคุณสมบัติของตลาด ( ริวาโรลา et al . , 1988 ; givon & tirtiaux , 2000 ) เป็นผลให้ไขได้ถูกลบออกจากน้ำมันเพิ่มต้นทุนทางการเงินในขั้นตอนการสกัดน้ำมันอุตสาหกรรมโดยรวม ( givon & tirtiaux , 2000 )การพัฒนาไขที่เกิดขึ้นภายในและภายนอกเป็นเปลือกหุ้มหนังกำพร้าผิวหนังชั้นนอก ( intracuticular หรือ icw และขี้ผึ้ง epicuticular หรือ ECW ตามลำดับ ) จากยอดรวมของลำตัวไข ( CW ) , 83% มาจากเปลือก ( Martin & จูนิเปอร์ , 1970 ; มอร์ริสัน , 1983 ) , ร้อยละ 16 จาก teguments และ 1% จากตัวอ่อน ( มอร์ริสัน et al . , 1984 ; ฟรานชินี , 2008 )ขี้ผึ้งเนื้อหาสามารถแตกต่างกันระหว่างลูกผสม สถานที่ และสภาพสิ่งแวดล้อม ( มอร์ริสัน , 1983 ; มอร์ริสัน et al . , 1984 ) ความเครียดความร้อนหรือน้ำ สามารถกระตุ้นและเพิ่มการสังเคราะห์ขี้ผึ้งลำตัวในอวัยวะของพืชหลาย ( Martin & จูนิเปอร์ , 1970 ; premachandra et al . , 1992 )